Pan doktor Potorski się zdenerwował, bo jest za dużo osób do tej grupy...
Integracja europejska – proces złożony, długotrwały
ma kilka podstawowych etapów
można o nim mówic w wielu płażczyznach
w ujęciu kulturowym
polityczna
gospodarcza
nie jest możliwe rodzielenie tych integracji
Problem-które państwa powinny należeć do U.E.
gł. wyznacznikiem rozwiązania problemu nie musi być kwestia gospodarcza, militarna, ale
pyt. Podstawowym może być np. Czy Turcja przystaje do reszty Europy kulturowo?
Są pewne wyznaczniki do tego, które państwa powinny przynależeć do U.E.
Największe natężenie integracji kulturowej – chrześcijaństwo – w średniowieczu
końcówka XVIII początek XIX wieku
pierwsze sformalizowane próby jedności europejskiej w XIX / XX wieku
integracja kulturowa Europy
antyk
dzięki niemu nasza kultura europejska wygląda teraz tak jak wygląda.
Przetrwały do chwili obecnej pewne takie archetypy postępowania, sposoby na życie, np. sposoby debaty naukowej.
Pewne podejście – wiara w siłę poznawczą człowieka (rozum czł. Jest na tyle potężny że może on zrozumieć postępowanie i inne), człowiek jest istotą samodzielną jednostkowo.
Wywodzi się tolerancja dla różnych poglądów – która w średniowieczu była tłumiona, a wróciła w renesansie
bizancjum
po upadku Rzymu, część kultury rozwijała się w ramach cesarstwa Rzymsko-Wschodniego
wpływ kręgu kulturowego – system polityczny do XV wieku sprawny.
Wówczas E. Zachodnia upadała, a Wchodnia była wzorem do naśladowania
Wniesienie kultury orientalnej do Europy (z Azji) (pewne elementy)
Relacja między
władzą świecką a duchową
pojęcie Cezaropapizm –
wchód – bizancjum – władza świecka podporządkowała sobie
władzę kościelną, władca świecki miał wpływ na działania
kościoła. Władca świecki był uważany za jedynego przywódcę
na danych terytorium. Doprowadziło do tego, że w E. Wschodniej
łatwiej było zakorzenić się systemom totalitarnym (władza
jednostki)
pojęcie
Papocezaryzm – zachód – papież był instytucją
stojącą nad władzą świecką (niezawsze, ale jednak). Cały czas
dochodziło do rywalizacji o przywództwo nad kręgiem politycznym.
Spór o inwestyturę (czy władza świecka czy sakralna)
wpływ orientu i wpływ podziału władzy ^
ludy barbarzyńskie
niszczyły obecny system i w pewien sposób wprowadzały nowy
stąd powstał etos rycerza i honoru – przywódcą grupy barbarzyńskiej był wojownik najsilniejszy itd.
ludy barbarzyńskie miały pewne poczucie więzi (z powodu nieustannej walki o byt)
dla Rzymu ludami barbarzyńskimi byli Germanie, Sasi, czy Słowianie
z
ludów barbarzyńskich przeszły sposoby techniczno organizacyjne
(ciągle żyli w ruchu na nieprzychylnych terenach) – ciężko
było o odpowiednio organiczną rudę żelaza, ale za to świetnie
ze słabej jakości rudy tworzyli dobrej jakości broń
itp.
powszechność skutecznych narzędzi – lepsze
karczowanie lasów, uprawy i osiadły tryb życia
jeden z ludów – Wikingowie – mieli świetnie rozwinięte żeglarstwo. Wnieśli ciekawość świata i podróżowanie. Umiejętność przechodzenia długiej trasy, umiejętność podróżowania, odczytywania gwiazd, itp. przecierania szlaków
połączenie
świeckości i sakralności – każdy wojownik /władca miał obok
siebie przywódcę duchowego, który mógł decydować np. o
powodzeniu jakiejś wojny itp. władza świecka była usankcjonowana
przez duchownego
752 koronacja Pepina Małego, przez papieża
Bonifacego II – to był początek upadku Cesarstwa Rzymskiego –
z czasem zmieniło się to sankcjonowanie w pojęcie istnienia
systemu Papocezaryzmu
w kręgu E. Zach. władza świecka była legitymizowana tym, że władca świecki stawał się obrońcą władcy chrześcijańskiego / religijnego
w kręgu Wsch. władca był zwierzchnikiem świata religijnego
Legia chrześcijańska
w największym stopniu wywarła wpływ na kulturę europejską
wywarła
wpływ na sztukę, itp. nadawała cykl życia człowieka w każdym
wymiarze i przedziale czasowym np.
cykl dzienny –
rozpoczęcie dnia mszą, modlitwa przy jedzeniu, koniec dnia –
msza
cykl tygodniowy – np. piątek – post, niedziela –
dzień wolny i modlitwa
cykl roczny – boże narodzenie,
wielki post, dni święte,
nie
ważny był język i kraj pochodzenia, ale zawsze w kręgu
religijnym na środku rynku stał kościół
kimkolwiek się
nie było, wiadomo było wchodząc do kościoła, co tam się dzieje
cykl życia był w przybliżeniu podobny – po narodzinach chrzest, po śmierci pogrzeb w poświęconym miejscu
pomimo czynników zbieżnych – kultura nie była jednorodna – były granice kulturowe których nie można od razu przeskoczyć.
Skoro władza świecka miała chronić pion religijny, automatycznie obowiązkiem każdego kręgu było wierzenie w boga i nie wierzenie w innych bogów, budowanie kościołów, itp. co w pewien sposób ujednolicało kulturę różnych grup, narodów
w średniowieczu termin Europa nie istniał. Ale istniał termin narodów chrześcijańskich. używało się nazwy religijnej w sposób polityczny. Dopiero od Renesansu zaczęto używać pojęcia Europy jako pojęcia terminu geograficznego – gruntowego.
Ujednolicenie symboliki (stosowane do dziś)
uniwersalizm kulturowy
aspekt
polityczny – uniwersalizm chrześcijańskim – zjednoczenie
polityczne (Pax Romana – system cesarstwa Rzymskiego)
św
Augustyn – Civitas Dei (państwo boże) postulował stworzenie
jeśli nie jednego państwa to zharmonizowanego obszaru współpracy
państw chrześcijańskich. Stworzenie ram chrześcijańskich
współpracy.
Karol Wielki VIII / IX wiek. Przyjmując tron
zobowiązał się do obrony władzy chrześcijańskiej.
Otton
III – we współpracy lub przyporządkowania władzy
chrześcijańskiej, chciał włączyć pod swoje władanie tereny
władzy bizantyjskiej.
Grzegorz VII – papież w 1075 –
wydał dekret w ramach którego sankcjonuje rozdzielność między
władzą świecką i chrześcijańską (gdyż władza religijna,
była wtedy słabsza)