Współczesne zagrożenia w wychowaniu człowieka
Współczesnym zagrożeniem w wychowaniu człowieka są media . Powszechnie przyjmuje się że mediami są to :
-przedmioty
-urządzenia
-materiały
przekazujące odbiorcom określone informacje poprzez słowo ,obraz.
Mass media przedstawiaj wiele sposobów na szczęśliwe życie dają złudzenie, że sukces ,powodzenie w życiu można osiągnąć bez większego wysiłku. W taki właśnie sposób stworzony jest wykreowany, sztuczny świat , co wiąże się z rosnącą liczba frustratów. Media są tez narzędziem manipulacji poglądami i opiniami ludzi. Bardzo często prowadzi to do deformacji w sposobie myślenia, odczuwania.
Telewizja wpływa na rozwój psychiczny i fizyczny dzieci. Nawet gdy dziecko korzysta z niej przy odpowiednim oświetleniu i z zachowaniem odpowiedniej odległości oraz właściwej postawy, jej wpływ jest niekorzystny. Dziecko jest bowiem , nieruchome, a im jest młodsze, tym bardziej jest mu potrzebny ruch.
Telewizja dostarcza wielu wrażeń wzrokowych i słuchowych. Ciągłe ich doznawanie obciąża system nerwowy dziecka, zmusza je do nieustannej pracy, co prowadzi do zmęczenia. Przejawia się to słabszą koncentracją uwagi, nadpobudliwością , mniej sprawnym wykonaniem różnych czynności, drażliwością. Podczas oglądania filmów dzieci angażują swoją uwagę. Jeśli ich czas zostanie wykorzystany przed telewizorem, później występują trudności w skupieniu się na innych zajęciach, np. na lekcjach. Długie przesiadywanie przed ekranem telewizora obniża inicjatywę, twórczą wolę, fantazję i prowadzi do uzależnień.
Środki masowego przykazu wpływają na przeżycia dzieci, a tym samym na ich rozwój emocjonalny. Dzieci są bardzo wrażliwe na treści przedstawiane w filmach. Oglądając sceny budzące emocje negatywne, przede wszystkim lękowe, dzieci są skłonne do reakcji lękowych w innych sytuacjach. Często dochodzi do tego, że dzieci boją się zostać same w domu lub wejść do ciemnego pokoju. Nie u wszystkich jednak dzieci pod wpływem scen rośnie lękliwość. Czasem w wyniku oglądania programów tego rodzaju następuje oswojenie z agresją i grozą. Podczas oglądania filmów dzieci bardzo często naśladują zachowania bohaterów, a nawet przestępców. Takie zachowania są widoczne w relacjach z kolegami
Bardzo powszechny jest również komputer i sieć internetowa. Bardzo źle wpływa na wychowanie dziecka uzależnienie zarówno od telewizji , komputera czy Internetu. Dziecko czy nastolatek sądzi że tylko chwile skorzysta z komputera a w rzeczywistości trwa to wiele godzin. Czas ten spędzony jest zazwyczaj na szkodliwe psychicznie i moralne –gry komputerowe albo na poszukiwaniu treści pornograficznych lub innych treści mający niszczący wpływ na rozwój osobowości . Bardzo często Internet jest dla nastolatków miejscem kontaktów z sektami, z dealerami narkotyków czy z pedofilami .
Warstwa publicystyczna związana jest przede wszystkim ze znanymi postaciami świata filmu i rozrywki oraz z ich życiem intymnym. Prasa czytana przez młodzież w trudnym wieku dojrzewania i staje się często inspiracją do podejmowania ważnych decyzji życiowych. 1
1. Zachęca do przedwczesnej inicjacji seksualnej.
2. Stwarza pozór normy: wszyscy tak robią.
3. Daje fałszywy obraz drugiej płci; chłopcy myślą i marzą w współżyciu z dziewczyna, dziewczyna powinna rozebrać się i zrobić to, czego oczekuje od niej chłopak.
4. Współżycie seksualne kojarzy się z „rozkoszna zabawą” niekoniecznie we dwoje, z nieobowiązująca przyjemnością.
5. Szerzy pogląd, że „w miłości nie ma żadnych reguł, jeśli kochasz i chcesz tego, to rób to”
6. Upowszechnia nieprawdziwe dane dotyczące antykoncepcji i naturalnego rozpoznawania płodności.
7. Uczy przedmiotowego traktowania drugiego człowieka: chłopaka lub dziewczynę zdobywa się stosując gesty, zachowania i słowa mające partnera podniecić, a randka może skończyć się wzajemnym współżyciem.
8. Propaguje zachowania i postawy bazujące na emocjach i uczuciach, bez głębszej analizy postawy miłości i wzajemnej odpowiedzialności za siebie.
9. Posiada miejscami prymitywny i ubogi język artykułów, historyjek i listów w dużej mierze wymyślanych przez dziennikarzy.2
Edukacyjno - wychowawcza sytuacja polskiej rodziny
Rodzina jest najważniejszym elementem składowym społeczeństwa i państwa. Czasami sytuacja mieszkaniowa jest nie do pozazroszczenia. Rodzina jest zagrożona alkoholizmem i narkomanią. Ta choroba społeczna dotyczy również rodzin zamożnych. Łatwo jest zaobserwować zjawisko bezdomności dzieci, mimo , że mają rodziców. Większość rodziców jest w sytuacji ciągłego poszukiwania pracy, źródeł utrzymania, nie zajmując się dziećmi w stopniu niezbędnym dla uzyskania pożądanych efektów wychowawczych.
Wśród norm wychowania realizowanych przez rodziców powinny być te , które kształtują pozytywne cechy osobowościowe swoich dzieci. Należą do nich przede wszystkim : kult dla demokracji i pluralizmu oraz dla działalności zawodowej i społecznej. Patriotyzm i pogarda dla zła i krzywdy powinny się znajdować na jednym z pierwszych miejsc. Rodzice powinni wychowywać w atmosferze szacunku i zaufania dla rzetelności , ofiarności oraz wrażliwości na potrzeby ludzkie.
Patologia dzieci i młodzieży
Wzrasta agresja i przestępczość dzieci do lat osiemnastu. Tysiące dzieci jest zagrożonych wejściem na drogę stałej patologii. Wszystko to ma podłoże w "biedzie" środowiska rodzinnego , z którego się wywodzą. Dzieci tych środowisk otrzymują powierzchowne wykształcenie i wychowanie.
Mamy do czynienia z ekspansją patologii wśród uczniów szkół wszystkich stopni. Rośnie ilość młodych ludzi zażywających narkotyki, palących papierosy i pijących alkohol. Dzieci i młodzież coraz częściej wchodzą w konflikt z prawem. Pedagogika ma za zadanie trafnie rozpoznać związek przyczynowo-skutkowy tych zjawisk.3
Badania nad patologią przeprowadzone przez Kuratorium Oświaty w Krakowie i naukowców Uniwersytetu Jagiellońskiego :
-palenie papierosów - jest problemem szkoły podstawowej:
1) I klasa gimnazjum (VII klasa)
* 3% uczniów pali kilka razy w tygodniu
*ponad 1% uczniów pali kilka i więcej papierosów dziennie
*8% pali sporadycznie i okazjonalnie
2) II klasa gimnazjum (VIII klasa)
*ponad 3% uczniów pali więcej niż 5 papierosów dziennie
3)W szkołach zawodowych
*19% uczniów przyznaje się,że pali więcej niż 5 papierosów dziennie
*8,8% pali kilka razy dziennie
Alkoholizm :
Niebezpieczeństwo alkoholizmu wśród młodzieży wynika nie tylko z kulturowych i obyczajowych tradycji , ale również z aktualnej sytuacji ogólnospołecznej.
Badaniem objęto 8129 uczniów VII klasy:
*11,3% przyznało się, że przynajmniej raz w życiu piło alkohol do stanu upojenia.
W liceach ogólnokształcących wskaźniki te podwajają się.
Narkomania :
Badania nad patologią narkomanii obejmują zarówno deklarację (przyznanie się) co do zażywania różnych środków odurzających, jak i miejsca zażywania , osób nakłaniających do zażywania i okoliczności towarzyszących kontaktom. Wynika ,że najpopularniejszym środkiem zażywanym przez młodzież jest marihuana.
Do palenia marihuany przyznało się najwięcej licealistów :
*17% z klasy III
*najmniej uczniów szkoły podstawowej
Koniecznym i pilnym w świetle przytoczonych danych sondażowych jest skuteczny system profilaktyki uzależnień. W niej musi uczestniczyć szkoła, rodzina , organizacje i instytucje uczestniczące w procesie edukacyjno- wychowawczym.4
Uzależnienie – nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji. W praktyce określenie to ma kilka znaczeń.
W języku potocznym termin "uzależnienie" jest stosowany głównie do osób, które nadużywają narkotyków (narkomania), leków (lekomania), alkoholu (alkoholizm), czy papierosów.
W szerszym kontekście może odnosić się do wielu innych zachowań, np. gier hazardowych, oglądania telewizji, internetu, czy seksu.
Alkoholizm (uzależnienie od alkoholu, toksykomania alkoholowa, choroba alkoholowa) – zaburzenie polegające na utracie kontroli nad ilością spożywanego alkoholu.
Spożywanie zazwyczaj dużych ilości alkoholu przez alkoholika jest spowodowane przymusem o charakterze psychicznym i somatycznym, i nie podlega jego woli, jednak możliwe jest jego powstrzymanie i utrzymanie abstynencji. Mechanizm powstawania uzależnienia nie jest do końca wyjaśniony, ale ma bezpośredni związek z nadużywaniem alkoholu.
Narkomania (gr. narke – odurzenie, mania – szaleństwo) – potoczne określenie odnoszące się do uzależnienia od substancji chemicznych wpływających na czynność mózgu. Narkomania charakteryzuje się:
-tzw. głodem narkotycznym
-przymusem zażywania środków odurzających
-chęcią zdobycia narkotyku za wszelką cenę i wszystkimi sposobami
Siecioholizm - potocznie nazywany jest uzależnieniem od Internetu, jednakże nie chodzi tu o samo uzależnienie od Internetu, tylko o zachowanie szczególnych zachowań w sieci.
Często nazywany jest uzależnieniem XXI wieku.
Objawy uzależnień :
-potrzeba uczestniczenia w życiu wirtualnym, co często wiąże się z potrzebą nawiązywania znajomości internetowych i ich podtrzymywania
-utrata kontroli nad rzeczywistością
-złe samopoczucie w czasie braku kontaktu z siecią.
-problemy z jedzeniem
-osoby uzależnione, często zapominają o sprawach przyziemnych, gdyż najważniejszy jest dla nich czas spędzony w Internecie.
-niekontrolowane wybuchy agresji, irytacji, związane z brakiem Internetu
-potliwość
-zanik świadomości społecznej
-problemy ze skupieniem uwagi
Skutki uzależnienia:
-brak kontaktu w cztery oczy – brak kontaktów międzyludzkich
-brak zainteresowania jakimikolwiek przejawami aktywności – co może doprowadzić do otyłości.
-zaniedbanie życia towarzyskiego , rodzinnego, oraz często zaniedbanie podstawowych czynności dotyczących higieny osobistej
-zaburzenia w zakresie tożsamości, zaburzenia emocjonalne
-zaburzenia w funkcjonowaniu w społeczeństwie
-pogorszenie wzroku
Przyczyny uzależnień :
1) przyczyny tkwiące w środowisku rodzinnym
- konflikty i nieporozumienia
- trudna sytuacja rodzinna
- błędy wychowawcze rodziców
2) przyczyny tkwiące w środowisku szkolnym
- niepowodzenia w nauce
- kłopoty związane ze szkołą
- metody wychowawcze szkoły
3) przyczyny tkwiące w środowisku rówieśniczym
- wzorowanie się na rówieśnikach
- namawianie przez osoby odurzające się
- chęć poprawy kontaktów rówieśniczych
- poszukiwanie akceptacji
- chęć zaimponowania
4) przyczyny tkwiące w społeczeństwie
- brak dostatecznej wiedzy na temat narkomanii
- przypadkowy kontakt ze środkiem odurzającym
- brak możliwości atrakcyjnego spędzenia czasu wolnego
- protest przeciwko rzeczywistości
- przyczyny polityczne
5) przyczyny tkwiące w sferze funkcjonowania osobowości
- zaspokojenie wiedzy poznawczej
- przymus (jako skutek nałogu)
- reakcje ucieczkowe
- kryzys egzystencjalny
- niedojrzałość
- poczucie odrzucenia
- poszukiwanie wolności
- skutek porażek życiowych
SUBKULTURY
Termin „ subkultura” jako pierwszy użył socjolog amerykański M.M. Gordon definiując go jako : część kultury narodowej składającej się z kombinacji takich członów jak położenie klasowe, pochodzenie etniczne, region miejskiego lub wiejskiego zamieszkania, więź religijną, które tworzą funkcjonalną jedność wpływającą na jednostkę ludzką”.
W celu właściwych kroków wychowawczych uwzględniających fakt istnienia w otoczeniu procesów wychowania również „subkultur” młodzieżowych należy te „subkultury” poznać.
Co należy mieć na uwadze , co charakteryzuje ten termin?
Po pierwsze- należy mieć zawsze na uwadze konkretną grupę społeczną , konkretne środowiska.
Po drugie- grupa ta, czy środowisko tworzy swoją odrębność , ma granice wspólnych zainteresowań i dążeń , wykształconych tradycji, narzuconych czy ustanowionych norm, więzi religijnej, klasowej, regionalnej czy etnicznej.
Po trzecie- cechą tych grup czy środowisk jest negowanie utrwalonych i powszechnie akceptowanych wzorów kultury, a jednocześnie tworzenie im odpowiadających norm i wartości.
Subkultura jest pojęciem bardzo obszernym. Jego zakres i wieloznaczność odnosi się także do grup i środowisk młodzieżowych. W skład tego pojęcia wchodzą zarówno grupy rówieśnicze, fani zespołów muzycznych jak i narkomani, chuligani, pseudokibice więźniowie.5
1. SKINHEAD
(w języku ang. skin-skóra, head -głowa, skórogłowi, inaczej skini, ostrzyżeni, łyse czaszki, łysogłowi).
Ruch powstały w latach 60-tych w Wielkiej Brytanii. Trudne warunki życia angielskiej młodzieży, monotonia, szarość, bezsens zmagania się z losem, to istotne składniki postrzegania rzeczywistości jako bezlitosnej i okrutnej, w której dominuje ból i cierpienie. Siła pięści, ciężkie buty, według założeń skinów miały być rozwiązaniem prowadzącym do zmiany świata. Obecnie ubierają się w stroje dżinsowe lub ,,moro" bez naszywek i napisów. Zamiast imion i nazwisk używają pseudonimów ,,Adolfo", ,,Diabeł". Do innych członków subkultur, jak i do całego społeczeństwa nastawieni są wyjątkowo wrogo. W szybkim tempie w działalności skinów ujawniają się formy zachowań nie akceptowanych społecznie. Swoją agresję angielscy skini ,,wyładowywali" na demonstracjach, manifestacjach, w czasie zawodów sportowych i widowisk artystycznych (występów zespołów młodzieżowych) i w wielu innych okolicznościach, budząc strach, panikę i przerażenie.6
2. PUNK
(śmieć, rzecz wstrętna, marność, odpadek, zgniłek). Podkultura ta powstała w 1970 roku w Londynie i szybko rozprzestrzeniła się w całej Anglii i w innych krajach. Początkowo jej członkowie wywodzili się z robotniczych i bezrobotnych rodzin. Ruch ten przyjął założenia, że świat jest obrzydliwy i wcześniej czy później ulegnie zagładzie, a odpowiedzialność za to poniosą ludzie z klas bogatych.
Charakterystyczne
cechy punków to:
-
ubiór składający się ze starej, bardzo brudnej odzieży, zbyt
dużych butów, czarnej skórzanej kurtki, bogato zdobionej ćwiekami
i znaczkami .Częstymi rekwizytami są ciemne okulary z błyszczącą
oprawką, łańcuchy i obroże na szyjach, świadczące o przykuciu
do aktualnego bytu, z którego nie można się uwolnić.
Wpięte
w nos i uszy agrafki bądź klipsy mają świadczyć o ich
naznaczeniu.
-
zawsze brudne włosy, często farbowane na wszystkie możliwe
kolory
-
golenie głowy po bokach, a pośrodku stawianie tzw.,,czuba Irokeza".
Aktualne fryzury to sterczące grzywki z pewną asymetrią.
W
formach zachowań tej grupy ujawnia się totalna negacja
rzeczywistości. Subkultura ta szybko rozprzestrzeniła się w
Polsce. Pojawiły się liczne grupy punk-rockowe. Utwory muzyczne
zawierają ideologię polskich punków, zwłaszcza brak wiary w
przyszłość, godność człowieka, niechęć do nauki, pracy,
negacja instytucji prawnych, społecznych, wyznaniowych, a nawet
podważanie sensu istnienia państwa . Polski punk, nie wierzy w
przyszłość, przeważnie wywodzi się z rodziny niepełnej,
skłóconej, szuka w grupie przyjaźni, akceptacji, i rozwiązania
trudności życiowych. Jest fanem punk rocka, jeździ na koncerty
swojego ulubionego zespołu i ma swojego największego wroga - skina.
3. METALOWCY
Ruch utworzony przez fanów odmiany muzyki rockowej tzw. heavy - metalowców. Jako grupa pojawili się w latach 70-tych i najważniejszą rolę odgrywa u nich muzyka. Ostro brzmiąca muzyka skierowana jest przeciw tej komercyjnej i jej wszelkim odmianom.
Na wizerunek metalowca składają się: długie włosy, obcisłe spodnie, skurzane kurtki i ćwiekowane pasy.
4. EMO
Emo to skrót od anglojęzycznego emotiona, co ma określać osoby bardzo wrażliwe, często nieśmiałe i podchodzące do życia niezwykle emocjonalnie. Najczęściej jest to młodzież z zamożnych domów. Mają charakterystyczny wygląd, bo ubierają się na czarno (dziewczyny emo elementy różowe, czaszki i serduszka) mają też bardzo abstrakcyjne fryzury, którą charakterystyczna cechą jest długa grzywka na pół głowy i duża ilość ostrego makijażu, malują paznokcie najczęściej na czarno. Emo źle są traktowani w społeczeństwie z powodu wyglądu. Często są obrażani i wyśmiewani. Mają niewielu przyjaciół, którymi najczęściej też są emo lub ludźmi tolerancyjnymi.
5.
CHULIGANI
Podkultura ta powstała w 1989 roku na Zachodzie Europy i szybko dotarła do Polski. Niektórzy badacze twierdzą, że wyodrębniła się ona z grupy skinów. Działają oni podobnie jak uliczne gangi ale mają nieco szerszy cel i zasięg. Chcą bowiem zawładnąć ulicą, dyskotekami, parkami, przejściami podziemnymi, środkami masowej komunikacji i wieloma innymi terenami. Ich zachowania to przemoc, agresja, napady rabunkowe, włamania, oraz zmuszanie do płacenia haraczu. Tworzą dobrze zorganizowane grupy o dużym poczuciu solidarności i więzi grupowych. Używają pseudonimów i mają własny wypracowany sposób porozumiewania się. 7
6. SKEJCI
Jeżdżą na rolkach i deskorolkach. W Polsce grupy skejtów powstały pod koniec lat 80. Ich uczestnicy wywodzili się z ruchu punk. Dla członków subkultury skateboarding jest czymś więcej niż tylko sportem i zabawą - jest częścią ich stylu życia. Główne jego cechy to spontaniczność, luz i podkreślanie niezależności. Przynależność do subkultury manifestowana jest przez specyficzny ubiór: czapki baseballówki lub chustki bandanki, obszerne bluzy z kapturami, luźne podkoszulki. Sympatycy subkultury mogą sprawdzić swoje umiejętności sportowe podczas zawodów, zaopatrzyć się w specjalistycznych sklepach w sprzęt i kultową odzież.
7. SZALIKOWCY
Główne przejawy działalności subkultury szalikowców to naruszenia porządku, do których dochodzi nie tylko podczas meczów piłki nożnej, ale również przed i po spotkaniach, oraz na trasach dojazdowych do stadionów. Do chuligańskich ekscesów dochodzi najczęściej na i w pobliżu obiektów sportowych, ulicach miast, w obrębie dworców kolejowych. Można wyróżnić trzy najczęściej występujące formy negatywnych zachowań agresywnych kibiców. Są to: awantury połączone z bójkami, rzucanie niebezpiecznych przedmiotów oraz tzw. pociągi grozy. Chóralne śpiewy i wulgarne okrzyki można zakwalifikować jako wykroczenie, stanowią one jednak, przede wszystkim, naruszenie zasad fair play. 8
AGRESJA I PRZEMOC W SZKOLE
W Polsce dopiero od niedawna agresja i przemoc w szkole przestały być traktowane jako fakty incydentalne, marginesowe- szczególnie prze opinię publiczna i administrację oświatową. Wcześniej zajmowali się ta problematyką tylko kryminolodzy. Nadal jednak pedagodzy traktują to zjawisko ze wstydem i bezradnością. W latach poprzednich szkołę traktowano głównie jako miejsce(scenę) demonstrowania przez uczniów aktów agresji, upatrując jej źródeł poza nią, np. jako rezultat przemocy w rodzinie, naśladowanie przez media wzorów agresywnych zachowań i sposobów rozwiązywania problemów , form odreagowania zagrożonego w życiu publicznym poczucia bezpieczeństwa.
Agresja jest to agresywne zachowanie , które niesie ze sobą negatywne skutki ofiary, który może być zraniony fizycznie lub psychicznie.
Przemoc to krzywdzenie drugiej (z reguły słabszej fizycznie lub psychicznie) osoby – pod tym pojęciem kryją się jednak nie tylko akty fizycznej napaści, ale także wyśmiewanie, popychanie czy inne zachowania, które kogoś ranią i poniżają. Bywa nasilona lub długotrwała. 9
Przemoc
możemy podzielić na:
fizyczną, czyli m.in. bicie, kopanie, wymuszanie pieniędzy, okradanie, niszczenie własności, rzucanie przedmiotami czy opluwanie;
słowną, tj. przezywanie, wyzywanie, grożenie, ośmieszanie, obgadywanie, poniżanie, szantażowanie;
niewerbalną (wrogie miny, nieprzyzwoite gesty, grożenie pięścią, izolowanie drugiej osoby)
Zachowania agresywne i przemoc w szkole coraz częściej są nagłaśniane. Większość przemocy i czynów przestępczych ma miejsce poza terenem szkoły :częściej występują akty przemocy z użyciem broni, niebezpiecznych narzędzi oraz o charakterze seksualnym i pobicia. Powszechnie stosowanym , prawie oczywistym, wyjaśnieniem częstego podlegania uczniów agresji i przemocy na terenie szkoły jest brak odpowiedniej opieki w miejscach, gdzie uczniowie przebywają sami, np. na boisku szkolnym, w szatni, ubikacji. Stąd też konieczne jest zadbanie o odpowiednie reguły i współpracę z uczniami w zorganizowaniu dyżurów porządkowych.
Czynniki sprzyjające zachowaniom agresywnym:
czynniki rodzinne (brak lub nieobecność któregoś z rodziców, niezgoda w rodzinie, trudne warunki ekonomiczne);
czynniki biologiczne (zaburzenia neurologiczne);
czynniki psychologiczne (frustracja, nieumiejętność radzenia sobie z negatywnymi uczuciami czy rozwiązywaniem konfliktów, co w połączeniu z niskim poczuciem wartości może powodować zachowania agresywne);
czynniki związane ze szkołą (liczne klasy, ciągłe zmiany kadry, niewłaściwa kontrola uczniów);
czynniki związane z relacją nauczyciel-uczeń (brak konsekwencji i dyscypliny, niewłaściwe komunikowanie się z klasą ). 10
Bibliografia:
1. E. Świderska, Media a przemoc,” Nowa szkoła”,1998 .
2. M. Jędrzejewski, Subkultury a przemoc, Warszawa 2001.
3. P. Tyrała, Teoria wychowania. Bliżej uniwersalnych wartości i realnego życia., Toruń 2001.
4. W. Lipnik, Wprowadzenie do problematyki , "Odbiorca telewizji. Rola telewizji w jego życiu i relacjach ze światem. Podstawowe rozróżnienia", "Oświata i Wychowanie" 1989, nr 14 .
5. Z. Kwieciński, B. Śliwierski, Pedagogika, t.2, Warszawa 2007.
1W. Lipnik, Wprowadzenie do problematyki , "Odbiorca telewizji. Rola telewizji w jego życiu i relacjach ze światem. Podstawowe rozróżnienia", "Oświata i Wychowanie" 1989, nr 14 s.14,15,16,17,18,19.
2E. Świderska, Media a przemoc,” Nowa szkoła”,1998 , s.52, 53, 54.
3P. Tyrała, Teoria wychowania. Bliżej uniwersalnych wartości i realnego życia., Toruń 2001, s. 148,149.
4P. Tyrała, Teoria wychowania. Bliżej uniwersalnych wartości i realnego życia., Toruń 2001, s. 151,152.
5P. Tyrała,Teoria wychowania. Bliżej uniwersalnych wartości i realnego życia., Toruń 2001, s. 146, 147.
6M. Jędrzejewski, Subkultury a przemoc, Warszawa 2001, s. 49.
7M. Jędrzejewski, Subkultury a przemoc, Warszawa 2001, s. 53,54
8M. Jędrzejewski, Subkultury a przemoc, Warszawa 2001, s. 50,51.
9Z. Kwieciński, B. Śliwierski, Pedagogika, t.2, Warszawa 2007, s.270
10Z. Kwieciński, B. Śliwierski, Pedagogika, t.2, Warszawa 2007, s.277.