Fizykoterapia wykład 04.10.2013

Elektrodiagnostyka cz. 3

Chronaksja nie wskazuje dokładnie stopnia częściowego odnerwienia

PP – punk przegięcia (punkt podstawowy) miejsce w którym krzywa I/t dla impulsy prostokątnego przestaje się obniżać a zaczyna rosnąć (najniższe natężenie i najkrótszy czas inpulsu)

Porównanie natężenia potrzebnego do uzyskania takiego samego skurczu po stronie uszkodzonej i zdrowej:

• norma – różnica 2-4 mA

• nauropraksja – różnica zwykle w granicach normy (około 2mA)

• axonotmesis – różnica 4-8 mA

• duży stopień axsonotmesis – różnica powyżej 10 mA

Test pozwala w przybliżeniu określić stopień odnerwienia

Nie daje odpowiedzi na pytanie czy przyczyna tkwi w mięśniu czy nerwie

Test Langego – modulowany prąd impulsowy średniej częstotliwości 4 kHz. Czas trwania modulacji 300ms. Reaguje tylko mięsień prawidłowo unerwiony

Zasady elektrostymulacji mięśni porażonych wiotko

Stymulację rozpoczyna się po stwierdzeniu odnerwienia mięśnia (dużego stopnia lub całkowitego odnerwienia). Gdy pojawia się ślad napięcia mięśniowego ES przerywa się lub zmniejsz się jej intensywność

Podczas ES mięśni odnerwionych należy stymulować jak największą grupę włókien mięśniowych

Metoda dwubiegunowa – stymulacja dużych mięśni

Metoda jednobiegunowa – stymulacja małych mięśni

W mięśniu zdrowym tak układamy elektrody żeby katoda była w miejscu wrażliwym mięśnia (punkt motoryczny)

W ES mięśni porażonych wiotko stosuje się prąd trójkątny monofazowy, ewentualnie bifazowy asymetryczny (żeby złagodzić odczyny biochemiczne)

ES wybiórcza → pobudzenie tylko porażonych mięśni

Impuls trójkątny – wybiórcze pobudzenie porażonych mięśni, całkowite odnerwienie mięśnia

Impuls trapezowy – wybiórcze pobudzenie porażonych mięśni, częściowa lub całkowite odnerwienie mięśnia