POLITECHNIKA WROCŁAWSKA
|
Skład grupy: 1.Radosław Marek
|
Wydział:W-5 Rok studiów:4 Rok Akademicki : 2011/2012 Termin: Środa TN 13:15-15:00 |
|
Laboratorium Identyfikacji Obiektów Sterowania |
|||
Prowadzący: Dr inż. Robert Łukomski |
Nr ćwiczenia: 1 i 2
|
Cel ćwiczenia
Celem niniejszego ćwiczenia było zapoznanie się z metodą najmniejszych kwadratów,ocena dokładności modelu i zbadanie wpływu zakłóceń na odpowiedź modelu.
Badania i Wyniki
Rys. 1. Schemat ideowy układu badanego
Un-Sygnały wejściowe
Y-Odpowiedź obiektu
Z-Zakłócenia
Yn- Odpowiedź obiektu wraz z zakłóceniami
Algorytm MNK:
Poniżej znajduje się kod z zaimplementowanym algorytmem MNK, a także zostaje wyznaczona suma resztowa, wsp. korelacji i wartości maksymalne wartości i minimalne a.
u=round(10*rand([2 10]));
a0=7;
a1=6;
a2=1;
y=a0+a1*u(1,:)+a2*u(2,:);%równanie
y=y+0.05*randn([1 10]); %zakłócenia
[s,n]=size(u);
un=[ones(1,n);u];
a=inv(un*un')*un*y'%wyznaczanie wsp. równania
un=[1,1,1,1,1,1,1,1,1;-2,0,2,-2,0,2,-2,0,2;-2,-2,-2,0,0,0,2,2,2]%sygnały wejściowe
alfa=[7,6,1]
Y=alfa*un;%sygnały wej. zmierzone
n=size(un,2);
sig=0.1;%zakłócenia
Yn=Y+sig*randn(1,n)%sygnał wyjściowy zmierzony z zakłóceniami
a=(un*un')^(-1)*un*Yn';%współczynniki
Ymod=a'*un%odpowiedź układu MNK
e=Yn-Ymod%suma resztowa
et=e*e';
S2=1/(n-2-1)*(e*e');
mcov=(un*un')^(-1)*S2
cii=diag(mcov)
tk=2.45;
amin=a-tk*sqrt(cii)
amax=a+tk*sqrt(cii)
srednia=mean(Y);
korelacja=0;
resztowa=0;
for m=1:size(Ymod,1)
korelacja=korelacja+((Ymod(m)-srednia)^2)/((Y(m)-srednia)^2);%wsp korelacji
end
Tabela 1. Wyniki badań
|
Zakłócenia |
|||
Σ=0 |
Σ=0.1 |
Σ=0.5 |
Σ=1 |
|
a |
6.99999 6 1 |
6.9788 6.0028 1.0226 |
7.2920 5.8749 0.9368 |
7.4301 6.3547 0.4835 |
amin |
6.9999 6 1 |
6.8993 5.9541 0.979 |
6.7835 5.5635 0.6254 |
6.9096 6.0359 0.1647 |
amax |
7 6 1 |
7.0583 6.0515 1.0712 |
7.8005 6.1863 1.2482 |
7.9507 6.6735 0.8023 |
η2 |
1 |
0.9929 |
0.9068 |
0.8925 |
eet |
|
0.0568 |
2.3263 |
2.4378 |
Wnioski
Wraz ze wzrostem zakłóceń wprowadzanych do układu wartości współczynników w równaniu coraz bardziej odbiegają od rzeczywistych
Wzrost zakłóceń powoduje spadek wartości współczynnika korelacji, co oznacza pogorszenie aproksymacji wartości współczynników
Wartości minimalne i maksymalne współczynników także wskazują na coraz większe wahania
Wartość sumy resztowej rośnie wraz z wzrostem zakłóceń układu
Aby zmniejszyć wartość sumy resztowej i zbliżyć stosunek korelacji do jedynki należy zadbać o jak najmniejsze zakłócenia występujące w układzie podczas pomiaru wartości wyjściowych
Eliminacja(zmniejszenie) zakłóceń znacząco polepsza aproksymację współczynników co pozwala uzyskać model najbliższy rzeczywistemu