Tadeusz Majewski „Czy umiem pracować z głuchoniewidomymi?”

1.Zasady dyrektywne obowiązujące przy pracy z głuchoniewidomymi:

• Zasady oparte na powszechnych wartościach kulturowych

1. Prawa osoby głuchoniewidomej powinny być w pełni respektowane

2. Usługi powinny być skierowane na polepszenie ich życia

3. Powinni w miarę kierować własnym życiem, podejmując ważne decyzje

4. Współpraca pomiędzy rodzicami i specjalistami powinna opierać się na wsparciu i partnerstwie

5. Jeśli osoba nie jest zdolna do podejmowania decyzji musimy ją poinformować o decyzjach i ważnych wydarzeniach w rodzinie

• Zasady oparte na doświadczeniu w praktycznych rozważaniach

1. Świadczone usługi powinny być planowane, zgodne z potrzebami i możliwościami jednostki.

2. Usługi powinny być świadczone bez dłuższych przerw

3. Istnieje konieczność opracowania planów długoterminowych

4. Cele długoterminowe i krótkoterminowe powinny być modyfikowane i regularnie oceniane w zależności od potrzeb

• Zasady wynikające z teorii dotyczących rozwoju człowieka

1. Umiejętność komunikowania się jest istotą cechą istoty ludzkiej

2. Dzieci gn powinny mieć możliwości stworzenia własnego społecznego świata

3. Reakcje na spontaniczne zachowania dziecka mają na nie okr znaczenie i są warunkiem do normalnego społecznego rozwoju i umiejętności komunikowania się.

4. Zachęcać do inicjowania kontaktów

5. Nie powinno być uzależnione od obecności i działania innych osób

6. Szkolenie powinno się odbywać w jego naturalnym środowisku

Brak sukcesów może być powiązany ze stosowaniem reguł i programów bez odpowiedniego uwzględniania zasad.

Specjaliści pracujący w rehabilitacji osób ze złożoną NI. mają szeroką wiedzę o normalnym i zaburzonym rozwoju oraz praktyczne umiejętności nauczania i wychowywania. Są zdolni do wykorzystywania swoich kwalifikacji do poprawienia jakości życia oraz samostanowienia uczniów. Specjaliści powinni przestrzegać te zasady z całą stanowczością i w sposób elastyczny.

2.Język migowy w pracy z osobami głuchoniewidomymi.

Przed tłumaczami stoi wyzwanie jakie modyfikacje należy wprowadzić i jak urządzić środowisko w którym odbywa się komunikacja. Wygląd zewnętrzny jest bardzo ważny. Tłumacz powinien nosić ubrania w kolorach kontrastujących z kolorem jego rąk, ubrania o ciemnym jednolitym kolorze, wysoko zapięte pod szyje bez dekoltów, powinny być wygodne, elastyczne. Biżuteria delikatna która nie rozprasza uwagi, paznokcie czyste i krótko obcięte,. Perfumy łagodne, używanie płynów antybakteryjnych i unikać suchej i szorstkiej skóry.

3.Przestrzen i pozycja przy posługiwaniu się językiem migowym.

• Odległość pomiędzy tłumaczem a osobą gn będzie różna w zależności od sposobu percepcji/odbierania migów. Czasami odbywa się to z bliska w ograniczonej przestrzeni

• Kierowanie- czyli osoba gn trzyma ramiona lub nadgarstki tłumacza i utrzymuje je w przestrzeni z której najlepiej widzi przy pomocy szczątkowego wzroku

• Alfabet jednoręczny- blisko siebie, na rogu stołu o.gn. opiera swój łokieć o stół, alfabet oburęczny blisko siebie siedzą.

• Ważny jest wygodny ubiór! Bez mini itd.

• Krzesła na tej samej wysokości, dobrze gdy są z oparciami o poręczami

4.Przestrzenne przekazywanie migów.

• Tłumacz musi się upewnić czy o.gn. jest wygodnie

• Muszą znajdować się na tej samej wysokości

• Tłumacz wykonuje migi w określonej przestrzeni, ręce utrzymywane poniżej twarzy na tle ubrania, aby zapewnić kontrast

• Jeżeli komunikowanie odbywa się dotykowo, wykonywani migów lepiej wykonywać poniżej klatki piersiowej, wygodniejsze dla ciała

• Tłumacz musi mieć możliwość swobodnego bezpośredniego przekazywania migów.

---