31. I. 2005 r mgr M. Grygiel
OZDOBY OBRĘCZOWE W OKRESIE WPŁYWÓW RZYMSKICH
Pojawiają się już w k. przeworskiej i oksywskiej jako element związany z k. lateńską - inne rodzaje nie są zbyt częste.
Więcej bransolet pojawia się we WOR w k. wielbarskiej.
Bransolety sztabkowate (k. przeworska):
Powstają pod wpływem bransolet z k. wielbarskiej
tam pojawiają się w fazie B1 - w k. przeworskiej występują w fazie B1-B2
podobne zdobnictwo - ryty na zakończeniach, ornament stemplekowy (kółka z punktem w środku)
większość występuje we wsch. strefie k. przeworskiej
TYP KAMIEŃCZYK - o zgrubiałych, profilowanych zakończeniach (makówkowatych)
Wykonane z grubego kolistego lub facetowanego pręta brązowego
Powstały z bransolet k. wielbarskiej o kulistych zakończeniach z fazy B1
We wsch. strefie k. przeworskiej pojawiają się u schyłku fazy B1, najmłodsze spotykane są jeszcze w fazie B2 (spłaszczone profilowanie)
Bransolety wężowate - praktycznie cały obszar Barbaricum (w Polsce głównie w k. wielbarskiej) - trzy odmiany:
Pomorska
zakończenie składa się z główki i przylegającej do niej tarczki - tzw. kryzy
główna część to kabłąk - połączony jest z tarczką za pomocą szyjki
baza - przednia część kabłąka przylegająca do szyjki
Nadłabska
Bardzo długie i masywne
Stylizowane zoomorficzne zakończenia
Często wykonywane ze srebra i złota
Głownie faza C1
Skandynawska
Zakończenie w kształcie stylizowanych główek zwierzęcych
Wielozwojowe, wykonywane ze złota
Głownie faza C1
Bransolety wężowate zostały także sklasyfikowane przez T. Wójcika i E. Blumego:
Typ I - najstarsze, wykonywane z brązu:
Kabłąk półkolisty lub owalny
Szyjka w kształcie elementu wazowatego
Pojawiają się w k. wielbarskiej w fazie B2
Wywodzą się z bransolet z kulistymi
zakończeniami - TYP KAMIEŃCZYK jest z nimi blisko spokrewniony
Typ II - najczęstsze:
Bardzo charakterystyczne dla stylu barokowego w k. wielbarskiej
Wykonywane z metali szlachetnych (głównie srebra)
Bogato zdobione filigranem i Pressblechem
Taśmowaty kabłąk posiada przewężenie w tylnej części
Zanika wazowata szyjka - teraz jest spłaszczona
Faza B2/C1
Typ III - półtorazwojowe:
Morfologicznie zbliżone do typu II
Charakterystyczne dla stylu barokowego w k. wielbarskiej
Bransolety żmijowate:
Charakterystyczne dla stylu barokowego
Kabłąk wykonany z faliście wygiętego drutu
Koliste, pudełeczkowate zapięcie zdobione filigranem i granulacją
Najczęściej wykonywane ze srebra - występują parami
KLAMERKI ESOWATE
Spinały kolie naszyjników z paciorków szklanych - ich klasyfikacji dokonał A. von Müller - wyróżnił cztery typy (A-D):
Typ A:
Zakończenia w postaci ślimaczkowatych tarczek
Wykonywane z brązu
Występują również w kr. nadłabskim, Kotl. Czeskiej, pd. Skandynawii
Faza B2-C1a
Typ B:
Zakończenie zdobione za pomocą granulacji
Profilowany guzek lub kolista tarczka w środkowej części
Wykonywane głównie ze srebra i złota
Charakterystyczne dla stylu barokowego w k. wielbarskiej
Typ C:
Wykonywane z brązu - na zakończeniach obecne profilowane zgrubienia
Głównie kr. nadłabski w fazie C1
Typ D:
Wykonywane z brązu
Zakończenia są stożkowato uformowane
K. wielbarska i kr. nadłabski w fazie B2
WISIORKI
Gruszkowate
Charakterystyczne głównie dla stylu barokowego (faza B2/C1), ale pojawiają się już u schyłku fazy B2 (wtedy wykonywane z brązu)
Często wykonywane ze srebra i złota, zdobione filigranem i granulacją
Noszone przy pasie kobiecym
Kuliste
Posiadały uszko do zawieszania u pasa
Charakterystyczne dla baroku wielbarskiego
Kapsułkowate
Często wykonywane ze srebra i złota
Kształt silnie spłaszczonego walca
Kategorie tych wisiorków na terenie k. przeworskiej traktuje się jako element oddziaływań wielbarskich (występują głownie we wsch. strefie k. przeworskiej u schyłku fazy B2 i w fazie B2/C1).
Opasane
Powstały prawdopodobnie w k. przeworskiej, choć najliczniejsze są w k. wielbarskiej
Wykonane z brązowej blachy, której koniec zwinięty był w spiralę do zawieszania
Opasano zazwyczaj szkło, pestki owocu i bursztyn
Najwcześniej pojawiają się w fazie B1 w zach. strefie k. przeworskiej stąd rozprzestrzeniają się na strefę wschodnią i do k. wielbarskiej, gdzie obecne są głownie w fazie B2/C1
SZPILE
Typologii dokonał Ch. Becknen
Pojawiają się u schyłku MOP w k. przeworskiej i w użyciu są do fazy C1
Więcej szpil kościanych, naśladujących metalowe
K. wielbarska:
Występują przy ściśle określonych partiach szkieletu służyły do spinania włosów
Najwięcej metalowych szpil z terenów ziem polskich
Główka często jest profilowana
Młodsze okazy (z WFOWL) posiadają ornitomorficzne zakończenia