Fotograf - Karl Lagerfeld
Wizjoner, twórca eklektyczny, ikona swego czasu. W epoce oświecenia Karl Lagerfeld z pewnością zaliczałby się do grona umysłów oświeconych. Jest projektantem mody, fotografem, wydawcą, projektantem przemysłowym i reżyserem. Karl Lagerfeld stworzył swój własny wszechświat, którego każda cząstka jest pod ścisłą kontrolą,
a każdy detal jest bezwzględnie istotny. Jego kartezjański umysł wypracował kostyczny, ultranowoczesny, wysoce uporządkowany styl, którego urok i siła oddziaływania wyłania się z graficznych symboli, jego jednoznacznych znaków rozpoznawczych.
Karl Lagerfeld instynktownie wychwytuje z atmosfery każdą cząstkę i przekształca ją w nastrój chwili. Jego styl czerpie obficie z kosmopolitycznych doświadczeń i perfekcyjnej znajomości języków, której nabył w Hamburgu, gdzie urodził się w 1938 roku. Po skończeniu studiów w Paryżu, nadal jako bardzo młody człowiek wkroczył
do świata mody, a już w 1954 roku zdobył nagrodę Woolmark. Płaszcz, który zaprojektował na konkurs i który zaskarbił mu przychylność jurorów, został wykonany przez Pierre'a Balmaina. Ten ostatni poznał się na talencie młodego absolwenta i przyjął go do pracy w charakterze asystenta. Już w trzy lata później Karl Lagerfeld awansował na dyrektora artystycznego Maison Jean Patou.
Karl Lagerfeld to osobowość intrygująca i wiecznie kwestionująca zastany porządek. Nie pozostawia nikogo obojętnym. Jego umiejętność wychwytywania, przewidywania i interpretowania trendów przyszłości fascynuje niezmiennie do dziś. W czasie, gdy powstawała i nabierała kształtu modna odzież produkowana seryjnie, Lagerfeld rozpoczął karierę jako samodzielny projektant mody we Francji, Włoszech, Wielkiej Brytanii
i Niemczech. W Paryżu pozostawił swój ślad w Chloé. W Rzymie - nadał nowy kształt futrom Fendi. Współpracę z tym włoskim domem mody podjął w 1965 roku i przez kolejne lata zasięg tej współpracy rozszerzył się
na wszystkie kolekcje prêt-à-porter tej marki. Jest ona kontynuowana do dziś. Lagerfeld rozwijał tymczasem niezależnie cechy swego własnego stylu, który pod własnym nazwiskiem firmuje od roku 1984. Jeszcze rok wcześniej przyjął zamówienie na odnowienie wizerunku Chanel - stopniowo zrewolucjonizował elementy stylistyki marki, odmłodził jej wizerunek i wprowadził powiew świeżego powietrza, dzięki czemu marka odzyskała wiodącą pozycję w świecie luksusu i mody.
Lagerfeld to nienasycony twórca i projektant - w latach 1992-1997 ponownie zaistniał w kolekcjach Chloé,
a ponadto otworzył nowy rozdział działalności pod własnym nazwiskiem, otwierając w 1998 roku Lagerfeld Gallery (dom mody ponownie przyjął nazwisko swego założyciela w 2006 r. i funkcjonuje odtąd jako Karl Lagerfeld). Lagerfeld dotrzymuje kroku zmianom w otaczającym świecie. Jako pierwszy z wielkich projektantów zdecydował się na wejście na rynek masowy, projektując trzydzieści modeli dla H&M. Doświadczenie
to doprowadziło go do idei "nowego początku", nad którym zaczął pracować w 2010 r., a kolekcję na rok 2011 ogłosił pod szyldem nowej koncepcji: odzież produkowana seryjnie, przeznaczona na rynek masowy, przesiąknięta luksusem i jakością, której styl Lagerfelda jest symbolem: "masowa elitarność, moje marzenie
od bardzo dawna [...], to przyszłość nowoczesności".
"Naprawdę lubię robić tylko to, czego jeszcze nigdy wcześniej nie robiłem" - twierdzi Karl Lagerfeld. Ponieważ jest wiecznie nienasycony niezliczonymi sukcesami, które stały się jego udziałem w karierze w świecie mody, postanowił poszerzyć zasięg swej artystycznej ekspresji o tworzenie kostiumów operowych, zaprojektowanie nowej wersji butelki Coca-Coli Light czy stworzenie wizerunku pluszowych zabawek Bearbrick i Steiff produkcji Medicom Toy. W roku 1999 otwarta została jego księgarnia 7L, a w kolejnym roku - wydawnictwo Editions 7L.
W 1975 r. ponownie nadał nowy kształt swym artystycznym dążeniom, tworząc perfumy Chloé. Katalog doznań zapachowych jego autorstwa poszerzony został następnie o zapachy Lagerfeld pour Homme (1978), Jako (1998), Kapsule (2008), a także Photo z 1991 roku, intensywny cytrusowy zapach, który wydaje się wskazywać na samego Lagerfelda, wówczas od kilku lat ukrytego w cieniu.
"Długo przedtem, zanim postanowiłem sam oddać się sztuce fotografii, zawsze fascynowała mnie idea wyrażenia swojej wizji świata za pośrednictwem anonimowej 'maszyny', jakby to był pędzel czy ołówek".
Od tamtej pory Lagerfeld samodzielnie robił zdjęcia do wszystkich kampanii reklamowych marek, na rzecz których pracował jako projektant. Pod jego kierunkiem Claudia Schiffer, Vanessa Paradis, Diane Kruger i Lilly Allen, a także top modele i modelki Freja Beha Erichsen, Coco Rocha, Elisa Sedanoui i Baptiste Giabiconi odkryli swoje nowe twarze i odegrali nowe role. Jego nieposkromiona namiętność do fotografii doprowadziła
do wydania kilku prac przez Steidl (w tym między innymi The Beauty of Violence z 2010 r.), a także dziesiątków serii wykonanych dla słynnych magazynów o modzie (Numéro, Vogue itd.), czasopism informacyjnych (Vanity Fair, Stern itd.), czy wreszcie publikacji specjalistycznych (Connaissance des Arts, Interview itd.).
"Dziś fotografia jest częścią mojego życia. Nie wyobrażam sobie życia bez sposobu widzenia, jaki daje fotografia. Przyglądam się światu i modzie okiem aparatu fotograficznego. Dzięki temu potrafię się krytycznie zdystansować w codziennej pracy, co pomaga mi bardziej niż byłbym sobie w stanie wyobrazić".
Karl Lagerfeld poszukuje nie tylko własnego stylu i uroku, ale także potrzebuje wyczucia obrazu i tożsamości wizualnej, wyłaniającej się z tak olbrzymią siłą z jego dzieł drukowanych. Niezależnie od tego, czy jego zdjęcia
są przeznaczone do reklam, czasopism, czy na wystawę w Art Basel, w Maison Européenne de la Photographie,
w pałacu w Wersalu, w Tokio, Nowym Jorku czy Berlinie, jego styl jest rozpoznawalny błyskawicznie. Anne Cartier-Bresson powiedziała, że jest to "bardzo osobista wizja rzeczywistości".
"Ze wszystkich materiałów świata najbardziej lubię papier. Jest on punktem wyjścia dla rysunku oraz punktem końcowym tworzenia zdjęcia".
Zważywszy na uwielbienie dla fotografii i wyczucie ruchu scenicznego, naturalne było, że Karl Lagerfeld spróbuje swych sił również w roli reżysera tworzącego dzieła na szklany ekran. Efekty nowej formy realizacji sztuki, czyli jego krótkie filmy o tytułach Remember Now, Vol de Jour, Shopping Fever oraz ostatni - La Lettre, odzwierciedlają pewną ideę, na której zasadza się artystyczna wizja Lagerfelda. To nowe oblicze projektanta mody, a z pewnością preludium do dalszych przedsięwzięć na przyszłość...
Karl Lagerfeld - Bibliografia
Parcours de Travail, 2010; Beauty of Violence, 2010; Serge, Misia, Coco et les autres..., 2009; Moderne Mythologie, 2009; Chanel's Russian connection, 2009; Mademoiselle - Coco Chanel / Summer 62, 2008; You Can Leave Your Hat On, 2008; Metamorphosis of an American,2008; Visions and a Decision, 2007; Konkret Abstrakt Gesehen, 2007; Palazzo, 2007; One Man Shown, 2006; Room Service, 2006; 7 Fantasmes of a Woman, 2005; Les Vases de Ciboure. L'Illusion de l'Ideal, 2005; A Portrait of Dorian Gray, 2005; Factory Constructivism, 2004; The S.L.ED, 2003; Waterdance/Bodywave, 2002; Aktstrakt, 2000; Escape from Circumstances, 2000; Parti Pris, 1998; Tadao Ando — Vitra House, 1998; The House in the Trees, 1998; La Brochure, 1998; Casa Malaparte, 1998; Ein deutsches Haus / Villa Jako, 1997; Schlosshotel Vier Jahreszeiten, 1996; Visionen, 1996; Achillion, 1996; Grunewald, 1995; Villa de Noialles, 1995; Faust , 1995