Przeznaczenie
Psia Gwiazda
- Dlaczego ja?
Było ich wielu - Korsarz, na przykład, słynny Korsarz o oczach srebrnych jak liście gallifreyskich drzew i duszy skłonnej do przygód. Był Mistrz, w którego głowie waliły bębny - wieczność i rytm, dudnienie i szał - i który mógłby osiągnąć wszystko po drugiej stronie barykady. Był on - włóczęga o dwóch sercach, złodziej buntujący się przeciw całej reszcie.
- Ukradłeś mnie. A ja ukradłam ciebie, Doktorze.
Doktor nie wierzy w przeznaczenie; był w wielu światach i nigdzie go nie spotkał - każdym wszechświatem rządzą przypadki, pomyłki i błędy. Zawsze.
- Jak myślisz, dlaczego? Ja także chciałam zobaczyć świat - mówi Idris, przykładając palce do ust w pożegnalnym pocałunku i Doktor widzi w jej gasnących oczach to, co Rose, Martha i Donna, to, co Amy i Rory Pondowie, okrzyk, którego zaczyna mieć dość i na który czeka.
- Jesteś wielka. Większa w środku - szepcze Doktor. Zaczyna wierzyć.