Szczenięta - zasady postępowania
Opracował technik weterynarii Krzysztof Wroński, na podstawie wykładów Lek. Wet. Remigiusza Cichonia (Specjalista Chorób Psów i Kotów, Biegły Sądowy, Behawiorysta, Członek ESEVS).
Wychowanie szczenięcia należy rozpocząć jak najwcześniej.
W wieku 7 tygodni szczenięta samodzielnie poznają nowe otoczenie i stopniowo do niego się przyzwyczajają. Ważne jest to, aby ułatwić mu wejście do nowego środowiska i aby właściciel nie miał problemów z jego wychowaniem. Wpojenie psu podstawowych zasad jest obowiązkiem każdego właściciela po to, by relacje z nim, innymi zwierzętami i ludźmi były harmonijne. Na początek pies musi nauczyć się swojego imienia/imienia szczenięcia należy używać jak najczęściej w zabawie, przy karmieniu, w rozmowie z nim itp./ oraz słowa "nie"/stanowczym "nie" należy przerwać każde!!! niepożądane zachowanie, np. obskakiwanie, skubanie zębami, wchodzenie w miejsca zakazane itp. Ważna jest szybkość i konsekwencja działania. Niedopuszczalne jest działanie siłowe, które najczęściej wywołuje u szczeniaka niezrozumienie ludzkich zachowań oraz niepożądany strach. Naukę czystości rozpoczynamy zaraz po wprowadzeniu psa do domu. Początkowo nie będzie on kontrolował załatwiania potrzeb fizjologicznych i wypadki takie będą nie do uniknięcia. Nigdy nie wolno karać psa za załatwienie potrzeb fizjologicznych w nieodpowiednim miejscu!!! Zabrudzenia sprzątnąć bez odzywania się do psa, jakby nic się nic nie stało.
Kiedy szczenię najczęściej oddaje odchody?
rano, zaraz po obudzeniu się
po każdym posiłku
po drzemce
po pozostawieniu psa samego na krótki czas
zanim właściciel położy się spać
za każdym razem, gdy jest niespokojny, kręci się, skamle, podchodzi do drzwi.
10 ZALECEŃ WAŻNYCH W PIERWSZYCH TYGODNIACH ODCHOWANIA
PO PIERWSZE - rozpocząć naukę w optymalnym wieku.
Najlepszym momentem na rozpoczęcie nauki czystości jest wiek 7,5-8,5 tygodnia. W tym okresie można przyzwyczaić psa do załatwiania się w odpowiednim miejscu, zanim nabierze innych własnych upodobań. Nie należy niepokoić się, gdy nauka potrwa nieco dłużej
PO DRUGIE - wyprowadzać psa na dwór 6-8 razy dziennie.
Wybrać jedno miejsce, gdzie szczenię będzie wyprowadzane natychmiast po przebudzeniu się, po zabawie lub 15-20min. po posiłku. Jeżeli pies będzie wyprowadzany zawsze w to samo miejsce, wcześniejsze zapachy będą go pobudzały do wypróżniania. Większość potrzebuje przed wydalaniem 15-20 min. Na pobieganie-należy pozostać z nim przez cały czas. Kłopoty mogą wynikać z faktu, że właściciel nie jest pewien, czy szczenię rzeczywiście się wypróżniło się i pozwala mu za wcześnie wrócić do domu. Szczenię musi skupić się na swoim zadaniu i nie należy się z nim bawić, dopóki się ni załatwi.
PO TRZECIE - Stosować ustalone hasło kojarzące się z załatwieniem potrzeb fizjolog.
Powtarzanie tego samego zwrotu za każdym razem, gdy szczenię się wypróżnia, sprawia, że kojarzy hasło z miejscem i czasem przeznaczonym na załatwianie się.
PO CZWARTE - nagrodzić szczenię natychmiast po załatwieniu się na dworze.
Nagrodą może być pochwala , smakołyk lub zabawa-wyłącznie bezpośrednio po wypróżnieniu się we właściwym miejscu. Jeśli nagrodzimy go dopiero w domu, to nie skojarzy tego z czynnością wydalania, lecz z samym powrotem do domu.
PO PIĄTE - stale obserwować szczenię w domu.
Najlepiej wybrać w mieszkaniu takie pomieszczenie, w którym szczeniak będzie pod stałym nadzorem. Pozwala to uchwycić moment, gdy pies zaczyna załatwiać się. Aby łatwiej go kontrolować, można przypiąć mu smycz lub przywiązać do obroży dzwonek.
PO SZÓSTE - zamknąć szczeniaka w klatce przed wyjściem z domu.
W czasie gdy nie możesz mieć pieska pod kontrolą, najlepiej zostaw go na niewielkiej bezpiecznej dla niego przestrzeni na przykład w klatce lub kojcu. Jeżeli klatka jest duża i przeznaczona dla dużego psa, należy ja przedzielić, aby uniknąć sytuacji, w której szczenię w jednym końcu się załatwia, a w drugim śpi. Należy pamiętać o tym, że pojemność pęcherza i jelit szczeniąt jest ograniczona, a więc należy je wyprowadzić przynajmniej raz na 4 godziny.
PO SIÓDME - nigdy nie karać po fakcie.
Jeżeli szczeniakowi zdarzy się załatwić w domu nie należy zanurzać jego nosa wydalinach. Takie postępowanie niczego nie uczy, ponieważ niepożądane zachowanie już się zakończyło. Zamiast tego należy spróbować przyłapać szczenię na gorącym uczynku. Jeżeli piesek przygotowuje się do załatwienia w domu nie można go bić, lecz należy tupnąć nogą, potrząsnąć puszką wypełnioną monetami lub głośno krzyknąć "na dwór!!". Prawdopodobnie szczenię przerwie rozpoczętą czynność i można je będzie wynieść na zewnątrz.
PO ÓSME - nie zostawiać psu stałego dostępu do jedzenia.
Szczeniaka należy karmić o określonych godzinach i zabierać miskę z jedzeniem po 20 minutach. Dzięki temu ustalą się pory, w których szczenię będzie miało potrzebę jedzenia.
PO DZIEWIĄTE - staranie zmywać wszystkie miejsca zabrudzone wydalinami.
Należy zalecić bezpieczny preparat usuwający zarówno zapach jak i plamy. Ważne, aby zabrudzone miejsce oczyścić do końca, w przeciwnym wypadku szczeniak może do niego wrócić i znów się tam załatwić.
PO DZIESIĄTE - konsekwencja postępowania.
Większość szczeniąt uczy się czystości do wieku 14 - 20 tygodni, jednak w przypadku braku konsekwencji trening ten może trwać dłużej.