ELEGIA VII

SOBIE SAMYM DO POTOMNOŚCI

Urodził się w 21 listopada 1515 roku podczas zarazy we wsi Januszek, jego ojciec był rolnikiem. Rozpoczął naukę w wieku zaledwie 5-u lat, następnie uczęszczał do gimnazjum założonym przez Jana Lubomirskiego. Tam zaczęła się jego fascynacja Greką. Pierwszy swój wiersz napisał w wieku 16 lat, ku czci Lubomirskiego. Od tamtej pory zyskał sympatię słuchaczy i samego założyciela szkoły. W czasie intensywnej pracy nad swoim warsztatem napotkał trudności finansowe i byłby zmuszony przerwać studia gdyby nie pomoc biskupa Krzyckiego biorąc go podwoją opiekę na swój dwór. Po jego śmierci udał się do Włoch, lecz zmuszony był do szybszego niż się spodziewał powrotu do kraju, nad czym szczerze ubolewał. Był człowiekiem chorowitym, ale wesołym; przystojnym i skorym do gniewu. Uważany był za człowieka rozpustnego. W wieku 25 lat poważnie choruje i umiera.

---