CHÓD-wg.DEGI-rytmiczne gubienie i odzyskiwanie równo
wagi w zmieniających się naprzemian fazach wykroku i podporu.
CHÓD-wg.KWOLKA-ruch cykliczny, gdzie w odpowiednich odstępach czasu powtarzają się te same struktury ruchowe.
CYKL-pętla jednej nogi od podporu do podporu
FAZA-od pięty podpartej do oderwania palucha jednej nogi i od oderwania palucha do podporu pięty
PROPULSJA-przetaczanie stopy i ruch stopy od przodostopia do przetoczenia na palucha.
DYNAMIZM CHODU-stosunek grawitacji i reakcji podłoża do siły mięśni.
W cyklu wyróżniamy 2 fazy:
I FAZA-PODPORU-wyst. od zetknięcia pięty z podłożem od oderwania palucha, stanowi 60% cyklu
1.okres podporu na pięcie-pokrywa się z okresem trzecim drugiej nogi, stanowi 10% cyklu. Staw skokowy zgięty grzbietowo 10°,kolano 8-15°, staw skokowy przechodzi do zgięcia podeszwowego, a kolano dąży do wyprostu i OSC przechodzi na tą stopę.
2.okres podporu na całej stopie
przyjmuje ciężar ciała, ponieważ 2ga noga jest w fazie wymachu,stanowi 30% cyklu. Kd przechodzi z wykrocznej na zakroczną, staw skokowy do zgięcia grzbietowego
20-25° i kończy się ten okres.
3.okres podporu na przodostopiu i palcach-tzw. propulsja (wg.Kwolka) stanowi 20% cyklu. Unosi się pięta i rozpoczyna zgięcie podeszwowe do 30-35°, kolano zgina się do 60°.
II FAZA-WYMACHU- (wykroku,wachadła)-wyst. w chwili utraty kontaktu stopu z podłożem do zetknięcia pięty z tymże podłożem stanowi 40% cyklu.
1.okres przyspieszenia - w wyniku pędu nadanego przez zginacze biodra ku przodowi i górze zwany czynnym, trwa 13% cyklu.
2.okres przyspieszenia-w wyniku przemieszczania się ruchem wahadłowym kd przez siłę bezwładności, zwany biernym, trwa 17% cyklu
3.hamowania-wyst. w wyniku hamowania kd przez prostowniki biodra i zginacze kolana, zwany czynnym, trwa 10% cyklu.
OKRES PODWÓJNEGO PODPORU - w czasie części fazy podporu i części fazy wymachu,10% cyklu. Wyst. tu trudny manewr zmiany płaszczyzny podparcia OSC, przechodzi z płaszczyzny podporu jednej kd na płaszczyznę podporu drugiej kd. OSC przebiega ruchem postępowym na kształt spirali po kwadracie 5x5cm. Miednica przemieszcza się o 8° ruchu w każdej z 3 płaszczyzn
DETERMINANTY CHODU
Służą określeniu ekonomii chody,(by jak najmniej zużyć energii).
Wg.ZEMBATEGO: 1.boczne przenoszenie miednicy w płaszczyźnie poziomej 2.ustawienie miednicy i stawu biodrowych w przenoszeniu jednej nogi 3.ustawienie miednicy w fazie podwójnego podporu 4.kąt zgięcia stawu kolanowego nogi podpartej 20° 5.skrócenie przenoszonej nogi w st kolanowym, gdy mija one OSC 6.kąt st. skok-golen w chodzie 15-20% 7.kroki równej długości (izometria) 8.obciążanie kkd-równe (izochoniczność) 9.koordynacja kkg,T,kkd-prawa kd, lewa kg (izotonia).
Wg.NOWOTNEGO: 1.ruch miednicy w poziomie 4° w przód i 4° w tył 2.pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej 3.zgięcie stawu kolanowego 15° przy dotyku pięty do podłoża 4.ruch stawu skokowego 20° grzbietowo do 30° podeszwowo 5.zgięcie st kolanowego przy oderwaniu pięty 6.przesunięcie miednicy do nogi podporowej
CECHY CHODU
Wg.Kabscha: *cykliczność i symetria (ruchy naprzemienne kkg i kkd) *fazowość *wyst. podwójnego podporu *rytmiczność (stosunek fazy podporu do fazy wykroku3:2) *osobnicza anizometria (różnice długości kroków) *osobnicza anizotonia (różnice napięć mięniowych)
Wg.Nowotnego: *dwunożność *naprzemienność *przedsiębieżo *symetryczność *harmonijność (izometryczność,izochroniczność,izotoniczność)
METODY BADANIA CHODU: 1.obserwacja -oceniamy chód oglądając pacjenta z boku,góry i z tyłu 2.poniary sił reakcji podłoża (platformy tensometryczne) 3.pomiary zakresu ruchu 4.pomiar czasu trwania poszczególnych składowych ruchu 5.pomiar prędkości ruchu przyspieszeń kątowych 6.elektrogoniografia 7.film pomiarowy 8.elektromiografia (badająca aktywność mięśni w fazach ruchowych) 9.analiza techniczna środków lokomocji (czynne i bierne).
Co może wpłynąć na patologię chodu: *ból *mała siła mięśniowa *spastyczność *przykurcze *amputacje *brak koordynacji i równowagi