Pod ciśnieniem przeżyć i doświadczeń zyskanych w sowieckich łagrach jak
i w hitlerowskich obozach koncentracyjnych powstało wiele tekstów objętych nazwą literatury łagrowej i lagrowej.

Przedstawiciele i utwory określone mianem literatury łagrowej:

Józef Czapski

• „Wspomnienia starobielskie”,

• „Na nieludzkiej ziemi”;

Beata Obertyńska

• „Z domu niewoli”;

Melchior Wańkowicz

• „Dzieje rodziny Korzeniowskich”;

Wacław Grubiński

• „Między młotem a sierpem”;

Anatol Krakowiecki

• „Książka o Kołynie”;

Tadeusz Wittlin

• „Diabeł w raju”;

Irena Wasilewska

• „Za winy niepopełnione”;

Weronika Hart

• „Tułacze dzieci”;

Herminia Naglerowa

• „Ludzie sponiewierani”,

• „Kazachstańskie noce”;

Gustaw Herling-Grudziński

• „Inny świat”;

Aleksander Sołżenicyn

• „Jeden dzień Iwana Denisowicza”,

• „Archipelag Gułag”.

Twórcy literatury lagrowej:

Zofia Nałkowska

• „Medaliony”;

Tadeusz Borowski

• „Opowiadania oświęcimskie”,

• „Kamienny świat”;

Jerzy Andrzejewski

• „Apel”;

Seweryna Szmaglewska

• „Dymy nad Birkenau”;

Tadeusz Hołuj

• „Dom pod Oświęcimiem”,

• „Wiersze z obozu”,

• „Raj”.