Scenariusz przedstawienia pt ruch drogowy

Czworo uczniów stoi przed mikrofonami

Uczeń pierwszy: Witamy Was Państwo mili,
Chcemy dziś Wam czas umilić,
A także przekazać wreszcie, jak poruszać się po mieście.

Uczeń drugi: Mkną po jezdniach samochody,
Po szynach tramwaje.
Nam piechurom do chodzenia chodnik pozostaje.

By ruch w mieście i poza nim
bezpiecznie przebiegał,
Urząd Miasta wraz z Policją
znakami ostrzega (pokazuje znaki)

Uczeń trzeci: Stoją w bezruchu znaki drogowe,
niegroźne im słońce i słota.
Swoim nadzorem kierują ruchem
- to ich codzienna robota.

Uczeń czwarty mówiąc chodzi między znakami:

Różnych formatów są i kolorów
znaczenie ich porównawcze.
Jedne nakazu, drugie zakazu,
a inne wprost ostrzegawcze.

Jedne okrągłe, drugie trójkątne
”(...) mówią choć głosu nie mają (...)”.
Żółte, niebieskie oraz czerwone
wszyscy kierowcy je znają.

Uczeń czwarty schodzi ze sceny, podaje mikrofon uczniowi piątemu. W tym czasie uczniowie drugi i trzeci znoszą znaki drogowe i wracają na swoje miejsce. Wchodzą uczniowie 5-10. Uczeń 8 trzyma znak drogowy- przejście dla pieszych.

Uczeń piąty: Idziemy zwartą gromadką,
by w pobliżu za rogatką
przejść jezdnię na drugą stronę
przecież to nie zabronione?!

Uczeń szósty: Pamiętajmy jednak o tym,
by poruszać się z polotem,
a jezdnię przekraczać wtedy,
kiedy są widoczne zebry.

Uczeń siódmy: Czyś Ty chłopie dostał febry?
Zebry możesz spotkać w ZOO
lub na sawannie w Afryce,
bo któż by chciał i dlaczego
przenosić je na ulice?

Uczeń szósty: Zebry- to jest znak umowny
mój Ty kolego szanowny.
Przecież są to biało-czarne
lub biało-czerwone pasy
i są to bezpieczne miejsca,
gdzie przechodzą ludzkie masy.

Uczeń ósmy: Przed pasami z każdej strony
jest także znak umieszczony (mówi patrząc na znak)
Na błękicie trójkąt biały,
a w nim figura człowieka,
kiedy pasy śnieg zasypie,
by widoczny był z daleka.

Uczeń pierwszy: „ (...) Słuchaj, młody przyjacielu (uczniowie 5-8 patrzą w jego kierunku)
i uważnie weź do serca
to, co teraz ci powiemy,
kiedy zbliżasz się do przejścia.

Uczeń drugi: Zawsze zmysły wytęż swoje(...),” (uczniowie 5-8 patrzą teraz w jego kierunku)
kiedy zbliżysz się do niego,
” (...) wtedy na pewno unikniesz (...)”
nieszczęścia nawet drobnego.

„(...)Najpierw odwróć głowę w lewo, (uczniowie 5-8 wykonują jego polecenia)
by upewnić się, czy można,
potem w prawo- nic nie jedzie-
przechodzimy- lecz ostrożnie (...)”. (uczniowie 5-8 przechodzą przez jezdnię)

Uczeń dziewiąty: Jezdnię już przekroczyliśmy,
w dalszą drogę wyruszamy,
By marsz raźniej nam przebiegał,
piosenkę wesołą śpiewamy.

Do dzieci przy mikrofonach dołączają uczniowie 11 i 12. Wszyscy śpiewają pierwszą zwrotkę piosenki pt. „Dobry sposób”

„Samochód to potwór mknący po ulicy
strzeżcie się potwora mali podróżnicy.
Waszym sprzymierzeńcem jest światło zielone,
ono przeprowadzi was na drugą stronę (...)”.

Uczeń dziesiąty (mówiąc prowadzi dzieci do skrzyżowania):
Nasza zwarta grupka dzieci
dochodzi do skrzyżowania,
gdzie sygnalizacja świetlna
zmusza nas do poczekania.

Uczniowie 5-10 odczekują chwilę, a następnie schodzą ze sceny

Uczeń pierwszy „ (...) Bo kto tego nie przestrzega (...)”,
spotykają go przykre skutki
” (...) - pogotowie, gips na nodze
czy człek duży, czy malutki”.

Uczeń 4 jeździ samochodem, a uczniowie 5-8 wykonują poniższe polecenia swoich kolegów. Po odegraniu swojej roli schodzą ze sceny.

Uczeń jedenasty: „Mietek, gdy kolegów zoczył, (wbiega uczeń 5, wpada pod samochód)
biegł na oślep, nie popatrzył
ani w prawo, ani w lewo (...) ”
i w szpitalu wylądował
Widzisz?- jakie skutki tego?

Uczeń dwunasty: „ (...) Kasia bardzo się spieszyła (uczeń 6 wjeżdża hulajnogą na ulicę, upada.)
do ogródka naprzeciwko,
lecz ulica była bliżej.
teraz Kasię boli wszystko.

Uczeń drugi: Grzesio gnał na deskorolce, (uczeń 7 jedzie po ulicy na desko rolce)
wszędzie chciał podążać w pędzie,
lecz nie myślał wcale o tym,
że nieszczęście z tego będzie.
Teraz Grzesio stęka, jęczy (wpada pod samochód, jęczy z bólu)
przez samochód potrącony.
Przysiągł, że będzie uważał
przy przejściu na drugą stronę.

Uczeń trzeci: Piotruś wszystko wie najlepiej (...)”,
zawsze tym się bardzo chwali,
a przebiega przez ulicę, (uczeń 8 przebiega przez ulicę)
gdy się czerwone światło pali.
Skutek tego był niewielki,
” (...) bo kierowca wykręcając
wpadł na słup i rozbił auto, (uczeń 4 omija ucznia 8 i wpada na słup, przewraca się wraz z autem)
lecz Piotrusia omijając.

Uczeń jedenasty: Myśl więc dobrze, przyjacielu,
Gdy przechodzisz przez ulicę,
samochody- nie zabawki,
tu gra toczy się o życie (...) .”

Na scenę wchodzą uczniowie 4-10

Uczeń czwarty: Kiedy chcemy się przemieścić
na dłuższym odcinku drogi
pojedziemy autobusem,
gdyż od marszu bolą nogi.

Uczeń piąty: Autobusem lub tramwajem
pojedziemy mili moi,
a wsiadamy tylko wtedy ,
gdy on na przystanku stoi

Uczeń szósty: Na przystanku poczekamy
zachowując się wzorowo,
a gdy autobus nadjedzie,
wsiadamy doń popisowo.

Uczeń siódmy: Gdy do pojazdu wsiądziemy
i bilety skasujemy.
Jeśli są w nim wolne miejsca,
to swobodnie usiądziemy.

Uczeń ósmy: Nie pozwólmy jednak na to,
żeby starsi ludzie stali,
wszak przykładem świecić chcemy,
choć jesteśmy jeszcze mali.

Uczeń drugi: Młody człowieku- pamiętaj także,
że obok Ciebie są ludzie starzy,
którzy o Twojej sprawności- werwie
mogą jedynie pomarzyć.

Uczeń pierwszy Bądź im pomocny- gdy są w potrzebie,
pamiętaj - Ty kiedyś też będziesz stary,
przeprowadź babcię, dziadka przez jezdnię
będą Ci wdzięczni człowieku mały

Uczeń jedenasty: Niepełnosprawny też jest człowiekiem,
lecz nieszczęśliwie przez los skrzywdzony.
Pomóż Mu także, gdy tego pragnie,
będzie na pewno zadowolony.

Uczeń drugi Miejmy szacunek dla takich ludzi.
oni niewinni są swego losu.
Pomóżmy cieszyć się im swym życiem
i nie zadajmy im złego ciosu.

Uczeń pierwszy: Nasza wędrówka dobiegła końca
podsumowując wszystko z gorąca
przekazaliśmy słowa przestrogi,
czego na jezdni nie wolno robić.
Od gier i zabaw- szkolne boiska i gimnastyczne sale,
gdzie wszystkie dzieci za dnia do zmroku nadmiar energii mogą wyszaleć!

Uczeń jedenasty: Kierowco!
Jedź zgodnie z Kodeksem Drogowym

Uczeń drugi: Piechurze!
Poruszaj się jak rozsądek nakazuje

Uczeń pierwszy: Będzie mniej przykrych zdarzeń, wypadków!
Tego tu wszystkim dziś obiecuję!

Scenariusz oparto na podstawie wiersza „Znaki drogowe”, scenki „O ruchu drogowym” (Nauczanie Początkowe nr 6 rok szkolny 1989/1990 Scenariusz „Bądź ostrożny na drodze”) oraz utworów autorskich.