1.Opisz miejsce i rolę turystyki kwalifikowanej w ruchu turystycznym.

Jest najwyższą specjalnością w specjalności turystycznej, gdyż wymaga przygotowania psychicznego i fizycznego,umiejętności zachowania się w środowisku przyrodniczym oraz specjalnych umiejętności. Rolą działalności turysty kwalifikowanego jest wypoczynek rekreacja doskonalenie zdrowia wydolności i sprawności fizycznej oraz wszechstronne poznanie odwiedzanego środowiska.

2. Porównaj pojęcia turystyka masowa - turystka alternatywna - turystyka masowa - turystyka kwalifikowana.

3. Opisz definicję turystyki kwalifikowanej i podaj jej najpopularniejsze przykłady.

TUR KWALIFIKOWANA - można uznać wędrowanie po nizinach, górach i na wodzie przy umiejętnym użyciu specjalistycznego indywidualnego sprzętu i ekwipunku właściwego dla danej dziedziny turystyki w celach krajoznawczych i zdrowotno - wypoczynkowych w warunkach pełnej samodzielności znajomości terenu umiejętności wyboru drogi oraz odpowiedniej kondycji psychicznej i fizycznej.

Najczęściej uprawiane formy tur kwalifikowanej: nurkowanie, t piesza nizinna, górska, rowerowa, kajakowa, żeglarska, konna, wspinaczka skałkowa, ski-alpinizm, rajdy ekstremalne.

4.Opisz zasoby walorów dla turystyki kwalifikowanej (dla kajakowej, pieszej, rowerowej, narciarskiej) w Polsce.

Kajakowa-Szlak Krutyni, Szlak Czarnej Hańczy, Bida, Gwda, pojezierze Mazurskie i pomorskie

Piesza- Gł.Szlak Beskidzki, Mały Szlak Beskidzki, Szlak Orlich Gniazd,

Konna- Bieszczady, Beskidy, Jura Krakowsko- Częstochowska, Sudety, G. Świętokrzyskie

Rowerowa-Sudety, Beskid Śląski, Bieszczady i Beskid Niski,

Narciarska- Zieleniec, Szczyrk, Karpacz,

5. Charakterystyka rynku dla poszczególnych rodzajów turystyki aktywnej.

a)wędrówki piesze stanowią największy rynek dla turi aktywnej,

b)tur rowerowa wykazuje szczególny wzrost popularności głównie na rynku niemieckim,

c)spływy kajakowe to pop. sposób aktywnego spędzania wakacji z uwagi na bliski kontakt ze

środowiskiem przyrodniczym,

d)mały i dość ściśle określony rynek dla tur przyrodniczej który zaczyna przyciągać niespecjalistów,

e)rynek tur jeździeckiej jest niewielki ale istnieje potencjalne zainteresowanie w Niemczech i Austrii pod

warunkiem dobrze przygotowanych koni i ośrodków,

f) ogólne zainteresowanie życiem wsch(kuchnia,rzemiosło,folklor) to ważna część wyjazdów ale wydaje

się że nie ma dużego popytu na tego typu oferty w postaci pakietów,

g)konsumenci i operatorzy poszukują połączenia różnych form aktywności tj wędrówki piesze ze spływami

kajakowymi i studiami przyrody.

6. Podstawowe elementy polityki gospodarczej i społecznej dla strategii rozwoju turystyki aktywnej i specjalistycznej.

-zrównoważony rozwój i ochrona środowiska

-rozwój turystyki terenów słabiej zagospodarowanych

-przeciwdziałanie chorobom cywilizacyjnym

-wychowanie przez turystykę

-popularyzowanie rekreacji plenerowej

7. Opisz zasady ubioru do turystyki kwalifikowanej pieszej. Ubiór turysty

Na każdą wyprawę turystyczną powinniśmy tak dobrać poszczególne części garderoby, aby stanowić mogły wzajemnie ze sobą współpracujące warstwy.

System ubioru termoaktywnego składa się z:

*warstwy wew. (bielizna) usunięcie potu ze skóry

*warstwy środkowej (ma zapewnić izolację termiczną oraz wydalanie wilgoci na zew.)

*warstwy wierzchniej- stanowi barierę dla wiatru i deszczu, przepuszczają tylko parę wodną

Oddychające materiały wiatro-wodoodporne

Membrana - przepuszcza selektywnie szczelne wybrane cząsteczki

Goretex - membrana działa jak sito, jest wodoszczelna, przepuszcza parę wodną, wiatr zatrzymywany jest w gąszczu kanalików

Buty tur.

Wybór:

1) muszą być wygodne, nie gnieść i nie obciskać

2) podeszwa musi odznaczać się wysoką przyczepnością na różnorodnym podłożu

3) powinny amortyzować wstrząsy,

4) muszą chronić stopę przed niedogodnościami terenu i klimatu; stopa musi być słucha

5) buty powinny „oddychać”

6) muszą odznaczać się wysoką wytrzymałością i trwałością

7) buty muszą trzymać, stopa nie może pływać, przemieszczać się, należy zadbać o prawidłowe zasznurowanie butów

8) powinny być jak najlżejsze

8. Podaj przykłady podstawowego sprzętu biwakowego i opisz zasady jego doboru.

Sprzęt biwakowy:

*namioty

*śpiwory- 3 typy:

-kołdra

-let'smove - podobny do mumii, szerszy w części środkowej

-mumia - mniej odporne na wilgoć

Inne:

*puchowe

*z wypełnienie sztucznym

*letnie i schroniskowe

*na 3 pory roku

Karimaty:

*klasyczne

*materace dmuchane

*materace samonadmuchujące się

*maty aluminiowe

Namioty: jedno i dwupowłokowe(z tropikiem)

Temperatura komfortowa - w śpiworze człowiek traci tylko tyle ciepła ile dostarczaja normalne procesy przemian materii podczas snu

Temperatura ekstremalna - minimalna temperatura przy której człowiek w śpiworze może przeżyć.

Plecaki.

Rodzaj worka na szelkach do przenoszenia rzeczy turysty

Podział plecaków ze względu na pojemność i zastosowanie:

10-35 l - miejskie

30-50 l - wypadowo wycieczkowe

45-80 l - wypadowo wyprawowe

Powyżej 80 l

Podział ze względu na stelaż:

- bez stelaża

- ze stelażem zewnętrznym (stelaż rurkowy)

- ze stelażem wewnętrznym 9duraluminiowe)

Na co zwrócic uwage przy kupnie plecaka:

- tkanina CORDURA

- zamki OPTI; YKK; SALMI

- klamry

- stelaż

- system nośny

- „plecy” z materiału oddychającego

- dodatki (kieszenie, zaczepy, szlufki)

- podział na komory

Kuchenki:

- paliwa (butle gazowe - propan-butan, benzyna ekstrakcyjna, nafta, spirytus)

Termosy:

Każdy % ubytku wody z organizmu daje 10-krotny spadek wydolności fizycznej organizmu

Lampy:

Najlepsze są lampy czołowe

Woreczki grzewcze:

Wypełnione substancjami chemicznymi które wchodząc ze sobą w reakcje wydzielaja ciepło

9. Podaj przykłady treści programu szkolenia survivalowego.

1. przygotowanie psychiczne do samotnego lub grupowego przebywania i radzenia sobie w trudnych warunkach terenu.

2.przygotowanie ubioru i ekwipunku na zasady ,,minimum luksusu”-,,maksimum użyteczności”

1. organizacja wypraw

2. budowa obozowisk

3. znajdowanie i rozpoznanie śladów, ich zacieranie i maskowanie

4. wzywanie pomocy i pierwsza pomoc w ekstremalnych warunkach

5. zachowanie w sytuacjach klęsk żywiołowych

6. techniki przeżycia w lesie

7. przejście przez bagna, pokonywania przeszkód wodnych

8. przeżycie w wodzie, nurkowanie swobodne

9. podstawy wspinaczki, posługiwanie się linami, węzły

10. orientacja w terenie, terenoznawstwo

11. roślinność i ziołoznawstwo

12. zdobywanie wody do picia

13. przygotowanie posiłków z wykorzystaniem dostępnych w naturze składników

14. nauka samoobrony, strzelanie

10. Wymień rodzaje szlaków turystycznych w Polsce (według rodzaju turystyki) i zasady dotyczące ich kolorystyki.Szlaki dzielą się na:

1.piesze(górskie,nizinne),2narciarskie(górskie,nizinne),3rowerowe,4konne(jeździeckie),5 wodne. Ponadto wyróżnia się piesze szlaki spacerowe,szlaki dojściowe,ścieżki dydaktyczne (naukowe).

Podział szlaków narciarskich:podejściowe,szlaki grzbietowe,nartostrady 1kierunkowe

Kolory szlaków narciarskich(nartostrad) oznaczają jego trudność:zielony (bardzo łatwy), niebieski(łatwy), czerwony(trudny),czarny (b.trudny).

Kolory szlaków i ich znaczenie:1.czerwony-szlak główny zawsze oznaczany jest tym kolorem (np.Gł.szlak Beskidzki,Gł Szlak Sudecki,Gł Szlak GórŚwiętkorz), szlak gł jest zwykle prowadzony przez, najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo miejsca danego regionu. Kolor ten oznacza też inne szlaki biegnące w danym terenie niekoniecznie będące szlakiem gł.2niebieski wyznacza szlaki dalekobieżne,

3 zielony i żółty znakuje się krótkie szlaki łączące,dojściowe.4 czarny wyznacza krótki szlak dojściowy do jakiegoś miejsca. Kolor szlaku pieszego nie oznacza jego trudności.

11. Opisz sposoby wzywania pomocy i podstawowe zasady bezpieczeństwa w turystyce.

1)zawsze, niezależnie od stanu konta naszego telefonu można zadzwonić pod numer 112(z telefonu komórkowego),schemat meldunku: przedstawiamy się, mówimy co się stało, określamy miejsce,ile osób jest poszkodowanych, w jakim stanie się znajdują, co już zrobiliśmy - czy są przytomni, czy jest nadal zagrożenie życia, czy udzieliliśmy już jakiejś pomocy, zawsze czekamy na potwierdzenie ze strony operatora!

2) za pomocą gwizdka bądź światła: - 1 sygnał co 10 sekund przez 1 min, potem 1 min przerwy (oczekiwanie na odpowiedź) i powtórzenie postępowania - odpowiedź - 3 sygnały w ciagu 1 min (1 sygnał co 20 sekund)

3. posłaniec - zapisać na karteczce schemat postępowania (jak przy rozmowie telefonicznej), pamietajmy ze posłaniec może być zdenerwowany i nie zapamietać tego co mu mówimy

4.śmigłowiec - jeżeli oczekujemy pomocy to stajemy w pozycji "Yes" - obie ręce podniesione do góry,gdy pomoc nie jest nam potrzebna NIE MACHAMY,stajemy w pozycji "No"-jedna ręka ukośnie do góry, druga na dół

12. Opisz najczęściej występujące wypadki w turystyce kwalifikowanej

i opisz sposób ich zapobiegania.

uszkodzenia naskórka i skóry,*stłuczenia,*złamania,zwichnięcia i skręcenia stawów,uszkodzenia przez zwierzęta i owady,zagubienie się

13. Opisz skale trudności szlaków kajakowych.

L1-szlak nieuciążliwy

L2-szlak nieco uciążliwy

L3-szlak dość uciążliwy

L4-szlak uciążliwy

L5-szlak b. uciążliwy

L6-szlak nadzwyczaj uciążliwy

14. Opisz zasady planowania długości tras pieszych.

1. Obliczanie długości trasy przy pomocy mapy:

A.dla średniozaawansow gr turystycznej z obciążeniem stosuje się przelicznik (1km -14min, 100m podejścia+9min),

B.Dla wolniej chodzących gr tur do których w większości można zaliczyć przeciętną gr amatorów wydłuża się zwłaszcza łączny czas podchodzenia poprzez zwiększanie liczby odpoczynku (1km-20min, 100m podejścia +12min).

2. Kwalifikacje uczestników:A.Przygotowanie odpowiedniego ubioru oraz ekwipunku, B.Przygotowanie fizyczne i techniczne.

15. Opisz stopnie zagrożenie lawinowego.

Stopnie zagrożenia lawinowego - służą do oznaczenia prawdopodobieństwa zejścia lawiny w górach. Skala jest pięciostopniowa i powszechnie stosowana w ratownictwie międzynarodowym - obowiązuje również w Polsce. Stopnie zagrożenia ogłasza się w komunikatach (raportach) lawinowych, publikowanych w lokalnych i ogólnopolskich środkach przekazu (radio, telewizja, prasa). I stopień (zagrożenie nieznaczne) rzez dłuższy czas brak opadów, stabilna pokrywa śniegowa - mechaniczne zejście lawiny jest możliwe przy bardzo dużym nacisku (np. grupa narciarzy) na pokrywę na skrajnie stromych stokach (kąt nachylenia powyżej 40 stopni). Możliwe samoistne występowanie małych lawin. Bezpieczne warunki do uprawiania narciarstwa i turystyki pieszej, choć bardzo strome stoki należy przechodzić pojedynczo. II stopień (zagrożenie umiarkowane) Opad od 10 do 20 cm, pokrywa śnieżna średnio związana - zejście lawiny jest możliwe przy znacznym obciążeniu na bardziej stromych stokach (kąt nachylenia powyżej 35-40 stopni). Nie należy wchodzić do żlebów i na strome odkryte stoki. III stopień (zagrożenie znaczne) Opad od 20 do 40 cm, pokrywa śnieżna słabo związana na niektórych stromych stokach (kat nachylenia powyzej 30 stopni) - mechaniczne zejście lawiny może spowodować pojedynczy człowiek. Należy omijać niebezpieczne miejsca (np. stoki z nawianym śniegiem). Powinno się korzystać z usług profesjonalnego przewodnika. Istnieje ryzyko samorzutnego zejścia średniej lawiny.IV stopień (zagrożenie duże) Opad od 40 do 70 cm, pokrywa śnieżna słabo związana na większości stoków stromych - duże lawiny mogą występować samoistnie. Należy poruszać się jedynie po bezpiecznych szlakach i trasach, choć zaleca się zaniechanie wyjścia w góry.V stopień (zagrożenie bardzo duże) Opad od 70 do 100 cm, pokrywa śnieżna słabo związana na wszystkich stokach (chwiejna) - lawiny występują samoistnie. Obowiązuje BEZWZGLĘDNY zakaz wyjść w góry.

---