Gry I Zabawy Ruchowe
( praca poprawiona)
Temat: Poznanie gier i zabaw ruchowych z piłka wprowadzających od technik stosowanych w koszykówce
Cel: Głównym celem tych zajęć jest doskonalenie technik stosowanych w koszykówce: chwytów oburącz, kozłowania i poruszania się z piłka oraz rzutów do kosza.
ZABAWA I
1. Nazwa zabawy: „Berek czarodziej”
2. Cel wychowawczy:
Zabawa rozwija duch koleżeństwa i przyzwyczaja dzieci do działalności w zespole. Uczy
niesienia pomocy innym.
3. Cel psychomotoryczny:
Kształtowanie koordynacji ruchowej (szybkości reagowania) poprzez doskonalenie
kozłowania piłki w ruchu.
4. Wiek uczestników: 13 lat
5. Miejsce: sala gimnastyczna
6. Liczebność: 20 osób
7. Przybory i przyrządy: szarfy, piłki koszykowe
8. Opis zabawy i źródło:
Jedna osoba jest berkiem (oznaczona szarfa), która goni pozostałych uczniów. Wszystkie dzieci poruszają się kozłując piłkę. Gdy berek dotknie którąś z osób uciekających, wówczas ta zatrzymuje się i staje w rozkroku (cały czas kozłując piłkę)-jest zaczarowana. Partner aby odczarować kolegę, musi przodem przekołować piłkę między jego nogami
W razie niskiej intensywności zwiększyć liczbę berków
Źródło: pod red. Tadeusz Rzepa - „Aktywność ruchowa z piłka w doskonaleniu
wybranych właściwości osobowościowych ucznia”
ZABAWA II
1. Nazwa zabawy: „Berek z podaniami piłki”
2. Cel wychowawczy:
Zabawa rozwija duch koleżeństwa i przyzwyczaja dzieci do działalności w zespole. Uczy
niesienia pomocy innym.
3. Cel psychomotoryczny:
Kształtowanie koordynacji ruchowej (szybkości reagowania i orientacji przestrzennej)
poprzez doskonalenie podań i chwytów piłki w ruchu.
4. Wiek uczestników: 13 lat
5. Miejsce: sala gimnastyczna
6. Liczebność: 20 osób
7. Przybory i przyrządy: szarfy, piłki koszykowe
8. Opis zabawy i źródło:
Jedna osoba jest berkiem, pozostali uciekając przed berkiem podają sobie piłki (nie można trzymać piłki dłużej niż 3 sekundy). Berek może dotknąć ucznia, który w danej chwili nie trzyma w rękach piłki. Osoba dotknięta przez berka zamienia się z nim rola.
Na grupę 3, 4 piłki
Źródło: pod red. Tadeusz Rzepa - „Aktywność ruchowa z piłka w doskonaleniu
wybranych właściwości osobowościowych ucznia”
GRA I
1. Nazwa gry: „Żywy kosz”
2. Cel wychowawczy:
Gra sprzyja przyzwyczajaniu dzieci do działania w zespole i na jego korzyść przy
rezygnacji z własnych ambicji.
Uczeń angażuje się w wykonanie zadania. Wzmożona mobilizacja pozwala na
osiągniecie lepszego wyniku przez drużynę.
3. Cel psychomotoryczny:
Kształtowanie koordynacji ruchowej (szybkości reagowania i orientacji przestrzennej)
poprzez doskonalenie podań, chwytów i kozłowania piłki w ruchu.
4. Wiek uczestników: 13 lat
5. Miejsce: sala gimnastyczna
6. Liczebność: 20 osób
7. Przybory i przyrządy: 4 materace, 2 piłki koszykowe
8. Opis zabawy i źródło:
Dwie drużyny, z każdej wyznaczony jest jeden zawodnik do roli żywego kosza. Zajmuje on miejsce na materacu położonym na środkowej części linii końcowej boiska przeciwnika i tylko po materacu może on się poruszać. Pozostali zawodnicy poruszają się w sposób dowolny (wg przepisów koszykówki), aby podać piłkę do żywego kosza. Uchwycenie piłki, przez żywego kosza bezpośrednio od zawodnika swojej drużyny daje jeden punkt. Drużyna bez piłki stara się przejąć piłkę i nie dopuścić do chwytu piłki przez żywego kosza drużyny przeciwnej
Źródło: pod red. Tadeusz Rzepa - „Aktywność ruchowa z piłka w doskonaleniu
wybranych właściwości osobowościowych ucznia”
GRA II
1. Nazwa gry: „Wyścigi rzędów”
2. Cel wychowawczy:
Gra sprzyja kształtowaniu takich cech charakteru jak ambicja, wytrwałość i umiejętność
współdziałania w zespole oraz odpowiedniego zachowania się w toku współzawodnictwa i
walki.
Uczeń poznaje korzyści wynikające z koncentracji i skupienia w trakcie trwania gry.
Zauważa, że dzięki uniknięciu indywidualnych błędów zwiększają się szanse na
zwycięstwo jego drużyny.
3. Cel psychomotoryczny:
Kształtowanie koordynacji ruchowej (szybkości reagowania, orientacji przestrzennej i
różnicowania) poprzez doskonalenie chwytu oburącz, umiejętnego kozłowania i rzutu piłki
do kosza.
4. Wiek uczestników: 13 lat
5. Miejsce: sala gimnastyczna
6. Liczebność: 20 osób
7. Przybory i przyrządy: tyczki, piłki koszykowe
8. Opis zabawy i źródło:
Podział uczniów na 2 zespoły. Jedna piłka na zespół
Zespoły tak dobieramy, aby w każdym z nich znaleźli się uczniowie o wyższej sprawności
fizycznej i umiejętnościach oraz o niższej sprawności fizycznej i umiejętnościach (zasada
równych szans). Staramy się aby dzieci słabsze nie rozpoczynały, ani kończyły wyścigu
(w razie przegranej unikamy ten sposób pretensji do innych uczniów obarczających tylko
ich za porażkę)
W pierwszym i drugim ćwiczeniu w zespole ustawiamy uczniów w dwóch rzędach
naprzeciwko siebie. W trzecim ćwiczeniu zespół ustawiamy w jednym rzędzie
1. Podania w rzędach ze zmianą miejsca za piłką. Po podaniu piłki uczeń biegnie (prawa
stroną) na koniec drugiego rzędu. Wygrywa zespół, którego uczniowie szybciej ustawią
się tak jak na początku
2. Kozłowanie z podaniem w rzędach ze zmianą miejsca za piłką. Uczeń biegnie kozłując
piłkę w kierunku dwóch tyczek. Pierwszą tyczkę obiega kozłując prawą ręką, drugą
tyczkę-lewą. Po obiegnięciu drugiej tyczki podaje piłkę partnerowi stojącemu w drugim
rzędzie. Wygrywa zespół, którego uczniowie ustawią się tak jak na początku
3. Kozłowanie slalomem z rzutem do kosza. Uczeń biegnie kozłując piłkę w kierunku
kosza. Między koszem a rzędami znajdują się tyczki które uczeń musi obiec slalomem.
Dopiero wtedy może wykonać rzut do kosza. Po oddanym
celnym rzucie łapie piłkę i wraca kozłując. Kiedy się znajdzie na wysokości pierwszej
tyczki podaje ją partnerowi. Wygrywa zespół którego ostatni zawodnik pierwszy
skończy
Źródło: pod red. Tadeusz Rzepa - „Aktywność ruchowa z piłka w doskonaleniu
wybranych właściwości osobowościowych ucznia”