WIERSZ NA 13 SIERPNIA 2009

Inwalida

Targnął powietrzem granat: spod belek i betonu

Wynieśli krwawe strzępy, wsunęli do wagonu.

Miesiące leżał w szpitalu jak waty kłąb, bez ruchu.

W oparach jodoformu, w przekleństwach i zaduchu.

W ogrodzie z tłumem kalek na wózkach i o kijach

Nastawiał twarz do słońca i cieszył się, że żyje.

Drżały dlań drobne liście, wiatr szumiał, pachniał ogród.

Ktoś w serce umęczone kładł spokój ręką szczodrą.

Ukochał każdą trawkę, źdźbło, kwiat i małą muchę.

Cieszył go brzęk i szelest, które łowił uchem.

Niech kiście rąk i nogi gniją gdzieś tam… nad Strypą!

Jak miód jest słodki żar słońca, pachnący cień pod lipą.

A ziemia jest jak obłok, wilgotnej woni pełna,

Mgła ranna i wieczorna jak miękka, biała wełna.

Modli się kadłub ludzki o moc długiego życia,

- Tyle jest zim do śmierci… i wiosen do wypicia…

Władysław Sebyła

jodoform - środek antyseptyczny o silnym zapachu otrzymywany z jodu w postaci żółtego proszku

Strypa - rzeka, lewy dopływ Dniestru, w czasie I Wojny Światowej (1915-1916) - rejon ciężkich walk armii rosyjskiej z odziałami niemiecko-austriackimi, w których obie armie poniosły kilkusettysięczne straty w rannych i zabitych

---