Podwójny znak klęski dla kraju

1 Pan powiedział do mnie: «Weź sobie wielką tabliczkę i napisz na niej zwykłymi literami: Maher-Szalal-Chasz-Baz*. 2 Następnie znajdź mi świadków godnych zaufania: kapłana Uriasza i Zachariasza, syna Jeberekiasza!» - 3 Zbliżyłem się też do prorokini*. Ona poczęła i porodziła syna. I rzekł mi Pan: «Nazwij go imieniem Maher-Szalal-Chasz-Baz, 4 bo zanim chłopiec nauczy się wymawiać "tata" i "mama", zaniosą bogactwa Damaszku i łupy z Samarii przed króla asyryjskiego».

Nagana za brak ufności Judy do Boga

5 Ponownie Pan przemówił do mnie tymi słowami:

6 «Ponieważ lud ten wzgardził wodą Siloe*,

    co płynie łagodnie,

    a drży przed Resinem i przed synem Remaliasza,

7 * dlatego: Oto Pan sprawia, że wzbierają przeciw niemu

    wody Rzeki gwałtowne i obfite -

    <król asyryjski i cała jego chwała> -

    i wtargną do wszystkich jej łożysk,

    i przekroczą wszystkie jej strome brzegi;

8 i wedrą się do Judy, zatopią i przeleją się,

    aż sięgną po szyję.

    Jej skrzydła będą rozpostarte

    na całą szerokość twej ziemi, o Emmanuelu!

Biada najeźdźcom

9 Dowiedzcie się, ludy, będziecie zgniecione!

    Wszystkie krańce ziemi, słuchajcie:

    Przypaszcie broń, będziecie zgniecione!

    Przypaszcie broń, będziecie zgniecione!

10 Opracujcie plan, a będzie udaremniony.

    Wydajcie rozkaz, a nie nabierze mocy,

    albowiem z nami Bóg*».

Plany Boże

11 Zaiste, tak wyrzekł Pan do mnie,

    gdy Jego ręka mocno mnie ujęła,

    by mnie odwrócić od postępowania

    drogą tego ludu:

12 «Nie nazywajcie spiskiem wszystkiego,

    co ten lud nazywa spiskiem;

    i nie lękajcie się, czego on się lęka,

    ani się nie bójcie!

13 Pan Zastępów - Jego za Świętego miejcie;

    On jest Tym, którego się lękać macie

    i który was winien bojaźnią przejmować.

14 On będzie kamieniem obrazy* i skałą potknięcia się

    dla obu domów Izraela;

    pułapką i sidłem

    dla mieszkańców Jeruzalem.

15 Wielu z nich się potknie, upadnie i rozbije,

    będą usidleni i w niewolę wzięci».

Oświadczenie Izajasza dane uczniom

16 Zamykam świadectwo i pieczętuję pouczenie*

    wśród moich uczniów.

17 Oczekuję Pana, który ukrywa swe oblicze

    przed domem Jakuba, i w Nim pokładam nadzieję.

18 Oto ja i dzieci moje, które mi dał Pan,

    stanowimy wieszcze znaki* w Izraelu

    od Pana Zastępów, co na górze Syjon przebywa.

19 Gdy zaś wam powiedzą: «Radźcie się wywoływaczy duchów i wróżbitów, którzy szepcą i mruczą [zaklęcia]. Czyż lud nie powinien radzić się swoich bogów? Czy nie powinien pytać umarłych o los żywych?*» - 20 «Do objawienia i do świadectwa!» Jeśli nie będą mówić zgodnie z tym hasłem, to nie mam dla nich jutrzenki*.

Pochód ludu w ciemnościach

    21 A będzie się on* błąkał w kraju uciśniony i wygłodzony;

    a kiedy zazna głodu i wpadnie we wściekłość,

    zacznie przeklinać swego króla i swego Boga;

    podniesie oczy w górę,

22 potem popatrzy na ziemię:

    a oto tylko utrapienie i ciemności,

    i przygniatająca noc!

    Ale mrok będzie rozpędzony. 23a Bo nie [zawsze] będzie miał ciemności

    ten kraj, który cierpi ucisk*.

Objawienie się Zbawcy, Księcia Pokoju

23b * W dawniejszych czasach upokorzył [Pan]

    krainę Zabulona i krainę Neftalego,

    za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza,

    wiodącą przez Jordan, krainę pogańską*.