Untitled







Pavol Orzs�gh-Hviezdoslav
 
Letorosty I:
 
 
D�vam z śprimnosti
du�e
 
�o d�vam, d�vam z śprimnosti du�e:
raz my�lienky kvet a zas teplż cit,
jak zvnśtra pr�ve k svetlu vzpl�li samy
bez okr�s, lesku, farbidla.
Ja nevedel sa nikdy zataji�;
ja vśdycky nen�videl �a�bu, mamy
a strojenosti pravidl�;
hluk pr�zdny �irośstych reŁ�,
kadejakż lśe zvodnż obyŁaj,
kov, fal�e, pokl�n jalovos�,
�ouś neprer�śa ani krv, ni kos�,
hla� p�śovś a inżch mast� kr�my;
mne odpornżm, Ło pr�rode sa prieŁi,
len pravdy si ct�m prostż obliŁaj!
 
 
Prech�dzky letom:
 
 
Ó, vr� sa skoro,
mieru milenż
 
Ó, vr� sa skoro, mieru milenż,
zav�taj s ratoles�ou olivovou
a bu� n�m zdrav�m, vesel�m i ch�vou,
v snaśen� ost�om, kovom v rameni!
 
Z᚝ - fak�u sv�ru - medzi plemeny
zdus! Nedaj streta� sa viac s mladou vdovou,
sir�tky, s rodiŁmi, Ło nad synovou
oporou v hrobe kv�lia zlomen�.