WYKŁADY

GERBERA-Gerbera jamesoni H. Bol. - bylina zimująca w gruncie. Korzeń palowy.

Kwiatostan-koszyczek, złożony z kwiatów rurkowatych i ... Liście-całobrzegie, górna strona gładka, dolna matowa pokryta włoskami.

Występuje 45-50 gatunków. Znaczenie ma tylko jeden gatunek G. Jamesoni-od niego pochodzą wszystkie odmiany (250-300 odmian); 50 nowych odmian rocznie ale równie szybko znika. Pochodzodzenie-w warunkach naturalnych rośnie w Afryka Południowa, Madagaskar, Syberia, Chiny-klimat łagodny, średnie roczne temp 16*C, ciepłe suche zimy, obfite opady latem, rośnie na terenach górzystych, stoki południowe, kotliny.

GRUPA SPIDER-kwiaty igiełkowe, języczkowate, skręcone na swojej długości, zwinięte a nie zrośnięte z brzegiem.

Klasyfikacja odmian gerbery ze względu na wielkość:

-odmiany wielkokwiatowe (standardowe) średnica koszyczka >9 cm (plon 180-220 szt)

-grupa Midi 7-9 cm

-grupa Germini 5-7 cm

-grupa Mikro 4-5 cm

-grupa Piccolini <4 cm (plon 300-400 szt)

-grupa Giant i Disco 12-14 cm (plon 150-160 szt)

WARUNKI UPRAWY:

1) Światło:

-w warunkach naturalnych gerbera rośnie w Pd Afryce

-nie wykazuje reakcji fotoperiodycznej ale plon zależy od intensywności światła i długości dnia

-czas od ukazania się pąków do rozwinięcia kwiatostanu zależy od pory roku; w Polsce trwa: w miesiącach zimowych 25-28 dni, wiosną 16-20 dni, latem 8-15 dni, jesienią 18-22 dni

-doświetlać od X do III

-światło wpływa także na jakość kwiatostanów-podczas krótkich, pozbawionych słońca dni większość odmian tworzy mniejsze koszyczki, krótsze szypułki, poza tym zmianie może ulec barwa i kształt kwiatostanu

2) Doświetlanie:

-niedobór światła i wysokie koszty ogrzewania szklarni w zimie

-w celu poprawienia fotosyntezy- tzw doświatlanie asymilacyjne

-rośliny doświetlane mogą dawać o 20-50 % więcej kwiatostanów (ograniczenie zasychania pąków kwiatostanowych)

-pozwala skrócić okres od pojawienia się pąka do zbioru kwiatostanów o 0,5 do 2 tyg

-wywiera wpływ na jakość:

100 % masa szypuły

39 % długość szypuły

17 % średnica szypuły

23 % masa koszyczka

9 % średnica koszyczka oraz intensywna barwa

-w okresie kwitnienia należy pamiętać o silniejszym nawożeniu roślin, zwłaszcza azotem, potasem oraz CO₂

-natężenie światła na wysokości roślin ok 4000 Lx

3) Temperatura:

-młode rośliny przez pierwsze 2-3 tyg po posadzeniu: 25* w dzień, 20-22* w nocy

-w dalszej uprawie: 20-25* w dzień, 16-18* w nocy

-temp powinna być skorelowana z usłonecznieniem

-temp nocy z temp dnia

-zimą optymalne temp przy produkcji: 18-20* w dzień, 8-10* w nocy

-zimowanie w temp 4-8*

-temp podłoża przez cały okres uprawy 20-24*

-wysokie temp zmniejszają plon i pogarszają trwałość kwiatów (wietrzenie, zraszanie przejść i ścian, cieniowanie)

4) Wietrzenie:

-intensywna wymiana powietrza zarówno w pobliżu jak i w otoczeniu

-wietrzenie: okresowe w zimie (także w nocy), stałe (wiosna-lato)

5) Woda:

-w okresie lata (intensywny wzrost) obfite ale rzadkie podlewanie, w zimie ograniczone

-zraszanie roślin (w okresie gdy nie kwitną)

-przy suchym powietrzu plantacje atakowane są przez przędziorki i mszyce

6) Podłoże ( zależy od metody uprawy)-w katalogach przy opisie odmian podawany jest plon dla uprawy w podłożach tradycyjnych i hydroponicznych.

Podłoże tradycyjne-uprawa w tzw ziemi najczęściej stosowane w uprawie na zagonach, parapetach

Przykłady tradycyjnych ziem:

-ziemia piaszczysto-gliniasta+obornik (1:1)

-kompostowa+darniowa+torf (1:1:1)

-kompostowa+liściowa+piasek (1:1:1)

-kompostowa+liściowa+torf (1:1)

-gliniasta ziemia darniowa (1:1)

-substrat torfowy

-torf niski

-torf niski+kora (1:1)

-kompostowana kora sosnowa

Zalety-niski koszt przygotowania, możliwość wielokrotnego użytku po odkażeniu i poprawie struktury, niższe koszty produkcji materiału wyjściowego

Wady-odkażanie podłoża, trudności w utrzymaniu optymalnego poziomu składników pokarmowych, zasolenie lub obniżenie odczynu, utrudniona ochrona roślin i gorsze wykorzystanie szklarni (odkażanie podłoża)

Podłoża inertne: wełna mineralna, gąbka poliuretanowa, wata szklana, keramzyt, perlit. Zalety-brak składników pokarmowych, nie wchodzą w reakcję chemiczną z pożywką, wolne od szkodników i patogenów, dobre stosunki wodno-powietrzne, łatwy zbiór i łatwiejsza wymiana uprawy.

7) Nawożenie: optymalna zawartość składników pokarmowych to 80-130 mg/l azotu; 100-150 fosforu; 200-300 potasu; 1000-1900 wapnia; 80-190 magnezu.

8) Odczyn podłoża:

-w granicach 5,5-6,0 pH w ziemi lub jej mieszankach

-w granicach 4,8-5,5 pH w torfie lub mieszankach

-pH 7,0 lub wyższym następuje zahamowanie wzrostu, spadek plonu, spadek trwałości i jakości kwiatów oraz chloroza spowodowana brakiem niektórych makroelementów

METODY UPRAWY:

I Uprawa na zagonach:

-zagony płaskie-zagony gruntowe (1,2-1,5 m szer), ziemia macierzysta, strukturę poprawia się poprzez dodatek odpowiednich komponentów, łatwość uprawy. Wady: problemy z utrzymaniem właściwej temp, niebezpieczeństwo porażenia patogenem, zakładanie folii naw dnie zagonu.

-uprawa na wałach-zagony podwyższone, gotowe podłoża np maty kokosowe

W obu przypadkach ogrzewanie wegetacyjne-rury na głębokości 50 cm, obsypuje się 5-10 cm żwiru a następnie umieszcza się warstwę uprawną

-zagony parapetowe-rury ogrzewające zakłada się pod a parapety mają wysokość do 70 cm, przy takiej konstrukcji podłoże się szybko nagrzewa, woda łatwo odpływa i jest dobrze przewietrzane.

II Uprawa w pojemnikach: do sadzenia gerbery wykorzystuje się pojemniki (5-10 l), pierścienie (15-20 cm wys i średnicy 18-20 cm). Zaletą jest ograniczenie ilości podłoża, łatwiejszy zbiór, należy zwrócić większa uwagę na nawadnianie, nawożenie i strukturę podłoża

III Uprawa w podłożach internych (uprawa hydroponiczna):

-system zamknięty-poprawa jakości plonu, oszczędność wody, nawozów, ochrona środowiska, wyższe koszty.

Termin sadzenia- przez cały rok, poleca sie 2 terminy:

-lato (od k VI do poł VII; otrzymujemy dobry plon jesień-zima (okres uprawy rok, rzadziej 2 lata; słabe kwitnienie zimowe)

-wiosna- II-III, uprawa do jesieni lub do VI następnego roku; dobry plon pod koniec lata, jesień-zima i wiosna następnego roku

-skrócony do 8-10 mcy cykl pozwala na obniżenie nakładów na opał; celowe jest zwiekszenie zagęszczenia roślin do 18 szt/m²

-w pozostałych przypadkach (uprawa powyżej 10 mcy) sadzi się 9-12 szt/m²

IV Uprawa gerbery doniczkowej:

-materiał wyjściowy stanowią sadzonki z kultur in vitro (nasiona)

-polecane grupy to midi mix, spider mix

-dla uzyskania 1000 kwitnących roślin wysiewa się 1200 nasion

-nasiona wysiewa się w substrat pH 5,5-6,0 w doniczki o średnicy 4 cm, po posianiu nasiona przykrywa się warstwą torfu i zrawsza, przykrywa tunelem

-temp kiełkowania 21-22*, po 5-7 dniach następuje kiełkowanie

-po 21 dniach można zdjąć tunel

-cieniowanie młodych roślin

-uprawa sadzonek 10 tyg

-gdy będą miały 4-5 liści sadzimy do doniczek o średnicy 10-12 cm

-77szt/m² (początkowo); 43 szt/m² (w miarę wzrostu); 20-25 szt/m² (sortowanie)

-materiał z nasion jest niewyrównany

Schemat produkcji gerbery doniczkowej:

I cykl:

-wysiew nasion-pocz I

-doniczkowanie-k I

-sprzedaż-k III do V

II cykl:

-wysiew nasion-pocz III

-doniczkowanie-poł IV do VI

-sprzedaż- VI-VII

III cykl:

-wysiew nasion-pocz VI

-doniczkowanie-poł VII do poł IX

-sprzedaż-poł IX do k X

Zabiegi pielęgnacyjne: dokarmianie, podlewanie, usuwanie pąków kwiatostanowych, czyszczenie i prześwietlanie roślin.

Zbiór kwiatów:

-przeprowadza się w momencie pylenia pierwszych 2-3 okółków kwiatów rurkowatych, a u odmian pełnych gdy zniknie zazielenienie środka

-kwiatostanów się nie zrywa lecz wyłamuje

-zbiór przeprowadza się rano

-po przycięciu końców szypuł wstawia się je do roztworu Chrystalu RVB lub CVB na 4-12 godz, zabezpiecza to szypuły przed zakażeniem bakteriami i grzybami

-jeżeli chcemy je przez kilka dni przetrzymać należy kwiatostany umieścić w chłodni o temp 2-4* w roztworze Chrysalu Professional na gł 5 cm.

Sortowanie na 3 wybory:

-długość szypuły 45 cm, średnica koszyczka 10 cm

-dł szypuły powyżej 35 cm, śr koszyczka >8 cm

-dł szypuły powyżej 25 cm

ĆWICZENIA

Podział ze wzgledu na kształt kwiatostanu:

-pojedyncze

-kołnieżykowate lub kryzowane

-odmiany pełne lub półpełne

-spider lub igiełkowe

-kwiatostany o cechach szczególnych- kwiatostany postrzępione, języczkowate

Rozmnażanie:

I Wegetatywne:

1) podział rośliny matecznej- wykopujemy z ziemi, przycinamy korzenie i czyścimy. Roślinę dzielimy do sadzenia tak aby miła 1,2 ogonki liściowe i kawałek korzenia. Uzyskujemy ok 10 roślin. Możemy również podzielić część nadziemną i uzyskać sadzonki.

2) rozmnażanie poprzez sadzonki lub rozmnażanie klonalne- rośliny sadzimy blisko, by szyjka korzeniowa wystawała 2-3 cm nad ziemią. Przykrywamy folią, temp. podłoża 24⁰C, powiet.20-22⁰C. Po ok 10 tyg na roślinie pojawią się zawiązki młodych sadzonek, które oddzielamy od rośliny matecznej. Z jednej rośliny możemy uzyskać ok. 30 sadzonek

3) rozmnażanie in vitro-obcinamy z rośliny matecznej 1 cm rośliny, dzielimy na fragmenty milimetrowe, umieszczamy w kolbach lub używkach z agarem. Nakrywamy folią aluminiową i umieszczamy w pomieszczeniach zwanych fitochronami.Temp ok. 22-24⁰C, długość dnia -16 godz., natężenie światła-3000 Lx.

Przez 4 -5 tyg. trwa namnażanie. Otrzymujemy nowe pędy, wyciągamy i dzielimy na fragmenty. Umieszczamy znów na pożywce (innej) do chwili wytworzenia się nowych pędów. Po 10,14 dniach wyjmujemy i oczyszczamy z używki.

Sadzimy w podłoże sterylne.

- (in vitro 7-10 dni)- wilgotność-90%

- z podziału-2 tyg.-wilgotność 90%

Po 3 tyg. nawozimy, po nast.2,5 tyg. powinny być dobrze ukorzenione.

II Generatywne (z nasion)-różny wzrost, niewyrównany plon, różny kolor

NAJGROŹNIEJSZE CHOROBY

-Fytoftoroza gerbery- Phytoptora cryptogea.

-ogonki i blaszki liściowe rozsady brązowieją u nasady,przy silnym porażeniu zamierają, a części podziemne gniją.

-Wertycylioza-Verticillium albatrum

objawy podobne do obj. fytoftorozy

-ogonki i blaszki liściowe rozsady brązowieją u nasady,przy silnym porażeniu zamierają, a części podziemne gniją.

-Fuzarioza naczyniowa

-Zgnilizna twardzikowa

-Szara pleśń, mączniak

-Choroby poch. fizjologicznego:

chloroza liści,zniekształ.kwiatostanów

SZKODNIKI

Przędziorki -Tetranychus sp.

Roztocz cyklamentowiec-Steneotarse Nemus

Mszyce, wciornostki, miniaturka wybredna

ASPARAGUS

Z jęz. Greckiego od słowa asparagos-szparag

Rodzaj:Asparagus L.-szparag ozdobny,asparagus

Rodzina:Liliowate(Liliaceae)

Budowa morfologiczna asparagusu

1) rośliny zielone lub pędy półzdrewniałe zwisające lub wzniesione.

2) roślina kserofityczna czyli przystosowana do okresów bezdeszczowych

3) liście właściwe przekształcone w błoniaste małe łuski

4) funkcje organów asymilacyjnych pełnia gałęziaki osadzone pojedynczo

lub w pęczkach w kątach łusek.

5) kwiaty barwy białej ,drobne,liczne i silnie pachnące, nie mają wartości dekoracyjnych

6)kwiaty z okwiatem dzwonkowatym

7) owocem jest jagoda barwy czerwonej lub niebieskiej z 1 lub 2 twardymi nasionami.

8) system korzeniowy jest bardzo dobrze rozwinięty o dużej sile ssącej z bulwiastymi tworami magazynującymi wodę.

Gatunki i odmiany:

1) Szparag Spengera-Asparagus-półkrzew o długich pędach poktytych pojedynczymi spłaszczonymi gałęziakami w postaci igiełek, dł.-12-35mm szerokość-2-3mm, jasnozielone, owoc jagoda czerwona, nasiona wielkości pieprzu,w ilości 1-3 szt. z twardą łupiną.

Odmiany:

1) Asparagus Spengeri ‚Mayeri'

Wzniesione pędy z osadzonymi w pęczkach gałęziakami o dług.1 cm/do uprawy doniczkowej/

Asparagus Spengeri ‚Compactus'

-niski wzrost ,zwarty pokrój,do uprawy doniczkowej

2) Asparagus plumosus-szparag pierzasty

-długie pędy w kształcie wachlarza pokryte delikatnymi i cienkimi gałęziakami.Kwity białe,drobne i pojedyncze osadzone na końcach gałązek.

Odmiany:

Asparagus plumosus `Nanus'-słaby wzrost, krótkie pędy i gałęziaki

Asparagus plumosus `Compactus'-słaby wzrost

Asparagus plumosus `Lutzei'-sztywne długie pędy do 2 m dług.

Asparagus plumosus `Robustus'-silnie rosnące i wijące się pędy, ciemnozielone

3) Asparagus asparagoides -pochodzi z Przylądka Dobrej Nadziei, gałęzięki w kształcie jajowatym lub sercowatym, osadzone pojedynczo ,pędy dług.2-4 m, kwity barwy zielonkawej.

4) Asparagus folcatus (szparag sierpowaty)- w stanie natur. wystepuje w Afryce,Azji.. Silne pędy 6-15m dług, gałęziaki sierpowato wygięte.

5) Asparagus scandens verdeflexus-szparg pnący-roslina doniczkowa z Afryki Płd.,

silnie pnące pędy, sierpowato wygięte gałęziaki

6) Asparagus retrofractus L.-poch. Z Afryki Płd., roslina doniczkowa, jasnozielone gałęziaki o sercowatym kształcie

ASPARAGUSY UPRAWIANE NA WOLNYM POWIETRZU

Asparagus officilis L. (szparag kuchenny)-warzywo uprawiane na dużą skalę w Europie Zach. Jego pędy mogą być używane do wiązanek w okresie lata.

Asparagus weriticilltus- pochodzi z Kaukazu. Ma ciemnozielone pędy do 3 m długości, wymagające podpór. Pokrój podobny do A. Sprengeri. Jest dość odporny na mróz.

Asparagus filicinus-ojczyzną są Himalaje. Ma pędy pierzaste do 1 m wysokości barwy jasnozielonej, podobne do A. plumosus.

Rozmnażanie:

I Wegetatywnie-przez podział starszych egzemplarzy.

II Generatywnie-nasiona wysiewa się zaraz po zbiorze. W 1 g znajduje się 20-40 szt. Okryte są twardą i gruba łupiną. Moczy się je w ciepłej wodzie 48 godz. Wysiewa się w rozstawie 3x1 cm. Temp 23* po wysiewie, 20-22* po skiełkowaniu. Kiełkowanie odbywa się w ciemności przy dużej wilgotności, potem siewki wymagają dużo światła. Pikowanie po 3 mcach (gdy mają silny system korzeniowy). Po kilku mcach przesadza się do doniczek o średnicy 7-8 cm, a po 8-9 mcach do doniczek o średnicy 12-15 cm.

GIPSÓWKA

Gipsówka wiechowata, czyli łyszczec wiechowaty (Gypsophila paniculata) jest najpopularniejszym obok szparagów dodatkiem bukieciarskim. Jej wszechstronne zastosowanie, szybkie wchodzenie w fazę plonowania, niewielkie wymagania pielęgnacyjne, nawozowe, termiczne i mała podatność na choroby i szkodniki sprawiły, że roślina ta jest chętnie uprawiana.

Gipsówka należy do rodziny Caryophyllaceae - goździkowate. Odmiany gipsówki wiechowatej są uprawiane w szklarni, tunelu foliowym lub w gruncie z przeznaczeniem na kwiat cięty. Kwiaty gipsówki mogą być sprzedawane w stanie świeżym i po zasuszeniu (w suchych kompozycjach). Nadają się do barwienia, co podnosi jej atrakcyjność w bukieciarstwie. Stanowi uzupełnienie wiązanek i kompozycji.

W towarowej produkcji znajdują się wyłącznie odmiany przydatne do uprawy pod osłonami. Liczba odmian będących w produkcji nie jest wielka, ale wobec hodowli pojawiać się będą nowe odmiany. Ze względu na budowę, wielkość kwiatów, odmiany podzielono na grupy:

ODMIANY BIAŁE, POJEDYNCZE, WIELKOKWIATOWE:

-'Bristol Fairy' - najpopularniejsza, wyhod. w USA, wysokość 100-150 cm

-'Super White' - zakwita nieco później niż poprzednia

-'Perfecta' - uprawiana głównie w Izraelu i Kolumbii, rzadziej w Holandii, kwitnie tydzień późniejniż 'Bristol Fairy'

-'Romano 4' - pochodzi od 'Bristol Fairy', ma mniejsze niż odm. Rodzicielska wymagania świetlne 'Snów White'

ODMIANY BIAŁE, DROBNOKWIATOWE:

-`Bristol Fairy Super' - niezwykle obficie kwitnąca

-'Super Bristol' - uprawiana na mniejszą skalę

-'Hanikra'

ODMIANY BIAŁE, PEŁNO KWIATOWE:

-'Perfecta Extra' - silnie rośnie i obficie kwitnie

-'Gabi 10' - wysoka wydajność kwiatostanów, ale krótszy okres kwitnienia

-'Plena' - kwiaty czysto białe i mocno zagęszczone wierzchotki, osiąga wysokość 80- lOOcm

ODMIANY BARWNE:

-`Super Pink" - najładniejsza odm. Z barwnych, kwiaty drobne, zaleca się przycinać ją w 14 dni po posadzeniu w celu większego rozkrzewienia

-'Rosę Valley' - pełnokwiatowa, dorasta do 120 cm, ale słabiej się rozkrzewia i dlatego można ją sadzić gęściej

-'Romano 2' - środki kwiatów zabarwione na różowo

-'Red Sea' - kwiaty różowoczerwone, pędy osiągają wysokość 100 cm

-'PinkDream'

Podłoże-Gipsówka dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych, na glebach gliniasto - piaszczystych, o dobrej strukturze, przepuszczalnych dość zasobnych w składniki pokarmowe o kwasowości zbliżonej do obojętnej (pH 6.5).

Gęstość sadzenia-Zależnie od intensywności rozrastania się odmiany. Najgęściej sadzi się odm. Barwne i słabo krzewiące 'Super Pink', 'Red Sea', 'Flamingo', 'Rosę Valley' - 3-3,5 rośliny na Im². Najrzadziej podstawowe, silnie krzewiące się odm. Produkcyjne 'Bristol Fairy', 'Bristol Fairy Super', 'Romano 4', 'Perfecta' - l,5-2rośliny na Im².

Gipsówka po posadzeniu wykazuje naturalną skłonność do rozkrzewiania i w tym okresie przypomina matecznik goździków. Dopiero później silnie rozgałęzia się i wyrasta w zależności od odm. i roku uprawy do 80-150cm. Dlatego też dla zapewnienia możliwie pionowego wzrostu zabezpieczenia przed wylęganiem zakłada się druty i bramki wspierające wzdłuż zagonów. Można stosować siatki, ale tylko do wysokości 50-60cm.

Wymagania świetlne-Gipsówka, tak jak goździk należy do roślin dnia długiego, tzn. reaguje dodatnio kwitnieniem przy każdym przedłużaniu dnia do 16-19 godzin i dodatkowym doświetlaniu. Doświetla się plantacje ciągle lub cyklicznie nocą od 22⁰⁰ - 2⁰⁰ lub pod koniec nocy. Optymalne warunki do zakwitania istnieją przy długim dniu, temperaturze dnia 27° C i nocy 22° C.

SPOSOBY UPRAWY:

1) Uprawa gruntowa-Ukorzenione sadzonki przygotowane w doniczkach po zahartowaniu wysadza się na zagony lub rzędach w rozstawie 40x60cm. Najlepszy termin oscyluje miedzy 10 kwietnia, a 15
czerwca, tak by rośliny przed zimą ukorzeniły się i rozrosły. Na zimę zabezpiecza się rośliny liśćmi, stroiszem. Kwitnienie w uprawie gruntowej zaczyna się od połowy lipca i trwa do przymrozków.

2) Uprawa szklarniowa-Pod osłonami uprawa trwa 2-3 lata. Termin sadzenia zależy od przyjętego wcześniej schematu uprawy:

-Uprawa wczesna: sadzenie w III do szklarni lub ogrzewanego tunelu foliowego; kwitnienie - koniec V do końca VI

-Uprawa normalna: sadzenie na przełomie IV i V; kwitnienie przełom VI i VII

-Uprawa opóźniona: sadzenie z końcem VI; kwitnienie od końca IX do późnej jesieni.

Często praktykowana jest uprawa całoroczna: sadzenie (pod osłonami) w III do gruntu, a w końcu IV do cylindrów połowie VII, gdy rośliny z nasadzenia marcowego przekwitną te rosnące w cylindrach sadzi się na plantacji. W ten sposób uzyskuje się drugie kwitnienie jesienią (od IX). Następnie (w nieogrzewanych tunelach) zostawia się rośliny do przezimowania.

Trzeba pamiętać, że gipsówka jest byliną, toteż, aby zakwitła ponownie, wymaga okresu spoczynku(latem ogranicza się podlewanie).

W celu przyspieszenia kwitnienia o około 2 tygodnie stosuje się w stadium 6-8 w pełni rozwiniętych liści na rozkrzewionych pędach dodatkowe doświetlanie przez 14 dni. Okres doświetlania wynosi 20-24 godziny na dobę. Po 2 tygodniach przerwy zabieg powtarza się. Efektem są kwiaty o lepszej jakości (Doświetlanie stosuje się do uprawy opóźnionej).

Gipsówka jest kserofitem, ma wąskie liście i stosunkowo słabo rozwinięty, ale dość głęboko sięgający system korzeniowy. Pozwala to na znoszenie dłuższych niedoborów wody. W czasie pełni wegetacji wymaga jednak regularnego podlewania. W czasie poprzedzającym kwitnienie ogranicza się tak by w pełni kwitnienia zmniejszyć je do niezbędnego minimum. Najbardziej prawidłowe jest nawadnianie kropelkowe. Ciecie dokonuje się w stadium całkowitego rozwinięcia kwiatów. Za dobry plon uważa się zbiór rzędu 120-160szt. z Im².

ROZMNAŻANIE:

1) Generatywne-Przez wysiew nasion. W lg znajduje się około 1200 nasion. Wysiewa się wiosną do skrzynek. Po wschodach pikuje się do doniczek lub pierścieni.

Rozmnażanie to stosuje się tylko do gatunku i wybranych jego odmian jak 'Double Snowflake', 'Babys Breth White' pochodzących z USA i produkcji

holenderskiej 'Single White' i 'Double White'. Jednak rośliny rozmnażane tą metodą dostarczają kwiatów gorszej jakości.

2) Wegetatywne-Przez podział rośliny. Stare rozrośnięte rośliny dzieli się na kilka części, tak by każde z nich miała kawałek pędu z korzeniami.

3) Przez szczepienie- Podkładką jest 6-8cm odcinek korzenia Gypsophila paniculata, a zrazem kawałek niezupełnie zdrewniałego pędu z jedną parą liści. Szczepi się w klin lub na przystawkę boczną w lutym-kwietniu. Po szczepieniu wysadza się rośliny do doniczek by miejsce szczepienia było tuż pod powierzchnią ziemi.

4) Rozmnażanie przez sadzonki- Najlepsze uzyskuje się z roślin młodych 3-4 miesięcznych. Dobrze wykształcone sadzonki powinny mieć 7-10 cm dł. I gęsto ustawione pary liści. Najczęściej pozyskuje sieje z wierzchołków pędów. Sadzonki tnie się lub wyłamuje, usuwa się u podstawy 2-3 pary liści, traktuje ukorzeniaczem i sadzi w podłoże, którym może być perlit, mieszanina perlitu z torfem (2:1 lub 1:1) lub inne sterylne i dobrze przepuszczalne podłoże. Ukorzenianie trwa dość długo i powinno przebiegać w temp. 18-22°C pod namiotem z folii.

5) In vitro- Odkażone dwuetapowo wierzchołki pędów dł. 5-8mm umieszcza się w probówkach na pożywce Murashiga i Skooga z dodatkiem 6-benzylaminopuryny (BA) i kw. naftylooctowego (NAA). Probówki umieszcza się w kamerach o temp. 25-30°C i oświetleniu 2000 lx. Po 10-12 dniach można rozdzielać rozkrzewione pędy na oddzielne pędy i umieszczać w nowych probówkach. Sadzonki dł. 3-5cm z probówek

po przycięciu kalusa i potraktowaniu ukorzeniaczem ukorzeniają się w 100% po 10-15 dniach.

---