EUROPEJSKA KARTA PRAW PODSTAWOWYCH UE
Karta Praw Podstawowych została uroczyście ogłoszona przez Parlament, Radę i Komisję Europejska 8 grudnia 2000 roku w Nicei. Jednakże Karta nie była częścią Traktatów Unii i nie posiadała wystarczającej mocy prawnej.
Szczyt Unii Europejskiej w Laeken (Belgia) w grudniu 2001 r. przedstawił Konwentowi Europejskiego, którego zadaniem było opracowanie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, zagadnienie dotyczące Karty Praw Podstawowych, tzn. włączenie jej tekstu do traktatów i/lub przystąpienie UE do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Europejska Karta Praw Podstawowych została uznana za dokument o wyjątkowym znaczeniu ze względu na jej zawartość i ogólne przesłanie, istotę i uwagi pod adresem Unii i sposób jej uchwalenia. Włączenie Karty do traktatów to możliwość umieszczenia Unii w nowym porządku prawnym. Jednym z możliwych skutków włączenia Karty do Traktatów byłoby przyznanie osobowości prawnej Unii Europejskiej, co dotychczas nie miało miejsca (chociaż zastanawiano się nad możliwością domniemania, że ma ona ograniczoną osobowość prawną). Zadecyduje o trwałym umocowaniu Unii w prawie międzynarodowym, uczyni ją pełnoprawnym podmiotem w kontaktach z innymi organizacjami, na przykład ONZ.
Kartę Praw Podstawowych została następnie włączona do projektu Konstytucji Europejskiej (Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy).
Karta gwarantuje poszanowanie godności ludzkiej, prawo do życia, zakaz tortur oraz nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, prawo do wolności i bezpieczeństwa, poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego, wolność myśli, sumienia i wyznania religijnego, wolność wypowiedzi i informacji, prawo do nauki, swobodę prowadzenia działalności gospodarczej, prawo do własności, równość wobec prawa, poszanowanie różnorodności kulturowej, religijnej i językowej, równe traktowanie kobiet i mężczyzn, integrację osób niepełnosprawnych, prawo do skutecznego środka prawnego i sprawiedliwego procesu sądowego, domniemanie niewinności i prawo do obrony, itp.
Karta stanowi integralną część Konstytucji. Obejmuje ona nie tylko prawa obywatelskie i polityczne zapisane w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z 1950 r., ale także dodatkowe dziedziny, takie jak prawa społeczne pracownika, ochronę środowiska czy prawo do dobrej administracji