Scenariusz uroczystości szkolnej z okazji 216 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja 

Scenografia: 

     tło dla występujących aktorów - flaga narodowa, data uchwalenia konstytucji, godło państwowe,

z boku tron dla króla, niewielki stolik, na którym palą się świece w ozdobnym lichtarzu, oraz leży podręcznik „Historia Polski”,

     aktorzy ubrani w strojach z okresu XVIII w.,

     każdy uczeń trzyma w ręku rekwizyt związany z treścią akademii,

     z tyłu wisi mapa „Polska za czasów rozbiorów”,

     podkład muzyczny pod niektóre teksty. 

1. Odśpiewanie hymnu narodowego. 

2. Słowo wstępne wygłoszone przez jedną z uczennic. 

Obchodzimy dziś 216 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Ta ustawa zasadnicza zatwierdzona przez Sejm Czteroletni w 1791r., była efektem pracy i zabiegów stronnictwa patriotycznego, które dążyło do zreformowania zmurszałego ustroju ówczesnej Rzeczypospolitej.

Istniała nagląca potrzeba uzdrowienia Polski, wyciągnięcia jej z anarchii i uczynienia rządną. 

3. Recytator I: 

Opowiedz nam, moja Ojczyzno,

jak matka dzieciom ciekawym.

O latach znaczonych blizną,

na wiekach chwały i sławy! 

4. Narrator:

Po I rozbiorze Polski dążenie do reform stawało się coraz silniejsze oraz ogarniało znaczne kręgi społeczeństwa szlacheckiego. Obóz pragnący reformy, zwany patriotycznym dążył do przeprowadzenia pewnych reform ustrojowych, zniesienia kurateli caratu, poprawy stanu obronności państwa drogą. powiększenia armii.

Przeciwny tym zamierzeniom obóz opozycji magnackiej był wrogi wszelkim reformom i zamierzał nadal opierać się na protekcji rosyjskiej.

Król i stronnictwo dworskie dążyło do wzmocnienia władzy królewskiej i powiększenia sił zbrojnych, ale w oparciu o carat.

Walka między tymi stronnictwami miała się rozegrać na Sejmie, który rozpoczął obrady w  1788 roku.

5. Piosenka pt. „Mazurek Trzeciego Maja”.

I.         Witaj majowa jutrzenko,

świeć naszej polskiej krainie.

Uczcimy ciebie piosenką,

która w całej Polsce płynie.

Ref.        Witaj Maj, Trzeci Maj,

               u Polaków błogi raj!

II.        Nierząd braci naszych cisnął,

gnuśność w ręku króla spała.

A wtem Trzeci Maj zabłysnął,

i nasza Polska powstała.

Ref.        Witaj Maj, Trzeci Maj,

              wiwat  wieki Kołłątaj!

III.          Ale chytrości godzina,

młot swój na nas gotowała.

Z piekła rodem Katarzyna,

Moskalami  kraj zalała.

Ref.       Chociaż kwitł piękny maj,

             rozszarpano biedny kraj. 

IV.            Wtenczas Polak ze łzą w oku,

smutkiem powlókł blade lice.

I Trzeciego maja w roku,

wspomniał lubą rocznicę. 

6. „Trzeci Maj”- wiersz.

Cała stolica od rana,

huczy, jak rzeka wezbrana.

Poprzez ludu gwarne mrowie,

ciągną na zamek posłowie.

 

We wielkiej sali zamkowej,

gromkie okrzyki, przemowy.

Wchodzi król. W radosnej wrzawie,

zebranych wita łaskawie. 

Nagle milknie ciżba zbita,

marszałek uchwałę czyta.

Wielka ma zawitać zmiana:

wolność, równość wszystkim dana. 

Wszyscy zjednoczą się w pracy:

szlachta, mieszczanie, wieśniacy.

Lecz wszyscy też w równej mierze,

Polsce winni służyć szczerze.

7. Narrator:

Reformy Sejmu Wielkiego i Konstytucja miały na celu wzmocnienie wewnętrzne kraju i przywrócenie jej dawnej świetności. Sejm uwolniono od przemocy magnatów i od liberum veto, do izby poselskiej weszli przedstawiciele mieszczan i nadano im prawa, chłopom zapewniono opiekę. Głównymi  autorami Ustawy Rządowej, bo taką nazwę nadano Konstytucji 3 Maja, byli: Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Stanisław Małachowski i Hugo Kołłątaj. 

8. Kilkoro uczniów wychodzi z szeregu i omawia czego i kogo dotyczyła  

   Konstytucja.

Uczeń I:

Była wiosna 1791r. W kraju przeciwnicy reform podburzali zacofaną szlachtę, szukali poparcia u obcych dworów. Trzeba było działać szybko i zdecydowanie.

3 maja 1791r. król Stanisław August i przywódcy stronnictwa patriotycznego w obecności obu izb zgłosili Konstytucję, która została przyjęta przez aklamację.

Uczeń II:

Konstytucja 3 Maja, miała na celu zachowanie całości i suwerenności państwa, zagwarantowanie przywilejów szlachty, duchowieństwa i mieszczan, wprowadzenie nowej formy ustroju państwa. 

Uczeń III:

„My, Stanisław August z bożej łaski i woli narodu król polski, wielki książę litewski, wraz ze stanami skonfederowanymi, ceniąc nad życie niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, dla dobra powszechnego, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic, z największą stałością ducha niniejszą konstytucję uchwalamy”. 

Uczeń IV:

„Religią narodową panującą jest i będzie wiara święta rzymska katolicka ze wszystkimi jej prawami. Jednak wszystkim ludziom, jakiegokolwiek bądź wyznania, wolność w krajach polskich warujemy”. 

Uczeń V:

„ Stanowi szlacheckiemu wszystkie swobody, wolności, pierwszeństwa w życiu prywatnym i publicznym zapewniamy”. 

Uczeń VI:

„Lud rolniczy, który najliczniejszą w narodzie stanowi ludność, pod opiekę prawa i rządu przyjmujemy”. 

9. Wszyscy uczniowie recytują chórem: 

Zgoda Sejmu to sprawiła,

że nam wolność przywróciła.

Wiwat, krzyczcie wszystkie stany,

niech nam żyje król kochany. 

Taka jest narodu wola:

za twych braci i za króla

Obywatel każdy, wszędzie,

życie swoje łożyć będzie. 

Wiwat sejm i naród cały!

dziś nam nieba żywot dały.

Wiwat krzyczcie wszystkie stany,

niech nam żyje król kochany. 

10. Piosenka pt. „Ułani”. 

I.                   Nie ma takiej wioski,

nie ma takiej chatki.

Gdzie by nie kochały,

ułana mężatki.

 

Ref.        Hej! Hej! ułani, malowane dzieci.

              Niejedna panienka za wami poleci.

II.                Kochają i panny,

lecz kochają skrycie.

Każda za ułana,

oddałaby życie. 

Ref.

III.             Jedzie ułan jedzie,

szablą pobrzękuje.

Uciekaj panienko,

bo cię pocałuje.

Ref.

IV.            Ułan chłopak ładny,

ułan chłopak gładki.

Kochają go panny,

kochają mężatki.

Ref. 

11. Narrator:

„Tymczasem knujący zemstę umysł cesarzowej  nie spuszczał z oka nieszczęsnej Polski, która próbowała stanąć o własnych siłach.

18 maja 1792r. wojska rosyjskie przekroczyły granice Korony i Litwy. Pomimo stawienia oporu, wojskom carskim pod Zieleńcami i Dubienką, nastąpił odwrót wojsk polskich. Król Stanisław August 24 lipca przystąpił do konfederacji targowickiej oraz polecił zaprzestać działań wojennych.

Konsekwencją przegranej Polaków był II rozbiór Polski w 1793r., a następnie w 1795r. III rozbiór, który zlikwidował niepodległe państwo polskie na 123 lata!

12. Recytator II: 

Oj, Targowiczanie,

dobrze się nazwali!

Jak Judasza, za srebrniki,

Polskę stargowali.

Stargowali Polskę,

i tę wolność bratnią!

Zagasili nad ojczyzną,

gwiazdę jej ostatnią. 

Zagasili blaski,

w tej polskiej koronie.

Podeptali orły białe,

i Litwy pogonie! 

13. Recytator III:

O! Raz ostatni patrzę na tę ziemię,

Kędy od wieków chodzi moje plemię.

We krwi a słońcu. Oczy we łzach mokną...

Szkoda mi Polski! - Odsłońcie to okno...

Niech na nią patrzę, choć ją pożegnałem...

O! Raz ostatni tę ziemie widziałem... 

Ranek pogodny - z doliny mgły wstają,

Kościelne dzwony nowy dzień witają-

Chórem ptactwa tam dzwoni dąbrowa...

Ojczyzno moja, bądź zdrowa!

(Podczas wypowiadania ostatnich kwestii, król wstaje, składa berło i koronę na stoliku znajdującym się obok tronu, zdmuchuje palące się świece i przyłącza się do grupy uczniów).

14. Piosenka pt. „Przybyli ułani pod okienko”.

I.                   Przybyli ułani pod okienko. (bis)

Stukają, pukają: Puść, panienko.(bis) 

II.                O Boże! A cóż to za wojacy!(bis)

Otwieraj, nie bój się to czwartacy.(bis)  

III.             Przyszliśmy tu poić nasze konie.(bis)

Za nami piechoty pełne błonie.(bis) 

IV.            O Jezu! A dokąd Bóg prowadzi.(bis)

Warszawę odwiedzić byśmy radzi.(bis)

 

W akademii udział wzięli uczniowie klasy IC,D IIE, IIIA

Każdy uczeń biorący udział w akademii, trzymał w ręku rekwizyt wykonany przez siebie, a związany z tematem uroczystości.

W przedstawieniu wziął także udział chór szkolny, który wykonał utwory związane z tematem uroczystości.

---