Ocena stanu Wojska Polskiego III RP - 2005
Niszczenie struktur i infrastruktury WP w latach 2001-2005
MOTTO
:
Wojsko w Państwie: |
Źródła bezbronności Polski: |
Fundamentem każdego państwa jest dobra armia, i że tam, gdzie jej brak, trudno o dobre prawa i w ogóle o powstanie czegoś dobrego N. Machiavelli
Siła gwarantuje ostatecznie suwerenność polityczną i ekonomiczną państwa gen. W. Sikorski
Wolna przedsiębiorczość, własność prywatna i silne postawy moralne pozwolą Polsce skutecznie przeprowadzić reformy. Dochodzi do tego również silna obrona wojskowa. Ideały liberalne i instytucje demokratyczne, jeśli mają przeżyć muszą być bronione siłą Margaret Thatcher w przemówieniu do Senatu III RP (4.XI.91 r.)
Wojsko - filar państwa Pierwszy premier III RP T. Mazowiecki w expose rządowym |
Piotr I potrafił w 1717 zredukować stopę liczebną naszego (polskiego) wojska do cyfry 18 000, co w propozycji do obszaru kraju jest niczym Król Stanisław August Poniatowski w „Dzieje głupoty w Polsce”, s. 138
(…) pożądliwość sąsiadów na tle upadku militaryzmu (wojskowości) polskiego - ocena historyków przełomu XIX/XX w, w: „Dzieje głupoty w Polsce”, s. 71
(Polska) bezbronny step (…) droga publiczna, po której stale grasowały obce wojska” - ocena Polski XVIII w. C.v. Clausewitz „O wojnie” s. 450
Miniaturyzacja struktur jest największym nieszczęściem jakie może spotkać armię A. Beer, Truppenteilen, 1983
|
JAKA ARMIA DLA SKUTECZNEGO ODSTRASZANIA I OBRONY III RP ORAAZ REALIZACJI ZADAŃ OBRONY WSPÓLNEJ NATO
Jan Nowak-Jeziorański: Powszechnie przyjętym kryterium bezpieczeństwa jest własny potencjał obronny połączony z układami sojuszniczymi, zapewniający skuteczne odstraszanie potencjalnego napastnika (...) Polska może liczyć na pomoc sojuszników tylko wtedy, gdy będzie chciała i mogła bronić się sama, jeśli zdobędzie własne możliwości odstraszania napastnika.
prof. Zbigniew Brzeziński: strategiczna koncepcja obrony Polski: niewielka, ale nowocześnie wyposażona i nowocześnie wyszkolona armia zawodowa i oparta na powszechnym obowiązku służby wojskowej armia terytorialna, czyli armia krajowa, która nie tylko będzie bronić swojego rejonu czy swego miasta przed zajęciem go przez nieprzyjaciela, ale będzie mu zadawać ciosy, nękać go i wyrządzać straty w wypadku okupacji.
Swoją strategię obronną dla III RP, czyli wybór na podstawie nauki strategii środków właściwych i koniecznych a posiadanych przez III RP do zapewnienia wiarygodnego odstraszania i obrony Polski oraz realizacji zadań obrony wspólnej NATO prof. Zbigniew Brzeziński oparł na nowoczesnej strategii wojskowej C. v. Clausewitza.
Obronny system wojskowych składający się z dwóch współdziałających komponentów: elitarnych, niewielkich i mobilnych wojsk operacyjnych i powszechnej Obrony Terytorialnej (odpowiednika Armii Krajowej ale funkcjonującego już w czasie pokoju) - to standard systemu wojskowego każdego demokratycznego państwa na czele ze Stanami Zjednoczonymi, które posiadają potężną Gwardię Narodową (odpowiednik polskiej Obrony Terytorialnej).
W systemie pojęć NATO: Obrona Terytorialna - komponent nowoczesnej struktury militarnej, którego powiązanie z systemem niemilitarnym, w decydujący sposób wpływa na skuteczność obrony narodowej. (International Military and Defense Encycklopedia, Washington 1993, t. 2, s. 2217-2218).
TWORZENIE OBRONNEGO SYSTEMU WOJSKOWEGO W III RP
1. W okresie przełomu politycznego 1989 i postania suwerennej i demokratycznej III RP dowództwo Układu Warszawskiego zdążyło doprowadzić do całkowitego zniszczenia narodowych struktur obronnych jakim były wojska obrony terytorialnej oraz rozwiązać wschodnie dywizje wojsk operacyjnych ( 15 - Olsztyn, 3 - Lublin, 9 - Rzeszów).
2. W latach 1991-2001 redukując ofensywną (uderzeniową) strukturę wojsk operacyjnych pozostałą z okresu członkostwa w Układzie Warszawskim w oparciu o opracowaną naukowo i przyjętą przez kierownictwo Sztabu Generalnego WP narodową strategię wojskową (20.01.95) stworzono podstawy obronnego systemu wojskowego składającego się z dwóch współdziałających komponentów:
- wojsk operacyjnych o strukturze brygadowej;
- Obrony Terytorialnej - powszechnego systemu wojskowego składającego się z terytorialnych organów dowodzenia (centralnego, okręgowego, wojewódzkiego i powiatowego) i wojsk obrony terytorialnej jako baz mobilizacyjno-szkoleniowo-ratowniczch o strukturze batalionowej i brygadowej.
Nowoczesną strukturę obronnego systemu wojskowego III RP zaprezentowano kierownictwu państwa i kadrze dowódczej na odprawie szkoleniowej Sił Zbrojnych jesienią 1994 r., na poligonie Drawskim.
DEMONTAŻ STRUKTUR WOJSKA I INFRASTRUKTURY WOJSKOWEJ W LATACH 2001 - 2005
Przejęcie władzy przez koalicję SLD-PSL (2001), a wcześniej wyznaczenie przez Prezydenta na stanowisko szefa Sztabu Generalnego generałów H. Szumskiego i Cz. Piątasa spowodowało całkowite odejście od narodowej strategii wojskowej. Kierownictwo Sztabu Generalnego zlekceważyło decyzje władz:
- ustawodawczych (Opinia nr 4 Komisji Obrony Narodowej uchwalona na posiedzeniu w dniu 31.03.98 r. do Ministra Obrony Narodowej),
- rządu (Umowa koalicyjna AWS i UW pkt. 27. Reforma wojska. Stworzenie systemu Obrony Terytorialnej)
- mininistra obrony narodowej, czyli zatwierdzonej 11.01.99 r. przez Ministra Obrony Narodowej „Koncepcji rozwoju Obrony Terytorialnej”,
- prezydenta, kierownictwo Sztabu Generalnego WP sabotowało, również podpisaną przez Prezydenta „Strategię obronności RP” (23.05.2000 r.).
W rezultacie ignorancji wojskowej Prezydenta i SLD-owskiego kierownictwa MON ówczesne wadze wojskowe sabotując decyzje polityczne, lekceważąc podstawową wiedzę strategiczną, postulaty strategiczne czołowych promotorów przyjęcia III RP do NATO - J. Nowaka-Jeziorańskiego i prof. Z. Brzezińskiego oraz rozwiązania wojskowe innych państw NATO na czele z USA dokonała i dokonuje niespotykanego w historii świata niszczenia struktur wojskowych i grabieży infrastruktury wojskowej. Dzieje się to w Polsce, państwie o kluczowym znaczeniu do bezpieczeństwa Europy, za którego bezbronność - skutkiem anarchii w XVIII wieku i błędnej strategii II RP (1939 r.) naród polski poniósł ofiarę 20 mln poległych, zamordowanych i wywiezionych oraz ogrom zniszczeń, upokorzeń i grabieży, które skutkują do dzisiaj ogromnym opóźnieniem cywilizacyjnym w stosunku do Zachodu. Bezbronność Polski tak jak w przeszłości tak i współcześnie stanowi największe zagrożenie nie tylko dla bezpieczeństwa narodowego obecnego i przyszłych pokoleń Polaków ale dla całej Europy ze względu na kluczowe znaczenie Polski dla bezpieczeństwa kontynentu. Ocena gen. T. Kościuszki „słabość, brak stałości, zwątpienie o sobie samych - to uważam za najsroższego nieprzyjaciela, za najokropniejszą dla Polski klęskę” oddaje istotę największego zagrożenia bezpieczeństwa narodowego bowiem jak to ujął prof. O. Balzer w „Dziejach głupoty w Polsce”: „ma prawo do życia tylko to, co zdoła się obronić”.
W cieniu nagłaśnianego uczestnictwa wojska w operacji stabilizacyjnej w Iraku oraz kolejnych błazenad w masowych awansach generalskich a także skandali z wojskowymi aspektami afer Agencji Mienia Wojskowego, mafii paliwowej „Orlen” i „przetargów” w kolejne bezużyteczne w obronie Polski gadżety zbrojeniowe dokonało się i dokonuje niespotykane w dziejach nie tylko Polski ale jakiejkolwiek organizacji państwowej niszczenie struktur wojska, szkolenia wojskowego, kadr wojskowych oraz grabież infrastruktury wojskowej czyniące znów Polskę na początku XXI wieku tak jak Polskę na początku XVIII wieku „bezbronnym stepem, drogą publiczną dla obcych wojsk” (C. v. Clausewitz w „O wojnie”, s. 450).
Do największych zniszczeń organizacji wojskowej III RP na początku XXI wieku można zaliczyć:
1. Katastrofalne załamanie wychowania i szkolenia wojskowego młodzieży (tylko ok. 13 % populacji) głównej misji wojskowej, państwowej i społecznej sił zbrojnych w czasie pokoju, głównego i niezastępowalnego źródła siły obronnej Polski - pozbawiając Polskę blisko 2 mln przeszkolonych żołnierzy rezerwy i niemalże całkowicie kadr rezerwy (z braku szkolenia wojskowego studentów).
2. Likwidacja blisko 2/3 liczby garnizonów wojskowych (1997 - 335, 2003 - 133), pozbawiając naród polski podstawowej wojskowej struktury organizacyjnej państwa a zarazem podstawowej ostoi państwowej i narodowej w terenie.
3. Zablokowanie tworzenia i niszczenie zorganizowanych od 1992 roku podstaw nowoczesnej Obrony Terytorialnej określanej w NATO jako „komponent nowoczesnej struktury wojskowej, którego powiązanie z systemem niemilitarnym, w decydujący sposób wpływa na skuteczność obrony narodowej”. Bez powszechnej Obrony Terytorialnej III RP będzie znów „bezbronnym stepem” tak jak tragicznie przekonaliśmy się w czasie „piorunującej klęski wrześniowej” (określenie gen. W. Sikorskiego) kiedy samo społeczeństwo dopiero po klęsce stworzyło w warunkach okupacji Armię Krajową (ówczesna nazwa Obrony Terytorialnej).
Bez powszechnej Obrony Terytorialnej niemożliwe jest powszechne wychowanie i szkolenie wojskowe młodzieży w trybie krótkoterminowej służby wojskowej (3 miesiące) kontynuowanej służby w rezerwie.
Bez powszechnej Obrony Terytorialnej Polska pozbawiona zostaje dwóch największych, niezastępowalnych strategicznych środków obrony państwa jakim jest powszechne przygotowanie obywateli do obrony Ojczyzny oraz zdolność natychmiastowego podjęcia działań nieregularnych w masowej skali.
Bez powszechnej Obrony Terytorialnej społeczeństwo polskie zostanie pozbawione możliwości natychmiastowego wsparcia wojskowego w sytuacjach klęsk żywiołowych, katastrof i innych nieszczęść i problemów, których bez wojska nie sposób rozwiązać. Bez powszechnej Obrony Terytorialnej niemożliwe jest stworzenie warunków koniecznych i sprzyjających do efektywnego wykorzystania w obronie Polski drugiego komponentu wojskowego Polski wojsk operacyjnych a także wzmocnienia siłami NATO.
4 Likwidacja pięciu szkół oficerskich, a tym wojsk rakietowych i artylerii oraz wojsk inżynieryjnych pozbawiając siły zbrojne kuźni wiedzy i kadr wojskowych - zawodowych i rezerwy.
5 Całkowite zniszczenie Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych (15000 żołnierzy służby czynnej, 30000 żołnierzy czasu wojny) - najważniejszej i niezastępowalnej (policją, BOR-em czy ochroniarzami) struktury ochrony i obrony władz i instytucji państwa w czasie pokoju, w okresie kryzysu i wojny czyniąc je bezbronnymi wobec aktów dywersji, terroru, zaburzeń społecznych itp.
6 Zniszczenie dwóch wschodnich (!) dowództw Okręgów Wojskowych - Warszawskiego i ...nowoutworzonego - Krakowskiego, podstawowych w obronie państwa strategiczno-operacyjnych organów dowodzenia, bez których (jak w 1939 r.) niemożliwe jest przygotowanie i prowadzenie powszechnej cywilno-wojskowej obrony narodowej (określenie gen. W. Sikorskiego).
7 Zniszczenie struktur mobilizacji wojskowej poczynając od Sztabu Generalnego WP pozbawiając Siły Zbrojne podstawowej zdolności wojskowej jaka jest mobilizacja zasobów ludzkich, rzeczowych i terytorialnych do obrony narodowej.
8 Zniszczenie zdolności narodowego przemysłu obronnego koniecznej i niezastępowalnej dla sprostania potrzebom uzbrojenia i wyposażenia wojska polskiego w broń i sprzęt właściwa i konieczną do obrony Polski (głównie broń strzelecką, przeciwpancerną i przeciwlotniczą).
9 Zakup za gigantyczne sumy lokowane w obcym przemyśle całkowicie bezużytecznych w obronie Polski gadżetów ofensywnych (samolotów wielozadaniowych, korwet, okrętów podwodnych, transporterów opancerzonych) powtarzając strategiczne błędy II RP (zakup za granicą oceanicznych okrętów podwodnych - 5 niszczycieli - 4, zamiast produkowanej w Polsce nowoczesnej broni przeciwpancernej i przeciwlotniczej).
10 Zniszczenie Wojskowego Instytutu Historycznego czołowej narodowej placówki naukowo-badawczej z obszaru dziedzictwa wojskowego - głównego ośrodka kontynuacji tradycji wojskowej oraz źródła wiarygodnej wiedzy wojskowej
11 Wprowadzenie w błąd społeczeństwa głoszeniem przez ignorantów w mundurach generalskich tez o „małej, sprawnej, zawodowej armii” absurdalnej i samobójczej ze strategicznego punktu widzenia, grożącej demobilizacją społeczeństwa od współudziału i współodpowiedzialności za konstytucyjny obowiązek obrony Ojczyzny.
12 Utajnienie „Strategii wojskowej Polski” (2004) opracowanej przez Sztab Generalny WP (nie mającej jakiegokolwiek związku z wiedzą strategiczną i odniesienia do geostrategicznych i historycznych uwarunkowań obrony Polski) - co stanowi rażącą sprzeczność z wymogami demokratycznej i cywilnej kontroli ad wojskiem oraz podstawowym standardem roli wojska w demokratycznym państwie funkcjonującym w NATO: „otwarta, ogólnonarodowa debata poprzedzająca wszelkie decyzje dotyczące bezpieczeństwa narodowego i kwestii militarnych”.
13 Zniszczenie autonomiczności wojskowej służby zdrowia pozbawiając wojsko i państwo zdolności udzielania masowej pomocy medycznej w sytuacjach kryzysu i wojny.
14 Demoralizacja wojska, utrata esprit de corps (ducha wojska), zdewaluowanie pojęcia honoru wojskowego, koleżeństwa, dobra i poświęcenia dla służby. Za „przykładem „ generalicji panuje „duch” serwilizmu, układów, ślepego posłuszeństwa, promocji miernot moralnych i zawodowych, karierowiczostwo, odchodzenie od tradycji, ślepe naśladowanie obcych wzorów.
15 Zniszczenie nauki wojskowej, pogarda dla wiedzy wojskowej i naukowców wojskowych - miniaturyzacja Akademii Obrony Narodowej, masowe zwolnienia profesorów, doktorów habilitowanych, doktorów w AON i szkołach oficerskich.
16 Analfabetyzm strategiczny kierownictwa MON i SG WP skutkujący woluntaryzmem i bezustanną reorganizacją - niszczącą struktury i sprawność wojska.
17 Krótkowzroczny, antynarodowy priorytet dla zdolności ... ekspedycyjnych wojska z całkowitym pominięciem tworzenia narodowych zdolności obrony własnego terytorium.
18 Permanentna reorganizacja dowództw i jednostek niszcząca sprawność i wartości wojska (gen. W. Sikorski: „w istocie rzeczy armia jest organizmem złożonym i bardzo wrażliwym, który zepsuć łatwo, a naprawić trudno. Łatwo zniszczyć wartości jakie posiada wojsko w swym obecnym stanie, a nie stworzyć nowych”).
19 Izolacja i oderwanie wojska od społeczeństwa polskiego (załamanie powszechnego szkolenia wojskowego, niszczenie garnizonów, zablokowanie tworzenia Obrony Terytorialnej, utajnienie strategii wojskowej) niweczące więzi i współpracę cywilno-wojskowa podstawę nowoczesnej i skutecznej obrony narodowej.