Szczecin 2000-11-27
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA
ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
Laboratorium studenckie
Sprawozdanie z wykonania ćwiczenia nr 21:
„Kinetyka autokatalitycznej reakcji jodowania acetonu.”
Wykonali:
APARATURA: - termostat
termometr cyfrowy
dwie kolby miarowe 250 cm3
dwie probówki
cztery kolby stożkowe 250 cm3
pipeta 25 cm3
biureta
ODCZYNNIKI: - 0,01n roztwór Na2S2O3
0,1n roztwór NaHCO3
1n roztwór HCl
4% roztwór KI
roztwór skrobi
Wstęp:
Kinetyka zajmuje się zmiennością w czasie reagujących układów. Badania kinetyczne dostarczają informacji o przebiegu reakcji chemicznych, oraz stanowią podstawę technologicznego projektowania reaktorów.
Wyniki pomiarów kinetycznych opisywane są równaniami, które w większości przypadków wyrażają zależność szybkości reakcji
od stężeń reagentów i od temperatury. Aby zrozumieć związek równań kinetycznych z molekularnym przebiegiem reakcji, należy poznać mechanizm tejże reakcji. Przez pojęcie mechanizm reakcji rozumie się najczęściej, ustalenie sekwencji aktów elementarnych i identyfikację nietrwałych produktów pośrednich, a rzadziej wyjaśnienie zmian struktury zachodzących w czasie aktu elementarnego.
Według Boudarta celem podstawowych badań kinetycznych jest:
ustalenie schematu reakcji
zaproponowanie sekwencji aktów elementarnych
wyjaśnienie przebiegu elementarnego.
Szybkość reakcji chemicznej
definiowana jest jako zmiana stężenia
w czasie
:
i jest ona wielkością intensywną. W przypadku gdy stężenie
odnosi się do substratów w równaniu tym należy dopisać znak minus.
Centralnym problemem kinetyki chemicznej jest znalezienie równanie kinetycznego:
gdzie
jest temperaturą bezwzględną, a
stężeniami poszczególnych reagentów po określonym czasie. Szybkość nieodwracalnej reakcji chemicznej
, wyraża się wzorem:
gdzie współczynnik
, zwany stałą szybkości reakcji, jest niezależny od stężeń reagentów, zależy natomiast od temperatury. W pewnych przypadkach funkcja
może też zależeć od temperatury.
Funkcja
ma postać:
gdzie iloczyn rozciąga się na wszystkie składniki układu, a i jest rzędem reakcji względem składnika
. Rząd reakcji zawarty jest zwykle w granicach
. W szczególnym wypadku może on być równy zero. Równanie kinetyczne jest zależnością czysto empiryczną, którą można się bezpiecznie posługiwać tylko w warunkach, dla których została wyznaczona.
Stała szybkości reakcji zależy wykładniczo od temperatury:
gdzie:
- stała gazowa
- energia aktywacji
- czynnik przedwykładniczy.
Szybkość pewnych reakcji jest większa w obecności katalizatora. Katalizatory są to substancje przyspieszające reakcje chemiczne, pozostające w niezmienionej ilości po zakończeniu reakcji. Katalizator nie zmienia stanu równowagi termodynamicznej reakcji, tzn. jeżeli dana substancja katalizuje reakcję odwracalną w jednym kierunku to katalizuje także reakcję odwrotną. W przypadku katalizy jednorodnej, substrat reakcji tworzy połączenie przejściowe z katalizatorem. Działanie substancji katalitycznej sprowadza się do obniżenia energii aktywacji. Szybkość reakcji zależy od stężenia katalizatora. Ponieważ jednak stężenie katalizatora nie zmienia się w czasie, można je włączyć w eksperymentalnie wyznaczoną stałą szybkości reakcji. Efekty takie noszą nazwę katalizy kwasowo-zasadowej. Stałe szybkości reakcji katalizowanych jednocześnie przez kwasy i zasady zależą liniowo od stężeń wszystkich kwasów i zasad obecnych w układzie.
gdzie
jest stałą szybkości reakcji przebiegającej bez udziału katalizatora, a stałe
i
noszą nazwę stałych katalitycznych.
Celem ćwiczenia było wyznaczenie stałej szybkości reakcji jodowania acetonu w oparciu o pomiary stężeń jodu w funkcji czasu podczas jodowania acetonu w środowisku kwaśnym. Stężenie jodu wyznacza się metodą miareczkowania tiosiarczanem sodowym, który ma własności redukujące jod. Reakcja przebiega zgodnie z równaniem:
2 Na2S2O3 + I2 → Na2S4O6 + NaI
Tabela pomiarowa:
Lp. |
Godzina pomiaru |
Czas trwania reakcji [min] |
Objętość Na2S2O3 |
Stężenie jodu
|
Ubytek stężenia acetonu
|
|
0. |
- |
0 |
12 |
0,006 |
- |
- |
1. |
945 |
10 |
10,05 |
0,005025 |
0,000975 |
0,0883576 |
2. |
950 |
15 |
9,2 |
0,0046 |
0,0014 |
0,1268512 |
3. |
1005 |
30 |
8,3 |
0,00415 |
0,00185 |
0,167597 |
4. |
1021 |
46 |
7,7 |
0,00385 |
0,00215 |
0,1947547 |
5. |
1035 |
60 |
6,65 |
0,003475 |
0,002525 |
0,2286956 |
1.
2.
Wykres zależności y=f(t)
Metoda graficzna:
k=tg
k=0,0025