AGH, Wydział Elektrotechniki Automatyki i Elektroniki |
|||
Rok studiów: II |
Laboratorium podstaw miernictwa |
Data wykonania ćwiczenia: 16 pażdziernik 1998 |
|
Kierunek
Elektrotechnika |
Temat ćwiczenia BADANIE WŁASNOŚCI DYNAMICZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH I KOREKCJA DYNAMICZNA |
Skład zespołu:
MAGDALENA BIEŃ ZOFIA JUSZCZAK MICHAŁ FRYC |
|
Data zaliczenia sprawozdania: |
Ocena: |
Zespół: f |
OBLICZENIA I WYNIKI POMIARÓW
a) CZUJNIK INERCYJNY Z KOREKTOREM
Aby dobrać kondesator w korektorze dla dolnoprzepustowego układu inercyjnego według odpowiedzi czasowej na wymuszenie skokowe obserwowaliśmy sygnał wyjściowy. Kondensator był dobrany jeżeli sygnał wyjściowy był najbardziej zbliżony do sygnału wejściowego.
WYNIKI
C=0,1122μF
0,0001μF
Wyznaczanie stałych czasowych.
Wartość stałej czasowej określa się za pomocą stycznej do krzywej y(t) (odpowiedź przetwornika na wymuszenie skokowe x(t)=A
1(t) ), poprowadzonej z początku układu współrzędnych aż do punktu przecięcia z linią poziomą odpowiadającą stanowi ustalonemu odpowiedzi.
Samego członu inercyjnego.
Wykres krzywej y(t) ( odpowiedź członu inercyjnego na wymuszenie skokowe x(t)=A
1(t) ) jest przedstawiony na wykresie nr 1.
WYNIK
T=75μs
Członu inercyjnego z korektorem.
Wykres krzywej y(t) ( odpowiedź członu inercyjnego z korektorem na wymuszenie skokowe x(t)=A
1(t) ) jest przedstawiony na wykresie nr 2.
WYNIK
T=27,5μs
Samego korektora.
Wykres krzywej y(t) ( odpowiedź samego korektora na wymuszenie skokowe x(t)=A
1(t) ) jest przedstawiony na wykresie nr 3.
WYNIK
T=92,5μs
Graficzne wyznaczanie stycznej powoduje znaczny błąd określenia wartości stałej czasowej , jest on spowodowany :
-niedokładnością wyznaczenia czasu t=0
-subiektywnym wyborem nachylenia stycznej
-błąd odczytu wynikający z szerokości plamki świetlnej
-błąd wynikający z niedokładności podstawy czasu.
Zdjęcie charakterystyk częstotliwościowych członu inercyjnego z korektorem.
a)charakterystyka amplitudowo-częstotliwościowa
Tabela wyników
Częstotliwość [Hz] |
U(wyjścia) [V] |
U(wejścia) [V] |
|
20 |
0,672 |
3,892 |
0,172662 |
30 |
0,677 |
3,862 |
0,175298 |
40 |
0,677 |
3,839 |
0,176348 |
50 |
0,674 |
3,819 |
0,176486 |
60 |
0,67 |
3,804 |
0,17613 |
70 |
0,661 |
3,791 |
0,17436 |
80 |
0,651 |
3,782 |
0,172131 |
Częstotliwość[Hz] |
U(wyjścia) [V] |
U(wejścia) [V] |
|
90 |
0,64 |
3,774 |
0,169581 |
100 |
0,614 |
3,773 |
0,162735 |
110 |
0,601 |
3,77 |
0,159416 |
150 |
0,552 |
3,763 |
0,146691 |
180 |
0,517 |
3,76 |
0,1375 |
200 |
0,492 |
3,759 |
0,130886 |
250 |
0,437 |
3,757 |
0,116316 |
300 |
0,39 |
3,756 |
0,103834 |
350 |
0,355 |
3,755 |
0,094541 |
400 |
0,323 |
3,754 |
0,086042 |
500 |
0,27 |
3,753 |
0,071942 |
600 |
0,231 |
3,752 |
0,061567 |
800 |
0,173 |
3,751 |
0,046121 |
900 |
0,152 |
3,75 |
0,040533 |
1000 |
0,122 |
3,755 |
0,03249 |
1500 |
0,087 |
3,755 |
0,023169 |
2000 |
0,067 |
3,754 |
0,017848 |
Tabela przedstawia wyniki uzyskane przez nas podczas pomiaru napięcia wejściowego (U wejścia) oraz napięcia wyjściowego (U wyjścia) za pomocą woltomierza, przy zadanej częstotliwości. Chcąc narysować charakterystykę amplitudowo-częstotliwościową obliczamy moduł transmitancji widmowej
, który jest równy stosunkowi amplitud sygnałów wyjściowego (X) i wejściowego (Y) czyli:
.
Amplitudy napięć wejściowego i wyjściowego obliczamy ze wzorów :
Y=
U(wejściowe)
X=
U(wyjściowe)
Charakterystyka amplitudowo-czestotliwościowa została przedstawiona na wykresie nr 1.
WYKRES 1
b) Charakterystyka fazowo-częstotliwościowa
Tabela wyników
Czstotliwość [Hz] |
ϕ |
|
20 |
0,172662 |
|
30 |
0,175298 |
|
40 |
0,176348 |
|
50 |
0,176486 |
|
60 |
0,17613 |
|
70 |
0,17436 |
|
80 |
0,172131 |
|
90 |
0,169581 |
|
100 |
0,162735 |
|
110 |
0,159416 |
|
150 |
0,146691 |
|
180 |
0,1375 |
|
200 |
0,130886 |
|
250 |
0,116316 |
|
300 |
0,103834 |
|
350 |
0,094541 |
|
400 |
0,086042 |
|
500 |
0,071942 |
|
600 |
0,061567 |
|
800 |
0,046121 |
|
900 |
0,040533 |
|
1000 |
0,03249 |
|
1500 |
0,023169 |
|
2000 |
0,017848 |
Tabela przedstawia wyniki uzyskane przez nas podczas pomiaru przesunięcia fazowego ϕ sygnału wyjściowego względem wejściowego przy podanej częstotliwości. Chcąc narysować charakterystykę fazowo-częstotliwościową na wykresie na osi odciętych odkładamy wartość częstotliwości , a na osi rzędnych odkładamy wartość przesunięcia fazowego ϕ.
Charakterystyka fazowo-częstotliwościowa jest przedstawiona na wykresie nr 2.
WYKRES 2
Wyznaczanie stopnia tłumienia dolnoprzepustowego układu oscylacyjnego.
Chcąc wyznaczyć stopień tłumienia odczytujemy z wykresu charakterystyki amplitudowo-częstotliwościowej (wykres nr 4 ) pierwsze maksimum y
i korzystamy ze wzoru :
WYNIK
Z=0,34
Obliczamy błąd bezwzględny stopnia tłumienia korzystając ze wzoru:
, gdzie Δy
=0,1 cm
WYNIK
0,05 cm
Błąd względny wynosi:
1,2%
WNIOSKI
Zmieniając pojemność Cx można tak dobrać jej wartość, aby odpowiedź układu na wymuszenie skokowe ustalała się najszybciej, i była wolna od przerzutu. Wówczas korektor jest optymalnie dopasowany do członu inercyjnego. Układ z tak dopasowanym korektorem zachowuje się nadal jak przetwornik inercyjny, ale o mniejszej stałej czasowej. Odczytując wartości stałych czasowych popełniliśmy błąd, gdyż nasz sygnał wejściowy w postaci ciągu impulsów prostokątnych miał czas trwania krótszy do czasu ustalania się stanów przejściowych w przetworniku. Poza tym graficzne odczytywanie stałych czasowych jest obarczone dużym błędem ,jest to spowodowane subiektywnym wyborem nachylenia stycznej, niedokładnością odczytu składowej t=0. Wyznaczyliśmy również charakterystyki częstotliwościowe, które najlepiej przedstawiają własności dynamiczne przetwornika. Wyznaczyliśmy również stopień tłumienia, który wpływa nam na kształt wykresu.
Wykaz Przyrz¹dów
Osyloskop
Regulowany generator napięcia prostokątnego i sinusoidalnego
Kondensator dekadowy
Opornik dekadowy
Czwórnik oscylacyjny
Czwórnik inercyjny z korektorem
Fazomierz elektroniczny
Transformrtorowy separator napięcia
Przewody zwykłe i BNC, rozgałęźniki BNC 3 szt.