W jaki sposób wprowadzić zadaniowy czas pracy?

Planujemy wprowadzić zadaniowy czas pracy. Od czego należy zacząć? Jaki tryb postępowania przyjąć, aby działać zgodnie z prawem? Jaki harmonogram działań opracować?

Wprowadzając zadaniowy czas pracy należy zacząć od sprawdzenia, czy na danym stanowisku system ten jest dopuszczalny. Następnie należy system ten wprowadzić w przepisach zakładowych.

Systemy i rozkłady czasu pracy
Proste rozwiązania skomplikowanych przypadków
Porady uznanych ekspertów prawa pracy
www.prawo-pracy.com.pl

• Zadaniowy czas pracy - nie dla wszystkich pracowników

• Pracownik sam organizuje sobie czas pracy

• Należy zaplanować zadania w ramach norm czasu pracy

• Informacja o zastosowaniu zadaniowego czasu pracy - np. w regulaminie pracy

W pierwszej kolejności pracodawca musi sprawdzić, czy dla określonej grupy pracowników może wprowadzić zadaniowy czas pracy. Stosowanie tego systemu nie jest bowiem możliwe wobec wszystkich pracowników firmy, chyba że wszyscy spełniają któryś z poniżej wymienionych warunków. Pracodawca może stosować zadaniowy czas pracy, gdy jest to uzasadnione:

• rodzajem pracy, np. pracownik pracuje twórczo jako dziennikarz, architekt, informatyk programista,

• organizacją pracy (dla pracodawcy nie ma znaczenia, w jakich godzinach pracownik rozpoczyna pracę, istotne jest to, by była ona wykonana) lub

• miejscem wykonywania pracy, np. przedstawiciel handlowy, który świadczy pracę na określonym terenie i sam sobie organizuje spotkania z klientami w dogodnych dla niego godzinach pracy, telepracownik, który pracuje zdalnie z domu.

Zadaniowy czas pracy polega na tym, że pracownik rozliczany jest z nałożonych na niego zadań, a nie z godzin świadczonej pracy. Nie ma zatem znaczenia, o której godzinie rozpoczął pracę. Pracodawca nie może wyciągać wobec takiego pracownika konsekwencji z powodu spóźnień do pracy, chyba że są to spóźnienia na spotkania umówione przez samego pracownika, np. z klientem. Pracodawca nie może też wymagać od pracownika, aby rozpoczynał pracę codziennie np. o godz. 9.00.


Pracodawca powinien pamiętać, że nie może obarczać pracownika zatrudnionego w zadaniowym czasie pracy nadmiarem zadań. Ma obowiązek, w porozumieniu z pracownikiem, ustalić czas niezbędny do wykonania zadań, uwzględniając normy czasu pracy, tak, aby zadania były wykonywanie przez 8 godzin na dobę, przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. Oznacza to, że zadania powinny być tak ustalone, by były możliwe do wykonania przez przeciętnego pracownika w granicach wyżej wymienionych norm czasu pracy. Stosowanie zadaniowego czasu pracy nie może prowadzić do obchodzenia przepisów o godzinach nadliczbowych. System ten nie jest zatem ucieczką od płacenia nadgodzin.

Kiedy pracodawca podejmie decyzję o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy dla określonej grupy pracowników, powinien wyraźnie zapisać to w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy, a jeśli jest pracodawcą zatrudniającym mniej niż 20 pracowników i nie ma regulaminu pracy ani nie jest objęty układem zbiorowym pracy - w obwieszczeniu.

 

Zdaniem Sądu Najwyższego

1. Elementem zadaniowego czasu pracy jest wyznaczenie pracownikowi konkretnego zadania (zadań) do wykonania. Nie mają takiego charakteru z reguły obowiązki wynikające z zakresu czynności ze względu na ich ogólność oraz, z reguły, otwarty charakter.
   
    

2. Zasadniczo nie jest dopuszczalne w ramach zadaniowego czasu pracy wyznaczenie osiągnięcia określonego rezultatu ekonomicznego jako elementu przeliczeniowego czasu pracy.
   
    

3. Zadaniowy czas pracy musi zostać wprowadzony wprost, w trybie przewidzianym obowiązującymi przepisami, co wyłącza jego wprowadzenie w drodze czynności dorozumianych.
   
   Wyrok SN z 15 listopada 2006 r., I PK 117/06

Podstawa prawna:

• art. 104¹ § 1 pkt 2, art. 104³ § 1, art. 129 § 1, art. 140, art. 150 § 1 Kodeksu pracy

Więcej praktycznych porad opartych na orzecznictwie sądów pracy znajdziesz na stronie www.orzeczeniakadrowe.pl w Poradach eksperta.

---