70.MAŁA KONSTYTUCJA Z 20 LUTEGO 1919 ROKU
26.01.1919 roku przeprowadzono wybory do Sejmu Ustawodawczego. W czerwcu 1919 wybrano posłów z Wielkopolski, natomiast z powodu toczącej się w GALICJI Wschodniej wojny polsko- ukraińskiej za posłów uznano 28 deputowanych do dawnego parlamentu austriackiego. Ogółem Sejm Ustawodawczy liczył 394 posłów, którzy reprezentowali: Narodową Demokrację- 36%, PSL- Wyzwolenie- 15%, PSL- Piast- 12%, PPS- 9%, pozostałe drobne partie- 28%.
Obrady do Sejmu Ustawodawczego otworzył 10.02.1919 Józef Piłsudski, który przekazał powierzoną mu dekretem z 22.11.1918 roku władzę najwyższą na rzecz sejmu, mającego odtąd uprawnienia zwierzchnie.
20.02.1919 Sejm Ustawodawczy podjął uchwałę o tymczasowych zasadach funkcjonowania państwa, zwaną `Małą Konstytucją'. Miała ona obowiązywać do czasu wydania właściwej ustawy zasadniczej. Składała się z dwóch części:
podziękowania dla Piłsudskiego, który pełnił najwyższe funkcje do czasu spisania konstytucji i wyborów prezydenckich
składała się z pięciu punktów, zawierających podstawy funkcjonowania państwa:
władzą suwerenną i ustawodawczą jest Sejm Ustawodawczy
Naczelnik Państwa jak i rząd odpowiedzialni byli przed sejmem
Naczelnik Państwa wspólnie z sejmem powołuje rząd
naczelnik jest najwyższa władzą wykonawczą i realizuje uchwały sejmu w sprawach cywilnych i wojskowych
każdy akt państwowy wymaga dla swej ważności kontrasygnaty odpowiedzialnego ministra
W okresie przejściowym, spowodowanym zagrożeniem bolszewickim, ustawą z dnia 01.07.1920 powołano specjalny organ parlamentarno- rządowy, zwany Radą Obrony Państwa. W jej skład weszli: Naczelnik Państwa jako przewodniczący, Marszałek Sejmu Ustawodawczego, 10 posłów wybranych przez sejm, premier, 3 ministrów i 3 przedstawicieli armii- mianowanych przez Wodza Naczelnego. Decydowała o sprawach związanych z wprowadzeniem wojny i zawarciem pokoju.