Chronologia dziejów sztuki bizantyńskiej: główne okresy historyczne i zasięgi geograficzne, ogólna charakterystyka przemian ideowych i artystycznych.
1. Konstantyn
2. Justynian: duże. Bałkany, Italia (całą), PD Hiszpania, Afryka PN (z Kartaginą), Egipt, Syria i Palestyna, Azja Mniejsza
3. Przed ikonoklazmem, Leon III: Konstantynopol, Azja Mniejsza, PD Grecja z wyspami, PD Italia z Sycylią, okolicami Rzymu i Rawenny. Sardynia i Korsyka.
4. Kończą się Macedończycy. Zdycha Bazyli II Bułgarobójca. Odzyskuje Bałkany. Odpada Rawenna i Sycylia. Ale więcej PD Italii. Azja Mniejsza.
5. Ok. 1100. Już Komneny. Bałkany z Konstantynopolem. Reszty nie ma, bo Turcy zabrali Azję Mniejszą.
6. Kończą się Komneny. Bałkany + Serbia. Azja Mniejsza, ale trochę wygryziona.
7. Zaczynają się Paleologi: mają południowe Bałkany z niecałym Peloponezem. I Kawałek PN-Zach Azji Mniejszej.
8. Ok. 1400. Konstantynopol. Okolice Salonik. Południe Peloponezu.
9. 1402. Sam Konstantynopol i kawałki po obu stronach Bosforu.
10. 29 maja 1453 - wielkie NIC. Święto narodowe.