Saint Christopher i Nevis [snt krỵstəfə^r i ni:wys] (Saint Christopher and Nevis, Federacja Saint Christopher i Nevis), państwo w Ameryce Środk. (Indie Zach.) na wyspach Saint Christopher i Nevis, w archip. W. Podwietrznych, w Małych Antylach; 0,3 tys. km²; 39 tys. mieszk. (2003), Murzyni, Mulaci; protestanci, katolicy; stol. i gł. port Basseterre; j.u. ang.; monarchia konstytucyjna. Górzyste wyspy pochodzenia wulk., wys. do 1178 m (czynny wulkan Soufrière); gorące źródła miner.; klimat równikowy wilgotny, cyklony. Podstawą gospodarki rolnictwo i obsługa turystów; uprawa bananów, trzciny cukrowej, bawełny, warzyw, palmy kokosowej, zbóż; hodowla owiec, trzody chlewnej; rybołówstwo; przemysł cukr., odzieżowy. — Wyspy zamieszkane przez Indian, 1493 odkryte przez K. Kolumba; w XVII w. kolonizowane przez Anglików i Francuzów; od 1713 kolonia bryt. (od XIX w. obejmowała też Anguillę); 1958-62 w Federacji Indii Zach.; od 1967 państwo stowarzyszone z W. Brytanią, od 1983 niepodległe (bez Anguilli, 1980 wyłączonej z federacji), czł. bryt. Wspólnoty Narodów.

---