WRZESIEŃ

Temat kompleksowy : I. JESTEM W PRZEDSZKOLU

I.1. Temat dnia: Nasze imiona

Środki dydaktyczne:

naklejki z imieniem, kredki, kubeczki, kartki do rysowania, tacki papierowe w kolorach kredek.

Proponowane działania:

1. Powitanie dzieci

N-l wita wszystkie dzieci, które wchodzą do sali. Przedstawia się, pyta o imię dziecka, rozmawia chwilę, nawiązuje pozytywny kontakt. Pokazuje łazienkę - mówi o jej przeznaczeniu, salę - zachęca do zabawy zabawkami.

2. Zabawa popularna przy piosence „Mało nas”

N-l śpiewa popularną piosenkę i wywołuje imię kolejnego dziecka. Zaprasza, by podeszło do n-la i nakleja mu naklejkę z imieniem. Na zakończenie zabawy wszystkie dzieci kłaniają się.

Mało nas, mało nas, do pieczenia chleba.

Jeszcze nam, jeszcze nam ... (imię dziecka) tu potrzeba.

3. Zabawa „Kto ma tak na imię ...?”

Dzieci rozproszone siedzą na dywanie. N-l prosi, by pomachała ręką osoba, która ma na imię … (imię dziecka). Reszta dzieci wita ją brawami.

1. Zabawa „Kto ma” (wg M. Bogdanowicz)

Dzieci siedzą w kole. N-l rymowanką zaprasza, by wstały dzieci, które mają wymienione zabawki, np. kota, piłkę, misia, itd.

Kto ma ... niech wejdzie do koła,

ukłoni się pięknie

i hej, hej zawoła!

Dziecko woła: Hej, hej!, a reszta grupy odpowiada: Hej, hej!

2. Zabawa integracyjna „Gdzie jesteś?” (wg M. Bogdanowicz)

Gdzie jesteś ... (imię)? - mówi n-l

Jestem tu! - mówi dziecko, wchodzi do środka koła

A gdzie jest ... (imię)? - mówi nauczyciel do dzieci

Jest tu! - mówią dzieci i wskazują ręką

na dane dziecko

3. Popularna zabawa paluszkowa „Goście”

N-l, mówiąc wierszyk, rytmicznie wykonuje odpowiednie ruchy palców obu dłoni:

Mamo, - spotykają się kciuki

mamo! - spotykają się palce wskazujące

Co? Co? Co? - spotykają się palce środkowe

Jadą goście! - spotykają się palce serdeczne

No to co? - spotykają się palce małe

Dzień dobry! Dzień dobry! - palce środkowe zaginają się („w uścisku”)

Cmok, cmok, cmok. - spotykają się palce środkowe („całuski”)

1. „Leżakowanie”

N-l pomaga dzieciom podczas rozbierania się i ubierania się. Mówi głośno, jaka jest kolejność czynności, upewnia je, że po odpoczynku przyjdą po dzieci rodzice. Włącza cichą muzykę relaksacyjną, opowiada bajkę, głaszcze i uspokaja dzieci, zapewnia o miłości rodziców i że wrócą do domu po zajęciach w przedszkolu.

2. Zabawa popularna „Mało nas” - powtórzenie I.1.

3. Poznajemy „Kącik kredek”

N-l pokazuje, gdzie są kartki i kredki do rysowania (najlepiej grube, w oprawie drewnianej, włożone do kubeczka) i rozdaje je chętnym dzieciom. Zaczyna sam rysować do słów wierszyka i zachęca dzieci do rysowania:

Kropeczka, kropeczka, (oczy)

Kreseczka, kreseczka, (nos i usta)

dorysuj koło (owal twarzy)

i już jest wesoło.

Na zakończenie zabawy n-l kładzie tacki papierowe w kolorach kredek i zachęca, by dzieci poukładały na nich kredki w odpowiednim kolorze.

I.2. Temat dnia: Mój znaczek

Środki dydaktyczne:

komplet znaczków indywidualnych z tasiemkami, wiersz I. Salach Czyste ręce, skakanki, pary przedmiotów z łazienki i szatni.

Proponowane działania:

1. Zabawa integracyjna „Żółwik”

Dzieci stoją w rozsypce. N-l wita się z dziećmi, mówiąc: Witaj... Jasiu (imię dziecka) i „robi żółwika” (powitanie piąstkami). Zachęca, by dzieci w ten sposób przywitały się między sobą.

2. Popularna zabawa grupowa „Balonik”

N-l zaprasza chętne dzieci do utworzenia kółeczka i recytuje znaną rymowankę. Dzieci stoją blisko siebie, trzymając się za ręce, następnie cofają się, aż na koniec - upadają na podłogę.

Baloniku mój malutki,

rośnij duży okrąglutki.

Balon rośnie, że aż strach,

przebrał miarę, no i ... trach!

1. Zabawa „Kto ma taki znaczek”

N-l rozkłada na dywanie wszystkie znaczki. Dzieci podchodzą kolejno i wyszukują swój znaczek, zakładają go na szyję, a następnie siadają na dywanie. N-l podsumowuje każdy wybór: podaje jego nazwę i imię dziecka, np. „Brawo, to miś - to jest znaczek Jasia”.

2. Wysłuchanie wiersza I. Salach Czyste ręce

N-l zaprasza dzieci do łazienki i podczas demonstracji mycia rąk recytuje wierszyk:

Dziś od rana plusk w łazience,

to maluchy myją ręce.

Najpierw w wodzie opłukują,

potem mydłem nasmarują.

Znowu woda - istny cud!

w umywalkę puk, puk, puk!

Jeszcze tylko kran zakręcę

i już czyste moje ręce.

Podczas kolejnej recytacji dzieci wraz z nauczycielem ilustrują ruchem treść wiersza. N-l przypomina kolejność czynności. Dzieci odszukują w łazience swoje znaczki rozpoznawcze.

3. Zabawa tropiąca „Idziemy do szatni”

N-l nakleja cienką taśmę malarską na podłodze tak, by koniec znalazł się w szatni i zaprasza dzieci, by poszły „gęsiego”, tzn. jedno za drugim, wzdłuż wyznaczonej trasy. Zaprasza dzieci, by podeszły do półeczki ze swoim znaczkiem rozpoznawczym i usiadły na ławeczce. Pokazuje dzieciom, jak

wiesza się kurtkę, gdzie na półce stawia się buty oraz jaka jest zawartość worka (bielizna na zmianę).

Dzieci tą samą drogą wracają do sali.

4. Zabawa „Co do czego pasuje?”

N-l układa na dywanie po dwie pary przedmiotów z łazienki i szatni, np. ręcznik, mydło, worek, kapcie i prosi, by chętne dziecko dobrało je w sensowne pary.

1. Popularna zabawa grupowa „Balonik” - powtórzenie I.2.

2. Zabawa dydaktyczna „Czyj to znaczek?”

N-l zaprasza kolejno dzieci i wykłada na stoliku 2 lub 3 różne znaczki rozpoznawcze (jeden jest wywołanego dziecka) i prosi, by wskazało na swój znaczek. Chwali każde dziecko, które rozpozna swój znaczek, mówi, np.: „Brawo! To jest miś z kokardą - to jest znaczek ... (imię, np. Jasia”). Następnie obok znaczka dziecka kładzie drugi taki sam do pary i podając kolejno dwa pozostałe znaczki prosi, by teraz ono dobrało znaczki do pary.

I.3. Temat dnia: Zabawa w przedszkolu

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenki W naszym przedszkolu , Kołysanka dla misia , chusta animacyjna lub duży materiał, pluszaki (najlepiej misie).

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „ Ja jestem ..., ty jesteś…”

Dzieci stają w kole. N-l wita się ze wszystkimi dziećmi, wymienia swoje imię i podaje rękę kolejno wszystkim dzieciom: Ja jestem (imię n-la). Ty jesteś (imię dziecka), itd.

2. Popularna zabawa grupowa „Balonik” - powtórzenie piosenki W naszym przedszkolu

W naszym przedszkolu

1. Hej, i - dzie - my, hej, i - dzie - my, dro-bny krok, lecz rów - ny ja - ki.

Ma-szeru - ją, ma - sze-ru - ją, ma - sze - ru - ją przed - szko - la - ki.

Hej- że hej, hej - że hej, ma-sze-ru - ją przed-szko - la - ki. - la - ki.

Kołysanka dla misia

1. Ci - chu - teń - ko już sia - da - my i za - ję - cia za - czy - na - my. Ci - cho - sza, ci - cho - sza, ci - cho - sza.

1. Hej, idziemy, hej, idziemy,

drobny krok lecz równy jaki.

Maszerują, maszerują, maszerują przedszkolaki.

Ref. Hejże hej, hejże hej, maszerują przedszkolaki.

2. Na podłodze z klocków dworzec,

kolejowe w koło znaki.

To się bawią, to się bawią, to się bawią przedszkolaki.

Ref. Hejże hej, hejże hej, to się bawią przedszkolaki.

Po wysłuchaniu pierwszej zwrotki (drugą wprowadzamy w późniejszym terminie) dzieci odpowiadają na pytanie: Co robiły przedszkolaki z piosenki? Następnie w trakcie kolejnego słuchania wszyscy maszerują swobodnie po sali (n-l pokazuje, jak należy maszerować i jak ułożyć ręce na biodrach).

Z chwilą zatrzymania nagrania dzieci stają twarzą do n-la i wykonują taki sam gest powitalny, jaki demonstruje n-l. Na zakończenie informujemy dzieci, że gdy usłyszą tę piosenkę, sprzątają zabawki i ustawiają się przy drzwiach - tworzą „pociąg”. Będzie to sygnał do wyjścia z sali, np. na rytmikę, do ogrodu przedszkolnego, na spacer itp.

2. Próby śpiewania refrenu piosenki W naszym przedszkolu (CD)

Dzieci siedzą na podłodze i powtarzają za n-lem słowa refrenu. N-l wypowiada słowa bardzo wolno, klaszcząc na każde hejże hej. Następnie wszyscy wstają i powtarzają dalszą część refrenu (maszerują przedszkolaki), maszerując w miejscu. Naukę poprzedzamy i przeplatamy ćwiczeniami oddechowymi, np. naśladowanie wiatru - dmuchanie naokoło siebie, rozpędzanie chmur na niebie - dmuchanie w górę.

3. Zabawa rytmiczno-ruchowa przy piosence W naszym przedszkolu (CD)

W trakcie zwrotki dzieci maszerują po całej sali z rękoma na biodrach. Na refren zatrzymują się, klaszczą na słowach hejże hej, po czym do końca refrenu maszerują w miejscu, wymachując swobodnie rękoma lub obracają się naokoło własnej osi z rękoma na biodrach.

1. Zabawa integracyjna przy piosence Kołysanka dla misia (CD)

Każde dziecko trzyma w ręku pluszaka (najlepiej misia). W trakcie słuchania piosenki dzieci kołyszą swojego pluszaka (usypiają go). Po zakończeniu piosenki ostrożnie, tak by nie obudzić misia, zanoszą go na miejsce.

2. Zabawa integracyjna „Kto ma” - powtórzenie I.1.

Dzieci siedzą na dywanie w rozsypce. N-l mówi: Kto ma ... (wymienia cechę wyglądu lub samopoczucia, np. dziś dobry humor, długie włosy) i zaprasza, by wstały dzieci, które identyfikują się z tą cechą, a pozostali biją brawo.

3. Zabawa integracyjna do piosenki Kołysanka dla misia (CD)

Na dużym materiale lub chuście animacyjnej kładziemy kilka pluszaków. W takt muzyki dzieci kołyszą materiałem tak, by pluszaki kołysały się równo z muzyką i nie spadły na podłogę. Po zakończeniu piosenki kładziemy chustę na podłodze, a dzieci ostrożnie, tak by nie obudzić pluszaków, chodzą

naokoło chusty (skradają się na palcach, palec wskazujący na ustach). Po zakończeniu piosenki „zasypiają” koło pluszaków.

I.4. Temat dnia: Dzień w przedszkolu

Środki dydaktyczne:

taca, klocki plastikowe, zabawki przedszkolne, wiersz W. Grodzieńskiej Obiad, pacynka misia, naczynia z kącika kuchennego, lalki, tarcze gimnastyczne, talerz, łyżka, waza, łyżka wazowa, serwetki, kawałek brystolu, klocki, plastikowe naczynia z kącika kuchennego różnej wielkości, klocki.

Proponowane działania:

1. Zabawa „Powitanie”

N-l prosi, by chętne dziecko zasłoniło oczy i odgadło, kto się z nim przywitał. Drugie z dzieci, wskazane przez n-la, wita się z kolegą, mówiąc głośno „Dzień dobry, Kasiu (imię odgadującego)”.

2. Zabawa „Śniadanko”

Dzieci kolejno układają na tacy po kilka klocków plastikowych i na prośbę n-la zanoszą śniadanie zabawkom zgromadzonym w sali: lalce, misiowi, pajacowi, pluszakom: kotkowi, pieskowi, itp.

3. Zabawa popularna „Balonik” - powtórzenie I.2.

1. Wysłuchanie wiersza W. Grodzieńskiej Obiad

N-l w kąciku kuchennym zachęca dzieci do zabawy, recytując wierszyk, animuje treść pacynką misiem:

Trzeba spieszyć się z obiadem, Już bije dwunasta.

Będzie zupa z czekolady, kotleciki z ciasta.

Smaży, sieka, mała Hania, budyń waży z mleka.

Bo przy stole głodna lala Już z widelcem czeka.

A wtem milczkiem do kuchenki zakradł się niedźwiadek

i wylizał wprost z rynienki całą czekoladę.

2. Zabawa w kąciku „Gotujemy obiad”

N-l rozpoczyna zabawę w kąciku kuchennym w sali. Pokazuje naczynia i mówi, co do czego służy. Zainteresowane dzieci włącza do zabawy - prosi dzieci, by zamieszały łyżeczką w garnkach, podały naczynia i sztućce, posiekały na desce. Ustawia naczynia w szeregu, wkłada miseczki różnej wielkości jedną w drugą, itd. Dzieci przejmują inicjatywę w zabawie, karmią lalki i misie, posługują się w zabawie słowem: „proszę”.

3. Zabawa z tarczami gimnastycznymi „Sprzątanie po obiedzie”

N-l rozkłada na stoliku talerzyki - kolorowe tarcze gimnastyczne. Prosi, by dzieci posprzątały talerze i położyły jeden na drugim - dzieci kolejno układają piramidę.

4. Zabawa „Obiad w przedszkolu”

N-l prezentuje zachowanie się przy stole: po umyciu rąk, siada na krzesełku, przysuwa się do stołu, ustawia na nim talerz, przy nim kładzie łyżkę, nalewa zupę z wazy, mówi smacznego, udaje że je, na koniec wyciera usta serwetką i mówi „dziękuję”. Podczas posiłku n-l przypomina, jak należy się zachować przy stole, a dzieci po skończeniu posiłku, mówią głośno: „dziękuję”.

1. Ćwiczenie narządów artykulacyjnych „Pieczemy ciasto na podwieczorek”

Dzieci siadają na dywanie, słuchają przepisu na ciasto i naśladują nauczyciela:

- bierzemy jajka i cukier - wysuwamy i wsuwamy język

- ucieramy - oblizujemy szeroko otwarte usta

- dosypujemy mąkę - wysuwamy i wsuwamy język

- smakujemy - mlaskamy

- dodajemy bakalie, rodzynki, migdały - wysuwamy i wsuwamy język

- ciasto rośnie - nabieramy powietrze w policzki

- wyciągamy ciasto z piekarnika - wysuwamy i wsuwamy język

- studzimy gorące ciasto - dmuchamy

- kosztujemy - poruszamy buzią, żujemy

- oblizujemy okruszki - sięgamy językiem do kącików ust

- wyrażamy zadowolenie - cmokamy.

2. Układanie serii „Zmywarka” (wg E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej)

N-l prosi, by dzieci włożyły naczynia do zmywarki, wkładając je od najmniejszego do największego. Demonstruje za pomocą klocków różnej wielkości, kładąc je we właściwej kolejności na kwadratowym kawałku brystolu. Dzieci układają w ten sam sposób klocki lub plastikowe naczynia z kącika kuchennego: kubeczki, talerzyki, miseczki, łyżeczki, garnuszki, itp.

I.5. Temat dnia: Serce dla każdego

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka W naszym przedszkolu wiersz Cz. Janczarskiego Koledzy, serce wycięte z brystolu, czerwona farba plakatowa, gąbka, marker, szarfa żółta i czerwona, sznurek lub guma (ok. 3 m), żółte i czerwone zabawki.

Proponowane działania:

1. Zabawa integracyjna „Powiedz swoje imię”

Nauczyciel prosi, by wszystkie dzieci razem wymawiały kolejno podane imiona:

głośno, cicho, wesoło, powoli - sylabami, z klaskaniem, itp.

2. Zabawa rytmiczno-ruchowa przy piosence „W naszym przedszkolu” - powtórzenie I.3

1. Wysłuchanie wiersza Cz. Janczarskiego Koledzy

Tak się nudziłem gdy byłem sam.

A teraz kilku kolegów mam.

Wspólna zabawa zawsze się uda.

Już teraz nie wiem co to jest nuda.

Dobrze nam razem słońce czy deszcz.

Czy i ty z nami bawić się chcesz?

2. Rozmowa o życzliwości w grupie

N-l mówi, że w przedszkolu wszystkie dzieci są dla siebie życzliwe i serdeczne, bawią się razem, dzielą się zabawkami, itp. Pyta dzieci: W jaki sposób jeszcze możecie być dla siebie uprzejmi?

3. Zabawy plastyczne „Serduszko”

Sylwetę serca wyciętego z białego brystolu dzieci malują gąbką zamoczoną w czerwonej farbie, a po wyschnięciu n-l dopisuje markerem imię dziecka. Symbole przyjaźni grupowej - serca wykonane przez dzieci zawiesza w sali na widocznym miejscu.

1. Zabawa biegowa „Berek-cukierek koloru czerwonego”

N-l rozpoczyna zabawę z szarfą na ramieniu. Woła: berek - cukierek koloru czerwonego. Dzieci uciekają, dotykają czegoś czerwonego. Następnie berkiem zostaje dziecko, które nie zdążyło dotknąć czegoś w kolorze czerwonym. Zabawę powtarzamy ze zmianą koloru szarfy na żółtą - wszyscy szukają żółtych elementów w sali lub stroju.

2. Zabawa ruchowa utrwalająca kolory - piosenka W naszym przedszkolu (CD)

Dzieci ustawione w kole. Wewnątrz koła, na dywanie znajdują się różne zabawki, czerwone i żółte. Podczas zwrotki dzieci maszerują po obwodzie koła, w trakcie refrenu, stając twarzą do środka koła maszerują w miejscu. Przez cały czas wszyscy trzymają się rozciągniętego na kształt koła sznurka

lub gumy. Z chwilą zatrzymania nagrania dzieci stają twarzą do środka koła, a wskazane przez nauczyciela dziecko wchodzi do środka i podnosi zabawkę w kolorze czerwonym lub żółtym zgodnie z poleceniem, np. pokaż czerwonego misia, podnieś żółtą kaczuszkę itp. Przy powtórzeniach zachęcamy dzieci do śpiewania refrenu.

I.6. Temat dnia: Niespodziewane odwiedziny

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - akompaniament do piosenki Wakacyjna wyliczanka), zabawki z sali: auta, lalka, piłka, klocek, 3 misie: mały, większy i największy, 2 lalki, auta: osobowe, autobus,

ciężarówka, betoniarka, piłki, tamburyn, po 3 zabawki: piłeczki, misie, samochody, talerzyki, kubeczki różnej wielkości, koc, szarfy czerwone i zielone, karta pracy W przedszkolu, strój wróżki, nieduże drewniane i plastikowe klocki.

Proponowane działania:

1. Zabawa „Co to jest?”

Dzieci siedzą na dywanie w kole. Wewnątrz koła znajduje się kilka wybranych przez dzieci zabawek przedszkolnych, np. piłka, lalka, klocek, samochód itp. Nauczyciel przykrywa zabawki kocykiem, wkłada rękę pod kocyk i losuje jedną, opisuje wygląd zabawki i mówi, jak można się nią bawić

(i tak kolejno pozostałe zabawki). Dziecko, które odgadnie, jaka to zabawka, zanosi ją na miejsce.

2. Zabawa „Jedziemy na wycieczkę”

Dzieci ustawione w rzędach po 3-4 osoby, trzymają ręce na ramionach kolegi. Podczas gdy n-l gra na tamburynie, dzieci poruszają się po sali. Na mocne uderzenie, ostatnie dziecko przechodzi na początek i zostaje kierowcą. Zabawę powtarzamy tak, by każde dziecko choć raz było kierowcą.

1. Rozmowa na temat obrazka „W przedszkolu” (karta pracy)

Dzieci oglądają uważnie ilustrację. N-l inspiruje wypowiedzi dzieci pytaniami:

- Opowiedz, co widzisz na obrazku. - Kto jest na obrazku?

- Co robią dzieci? - Jakie zabawki leżą na regale?

- Gdzie są lalki? - Gdzie są misie?

- Gdzie stoją samochody? - Gdzie ustawione są książeczki?

- Kto odwiedził przedszkolaki?

2. Zabawa „Kto wie?”

N-l wkłada strój wróżki, prosi o wskazanie zabawek na ilustracji, nazwanie ich, a następnie przyniesienie takich samych zabawek z kącików w sali. N-l pyta:

- Kto wie, gdzie, są ... misie? (lalki, auta, klocki, piłki). Dzieci używają określeń na, w, pod, za. Prosi chętne dziecko: - Przynieś misia z półki, klocki ze skrzyni, piłkę z kosza itd. Na koniec, n-l wskazuje i głośno liczy, np.: lale, misie, piłki, dzieci.

3. Zabawa ruchowa „ Zaczarowane zabawki”

N-l odgrywa rolę wróżki, która zaczarowuje dzieci w zabawki mechaniczne. Gdy uderza wolno w tamburyn, dzieci maszerują po całej sali, a gdy gra szybko, dzieci naśladują ruchem: wirujące bąki, skaczące pajacyki, tańczące lale.

1. Zabawa „Zrób to, co zrobiła Wróżka”

N-l układa trzy klocki od najmniejszego do największego. Następnie wręcza po trzy zabawki: piłeczki, misie, samochody, talerzyki, kubeczki różnej wielkości i prosi, by dzieci ułożyły je na chustkach według wzrastającej wielkości

2. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Kolorowe pociągi” komp. do piosenki Wakacyjna wyliczan)

N-l dzieli dzieci na dwie grupy, zakłada im czerwone i zielone szarfy. Ustawia dzieci w dwa pociągi (trzymanie się za ramiona), które jadą podczas muzyki. Na przerwę w muzyce, pociągi zatrzymują się, dzieci wychodzą z pociągów i spacerują po sali, witając się między sobą podaniem ręki. Gdy muzyka powraca, dzieci ponownie tworzą pociągi zgodnie z kolorami szarf.

I.7. Temat dnia: W co się bawić?

Środki dydaktyczne:

piosenki W naszym przedszkolu zabawki przedszkolne, fragment wiersza H. Bechlerowej Miś na huśtawce, trzy rysunki (1. huśtawka pusta, 2. huśtawka i miś, 3. huśtawka, miś i prosiaczek), sprzęt terenowy w ogrodzie, piłeczki gąbkowe, bębenek, drewniane i plastikowe klocki.

Proponowane działania:

1. Zabawa w kąciku lalek

N-l inicjuje zabawę w poszczególnych kącikach, np. pokazuje, jak można tulić lalkę i wkładać ją do wózka, usypiać, jak układać na stoliku talerzyki i filiżanki i przygotować przyjęcie, karmić.

2. Zabawa do piosenki W naszym przedszkolu (CD)

Dzieci maszerują swobodnie po całej sali. Zatrzymanie nagrania jest sygnałem do podejścia do kącika lalek i wysłuchania nauczyciela, który słowami opisuje jedną z lal. Dziecko, które rozpozna lalę, wskazuje ją.

1. Wysłuchanie fragmentu wiersza H. Bechlerowej Miś na huśtawce

N-l w trakcie recytacji prezentuje trzy rysunki:

1. huśtawka pusta, 2. huśtawka i miś, 3. huśtawka, miś i prosiaczek.

W parku - kwiaty, ptaszek, ławka,

a tam dalej: - O, huśtawka!

Biegnie prędko bury Miś.

- pysznie się zabawię dziś!

Usiadł miś na desce sam,

czeka, patrzy tu i tam.

I ogromnie jest zmartwiony.

Kto usiądzie z drugiej strony?

Siadł prosiaczek no i - proszę -

Miś jak piłka w górę poszedł!

W górę! Na dół! Krzyku wiele!

Śmiał się Miś i przyjaciele.

Po wysłuchaniu wiersza dzieci rozmawiają o zgodnej zabawie zwierzątek, a także o swoich ulubionych zabawach na placu zabaw.

2. Wyjście na teren ogrodu przedszkolnego

N-l pokazuje dzieciom sprzęt w ogrodzie: bujawki, piaskownicę, domek. Zwraca uwagę na konieczność zachowania zasad bezpieczeństwa podczas zabawy w ogrodzie.

1. Zabawa z elementem rzutu „Piłki”

Dzieci ustawione w linii na brzegu dywanu, na sygnał tamburynu rzucają piłki przed siebie, obserwują, która potoczyła się najdalej, przechodzą na drugą stronę sali, podnoszą piłkę i ponownie rzucają na sygnał n-la.

2. Zabawa słuchowa „Klocki”

N-l prezentuje odgłos uderzanych o siebie, dwóch drewnianych klocków i dwóch plastikowych. Odwraca się tyłem i prosi chętne dzieci, by wskazały, na czym zagrał.

3. Akompaniament na instrumentach alternatywnych do piosenki W naszym przedszkolu Wszyscy otrzymują drewniane i plastikowe klocki (po dwa tego samego rodzaju dla każdego dziecka). W trakcie pierwszej zwrotki grają dzieci posiadające klocki drewniane, podczas drugiej plastikowe, w czasie refrenu grają wszyscy.

I.8. Temat dnia: „Pani Wróżka”

Środki dydaktyczne: odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenki: Wesoła Wróżka, Kołysanka dla misia strój wróżki, różdżka, szarfy, klocki, obręcze, instrumenty perkusyjne.

Proponowane działania:

1. Zabawa integracyjna przy piosence Wesoła Wróżka (CD)

Wszyscy poruszają się po całej sali, naśladując tańczące zabawki. N-l przebrany za wróżkę, chodząc między dziećmi zaczarowuje je w posągi. Kogo dotknie wróżka swą czarodziejską pałeczką, siada na podłodze i słucha piosenki. Po zakończeniu piosenki dzieci odpowiadają na pytanie: O kim mówiła piosenka?

2. Zabawa „Zaczarowane sprzątanie”

N-l przebrany za wróżkę, „zamienia” dzieci w roboty do sprzątania klocków. Dzieci podają nazwę koloru szarfy i dostają ją od n-la. Dzieci - roboty zbierają klocki w kolorze szarfy, którą mają i odkładają do obręczy we właściwym kolorze. Wróżka sprawdza z dziećmi, czy klocki zostały właściwie posegregowane i odczarowuje kolejno dzieci przez zdjęcie szarfy.

3. Zabawa konstrukcyjna „Budujemy kolorowe mosty”

Dzieci w grupach wraz z nauczycielem budują mosty z klocków w jednym kolorze. Oglądają efekt pracy kolegów.

1. Słuchanie piosenki Wesoła Wróżka

1. Jesienią ciszę w polu kołyszę, farbami barwię las.

I do fartuszka zbieram jabłuszka bo zbiorów nadszedł czas.

Ref. Ja jestem Wróżka, wesoła Wróżka. przyjaciół wielu mam.

Mogę się zjawić, gdy chcesz się bawić, bo czary różne znam.

2. Zimą od rana lepię bałwana i kul śniegowych sto.

Na sankach z górki mknę na pazurki, kto mnie dogoni, kto?

Ref. Ja jestem Wróżka...

3. Wiosną po łące biegam ze słońcem, sekrety lasu znam.

Chodzę po drzewach, z ptakami śpiewam, bo radość w sercu mam.

4. Latem na tęczy, jak na poręczy wesoło zjeżdżam w świat.

Skaczę do góry, chwytam się chmury, aż gwiżdże na mnie wiatr.

Dzieci odpowiadają na pytania: O co dzieci prosiły Wróżkę? Jaki przedmiot pomaga Wróżce w czarach? Następnie n-l - wróżka zdradza wszystkim tajemnicę, że zginęła różdżka. Dzieci, słuchając piosenki, chodzą po Sali i szukają różdżki. Po odnalezieniu oddają ją n-lowi, który w nagrodę uczy wszystkich refrenu piosenki (powtarzanie fragmentami na zasadzie echa).

2. Zabawa ruchowa do piosenki Wesoła Wróżka (CD)

Przy muzyce zwrotek dzieci maszerują po obwodzie koła (w trakcie pierwszej zwrotki w prawo, przy drugiej w lewo), trzymając się za ręce. Przy refrenie zatrzymują się twarzą do środka koła, ręce opierają na biodrach i lekko kołysząc się na boki, śpiewają piosenkę.

3. Zaprezentowanie przez wróżkę grzechotki (CD - piosenka Wesoła Wróżka)

Odnalezioną różdżką Wróżka wyczarowuje spod peleryny zawiniętą w cienki papier grzechotkę (tak, aby widać było jej kształt) i porusza nią, by instrument wydawał dźwięk. Zadaniem dzieci jest określenie, co wyczarowała wróżka. Jeżeli dzieci nie podadzą prawidłowej odpowiedzi, robi to n-l i demonstruje instrument: omawia budowę, prezentuje brzmienie, porównuje z brzmieniem innych grzechotek/marakasów, pokazuje dwa sposoby gry: uderzanie w dłoń i potrząsanie. Później dzieci grają na grzechotkach do piosenki według własnego pomysłu,następnie pod dyktando n-la: uderzanie w dłoń w stałym rytmie marszowym w trakcie zwrotek i potrząsanie grzechotką w czasie refrenu.

1. Przypomnienie zabawy ruchowej do piosenki Wesoła Wróżka- zob. pkt 2. (CD)

Zabawę przeplatamy zagadkami słuchowymi: N-l gra na jednym z ukrytych instrumentów, dzieci po brzmieniu rozpoznają, czy jest to grzechotka czy inny instrument.

2. Wprowadzenie sygnału zapraszającego na poobiedni odpoczynek (CD - Kołysanka dla misia)

Ziewa już słonko, zasypia chmurka,

zasnęły kwiaty, drzewa z podwórka.

A ja przytulam małego misia,

będziemy razem zasypiać dzisiaj.

Ref. Luli laj, luli laj, zaśnij misiu baju, baj.

Omawiamy z dziećmi słowa i charakter piosenki (spokojna, usypiająca, wolna itp.). Zawsze, gdy n-l włączy to nagranie, dzieci mają za zadanie przygotować się do leżakowania CD - JUŻ PORA NA ODPOCZYNEK

Temat dnia: Przedszkolne porządki

Proponowane działania:

1. Zabawa „Co nie pasuje?” N-l kolejno wkłada do obręczy: kilka czerwonych klocków różnej wielkości i jeden klocek niebieski, kilka małych niebieskich piłeczek i jedną czerwoną, kilka samochodów i jedną lalkę itp. Za każdym razem, prosi o wyjęcie z obręczy tej zabawki, która nie pasuje.

2. Zabawa do piosenki „W naszym przedszkolu” (CD) - powtórzenie I.3.

N-l zachęca dzieci, by w trakcie zabawy śpiewały refren piosenki.

1. Zabawa „Gdzie to powinno być?”

N-l rozkłada na dywanie kilka zabawek: misie różnej wielkości, lalki, różne pojazdy. Pyta o miejsce odkładania każdej zabawki, prosi chętne dzieci o zaniesienie ich na właściwe miejsce w sali.

2. Ćwiczenie spostrzegawczości „Regał z zabawkami” (karta pracy)

N-lka prezentuje kartę pracy „Regał z zabawkami”, wskazuje na porządek panujący w sali przedszkolnej na ilustracji. Prosi dzieci, by wskazały, kto siedzi obok dużego misia, kto siedzi obok lali w niebieskiej sukience, jaki samochód stoi obok autobusu.

3. Wykonanie zadania na karcie pracy „Regał z zabawkami” Dzieci wraz z n-lem ustalają, gdzie na ilustracji brakuje zabawek. Naklejają brakujące zabawki na regale, we właściwych miejscach.

1. Zabawa „Zanieś na swoje miejsce” N-l gromadzi małe przedmioty z różnych pomieszczeń przedszkolnych znanych dziecku, tj. klocek, plastikowa filiżanka, chusteczki higieniczne, kredka, miś, samochodzik, ręcznik, przykrywa je chustą i prosi kolejne dzieci, by wylosowały jeden przedmiot i zaniosły go na swoje miejsce.

2. Opowieść ruchowa „Zakupy” Dzieci naśladują ruchy n-la ilustrujące opowiadanie:

Idziemy na zakupy (marsz),

biegniemy szybko po koszyk - wózek (bieg),

wkładamy lalkę z górnej półki do kosza (ruch ramion z góry na dół),

z dolnej, podnosimy samochodzik i wkładamy do kosza (ruch ramion z dołu do góry),

wolno pchamy wózek do kasy (ruch ramion w przód),

wyjmujemy na taśmę lalkę, wyjmujemy auto (ruch ramion w bok),

płacimy (ruch dłonią)

i bach.... wszystko nam pospadało (upadamy na dywan).

I.10. Temat dnia: Dobrze nam razem

Proponowane działania:

1. Zabawa dydaktyczna „Zbuduj wysoką wieżę”

N-l prosi, by dzieci wybrały ze skrzyni stojącej na środku jeden drewniany klocek. Pokazuje kolejno klocki i prosi, by dzieci, które mają klocek w tym kolorze, podeszły do niego i usiadły. Zaczyna zabawę, układając piramidę z kilku klocków, zachęca dzieci, by dołożyły swoje klocki (lub podały

do położenia n-lowi). Na koniec dzieci dmuchają na wieżę, a gdy się rozpadnie, podejmują zadanie zbudowania nowej, własnej wieży.

2. Przypomnienie zabawy ruchowej do piosenki Wesoła Wróżka - scenariusz I-8.

1. Wykonanie plakatu „Przedszkole” Na plakacie Przedszkole, w okienkach dzieci z pomocą n-la naklejają swoje zdjęcia. N-l zawiesza plakat w widocznym miejscu w sali.

3. Ćwiczenia pamięci „Koledzy” Powtarzanie słów pierwszej zwrotki wiersza (I.5) z wyklaskiwaniem sylab, w marszu z tupaniem na każde słowo, szeptem i głośno.

1. Zabawa „Kto to?”

N-l wymienia kolejno kilka charakterystycznych cech dziecka, dotyczących jego wyglądu i ubrania w danym dniu, wymienia jego imię. Dzieci wskazują osobę, o której jest mowa, a ona pokazuje swoje zdjęcie na plakacie. Nauczyciel przypina pod zdjęciem wizytówkę z imieniem dziecka. Dzieci wspólnie wymyślają tytuł, np. „Moja grupa”.

2. Zabawa do popularnej rymowanki „Lata osa koło nosa”

N-l recytuje wierszyk i wskazuje wymienione części ciała, a następnie proponuje, by dzieci naśladowały jego gesty.

Lata osa koło nosa, - wewnętrzną stroną dłoni pociera nos

Lata mucha koło ucha, - pociera uszy

Lata pszczoła koło czoła, - pociera czoło

Lata bąk koło rąk, - pociera dłonie o siebie

Przyleciał kruk, dziobem w bok stuk, stuk. - palcem wskazującym uderza w bok.

A on wstał i krzyknął: auauaua.

Temat kompleksowy : II. RAZEM SIĘ BAWIMY

II.1 Temat dnia: Podnosimy rękę, gdy chcemy coś powiedzieć

Środki dydaktyczne: plansza W przedszkolnej sali, fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, chusta animacyjna, guziki, pudełeczka.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Jak się czujesz?” (wg M. Bogdanowicz)

Dzień dobry, …(imię), witamy cię.

Jak się dziś czujesz, pytamy cię? (1,2) x2

Wywołane dziecko wyraża swoje samopoczucie mimiką i gestem.

2. Popularna zabawa paluszkowa „Ten paluszek” (wg M. Bogdanowicz)

Ten paluszek to babunia, przy niej jest dziadunio.

Ten największy to tatunio, przy nim jest mamunia.

A to jest dziecinka mała, tralala, la, la, la,

A to rączka moja cała, tralala, la, la, la.

Dorosły łapie dziecko po kolei za paluszki, począwszy od kciuka, po paluszek mały. Następnie chwyta dziecko w nadgarstku i macha jego dłonią. Najpierw dziecko ilustruje treść piosenki przy pomocy dorosłego, później samodzielnie.

1. Zabawa popularna „Kółko graniaste”

Kółko graniaste, Czworokanciaste. Kółko nam się połamało, Cztery grosze kosztowało,

A my wszyscy, a my wszyscy Bęc, bęc, bęc, bęc!

Dzieci, trzymając się za ręce, chodzą w kole, śpiewając przy tym piosenkę. Na zakończenie upadają na podłogę.

2. Zapoznanie z zasadą: „Podnosimy rękę, gdy chcemy coś powiedzieć”

Dzieci, siedząc w kręgu, oglądają planszę W przedszkolnej sali. N-l - Wróżka szczególną uwagę zwraca na zasadę „Podnosimy rękę, gdy chcemy coś powiedzieć”, recytując przy tym fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka:

Kto chce pani coś powiedzieć;

Zaśpiewać piosenkę

wie, że najpierw w górę

trzeba unieść rękę.

Dzieci są proszone o wyszeptanie tekstu, a następnie wypowiedzenie go głośno. Na koniec chętne dziecko do samodzielnego wyrecytowania wiersza zgłasza się poprzez podniesienie ręki.

3. Zabawa „Podnosimy rękę”

N-l zadaje dzieciom pytania, np.: kto lubi lody/ma przytulankę misia/ lubi bawić się i skakać. Zadaniem dzieci jest podniesienie ręki, gdy się chce przytaknąć (bez używania słów).

4. Zabawa „Rączki do góry” (wg M. Bogdanowicz)

Rączki do góry, nóżki prościutkie.

A tak się bawią dzieci malutkie.

Piłeczki skaczą prosto do góry.

A tak po niebie pływają chmury.

Każdy się robi taki malutki.

To, proszę państwa, są krasnoludki.

Dzieci, stojąc w kole, ilustrują ruchem treść piosenki.

1. Zabawa z chustą animacyjną „Wita Was…” (wg M. Bogdanowicz)

Wszyscy stojąc w kole, trzymają chustę animacyjną, którą wachlują - raz unosząc wysoko do góry, później opuszczając. Dzieci podczas zabawy kolejno witają dzieci okrzykiem: Nazywam się… (np. Zuzia), witam Was!

2. Segregowanie guzików

Dzieci segregują guziki wg wcześniej ustalonego kryterium (np. ze względu na kolor, kształt, wielkość). Układanie obrazków z guzików.

II.2 Temat dnia: Czarodziejskie słowa z zaczarowanej krainy

Środki dydaktyczne:

piłka, wiersz E. Skarżyskiej Wszyscy mnie lubią, fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, bibuła, ozdobny sznurek, ozdoby z papieru samoprzylepnego, chusta animacyjna.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Dzień dobry” (wg M. Bogdanowicz)

Dzień dobry, dzień dobry wam,

Pięknie witamy się.

Podajmy sobie ręce obie,

Dzień dobry, dzień dobry, dzień dobry wam. (3,4) x2

Dzieci machają do siebie, następnie podają sobie obie ręce i kłaniają się.

2. Zabawa „Proszę - dziękuję”

Dzieci ustawione w kręgu. Nauczyciel wymienia imię jednego dziecka i rzuca do niego piłkę, stosując przy tym słowa grzecznościowe „proszę… Zuziu”. Jeśli wskazana osoba złapie piłkę, odpowiada „dziękuję pani”, i kontynuuje zabawę.

1. Słuchanie wiersza E. Skarżyskiej „Wszyscy mnie lubią” Roześmiana Wróżka, podskakując z nogi na nogę, recytuje wiersz:

Wszyscy mnie lubią!

To rzecz wspaniała.

Chyba się jednak dobrze staram.

Chciałam, By lubić zaczął mnie ktoś,

Więc byłam miła, Mówiłam wciąż:

Proszę, przepraszam, Bardzo dziękuję

I uśmiechałam się, I w ogóle.

Teraz mnie lubią Wszyscy, Więc w górę

Skaczę z radości - Do samych chmurek!

2. Poznanie „czarodziejskich słów”

Wróżka zadaje dzieciom pytania: Czy dzieci wiedzą, z jakiego powodu ona się tak cieszy? Dlaczego wszyscy ją lubią? Czy miło jest być lubianym? Czy dzieci również chcą, aby wszyscy je lubili? Następnie Wróżka podaje przepis na to, by być lubianym przez innych. Wróżka opowiada dzieciom, iż nauczyła się tego w czarodziejskiej krainie, w której używa się czarodziejskich słów. Wróżka

recytuje fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka:

Czarodziejskie słowa:

„proszę, przepraszam, dziękuję”

mówmy jak najczęściej!

To nic nie kosztuje.

Dzieci wypowiadają głośno czarodziejskie słowa.

3. Wykonanie czarodziejskiej peleryny

Wróżka daje dzieciom pas bibuły długości pelerynki z wyciętymi na górze dziurkami oraz ozdobny sznurek. Zadaniem dzieci jest przewlec sznurek przez dziurki oraz udekorować pelerynę powycinanymi wcześniej ozdobami z papieru samoprzylepnego.

Wróżka mówi dzieciom, iż ta „magiczna peleryna” pomoże im nauczyć się „czarodziejskich słów”, a gdy już się ich nauczą, mogą mieć niewidzialne peleryny, dzięki którym będą zawsze pamiętały o tych „czarodziejskich słowach”.

4. Zabawa z chustą animacyjną „Czarodziejskie słowa”

Wróżka wypowiada każdemu dziecku do ucha jedno z „czarodziejskich słów” i prosi je, aby zapamiętały to magiczne słowo. Wszyscy stoją w kręgu i falują chustą raz wysoko, innym razem nisko. Na hasło Wróżki przebiegają pod chustą te dzieci, którym Wróżka wypowiedziała do ucha dane „czarodziejskie słowo”. Na hasło: „czarodziejskie słowa” wszyscy chowają się pod chustą.

1. Nauka wiersza B. Szelągowskiej „Zasady przedszkolaka”

Dzieci w swoich magicznych pelerynach wypowiadają fragment wiersza raz szeptem, innym razem głośno, cicho, wesoło, smutno.

Czarodziejskie słowa: „proszę, przepraszam, dziękuję” mówmy jak najczęściej! To nic nie kosztuje.

2. Piosenka na pożegnanie Dzieci wychodząc, machają i żegnają się piosenką:

Do widzenia, do widzenia, Do miłego zobaczenia!

II.3 Temat dnia: Dzielimy się zabawkami

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenki: Wyciszanka, W naszym przedszkolu, zabawki.

Proponowane działania:

1. Zabawy dzieci w kącikach zainteresowań

Dzieci bawią się w kącikach zainteresowań. N-l obserwuje dzieci, dołącza przez chwilę do zabawy do każdej z grup, gdzie stara się doprowadzić do sytuacji, w której dzieci będą mogły dzielić się zgodnie zabawkami. Sam modeluje podobne zachowania, stosując przy tym zwroty grzecznościowe.

2. Wprowadzenie sygnału muzycznego zapraszającego na zajęcia piosenka Wyciszanka - SYGNAŁY MUZYCZNE, dowolne piosenki z płyty.

1. Cichuteńko już siadamy 2. Gdy szybciutko usiądziemy,

i zajęcia zaczynamy. dużo rzeczy się dowiemy.

Cicho sza, cicho sza, cicho sza. cicho sza Cicho sza, cicho sza,cicho sza. cicho sza

Dzieci słuchają piosenki Wyciszanka. N-l informuje, że piosenka zaprasza do sprzątnięcia zabawek i podejścia do nauczyciela (zajęcia miejsca na dywanie/przy stolikach, gdzie najczęściej odbywają się zajęcia). Następnie n-l rozkłada na środku sali kilka zabawek. Dzieci w takt muzyki (dowolne

piosenki z płyty) chodzą między zabawkami. Gdy usłyszą piosenkę Wyciszanka, jak najszybciej zbierają zabawki i siadają w wyznaczonym miejscu. Zabawę powtarzamy kilka razy, zachęcając dzieci do śpiewania łatwiejszych fragmentów piosenki.

1. Zabawa integracyjna z elementami ćwiczeń ortofonicznych (CD - piosenka Wyciszanka)

Powtarzamy zabawę integracyjną wprowadzoną wcześniej (pkt. 2 scenariusza), z tym, że z chwilą zajęcia miejsc, dzieci w trakcie ponownie odtwarzanego nagrania śpiewają cicho sza, zmieniając natężenie głosu (śpiewają coraz ciszej aż do szeptu).

2. Nauka piosenki „W naszym przedszkolu” (CD) - zob. nuty w scenariusz I.3.

Śpiewanie refrenu i nauka zwrotek ze zwróceniem szczególnej uwagi na drugą zwrotkę: dzieci odpowiadają na pytanie: Czym bawiły się dzieci z piosenki? Co zbudowały dzieci z klocków? Następnie n-l dzieli dzieci na kilka zespołów, które słuchając piosenki budują z klocków domy, pociągi itp. N-l kontroluje, czy dzieci zgodnie bawią się zabawkami, dzieląc się nimi.

3. Zabawa ruchowa w parach (CD - piosenka W naszym przedszkolu)

Śpiewając zwrotki, maszerują parami po obwodzie koła i śpiewają piosenkę (przy pierwszej zwrotce w prawą, przy drugiej w lewą stronę). W trakcie refrenu zatrzymują się i nadal trzymając się za ręce na słowach hejże, hej wytupują rytm piosenki, po czym obracają się w małych kółeczkach wokół wspólnej osi.

1. Zabawa „Podaj zabawkę koledze”

Wszystkie dzieci siedzą w kręgu, n-l wybiera sobie jedną zabawkę, np. misia, siada w kręgu i podaje misia dziecku siedzącemu obok niego, mówiąc: „Proszę, oto miś dla ciebie!”. Dziecko odpowiada: „Dziękuję!”, Następnie przekazuje misia dalej, używając zwrotu grzecznościowego. Zabawa

toczy się wraz ze słyszaną w tle dowolną muzyką relaksacyjną. Gdy muzyka ucichnie (n-l wyciszy), dziecko, u którego zatrzymał się miś, odnosi go na swoje miejsce i wybiera inną zabawkę. Zabawa toczy się dalej.

2. Utrwalenie zabawy ruchowej do piosenki W naszym przedszkolu (CD) - zob. pkt. 3 scenariusza.

II.4 Temat dnia: Po zakończonej zabawie odkładamy zabawki na swoje miejsce

.

Środki dydaktyczne: misie, odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenki: Kołysanka dla misia, W naszym przedszkolu fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, zabawki, plansza W przedszkolnej sali.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Czy jesteś z nami?” (wg M. Bogdanowicz)

Nauczyciel: Czy…(imię) jest dziś z nami?

Dziecko: Tak, jestem razem z wami!

Nauczyciel: O, …(imię) jest dziś z nami,

Wszyscy: Witamy go (ją) brawami!

2. Popularna zabawa paluszkowa „Bawiły się dzieci paluszkami”

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami. - kciuk uderza o kciuk

Jak jeden nie może, to drugi mu pomoże. - kciuk uderza o kciuk, wskazujący o wskazujący

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami.

Jak drugi nie może, to trzeci mu pomoże. - kciuk uderza o kciuk, wskazujący o wskazujący, środkowy o środkowy

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami. Jak trzeci nie może, to czwarty mu pomoże. - kciuk uderza o kciuk, wskazujący o wskazujący, środkowy o środkowy, serdeczny o serdeczny

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami. Jak czwarty nie może, to piąty mu pomoże. - kciuk uderza o kciuk, wskazujący o wskazujący, środkowy o środkowy, serdeczny o serdeczny, mały o mały

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami. Jak piąty nie może, to rączka mu pomoże. - klaskanie

1. Zabawa „Taniec z misiem” (CD - piosenka Kołysanka dla misia wg J. S. Silberg)

Wróżka z dziećmi trzymającymi misie kołyszą się przy piosence, następnie n-l czyta wiersz, dzieci wykonują odpowiednie ruchy:

Misiu wstań! Nie leń się! - dzieci stają z misiem

Pokaż nam tańce swe!

Hop, hop, raz, dwa, trzy, - dzieci podskakują

Popatrz, miś już nie jest zły. - dzieci uśmiechają się

Nie do wiary, nie do wiary,

Tańczy sobie misio stary. - dzieci trzymają misie za łapki

i obracają się z nim dookoła

Hop, hop, podryguje - dzieci podskakują

I pod boki się ujmuje, - dzieci chwytają misia pod boki

Hop, hop, hejże, ha, - dzieci podskakują

Tańczy misio, ty i ja. - wskazują na poszczególne dzieci

2. Rozmowa na temat „Ulubiona zabawka”

Wróżka prosi wszystkie misie, aby przyniosły po jednej ulubionej przedszkolnej zabawce i usiadły w kręgu. Dzieci ze swoimi misiami wybierają sobie zabawkę, a następnie chętne dziecko po wcześniejszym zgłoszeniu się przez podniesienie ręki opowiada wszystkim, czym najbardziej lubi bawić się w przedszkolu. Może opisać wygląd zabawki (nazwać, opisać kształt, kolor, pokazać, jak się nią bawi). Po wypowiedzeniu się przez chętne dzieci Wróżka prosi wszystkich o położenie zabawek na środku sali. Następnie pokazuje dzieciom planszę W przedszkolnej sali. Dzieci porównując ich własną salę z tą z planszy dostrzegają, że u nich na dywanie jest bałagan, a na obrazku porządek. Wróżka recytuje fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka:

Tak jak co dzień - po zabawie

trzeba sprzątnąć salę.

Poustawiać na swych miejscach:

Misie, klocki, lale...

Wróżka prosi dzieci, by te wyszeptały do ucha swoim misiom treść wierszyka, a następnie razem ze swoimi misiami odniosły zabawkę na miejsce.

3. Zabawa popularna „Stary niedźwiedź”

Stary niedźwiedź mocno śpi. (x2)

My się go boimy,

Na palcach chodzimy.

Jak się zbudzi, to nas zje! (x2)

Pierwsza godzina - niedźwiedź śpi,

Druga godzina - niedźwiedź chrapie,

Trzecia godzina - niedźwiedź łapie!

Uczestnicy zabawy, trzymając za łapki misie i cicho śpiewając, chodzą na paluszkach wokół kucającego w środku dziecka - „niedźwiedzia”. „Niedźwiedź” śpi, pod koniec piosenki budzi się i łapie jedno z dzieci. Złapana osoba zostaje kolejnym „niedźwiedziem”. Na koniec zabawy Wróżka prosi dzieci o odniesienie misiów na swoje miejsce.

1. Zabawa konstrukcyjna „Budujemy wieżę z klocków”

Dzieci starają się zbudować jak najwyższą wieżę w jednym kolorze. Porównują wysokości, określają, która jest niższa, która wyższa. Po zakończonej zabawie, zgodnie z zasadą, sprzątają zabawki.

2. Przypomnienie akompaniamentu na instrumentach alternatywnych - klockach do piosenki W naszym przedszkolu (CD) - zob. opis akompaniamentu w scenariuszu I. 6.

II.5 Temat dnia: Mówimy innym miłe słowa

Środki dydaktyczne: fragment wiersza Zasady przedszkolaka, wiersz A. Kamieńskiej Plastelina, chusteczka, plastelina, piłka, butelka.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Witaj” (wg M. Bogdanowicz)

Witaj, …(imię), witaj,…(imię), - wszyscy machają do wybranego dziecka

Jak się masz? Jak się masz? Wszyscy cię witamy, - wykonanie gestu podawania dłoni

Wszyscy cię kochamy. - rysowanie w powietrzu serduszka

Bądź wśród nas, bądź wśród nas. - wszyscy podają sobie ręce

2. Zabawa „Podaj zabawkę koledze”

Wszyscy siedzą w kręgu, n-l wybiera sobie jedną zabawkę, np. misia, siada w kręgu i podaje misia dziecku siedzącemu obok niego, mówiąc: „Proszę, oto miś dla ciebie!”. Dziecko odpowiada: „Dziękuję!”. Następnie przekazuje misia dalej, używając zwrotu „Proszę, oto miś dla ciebie!”. Zabawa

toczy się wraz ze słyszaną w tle dowolną muzyką relaksacyjną. Gdy muzyka ucichnie (n-l wyciszy), dziecko, u którego zatrzymał się miś, odnosi go na swoje miejsce i wybiera inną zabawkę. Zabawa toczy się dalej.

1. Zabawa „Poruszamy się jak zwierzęta” (wg J. S. Silberg)

Dzieci wykonują polecenia n-la:

Skaczemy jak zajączki.

Biegamy jak pieski.

Kroczymy jak słonie.

Skaczemy jak żabki.

Pływamy jak rybki.

Fruwamy jak ptaszki.

A teraz siadamy

I się nie ruszamy.

2. Zabawa „Miłe słowa”

Wszyscy siedzą w kręgu, nauczyciel turla piłkę do wybranego dziecka, mówiąc jego imię i coś miłego o nim, np. „Turlam piłkę do Kasi, która ma piękne włosy/do Jędrka, który się ślicznie uśmiecha.” itp. Dziecko kontynuuje zabawę, mówiąc koledze lub koleżance coś miłego. Modyfikacją zabawy może

być kręcenie plastikową butelką, na kogo wskaże główka butelki, tej osobie mówi się komplement.

3. Rozmowa na temat bycia miłym dla innych

Wróżka zadaje dzieciom pytanie, czy podobała im się zabawa? Czy było im miło? Jak sądzą, dlaczego to była miła zabawa? Próba dojścia do wniosku, że przyczyną miłego samopoczucia są miłe słowa, jakimi wszyscy się do siebie zwracali. N-lka recytuje fragment wiersza Zasady przedszkolaka:

Choć na dworze jest pochmurno,

dzieci dobrze o tym wiedzą,

że od razu jest przyjemniej,

gdy miłego coś powiedzą.

4. Popularna zabawa integracyjna „Mam chusteczkę haftowaną”

Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi,

Kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.

Tego kocham, tego lubię, tego pocałuję,

A chusteczkę haftowaną…..(imię) podaruję.

Uczestnicy zabawy stoją w kole, kołysząc się i śpiewając. Jedno dziecko trzyma w ręku chusteczkę i tańczy w środku koła, wskazuje kolejne dzieci. Na koniec wybiera na swoje miejsce jedno dziecko, wymieniając jego imię i podając mu chusteczkę.

1. Zabawy z plasteliną

Podczas słuchania wiersza A. Kamieńskiej „Plastelina” dzieci dowolnie ugniatają, wałkują, lepią z plasteliny.

Od tego się historia zaczyna,

Że była sobie plastelina.

A dalej - tak jak w bajce są wróżki -

Były sobie paluszki.

Paluszki szast-prast, fiki-miki,

Zaczęły lepić zwierzątka i ludziki.

A potem, już nie wiadomo z jakiej przyczyny,

Wszystko w domu było z plasteliny.

Z plasteliny piec i podłoga,

I suknia mamy, i od stołu noga.

Z plasteliny kot ogon podwinął

I nos rzeźbiarza kichnął plasteliną.

2. Zabawa na pożegnanie „Żegnaj” (wg M. Bogdanowicz)

Żegnaj….(imię), żegnaj…(imię).

Nadszedł czas, nadszedł czas. Dzisiaj Cię żegnamy,

Jutro znów spotkamy. Wróć do nas, wróć do nas.

Wszyscy machają do wybranego dziecka, żegnając go oraz zachęcając do ponownego przyjścia do przedszkola.

II.6 Temat dnia: Mówimy, a nie krzyczymy

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, nagranie muzyczne, coś do robienia hałasu, fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, tamburyn, zabawki, trzy jednakowe pudełka, drewniane koraliki, monety, gumowa piłeczka, obrazki przedstawiające włożone do pudełek przedmioty, CD - piosenka Wyciszanka

Proponowane działania:

1. Zabawa „A gdzie jest?” (wg M. Bogdanowicz)

Nauczyciel: A gdzie jest…(imię)? (x2)

Dziecko: Tu, tu, tu! (x2)

Nauczyciel: A gdzie jest…(imię)? (x2)

Wszyscy: Tam, tam, tam! (x2)

2. Zabawa ruchowa „Hopsasa” (sł. B. Szelągowska)

Hop sa sa, hop sa sa,

Podskakują nóżki.

Hop sa sa, hop sa sa,

Stańmy na paluszki.

Hop sa sa, hop sa sa,

Zakręćmy się wkoło.

Hop sa sa, hop sa sa.

Ale nam wesoło.

1. Zapoznanie z fragmentem wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka (CD - piosenka Wyciszanka)

Wchodzi Wróżka, robiąc straszny hałas (np. stukając głośno o coś, włącza głośno muzykę), próbuje coś wykrzyczeć dzieciom, ale one nie rozumieją, co chce im powiedzieć. Po chwili zaczyna śpiewać piosenkę, wycisza wszystko, po zakończeniu piosenki panuje błoga cisza. Wróżka po cichu pyta dzieci, kiedy lepiej się czuły, na początku, gdy panował hałas, czy teraz, podczas ciszy. Dzieci odpowiadają Wróżce na zadane pytanie. Następnie Wróżka recytuje fragment wiersza „Zasady przedszkolaka”: Nie lubimy hałasować, pokazując dzieciom przy tym planszę z zasadami.

Nie lubimy hałasować,

bo od tego boli głowa.

Gdy głośno krzyczymy,

innych dzieci nie słyszymy.

Dzieci próbują wyszeptać treść wiersza.

2. Zabawa „Cicho - głośno”

Wróżka uderza w tamburyno, gdy gra głośno, dzieci mają za zadanie biegać w wyznaczonym miejscu, podczas cichego grania, spokojnie chodzić.

3. Zabawa ruchowa „Świat przedszkolaka”

Dzieci siedzą w różnych miejscach sali ze skrzyżowanymi nogami. Każde dziecko powinno trzymać w ręku dowolną zabawkę:

Tu siedzisz ty, - dzieci wskazują na kolegę lub koleżankę znajdującą się z boku

tu siedzę ja, - wskazują na siebie

tam lala, a tam misiu. - wskazują na salę

Bawimy się, śmiejemy się, choć inni nas nie słyszą.

- dzieci naśladują zabawę z zabawką, którą trzymają w ręku

4. Zabawa „Krzyczymy - szepczemy”

Wróżka ponownie przypomina treść wiersza, a następnie prosi dzieci o wypowiedzenie go w sposób, w jaki będzie pokazywała. Gdy uniesie rękę do góry, dzieci głośno mówią, gdy obniży - szepczą.

1. Utrwalenie sygnału muzycznego do piosenki Wyciszanka (CD)

Nauczyciel zaczyna śpiewać piosenkę i zajmuje miejsce, gdzie na ogół

odbywają się zajęcia. Dzieci naśladują nauczyciela.

2. Zabawa „Co słyszysz?”

Wróżka wkłada do trzech jednakowych pudełek: 1 - drewniane koraliki, 2 - monety, 3 - gumową piłeczkę. Zamyka pudełka, rozkłada obrazki przedstawiające włożone do pudełek przedmioty, następnie gra, potrząsając pudełkiem. Zadaniem dzieci jest przyporządkowanie pudełek do właściwych obrazków. Dzieci samodzielnie otwierają pudełka, sprawdzając, czy właściwie

dopasowały pary.

II.7 Temat dnia: Stolik z krzesełkiem lubią się

Środki dydaktyczne:

kartki, flamastry, przykrywki do słoików w różnych rozmiarach, fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, wiersz B. Szelągowskiej Marsz przedszkolaków, obrazki przedstawiające: stolik, krzesełko, pędzel, farby, szalik, czapka, krzesełka, szarfy w trzech kolorach (niebieski, żółty, czerwony), nitka, farby, gazeta, kolorowe kartki, klej, odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka

W naszym przedszkolu

Proponowane działania:

1. Zabawa integracyjna „Jak się nazywasz?” (wg M. Bogdanowicz)

Jak się nazywasz,

my ciebie pytamy?

Nazywam się…(imię),

my ci zaklaskamy!

Wybrane dziecko otrzymuje misia, pozostałe dzieci zwracają się do niego z zapytaniem. Dziecko przedstawia się, następnie wszyscy powtarzają jego imię i mu klaszczą.

2. Zabawa ćwicząca spostrzegawczość „Dobierz przykrywki”

N-l odrysowuje na kartce papieru trzy wielkości przykrywek od słoików. Zadaniem dzieci jest ułożenie przykrywek we właściwym miejscu.

1. Zabawa popularna „Kółko graniaste”

Kółko graniaste, Czterokanciaste.

Kółko nam się połamało, Cztery grosze kosztowało,

A my wszyscy, a my wszyscy Bęc, bęc, bęc, bęc!

Dzieci chodzą w kole, trzymają się za ręce, i śpiewają piosenkę. Na końcu upadają na podłogę.

2. Dobieranie do pary „Co do siebie pasuje?”

Wróżka rozkłada na dywanie obrazki przedstawiające: stolik, krzesełko, pędzel, farby, szalik, czapka i prosi dzieci o dobranie w pary pasujące do siebie rzeczy. Dzieci próbują uzasadnić swoje działania. Następnie Wróżka podchodzi do stolika, przysuwa do niego krzesełko, recytując przy tym fragment

wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka:

Każdy pewnie o tym wie:

stolik z krzesłem lubią się.

My ich tajemnicę znamy.

Krzesło zawsze przysuwamy.

Dzieci starają się wypowiedzieć wiersz, klaszcząc przy tym.

3. Zabawa „Goń kolor”

Wszyscy biorą krzesełka i ustawiają je w kręgu na dywanie, oparciem do środka. Wróżka rozdaje dzieciom szarfy w trzech kolorach (niebieski, żółty, czerwony). Wróżka wywołuje dzieci słownie. Dzieci z wywołanym przez Wróżkę kolorem szarfy mają za zadanie obiec koło i usiąść z powrotem na swoim krzesełku. Po zakończeniu zabawy dzieci odnoszą krzesełka na miejsce, pamiętając o ich przysunięciu do stolika.

4. Praca plastyczna „Nitką malowane”

Wróżka składa kartkę na pół, dziecko zanurza nitkę w wybranym przez siebie kolorze farby (nazywa ten kolor), a następnie wkłada ją pomiędzy złożone kartki tak, by kawałek nitki wystawał. Złożoną kartkę wkłada do gazety, dociska ją, a następnie powoli ciągnie za wystający kawałek nitki, do czasu, gdy całkowicie ją wyciągnie. Dzieci wyjmują kartkę, rozkładają ją i podziwiają efekt pracy. Dzieci próbują określić, co im przypomina powstały malunek. Po wyschnięciu prac należy przykleić je na kolorową kartkę papieru tak, by tworzyła ona ramkę do obrazka. Wystawka prac dzieci. Sprzątanie

miejsca pracy. Po wstaniu od stolika dzieci pamiętają o przysunięciu krzesełka. Wróżka przypomina treść wiersza.

1. Zabawa ruchowa „Marsz przedszkolaków” (sł. B. Szelągowska)

Chłopcy, dziewczynki (1)

Raźno maszerują; (2)

Rączka, do rączki; (3)

Nóżki przytupują. (4)

(1,2) Dzieci maszerują po kole, (3) łapią się za ręce, (4) tupią.

2. Przypomnienie zabawy ruchowej w parach do piosenki W naszym przedszkolu

(CD) - zob. opis zabawy w scenariuszu II. 3.

II. 8 Temat dnia: Przy stole

.

Środki dydaktyczne:

chusta animacyjna, odtwarzacz kompaktowy, piosenka Obiadowy rap (sł. B. Szelągowska opr. muz. W. Gumowski), czapka z daszkiem, bluza z kapturem, talerze, łyżki, kubki, obrus itp.

Proponowane działania:

1. Zabawa z chustą animacyjną „Wywoływanie osób” (wg M. Bogdanowicz)

Wszyscy stoją w kręgu i jednocześnie wachlują chustą, podnosząc ją wysoko, a następnie opuszczając. Kiedy chusta jest wysoko, nauczyciel mówi: „Pod chustą przebiegają wszyscy ci, którzy lubią lody/zjedzą dzisiaj zupę mleczną/ powiedzieli dzisiaj komuś coś miłego” itp. Uczestnicy zabawy dopowiadają, kto jeszcze powinien przebiec pod chustą.

2. Próby rapowania przy piosence Obiadowy rap (CD) - swobodne improwizacje ruchowe, bez ingerencji n-la. N-l zakłada czapkę z daszkiem oraz bluzę z kapturem i informuje dzieci, że będziemy się bawili w raperów. Sam porusza się w takt muzyki, naśladując raperów i zachęca do tego dzieci.

1. Nauka piosenki Obiadowy rap (CD)

1. Jeden talerzyk, jedna łyżeczka;

jeden widelec i kubek weź.

Ref: Jeszcze serwetka jedna potrzebna i już obiad zjesz! / bis

Słuchając piosenki z płyty, dzieci naśladują rapującego nauczyciela. Potem odpowiadają na pytania związane z charakterem i treścią piosenki: Czy piosenka jest wesoła, czy smutna? O czym opowiada piosenka? Jak należy zachować się przy stole? Potem dzieci wspólnie układają na stoliku nakrytym obrusem kolejno: talerzyk, łyżeczkę, widelec, kubek, serwetkę (zgodnie ze słowami piosenki).

Ucząc się piosenki, początkowo nauczyciel, później dzieci wskazują kolejne, ustawione na obrusie naczynia i sztućce, zaś w trakcie wymawiania słowa jeden za każdym razem pokazują kciuk. Naukę przeplatamy ćwiczeniami oddechowymi: dzieci leżą na plecach i wykonując głębokie, spokojne wdechy i wydechy, gładzą się po brzuchach.

2. Ćwiczenia rytmiczne w takt piosenki Obiadowy rap (CD)

Słuchając piosenki, dzieci siedzą przy stolikach i przez cały czas powtarzają z n-lem rytm: dwie ósemki i ćwierćnuta (dwa razy uderzają rękoma w stolik, jeden raz klaszczą i na chwilę wstrzymują ruch).

3. Zabawa ruchowa do piosenki Obiadowy rap (CD)

Dzieci śpiewają piosenkę i rapując, chodzą naokoło kilku nakrytych stolików. Zatrzymanie nagrania to sygnał, by stanąć twarzą do stolika i wysłuchać polecenia n-la, który zaprasza dzieci do zajęcia miejsca przy stoliku, np. Maciuś będzie pił mleko, a Kasia zje ziemniaczki. Dzieci zajmują

odpowiednie miejsca przy stole: Maciuś siada na krzesełku, gdzie stoi kubeczek, Kasia tam, gdzie stoi płaski talerz i widelec. N-l zwraca uwagę, by dzieci: bez szurania odsuwały krzesła, prawidłowo siadały przy stole i nie zostawiały za sobą nieprzysuniętego krzesła.

1. Zabawa tematyczna „Przy stole”

Dzieci bawią się w kąciku tematycznym w urządzanie przyjęcia, dla lal, misiów i ich gości. Nakrywają do stołu, gotują, podają posiłki, ucztują, pamiętając o zasadach kulturalnego zachowania się przy stole. N-l odgrywa rolę zaproszonego gościa.

2. Powtórzenie piosenki Obiadowy rap (CD) Śpiew ze swobodnym rapowaniem.

II.9 Temat dnia: Kosz lubi jeść śmieci

Środki dydaktyczne:

chusta animacyjna, piłka, nożyczki, fragment wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, zapisane kartki, kosz na śmieci, 2 obręcze, skakanki lub taśma malarska, odtwarzacz kompaktowy, CD - utwór P. Czajkowskiego Taniec Cukrowej Wróżki (Wieszczki) z baletu Dziadek do orzechów lub dowolne nagranie z muzyką relaksacyjną, różnego rodzaju papier (bibuły, gazety, pergamin, tektura,

kalka, celofan, karton, papiery ozdobne o różnej fakturze i kolorze).

Proponowane działania:

1. Zabawa integracyjna „Ania do Basi” (wg M. Bogdanowicz)

Dzieci siedzą na kolorowych pasach chusty, jedno z nich trzyma piłkę i rzuca nią do kolegi, wymieniając swoje imię oraz imię osoby, do której piłka jest adresowana, np. „Ania do Basi”, „Basia do Tomka”.

2. Zabawa plastyczna „Wydzieranka”

N-lka przygotowuje odbite na kolorowym ksero sylwety różnych zabawek. Jedna z części zabawki jest w kolorze białym (np. włosy lalki, uszy misia, koła samochodu). Zadaniem dziecka jest zapełnić tę część wydzieranką, używając samoprzylepnego papieru kolorowego. Po zakończonej pracy każde

dziecko sprząta swoje stanowisko pracy.

1. Zabawa dydaktyczna „Co potrafi kartka?”

(Płyta z dowolną muzyką relaks, lub CD z utworem P. Czajkowskiego „Taniec Cukrowej Wróżki”)

Wróżka rozdaje dzieciom zapisane kartki i pyta dzieci: Co można zrobić z kartką? Dziecięca „burza mózgów”. Wróżka opowiada dzieciom, że kartka może tańczyć. Wróżka trzyma kartkę za jej brzeg i dmucha na nią. Dzieci naśladują działania Wróżki. Następnie unosi kartkę wysoko i puszcza ją,

obserwując, jak ta wiruje. Dzieci robią podobnie. Wróżka opowiada dzieciom, iż kartka potrafi również grać. Wróżka szeleści kartką, dzieci próbują również szeleścić, pocierać, zgniatać. Wróżka przedziera kartkę do połowy, tworząc paski i tańczy z nią, tak, by paski wirowały. Dzieci robią podobnie.

Następnie wróżka bierze kartkę do ręki i zgniata ją tak, by ukryła się w dłoni. Dzieci także robią kulki z kartek. Wszyscy podrzucają kulki do góry i próbują złapać. Wróżka ustawia chłopców w jednym rzędzie, dziewczynki w drugim tak, by utworzyły się pary. Dzieci mają za zadanie turlać kulkę do kolegi z pary. Następnie Wróżka rozkłada obręcze i prosi dzieci, by spróbowały rzucić do celu. Za udaną próbę wszyscy nagradzają dziecko brawami. Na koniec Wróżka pyta dzieci, co powinny zrobić z kartką, gdy już nie jest im potrzebna. Dzieci próbują odpowiedzieć na pytanie.

2. Słuchanie fragmentu wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka

Stoi kosz w kącie sali

i czeka na dzieci.

Zawsze chętnie im się chwali,

że lubi jeść śmieci.

3. Zabawa „Labirynt do kosza”

Wróżka układa ze skakanek (lub przykleja taśmę malarską) ścieżkę w formie labiryntu, która prowadzi do kosza na śmieci. Następnie prosi dzieci, by ustawiły się jedno za drugim i podążały ścieżką w kierunku kosza. Podczas zabawy Wróżka ponownie recytuje fragment wiersza. Dzieci powtarzają

maszerując. Wszyscy po kolei wyrzucają śmieci do kosza.

1. Zabawy badawcze z papierem

N-l daje dzieciom do obejrzenia różnego rodzaju papier (są to: bibuły, gazety, pergamin, tektura, kalka, celofan, karton, papiery ozdobne o różnej fakturze i kolorze). Dzieci oglądają, dotykają papiery, badają ich fakturę i właściwości (twardość, grubość, zapach, rodzaj powierzchni, wydawanie odgłosów itp.).

2. Powtórzenie piosenki Obiadowy rap (CD) - zob. słowa scenariusz II. 8.

II.10 Temat dnia: Chcemy, by porządek był w łazience

Środki dydaktyczne:

opaska na oczy, inscenizacja A Wacławskiego, K. Bajer Przyszła Kaczka do doktora, sylwety: kaczka, doktor, plansza z zasadami, karta pracy Dłoń zgody, farby, flamaster, akcesoria łazienkowe, wiersz B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka Obiadowy rap miska z wodą, różne przedmioty, np. talerz, nakrętka od słoika, cienkie bibułki, spinacze, monety, itp.

Proponowane działania:

1. Zabawa ćwicząca spostrzegawczość i pamięć wzrokową „Czyj to kapeć/ but?”

Przedszkolaki siedzą w kręgu, przyglądają się butom kolegów. Następnie n-l prosi, aby usiadły tak, by nie było widać ich obuwia. Chętnemu dziecku n-l zasłania oczy, a następnie prosi inne dziecko, by zdjęło jednego swojego buta i położyło go na środku. Maluch bez jednego buta wraca na miejsce, natomiast zadaniem dziecka, które miało zasłonięte oczy jest odnalezienie

właściciela buta.

2. Wprowadzenie sygnału muzycznego do przygotowania się do posiłku (CD - piosenka Obiadowy rap)

Przypomnienie piosenki - śpiew z rapowaniem. Następnie n-l ustala z dziećmi, że gdy usłyszą Obiadowy rap, to sprzątają zabawki, idą do łazienki myć ręce i zajmują miejsca przy stolikach (przygotowują się do śniadania, obiadu, czy podwieczorku).

1. Oglądanie inscenizacji A Wacławskiego, K. Bajer „Przyszła Kaczka do doktora”

Przyszła Kwaczka do doktora i narzeka: - Jestem chora…

… ja przyjaciół żadnych nie mam i lekarstwa mi potrzeba.

Spojrzał lekarz na kaczuszkę, Myśląc drapał się za uszkiem,

No i Kwaczce tak powiedział, A powiedział to, co wiedział:

- Tu lekarstwa nie potrzeba, zasad pewnych się przestrzega,

na recepcie je wypiszę, to pomoże znakomicie.

Zamyśloną minę zrobił, Po czym w uśmiech ją przerobił,

Wziął receptę w swoje ręce I napisał tak czym prędzej:

Żyj z innymi w zgodzie, dziel się zabawkami,

Do wszystkich się zwracaj, Miłymi słowami.

2. Karta pracy „Dłoń zgody”

Jaki kolor lubisz najbardziej? Zanurz swoją dłoń w wybranej farbie, a następnie odciśnij ją w ramce. Poproś panią o wpisanie twojego imienia.

3. Słuchanie fragmentu wiersza B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka - „W łazience”

Przed jedzeniem, po zabawie

trzeba dobrze umyć ręce.

Nie chlapiemy się - bo chcemy,

by porządek był w łazience.

Po zakończonej pracy Wróżka recytuje treść wiersza, dzieci idą do łazienki, starają się przestrzegać zasady, przypominają ją sobie recytując wiersz. Sprzątanie miejsca pracy. Po wyschnięciu prac dzieci przyczepiają je na tablicy.

1. Utrwalenie poznanych zasad Wszyscy wspólnie recytują wiersz B. Szelągowskiej Zasady przedszkolaka, ilustrując jego treść ruchem i gestem.

Kto chce pani coś powiedzieć;

Zaśpiewać piosenkę

wie, że najpierw w górę

trzeba unieść rękę.

Czarodziejskie słowa:

„proszę, przepraszam, dziękuję”

mówmy jak najczęściej!

To nic nie kosztuje.

Tak jak co dzień - po zabawie

trzeba sprzątnąć salę.

Poustawiać na swych miejscach:

Misie, klocki, lale...

Choć na dworze jest pochmurno

dzieci dobrze o tym wiedzą,

że od razu jest przyjemniej

gdy miłego coś powiedzą.

Nie lubimy hałasować

bo od tego boli głowa.

Gdy głośno krzyczymy,

innych dzieci nie słyszymy.

Każde pewnie o tym wie:

stolik z krzesłem lubią się.

My ich tajemnicę znamy.

Krzesło zawsze przysuwamy.

Stoi kosz w kącie sali

i czeka na dzieci.

Zawsze chętnie im się chwali,

że lubi jeść śmieci.

Przed jedzeniem, po zabawie

trzeba dobrze umyć ręce.

Nie chlapiemy się - bo chcemy,

by porządek był w łazience.

2. Zabawa badawcza „Co pływa, a co tonie?”

N-l wlewa do miski wodę. Układa przed dziećmi różne przedmioty, np. talerz, nakrętkę od słoika, cienkie bibułki, spinacze, monety, itp. Zadaje dzieciom pytanie: Jak sądzicie, które z tych przedmiotów utrzymują się na wodzie, a które toną? Dzieci próbują odpowiedzieć na pytanie, następnie delikatnie wkładają do wody poszczególne przedmioty i sprawdzają, czy miały rację, czy też się myliły.

---