POLITECHNIKA RADOMSKA Wydz. Transportu |
LABORATORIUM UKŁADÓW ELEKTRONIKI |
Data: |
|||
Imię i nazwisko:
|
Grupa
|
Zespół
|
Rok akademicki
|
||
Nr ćwiczenia: 5 |
Temat: Przerzutniki astabilne, monostabilne i bistabilne
|
Ocena: |
Badanie przerzutnika astabilnego Eccles-Jordana
RB1=RB2 CB1=CB2 |
Czasy poszczególnych faz przebiegów napięć przerzutnika |
Parametry sygnału generowanego na podstawie badań |
|||||||
|
na bazieT1 |
na kolektorze T1 |
|
||||||
|
t1 [μs] |
t2 [μs] |
tn [μs] |
T [μs] |
t1 [μs] |
t2 [μs] |
T [μs] |
ν |
f [kHz] |
18kΩ 10nF |
120 |
120 |
108 |
250 |
120 |
120 |
250 |
0,5 |
4 |
18kΩ 5,1nF |
63 |
63 |
56 |
126 |
63 |
63 |
126 |
0,5 |
7,93 |
18kΩ 100pF||22kΩ |
nie wytwarza sygnału wyjściowego |
||||||||
36kΩ 10nF |
245 |
245 |
223 |
500 |
245 |
245 |
500 |
0,5 |
2 |
36kΩ 5,1nF |
130 |
130 |
100 |
254 |
130 |
130 |
254 |
0,5 |
4 |
36kΩ 100pF||22kΩ |
nie wytwarza sygnału wyjściowego |
||||||||
360kΩ 10nF |
nie wytwarza sygnału wyjściowego |
tn - czas narastania impulsu (od 0,1 do 0,9U)
T - czas trwania całego generowanego impulsu
T = t1+t2
ν=t1/T - współczynnik wypełnienia
Obliczenia teoretyczne:
t1=t2=0,69RBCB=0,69⋅18kΩ⋅10nF=124,2μs
T=1,38RBCB=1,38⋅18kΩ⋅10nF=248,4μs
f=1/T=1/248,4=4,025kHz
RB1=RB2 CB1=CB2 |
t1 |
t2 |
T |
ν |
f |
|
[μs] |
[μs] |
[μs] |
- |
[kHz] |
18kΩ 10nF |
124,2 |
124,2 |
248,4 |
0,5 |
4,025 |
18kΩ 5,1nF |
63,3 |
63,3 |
126,6 |
0,5 |
7,899 |
36kΩ 10nF |
248,4 |
248,4 |
496,8 |
0,5 |
2,013 |
36kΩ 5,1nF |
126,6 |
126,6 |
253,3 |
0,5 |
3,947 |
Badanie przerzutnika monostabilnego.
RB1=RB2 CB1=CB2 |
Czasy poszczególnych faz przebiegów napięć przerzutnika |
Obliczenia |
|||||
|
na bazieT1 |
na kolektorze T1 |
|
||||
|
t1 [μs] |
tn [μs] |
T [μs] |
t1 [μs] |
t2 [μs] |
T [μs] |
t1 [μs] |
18kΩ 10nF |
126 |
16,5 |
352 |
126 |
226 |
352 |
124,2 |
18kΩ 5,1nF |
63 |
15,5 |
353 |
63 |
290 |
353 |
63,3 |
36kΩ 10nF |
260 |
15,5 |
414 |
260 |
154 |
414 |
248 |
36kΩ 5,1nF |
131 |
15,5 |
209,5 |
131 |
78,5 |
209,5 |
126,6 |
360kΩ 10nF |
nie wytwarza sygnału wyjściowego |
||||||
360kΩ 5,1nF |
nie wytwarza sygnału wyjściowego |
t1 - czas trwania stanu stabilnego
t2 - czas trwania stanu niestabilnego
Przeprowadzone pomiary pozwalają określić czas trwania impulsu wyjściowego, który jest równy stabilnej pracy układu. Można go również wyznaczyć ze wzoru:
t1=0,69RBCB=0,69⋅18kΩ⋅10nF=124,2μs
Badanie przerzutnika bistabilnego
|
UI |
U0 |
|
[V] |
[V] |
w górę |
1,13 |
0,908 |
w dół |
-2,4 |
0,176 |
Wnioski:
Przerzutnik astabilny nie potrzebuje wyzwalania i pracuje jak generator pod warunkiem, że elementy układu zostały właściwie dobrane. Mianowicie rezystancję w obwodach baz wybiera się tak, aby tranzystory były w stanie nasycenia w czasie ich przewodzenia. W związku z tym musi być spełniona zależność β0RC≥RB. Dlatego też dla RB=360k układ nie regeneruje sygnału. Zmiana CB i RB ma wpływ również na czasy przebywania w każdym ze stanów.
Wzrost stałej czasowej RB CB powoduje wydłużenie przebiegu generowanego i tym samym zmniejszenie częstotliwości. Można więc wstawiając w miejsce rezystorów RB potencjometr płynnie zmieniać częstotliwość generowanego sygnału.
Badaliśmy układ symetryczny, więc współczynnik wypełnienia nie zmienił się gdyż oba stany miały identyczne czasy trwania.
Przerzutnik monostabilny potrzebuje impulsu wyzwalającego po to żeby zmienić swój stan pracy. Powrót do stanu stabilnego następuje samoczynnie i zależy od elementów układu.
Zmiana parametrów badanego przerzutnika spowodowała zmianę długości trwania impulsu wyjściowego jak również czas powrotu układu do stanu przed wyzwolenie(stan niestabilny).
Przerzutnik monostabilny posiada tzw. czas martwy TM=4,6RCC związany z obwodem przeładowywania pojemności C, dlatego też dla prawidłowej pracy układu ważne jest by układ wyzwalania nie podawał zbyt szybko impulsów wyzwalających, ponieważ pojemność C nie zdąży się przeładować i układ nie wróci do stanu stabilnego. Dlatego dla RB=360k badany przerzutnik nie wytworzył impulsu wyzwalającego. Częstotliwość impulsu wyzwalającego fW=1/(TM+ti).
Przerzutnik bistabilny badany w ćwiczeniu ma dwa stany stabilne. Posiada pętle histerezy, więc aby przejść z jednego stanu stabilnego do drugiego należy podać impuls wyzwalający o określonej amplitudzie. Układ taki może więc przyjąć i przechowywać informację wyrażoną odpowiednim stanem na jego wyjściu.