Niespodziewanie coś przyciąga Twój wzrok: spotykasz obiekt, który chcesz uczynić głównym tematem zdjęcia. W większości przypadków szybkie spojrzenie przez celownik aparatu nie wystarcza! Kadrowanie, perspektywa, tło i przede wszystkim światło to elementy, które muszą współgrać. Dopiero wtedy przeciętne zdjęcia migawkowe mogą stać się profesjonalnymi fotografiami.
Zamiast zagłębiać się w skomplikowaną teorię pozwólmy przemówić praktycznemu doświadczeniu. Serie przykładów pomogą zrozumieć zasady. Fotografie krajobrazowe, wakacyjne i portretowe po prostu będą lepsze.
Wyobraźmy sobie, że byliśmy na górskiej wycieczce na wyspie Lanzarote - "hiszpańskich Kanarach". Niemal sztuczny wygląd nienaturalnie błękitnego nieba kontrastujący ze zmiennymi tonami ziemi aż prosił się by być fotografowany. Nieco później, przypadkowo naszą uwagę przykuł stary wrak samochodu. Porzucony w ukrytym miejscu, w oddali utwardzonej drogi, rdzewiejący grat stanowił ekscytujący widok. 
Na szczęcie w naszym plecaku mieliśmy niskoczuły, kolorowy film, gwarantujący wysokie nasycenie kolorów połączone z drobnym ziarnem. Takie zestawienie, dając niebywałą rozdzielczość detali wręcz rozpieszcza fotografów. Dla fotografujących na filmach 35 mm jest to doskonałe rozwiązanie. Na obiektyw założony został dodatkowo filtr polaryzacyjny. Powoduje on wzrost natężenia kolorów i redukcję odblasku. Cienie stają się mniej niebieskie i fotograf uzyskuje wyższe nasycenie kolorów. Pastelowa paleta barw jest w dużym stopniu wyeliminowana.
Długa przerwa pozwoliła nam dokładnie przestudiować ten zajeżdżony wrak. Stojąc niedbale na krawędzi drogi jakby dekorował krajobraz. Paleta rdzawych kolorów odzwierciedlała barwy otaczającego krajobrazu. Wyglądało to jakby Natura i technologia w ciągu lat zbliżyły się nieco. Wyblakły niebieski lakier nie mógłby być lepszym dopełnieniem prawie bezchmurnego, wydawało się bezkresnego nieba. W odróżnieniu od nagrań video fotograf tworzy statyczne obrazy. Pojedyncze zdjęcie ma dużą wagę, musi uchwycić cały efekt. Dlatego też spojrzenie przez wizjer aparatu jest tak ważne, szczególnie dla nieruchomych motywów. Ogranicza zdjęcie, odcinając to, co nie jest ważne. Uważne spojrzenie mówi jak poszczególne elementy tematu zdjęcia aranżują się wzajemnie w kadrze. Odległość od fotografowanego obiektu i długość ogniskowej, wpływają na zdjęcia w równym stopniu co położenie aparatu. Punkty przecięcia i krawędzie rozróżniają wielkość obiektu i perspektywę.
Spacer dookoła fotografowanego obiektu może podsunąć Ci pomysły na najlepsze ujęcia. Ustal skąd pada światło i próbuj znaleźć różne warianty poprzez zmiany punktów widzenia od bardzo wysokich do niskich. Odległość i długość ogniskowej powinny być zaadoptowane do szukanej perspektywy:
Format krajobrazowy daje poczucie spokoju i harmonii.
Format portretowy może wzbogacić fascynującym wymiarem.
Jeśli zamierzasz w późniejszym czasie stworzyć inne widoki danego motywu powinieneś podczas robienia zdjęcia rozważyć następujące aspekty:
Czy dostrzegasz jakiekolwiek linie przekątne w obrazowanej przestrzeni, które mogłyby posłużyć jako linie przewodnie?
Jaki jest ogólny rozkład zdjęcia?
W jaki sposób obserwator odbierze kompozycję kolorów?
Wybierając ostateczną pozycję fotograf powinien rozważyć te i inne kwestie.
Wskazówka:
Lepiej jest sprawdzić obszar kadru. Oko ludzkie, zupełnie tak jak skaner szybko przebiega fotografowaną przestrzeń skupiając uwagę zarówno na obiektach jak i na ich otoczeniu.
W jaki sposób główny motyw zmienia się w odniesieniu do tła, jeśli przesuniesz się lekko w prawo czy też w lewo?
Może powinieneś przyklęknąć i z tej perspektywy spojrzeć na obraz?
A może dobrze byłoby wspiąć się nawet na niewysoki mur aby spojrzeć na całą scenerię z góry?
Maksymalne wykorzystanie motywu
Zupełnie jak z pisanym tekstem - przy tworzeniu obrazu nie można liczyć, że nieskładne kombinacje zaowocują czystym, wyraźnym efektem. Wprost przeciwnie, kluczem sukcesu jest dobrze uporządkowana kompozycja:
Relacja między pierwszym i dalszym planem musi być optymalizowana przez powolną zmianę pozycji.
Podobnie należy postępować przy umiejscawianiu horyzontu.
Rozkład obszarowy zdjęcia musi być skoordynowany z całością widoku.
Malownicze otoczenie głównego motywu zdjęcia powinno być brane pod uwagę.
Aranżacja różnych obszarów zdjęcia powinna uwydatniać ich charakter, wyrażany w skrajnej jedności i dysharmonii.
Punkty przecięcia powinny być dokładnie zaadoptowane do wrażenia jakie ma dana fotografia wywrzeć.
Powyższe zdanie odnosi się także linii rozgraniczających elementy kompozycji.
Powyższe zdanie odnosi się także linii rozgraniczających elementy kompozycji.
Przestrzeń obrazu może być szczególnie zróżnicowana poprzez wykorzystanie efektów oświetlenia.
Następujące fotografie ilustrują, jak mogą wyglądać serie niemal spontanicznych pstryknięć.
Wykorzystaj efekt panoramiczny
Pierwsze zdjęcie wygląda jak przesuwający się ruchomy obraz. Wąski format podkreśla jego rozległość. Zgodnie ze sposobem w jaki zazwyczaj patrzymy na rzeczy - od lewej do prawej, motyw umiejscowiony na linii granicznej ma wyjątkowo duży wpływ na całość zdjęcia. Efekt pseudo-panoramiczny można osiągnąć poprzez obcięcie standardowego, 35 mm-ego negatywu. Fotografowie wykorzystujący standard APS mogą podczas robienia zdjęć wybrać format panoramiczny.
Na początek zdjęcie całości
Diabeł tkwi w szczegółach
Jeden motyw - Dwie atmosfery
Miejsce pracy z minionych dni
Oczekiwanie na odpowiedni moment
|
