NUMBERS |
||||
CARDINAL (liczebniki główne) |
ORDIAL (liczebniki porządkowe) |
|||
1 |
ONE |
1 st |
FIRST |
|
2 |
TWO |
2 nd |
SECOND |
|
3 |
THREE |
3 rd |
THIRD |
|
4 |
FOUR |
4 th |
FOURTH |
|
5 |
FIVE |
5 th |
FIFTH |
|
6 |
SIX |
6 th |
SIXTH |
|
7 |
SEVEN |
7 th |
SEVENTH |
|
8 |
EIGHT |
8 th |
EIGHTH |
|
9 |
NINE |
9 th |
NINTH |
|
10 |
TEN |
10 th |
TENTH |
|
11 |
ELEVEN |
11 th |
ELEVENTH |
|
12 |
TWELVE |
12 th |
TWELFTH |
|
13 |
THIRTEEN |
13 th |
THIRTEENTH |
|
14 |
FOURTEEN |
14 th |
FOURTEENTH |
|
15 |
FIFTEEN |
15 th |
FIFTEENTH |
|
16 |
SIXTEEN |
16 th |
SIXTEENTH |
|
17 |
SEVENTEEN |
17 th |
SEVENTEENTH |
|
18 |
EIGHTEEN |
18 th |
EIGTEENTH |
|
19 |
NINTEEN |
19 th |
NINETEENTH |
|
20 |
TWENTY |
20 th |
TWENTIETH |
|
30 |
THIRTY |
30 th |
THIRTIETH |
|
40 |
FORTY |
40 th |
FORTIETH |
|
50 |
FIFTY |
50 th |
FIFTIETH |
|
60 |
SIXTY |
60 th |
SIXTIETH |
|
70 |
SEVENTY |
70 th |
SEVENTIETH |
|
80 |
EIGHTY |
80 th |
EIGHTIETH |
|
90 |
NINETY |
90 th |
NINETIETH |
|
100 |
A ONE |
HUNDRET |
100 th |
HUNDREDTH |
Pory roku |
|
Wiosna |
Spring |
Lato |
Summer |
Jesień |
Autumn |
Zima |
Winter |
Pory dnia |
|
Rano |
In the morning |
W południe |
At moon / midday |
Po południu |
In the afternoon |
Wieczorem |
In the evening |
W nocy |
At the night |
O północy |
At midnight |
Tellig the time |
|||
530 |
HALF PAST FIVE OR FIVE THIRTY |
600 |
SIX O'CLOCK OR SIX |
540 |
TWENTY TO SIX OR FIVE FORTY |
615 |
QUARTER PAST SIX OR SIX FIFTEEN |
545 |
QUARTER TO SIX OR FIVE FORTY-FIVE |
620 |
TWENTY PAST SIX OR SIX TWENTY |
am |
PRZED POŁUDNIEM |
pm |
PO POŁUDNIU |
Days of the week |
Months of the year |
Colours |
|
11. November (listopad) 12. December (grudzień) |
white (biały) pink (różowy) violet (fioletowy) navy-blue (granatowy) blue (niebieski) green (zielony) yellow (żółty) orange (pomarańczowy) red (czerwony) braun (brązowy) black (czarny) grey (szary) |
Dates (daty) |
|
We write (tak piszemy) |
21/5/1982 or 21 st May, 1982 |
We say: (tak mówimy) |
the twenty-one of May, nineteen eighty-two or may the twenty-one, nineteen eighty-two |
at |
on |
in |
six o'clok, the weekend, night, noon, half past two, five to tree, 3pm. |
Monday, Tuesday, etc., Sunday morning(s), 2 August, 6 May, 1987, 10 th January. |
spring, summer, autumn, winter, april, the morning/evening/afternoon, 1998, the 19 thcentury. |
Rzeczowniki (verbs)
|
SINGULAR (liczba pojedyńcza) |
PLURAL (liczba mnoga) |
NEAR (blisko) |
This is a chair. This is a flower. |
These are chairs. These are flowers. |
FAR (daleko) |
That is a clock. That is a table. |
Those are clocks. Those are tables. |
Sentence (zdania) |
SINGULAR (liczba pojedyńcza) |
PLURAL (liczba mnoga) |
Affirmative (twierdzące) |
There is a/an ... There is a bed in the bedroom. |
There are some ... There are two beds in the bedroom. There are some chairs in the kitchen. |
Negative (przeczące) |
There isn't a/an ... There isn't a bed in the bedroom. |
There aren't any ... There aren't any chairs in the kitchen. |
Interrogative (pytające) |
Is there a/an ...? Is there a bed in the bedroom? |
Are there any ...? Are there any chairs in the kitchen? |
Short answers (krótkie odpowiedzi) |
Yes, there is. No, there isn't. |
Yes, there are. No, there aren't. |
If |
When |
Używamy kidy nie jesteśmy pewni, że dana sytuacja na pewno się zdarzy. If I go into town, I'll buy you a newspaper. |
Używamy aby pokazaż, że dana sytuacja na pewno będzie miała miejsce. When I go into town, I'll buy you a newspaper. |
Who's |
Whose |
Who's ...? = Who is ...? Who (kto? Który?) Who's that? (kto tam ?) Who's Daved? He's my boyfriend. Who's Eve? She is Ann's sister. |
Whose ...? Whose (1którego? której? Których? 2 czyj?) Whose is this ball? Whose dog is it? It's Ann's. Whose son is Daved? |
Zaimek a / an używamy przed rzeczownikiem policzalnym, występującym w liczbie pojedynczej oraz gdy wspominamy, mówimy o czymś pierwszy raz |
|
Zaimek `a' |
Zaimek `an' |
Jeżeli rzecz rozpoczyna się od spółgłoski stawiamy zaimek `a' , oraz używamy go po czasowniku `to be', kiedy podejmujemy nasz zawód , a także po `to have' np. a dancer , he is a teather , I have a book |
Jeżeli rzecz rozpoczyna się od samogłoski stawiamy zaimek `an', np. an apple, decyduje także wymowa np. an hour [aułe(r)] |
Zaimek `the' używamy przed czymś o czym mówiliśmy przedtem albo wspominamy o tym drugi raz |
|
Używamy również `the' przed |
Nigdy nie używamy `the' przed : |
|
|
Reguły tworzenia liczby mnogiej rzeczowników |
SINGULAR (liczba pojedyńcza) |
PLURAL (liczba mnoga) |
Większość rzeczowników do liczby mnogiej bierze końcówkę -s. |
chair room wall table |
chairs rooms walls tables |
Jednak rzeczowniki zakończone na -ss, -s, -sh, -ch, -o, oraz -x do liczby mnogiej bierą końcówkę -es. |
adress bus brush bench |
adresses buses brushes benches |
Rzeczowniki zakończone na -f lub na -fe, opuszczają -f i biorą końcówkę -ves do liczby mnogiej. |
loaf knife |
loaves knives |
Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę (consonant) + y, opuszczają -y i biorą końcówkę -ies do liczby mnogiej |
strawberry cherry |
stawberries cherries |
Rzeczowniki zakończone na samogłoskę (vowel)+ y, biorą końcówkę -s. |
boy key |
boys keys |
Rzeczowniki zakończone na -o, biorą końcówkę -es. |
tomato potato |
tomatoe potatoes |
SUBJECT PRONOUNS (stawia się je przed czasownik jako jego podmiot ) I have dog. |
I |
you |
he |
she |
it |
we |
you |
they |
POSSESSIVE ADJECTIVE (trzeba po nich postawić rzeczownik) It's my dog. |
my |
you |
his |
her |
its |
our |
your |
their |
OBJECT PRONOUNS (stawia się je po czasowniku jako dopełnienie tego czasownika) Look at me. I'm Ann. |
me |
you |
him |
her |
it |
us |
you |
them |
POSSESSIVE PRONOUNS (występują na końcu zdania i nie wolno po nich postawić rzeczownika) It's mine. |
mine |
yours |
his |
hers |
------ |
ours |
yours |
Theirs |
REFLEXIVE PRONOUS (używamy gdy podmiot lub przedmiot odnosi się tak samo do rzeczy i osób) I'm hurt myself. |
myself |
yourself |
himself |
herself |
itself |
ourself |
yourself |
themself |
Countable nouns |
Uncotable nous |
To rzeczowniki policzalne, czyli te, które możemy policzyć, mają formę pojedynczą i mnogą. 1/2/3/4 apples. |
To rzeczowniki niepoliczalne, czyli te, których nie możemy policzyć, mają tylko pojedynczą formę. Some meat / sugar etc. |
Przed rzeczownikami policzalnymi używamy: `how many' , `many' , `a few'. How many eggs are there? There aren't any rolls left. There are a few eggs in the bowl. (some; not many) |
Przed rzeczownikami niepoliczalnymi używamy: `how many' , `many' , `a few'. How much butter is there? There isn't much sugar left. There is a little coffee in the pot. (some; not much) |
some |
any |
Wyraz ten może być używany przed rzeczownikiem liczby mnogiej a także w liczbie pojedynczej z kategorii nazw rzeczy niepoliczalnych w zdaniu twierdzącym. ale Wyraz `some' może być też użyty w zdaniu pytającym gdy oczekujemy odpowiedzi twierdzącej lub chcemy ją wywołać. some honey/ rice/ coffe/ ham/ cherries/ water/ pepper/ salt. There is some spinach left. There are some carrots in the fridge. |
Wyraz ten jest odpowiednikiem wyrazu `some' w zdaniu pytającym lub przeczącym any egg/ sandwich. Are there any biscuits? Is there any salt? |
|
THINGS |
PEOPLE |
PLACES |
SOME |
something |
someone |
somewhere |
ANY |
anything |
anyone |
anywhere |
NO |
nothing |
noone |
nohere |
Używamy:
`some' i jego złożenia w zdaniach pozytywnych:
There is someone in the garden.
`any' i jego złożenia w zdaniach przeczących i pytających:
Is there anything in the fridge?
There isn't anything left.
`no' i jego złożenia zamiast żaden:
There is no one in the room. (=There isn't anyone in the room.
The Imperative (tryb rozkazujący) |
Używamy trybu rozkazującego (the Imperative) do dawania komuś poleceń, rozkazów lub instrukcji. Formę twierdzącą budujemy z podstawową formą czasownika (base form of the verb). Look at this. Take my hand! Sit down. |
Formę przeczącą budujemy w następujący sposób: don't + base form of the verb. Don't stand up. Don't worry. Don't be afraid! |
Giving Advice (dawanie rad) |
|
should |
shouldn't |
Używamy kiedy mówimy co należy zrobić, lub w dawaniu rad.
You should use public transport. (= It's a good idea.) You should drink a lot of water daily. (= It's a good idea.)
|
Używamy kiedy mówimy czego nie należy robić.
You shouldn't use aerosols. (= It isn't a good idea.) You shouldn't drink too much coffee. (= It isn't a good idea.) |
Do dawania rad możemy również użyć: Why don't you...?, I think it's a good idea to..., I don't think it's a good idea to...
Why don't you use public transport? I think it's a good idea to use public transport. I don't think it's a good idea to use aerosols.
|
might/could |
Używamy `might/could' aby powiedzieć, że coś jest możliwe aby się zdarzyło. Stay away from the dog. It might/could bite you. |
can |
can't |
Can używamy jeśli udzielamy komuś pozwolenia. You can listen to the radio. (You are allowed to.) |
Can't używamy jeśli chcemy komuś czegoś zabronić lub nie udzielić pozwolenia. You can't keep pets in your room. (You aren't allowed to.) |
must (musieć) |
mustn't (nie wolno) |
Must używamy jeśli chcemy powiedzieć komuś co ma zrobić (expressing obligation) You must clean your car. (You are obliged to.) |
Mustn't używamy jeśli chcemy zabronić komuś robienia czegoś, nie jest zaprzeczeniem słowa must. You mustn't smoke in hospitals. (It's forbidden.) |
can (móc, umieć, potrafić) |
be allowed to |
Używamy `can' aby się zapytać a także dać pozwolenie, i `can't' aby odmówić, dać zakaz. A: Can I go out? B1: Of course you can. B2: I'm afraid you can't enter this room. |
Używamy `be allowed to' aby się zapytać, dać pozwolenie lub zakaz. Can I play in the garden? (Will you allow me to play in the garden?) Am I allowed to use the telephone? (What is the rule?) |
Request (prośby i polecenia) |
Offers (oferty) |
Permission (pozwolenie) |
Invitations (zaproszenie) |
|
Offering to do things:
Can I get you sth?
Can I help you?
Shall I give you sth?
I'll do it for you...
Would yopu like me to do... (shopping for you?)
Shall I do sth? |
|
Would you like sth?
Would you like to do?
Answer: I'd love to. Yes, please. |
Expressing Certainty (wyraźna pewność) |
Używamy must + infinitive without to, aby powiedzieć jakąś prawdę logiczną. This must be her bag. Her purse is inside it. (= I'm sure the bag is hers.) |
Używamy can't + infinitive without to, aby powiedzieć jakąś logiczną nieprawdę. The Rover can't be his. He is got a Lancia. (= I'm sure the Rover isn't his.) |
Exclamations (wykrzyknienia) |
|
a) How + adjective ! (przymiotnik), np.:
How surprising! How unlucky! How wonderful! How strange!
b) What a(n) + noun ! (rzeczownik), np.:
What a surprise! What a shame/pity! What an awful day! What a beautiful dress!
|
Indirect questions (pytania „pozorne”) |
|
Can you tell me... I don't know... I have no idea... Do you know... I'd like to know... I wonder... |
where she lives. |
Zastosowanie w zdaniu : |
|
Adjective (przymiotnika) |
Adverb (przysłówka) (jak? gdzie? kiedy?) |
Przymiotnik (adjective) użyty w danym zadym zdaniu odnosi się do rzeczownika użytego w tym zdaniu i w ten sposób go charakteryzuje, czyli mówi nam jaka dana rzecz lub osoba jest. |
Natomiast przysłówek (adverb) odnosi się do użytego w zdaniu czasownika, zatem mówi nam o sposobie wykonania danej czynności, informuje nas jak ta czynność została wykonana. |
He is careful driver. The happy child smiled. She was a fast runner. They were good singers. She was holding a bouquet of pretty flowes. |
He drives carefully. The child smiled happily. She could run very fast. They sang very well. `Excuse me' the young woman said sweetly. |
too |
enough |
Używamy `too' przed przymiotnikami i przysłówkami, ma negatywne znaczenie. Don't get too close to the python. |
Używamy przed przymiotnikami i przysłówkami, ma pozytywne znaczenie. Pythons are strong enough to kill you. |
Porównanie stopni przymiotnika |
|||
|
ADJECTIVE ( stopień równy ) |
COMPARATIVE ( stopień wyższy) |
SUPERLATIVE ( stopień najwyższy ) |
Przymiotnik jedno-sylabowy |
cheap large big |
cheaper (than) larger bigger |
the cheapest (of, in) the largest the biggest |
Przymiotnik, który kończy się spółgłoską -y |
noisy |
noisier |
the noisiest |
Przymiotnik, który posiada dwie lub więcej sylab |
expensive |
more expensive |
the most expensive |
Przymiotniki nieregularne |
good bad little |
better worse less |
the best the worst the least |
|
much many |
more |
the most |
Użycie stopni przymiotnika w języku angielskim |
Stopnia równego (adjective) używamy jeśli chcemy powiedzieć, że coś (nie) jest takie jak coś, stosujemy wtedy `( not ) as + adjective + as' np.: Stratford-upon-Avon isn't as noisy as LA. |
Stopnia wyższego przymiotnika (comparative form) używamy gdy porównujemy dwie osoby, rzeczy lub miejsca, zwykle stosujemy wtedy `than' np.: The parthenon is older than the Colosseum. |
Stopnia wyższego (comparative form) możemy również użyć jeśli porównujemy dwie rzeczy i chcemy powiedzieć, że coś jest bardziej jakieś od czegoś, zwykle stosujemy wtedy konstrukcji `much + comparative form' np.: Stratford is much quieter than LA. |
Stopień najwyższy( the superlative form ) używamy jeśli porównujemy ze sobą więcej rzecz, stosujemy wtedy `the ... of / in' np.: The Great Pyarmid of Cheops are the oldest of all. |
Kolejność stawiania przymiotników |
Opinia, rozmiar, wiek, waga, kształt, kolor, pochodzenie, materiał, przeznaczenie. |
Przymiotniki określają rzeczowniki. Posiadają one tą samą formę dla liczby mnogiej i pojedynczej. a blue dress - two blue dresses |
Są dwa typy przymiotników:
|
Opinion adjectives stawiamy przed fact adjectives. Ann's wearing a beautifull blac dress. |
Fact Adjectives Size (rozmiar) small, big, short, long, etc Weight (waga) heavy, light etc Shape (kształt, wygląd) triangular, round, rectangular, square, etc Colour (kolor) dark, light, blue, pink, cream, etc Material (materiał) cotton. Leather, silk, plastic, woollen, nylon, metal, gold, silver, aaaaaaaaaaaaaaaa velvet, wooden, canvans, etc. |
It is a beautiful long light blue, silk skirt. I can't find my small triangular gold earrings. She's wearineg a pretty pink woollen jumper. He bought a pair of expensive brown leather shoes. Ann was wearing a nice black velvet dress. |
already (już, poprzednio) |
just (właśnie, dopiero co, zaledwie) |
yet (jeszcze, w pyt: już, przecież) |
Wyrazów tych używamy w zdaniach twierdzących, pozytywnych, np.: He has already made his bed. I have just broken the vase. |
Tego wyrazu używamy w zdaniach pytających lub przeczących. Have you done the shopping yet? She hasn't phoned her mother yet. |
for (od, przez, na jakiś czas ) |
since (od tego czasu, od określonego czasu, odkąd) |
Używamy o okresie trwania jakiejś czynności. I have been living here for twenty years. We haven't seen Mrs Braun for three years. He has been studing Doutsch for five week. |
Używamy kiedy mówimy, że czynność zaczęła się w jakimś punkcie w przeszłości. He has been studing English since 1996. Ann and David have been together since 1999. |
be going to |
will |
Wyrażenia tego używamy aby powiedzieć o przyszłych planach lub zamiarach a także, aby przepowiedzieć co się wydarzy w przyszłości bo dowody na to mamy w teraźniejszości. I'm going to buy a new hat. He is going to fall! |
Wyrażenia tego używamy gdy jest to jakaś nagła decyzja podjęta w chwili mówienia, używamy go również gdy mówimy o tym co myślimy lub sobie coś wyobrażamy. I think the weather will get warmer soon. I'll take these, please. |
used to |
be/get used to |
Wyrażenia tego, używamy mówiąc o czynności przeszłej, która nabrała charakteru przyzwyczajenia, ale została zaniechana. |
Wyrażenia tego używamy aby wyrazić czynność stałą, która nabrała charakteru przyzwyczajenia. Jest stosowana po formach ciągłych -ing i rzeczownikach. |
Time words (określenia czasu) |
Wyrażenia `will' nie używamy po takich określeniach czasu: `before', `after', `while', `until', `if', `when' ale zamiast tego używamy czasu present simple. Let's go before it starts raining. |
Jednak `when' możemy użyć z wyrażeniem `will' jeśli są to wyrazy pytające (question word). I don't know when father will come. (question word) Please tell me when father comes. (time words) |
Używamy: |
You have to buy a ticked before getting on the train.
You don't have to help me wash the car. (... but you can if you want to.)
You must stay away from the boats. (It's very important that you stay away from the boats.)
You mustn't go near the rocks. (It's very important that you don't go near the rocks.)
You mustn't steal from other people. (It's illegal.)
|
Infinitive witout to (do) |
to - infinitive (to do) |
-ing form (doing) |
||||
can could feel hear let make |
may might must will would |
advise agree appear begin choose claim decide demand difficult expect forget (not remember) glad happy heed help |
hope learn manage offer promise remember (not forget) refuse seem stop (stop briefly to do sth else) sorry teach threaten try |
want would like would love would prefer
sb + to do advise ask beg command encourage forbid invite order warn |
accuse sb of admit (to) can't stand couldn't help dislake don't mind enjoy fancy finish forget (not recall) forgive hate imagine |
keep (=continue) like mind (=object to) look forward to love prefer remember (recall) regret stop (finish, give up) suggest what about ...? |
Question Tags
(doczepki pytaniowe)
Doczepki pytaniowe są to bardzo krótkie uzupełnienia zdań twierdzących lub przeczących, majace szyk pytania ogólnego, stosowane w celu uzyskania potwierdzenia. Odpowiednikami w języku polskim są m.in. zwroty: nieprawdaż?, prawda?, czyż nie?
Zd. twierdz. + doczepka przecząca, tzn czasownik (posiłkowy) z `not' + zaimek
Zd. przeczące + doczepka twierdząca, tzn czasownik (posiłkowy) + zaimek
Przykłady:
Eva is ill, isn't she?
He hasn't any money, has he?
You won't forget, will you?
We must leave soon, mustn't we?
He used to play the guitar, didn't he?
Do it now, will you?
Let's go home, shall we?
I'm younger than David, aren't I?
Wyjątki:
Let's (go), shall we?
Do/Don't do, will you?
I am ......, aren't I?
This/That is ......, isn't it?
These/Those are ......, aren't they?
Reported Statements
(mowa zależna)
Mowa zależna w języku angielskim polega na zreferowaniu innej osobie słów wypowiedzianych przez daną osobę. Najczęściej stosowane czasowniki wprowadzające to said i told. Nastepnie zmianie ulega czas w mowie niezależnej o jeden niżej od czasu w tym zdaniu. Likwidujemy również cudzysłów, wykrzyknik lub pytajnik. W związku z tym, że zmianie ulega reakcja czasowo - miejscowa, niektóre słowa ulegają zmianie:
Mowa niezależna |
Mowa zależna |
||
this these here now ago last
today tomorrow next day tonight yesterday 3 days ago last month |
|
that those there then before the pervious
that day that night the next day/ the following day the following day the day before/ the previous day 3 days before the month before/ the previous month |
|
can could may must
should ought to needn't |
|
could could might must (jeżeli wyraża namowę, wnioskowanie, zakaz lub nakaz o charakterze stałym) should ought to didn't have to/ wouldn't have to |
shall would (w przypadku domysłów, przewidywań lub w odniesieniu do przyszłości)
A: `I shall be at work until miednight,' he said. B: He said that he would be at work until midnight.
A: `Shall we have enough time?' he wondered. B: He wondered if they would have enough time. |
shall should (w przypadku propozycji, ofert lub kiedy prosimy o radę)
A: She asked, `Shall I talk to David?' B: She asked if she should talk to David.
A: `what shall I do, father?' he asked. B: He asked his father what he should do. |
must must/ had to (wyraża przymus, obowiązek lub zobowiązanie w chwili mówienia wypełnione stosunkowo szbko)
A: `I must go and clean my teeth,' she said. B: Sha said that she must/ had to go and clean her teeth. |
must must/ would have to (wyraża przymus, obowiązek lub zobowiązanie wykonania danej czynności w przyszłości)
A: `We must leave for London on Sunday.' B: He said that they must/ would have to leave for London on Sunday. |
Różnica pomiędzy `tell' i `say' polega na tym, że say używamy z lub bez zaimka osobowego. Jednak gdy chcemy go użyć musimy po `say' użyć `to', a dopiero następnie zaimek osobowy. Natomiast czasownik tell zawsze używamy z zaimkiem osobowym, np.:
A: „It's raining heavily”, he said.
B: He said (that) it was raining heavily.
C: He said to me (that) it was raining heavily.
D: He told us (that) it was raining heavily.
W zdaniach twierdzących, oprócz czasowników `to say', `to tell', można również stosować inne czasowniki, np.: to advise - radzić,to apologise - przepraszać (kogoś za coś),to answer - odpowiadać, to explain - wyjaśnić, to reply - odpowiadać, to repeat - powtórzyć, to suggest - proponować, to promise - obiecać, to remark - zrobić uwagę, refuse - odmawiać, odrzucać.
W mowie zależnej w zdaniach dotyczących niezmiennych, stałych praw przyrody lub faktów dotyczących otaczającego nas świata, czas użyty w mowie zależnej nie ulega zmianie.
A: Green-cheeked parrots live in Mexico.
B: He said that green-cheeked live in Mexico.
Gdy referujemy zdanie w czasie:
teraźniejszym i dana wypowiedz jest nadal aktualna, wtedy czas w obrębie tego zdania się nie zmienia, np.:
I want to help. She says that she wants to help.
przeszłym, gdy dana wypowiedź nie jest już aktualna, wtedy zdanie musimy zmienić na czas stojący niżej, np.:
I want to help. He said that he wanted to help.
Przekształcanie pytań na mowę zależną, polega na tym, że oprócz zmiany czas musimy pamiętać o zmianie szyku pytającego i wprowadzaniu słowa if i pojawia się zdanie twierdzące.. Oto dwa przykłady zmian pytań na mowę zależna:
Ask/etc + wh- +subject + verb.
A: Where do you live? B: She asked (me) where I lived. |
Ask/etc +if + subject + verb.
A: Have you got a pet? B: He asked (me) if I had a pet. |
Po przekształceniu pytań na mowę zależną, w zdaniu nadrzędnym, oprócz czasownika to ask można stosowac również inne czasowniki, np.: to wonder - być ciekawym, to question - wypytywać, to enquire - zasięgać informacji, want to now - chcieć wiedzieć, to find out - dowiedzieć się.
W mowie zależnej polecenia, rozkazy i prośby ulegają zamianie na konstrukcje bezokolicznikowe, czyli zdania dopełnieniowe -przed danym czasownikiem stawiamy słowo to. Tymi czasownikami są np.: to tell - (tutaj) kazać, to ask - poprosić, to order - polecić, nakazać, to advise - poradzić, to command rozkazać, kazać, to warn - ostrzegać, tu suggest - sugerować.
ask/tell + direct object + (not) +to + infinitive (bezokolicznik)
A: Check the manual, please. B: He asked me to check the manual. |
A: Don't touch the wire, please. B: He told me not to touch the wire. |
Przykłady zamiany czasów w mowie zależnej
Czasy w mowie zależnej |
|||
Subject + verb(-s) I like you. |
Present Perfect Subject + have/has + Past Partciple (III forma) I have liken you. |
Present Continous Subject + am/are/is + verb + -ing I am reading. |
Present Perfect Continous Subject + have/has + verb + ing I have been reading. |
Subject + Past (II forma) I liked you. |
|
Past Continous Subject + was/were +verb + -ing I was reading. |
|
Past Perfect Simple Subject + had + Past Participle (III forma) I had liked you. |
Past Perfect Continous Subject + had + been + verb + -ing I had been reading. |
Czasy przyszłe w mowie zależnej |
Subject + shall/will + verb. I will read. |
Subject + would + verb. I would read. |
Future Perfect Simple in the Past Subject + would + have + verb (III forma) I would have read. |
Present Simple Past Simple
“He walks to school,” she said. She said (that) he walked to school. (also: walks)
Present Continuous Past Continuous
“He is walking to school,” she said. She said (that) he was walking to school.
Past Simple Past Perfect
“He walked to school,” she said. She said (that) he had walked to school.
Past Continuous Past Perfect Continuous
“He was walking to school,” she said. She said (that) he had been walking to school.
Future Simple would + bare infinitive
“He will walk to school,” she said. She said (that) he would walk to school.
Present Perfect Past Perfect
“He has walked to school,” she said. She said (that) he had walked to school.
Present Perfect Continuous Past Perfect Continuous
“He has been walking to school,” she said. She said (that) he had been walking to school.
Zmiana czasowników w mowie zależnej
Direct speech |
Reported speech |
play is playing will play have played played
have been playing was playing |
played was playing would play had played had played played had been playing had been playing was playing |
Conditionals
(okresy warunkowe)
Okresy warunkowe są to zdania złożone, które składają się z dwuch zdań: zdania głownegi i zdania podrzędnego (warunkowego). Zdanie główne określa pewną sytuację, która jest, była lub będzie możliwa do realizacji jeżeli zostanie, został lub byłby spełniony warunek określony w zdaniu podrzędnym nazywanym zdaniem warunkowym. W zależności od prawdopodobieństwa wystąpienia danej sytuacji używamy określonego trybu/ okresu warunkowego.
Zdania warunkowe składają się z dwóch części, które mogą występować w różnej kolejności.
Zdanie warunkowe
If jeśli, gdyby (używamy kiedy nie jesteśmy pewni czy dana czynność będzie miała miejsce); when kiedy (używamy aby wykazać, ukazać, że dana czynność na pewno będzie miała miejsce); unless (= if not) chyba, że; until do (czasu), aż do; till aż, dopóki nie; as soon as skoro tylko; as long as pod warunkiem, że; before zanim, przed, przedtem, poprzednio; after później, potem, według; by the time; in case na wypadek gdyby,
Zdanie główne
Conditionals type 0 (Okres warunkowy typu 0)
Jest podtypem I okresu warunkowego, wyraża różne prawa (biologiczne, fizyczne itp.) lub coś oczywistego. Możemy go również użyć aby powiedzieć o czymś, co jest rezultatem jakieś czynności. Dotyczy czasu teraźniejszego .
If + zdanie warunkowe (Present Simple) + zdanie główne (Present Simple)
If it rains, it is wet.
Conditionals type 1 (Okres warunkowy typu I)
Odnosi się do przyszłości (lub teraźniejszości) i mówi nam o pewnej sytuacji, której realizacja będzie możliwa, jeśli zostanie spełniony warunek określony w zdaniu podrzędnym (warunkowym). Używamy I okresu warunkowego aby powiedzieć o rzeczywistych lub bardzo prawdopodobnych sytuacjach w teraźniejszości lub w przyszłości.
When + zdanie w czasie Present Simple + zdanie w czasie Future Simple
I will help you, if you ask me to.
I will repair my bicycle,if I find tools.
If I meet David, I will give it to him.
If don't study hard, you will fail your examination.
John will not be happy,if he sees it.
If you give me some money, I will buy a new newspaper.
Conditionals type 2 (Okres warunkowy typu II)
Okres ten również dotyczy teraźniejszości i przyszłości. Używamy go aby powiedzieć o rzeczach nie zawsze możliwych do spełnienia lub ich spełnienie jest bardzo mało prawdopodobne.
if + zdanie w czasie Past Simple + zdanie w czasie Future in the past
Future in the past would/ could/ might/ should + bezokolicznik
I would help him, if he asked me.
If I had more money, I would buy a porshe.
If I were you, I would do this.
If I met Paul, I would give it to him.
If I had more time, I would travel more often.
If I earned more, my wife could stay home and look after the children.
Conditionals type 3 (Okres warunkowy typu III
Okres ten dotyczy przeszłości. Używamy go aby powiedzieć o realizacji rzeczy, sytuacji, czynności, nie możliwych do spełnienia, ponieważ dotyczą one przeszłości.
if + zdanie w czasie Past Perfect + zdanie w czasie Future Perfect in the past
Future Perfect in the past (would have + -ed lub Past Participle)
If I had know your problem, I would have helped you.
If I had met Paul, I would have given it to him.
If I had known your telephone number, I would have phoned you.
We might have met him, if we had left earlier.
Podsumowanie okresów warunkowych:
Conditional |
If - clause (warunek) |
Main clause (skutek) |
|
1st |
If (jeśli) + |
Present Simple Present Continuous Present Perfect |
Future Simple rozkaz / zakaz czasowniki modalne |
2nd |
If (gdyby) +
|
Past Simple Past Continuous |
would/could/should (do) |
3rd |
If (gdyby) +
|
Past Perfect Past Perfect Continuous |
would have done |
Conditionals |
I dotyczy przyszłości If Present Simple, Future Simple If I meet David, I will tell him. Jeśli spotkam Dawida, powiem mu. |
II dotyczy teraźniejszości If Past Simple, would + I forma If I had money, I would buy a car. Gdybym miała pieniądze, kupiłabym auto. |
III dotyczy przeszłości If Past Perfect, would + have + III f If she had studied, she would have passed the exam. Gdyby się ona uczyła, to by zdała egzamin. |
Passive Voice
(strona birena)
Tworzenie
Stronę bierną tworzymy w języku angielskim poprzez podanie odpowiedniej formy czasownika `to be' w takim czasie oraz dla takiej osoby jak potrzebujemy a następnie postawieniu czasownika w trzeciej formie czyli Past Participle.
Subject + `to be' + Past Participle
Użycie
Strony biernej używamy w sytuacji gdy ważne jest wyrażenie tego, jakiej czynności została poddana dana rzecz niż stwierdzenie kto ją wykonał.
Zmiana zdań ze strony czynnej na bierną
David reads a book. (Present Simple)
aby utworzyć zdanie ze strony czynnej na bierną należy zamienić dopełnienie (a book) na podmiot (A book), dodać czasownik `to be' (używając czasu ze zdania podstawowego czyli is be) i czasownik w trzeciej formie (past participle, czyli read). Dzieki temu otrzymujemy nowe zdanie:
A book is be read by David.
These nasty hackers blocked my computer yesterday.
My computer was blocked.
Przykłady
A book is read by Ann.
The cat is being stroked by Eve.
Zmiana czasowników w stronie biernej
Active |
Passive |
make is making was making made have made had made will make can make |
is made is being made was being made was made have been made had been made will be made can be made |
Przegląd strony biernej przez czasy
Present Simple
Subject + am, is, are + be + Past Participle
Present Continuous
Subject + am, are, is +being + Past Participle
Present Perfect
Subject + have/has + be + Past Participle
Present Perfect Continuous
Subject + have/has + been + Past Participle
Past Simple
Subject + was, were + be + Past Participle
Past Conitnuous
Subject + was/were +being + Past Participle
Past Perfect
Subject + had + been + Past Participle
Future Simple
Subject + will + be + Past Participle
Wishes
Unreal Past
Zjawisko to dotyczy zdań występujących po takich wyrażeniach jak:
I wish (Żałuję, że nie/ Życzyłabym sobie żeby)
If only (Jeśli tylko)
As if
Would to God
Imagire (Wyobraź sobie)
Suppose /-ing (Przypuśćmy)
I'd (I would) rather you
I'd (I would) better you
I wonder you
Zjawisko to polega na użyciu czasu o jeden niższego w stosunku do czasu którego mamy na myśli:
teraźniejszość Past Simple
przeszłość Past Perfect
Dodatkowo po konstrukcji `I wish' możemy użyć `would do', ale tylko i wyłącznie w takiej sytuacji, kiedy zdanie ma wyraźny charakter życzenia lub pragnienia wybiegającego w przyszłość.
Przykłady:
I wish I could go to the party.
I'd rather David cooked dinner today.
I'd rather David had cooked dinner yeasterday.
I'd rather go to school today.
I'd rather have gone to school yeasterdy.
ble
11
10
11