Język angielski gramatyka


NUMBERS

CARDINAL

(liczebniki główne)

ORDIAL

(liczebniki porządkowe)

1

ONE

1 st

FIRST

2

TWO

2 nd

SECOND

3

THREE

3 rd

THIRD

4

FOUR

4 th

FOURTH

5

FIVE

5 th

FIFTH

6

SIX

6 th

SIXTH

7

SEVEN

7 th

SEVENTH

8

EIGHT

8 th

EIGHTH

9

NINE

9 th

NINTH

10

TEN

10 th

TENTH

11

ELEVEN

11 th

ELEVENTH

12

TWELVE

12 th

TWELFTH

13

THIRTEEN

13 th

THIRTEENTH

14

FOURTEEN

14 th

FOURTEENTH

15

FIFTEEN

15 th

FIFTEENTH

16

SIXTEEN

16 th

SIXTEENTH

17

SEVENTEEN

17 th

SEVENTEENTH

18

EIGHTEEN

18 th

EIGTEENTH

19

NINTEEN

19 th

NINETEENTH

20

TWENTY

20 th

TWENTIETH

30

THIRTY

30 th

THIRTIETH

40

FORTY

40 th

FORTIETH

50

FIFTY

50 th

FIFTIETH

60

SIXTY

60 th

SIXTIETH

70

SEVENTY

70 th

SEVENTIETH

80

EIGHTY

80 th

EIGHTIETH

90

NINETY

90 th

NINETIETH

100

A

ONE

HUNDRET

100 th

HUNDREDTH

Pory roku

Wiosna

Spring

Lato

Summer

Jesień

Autumn

Zima

Winter

Pory dnia

Rano

In the morning

W południe

At moon / midday

Po południu

In the afternoon

Wieczorem

In the evening

W nocy

At the night

O północy

At midnight

Tellig the time

530

HALF PAST FIVE

OR

FIVE THIRTY

600

SIX O'CLOCK

OR

SIX

540

TWENTY TO SIX

OR

FIVE FORTY

615

QUARTER PAST SIX

OR

SIX FIFTEEN

545

QUARTER TO SIX

OR

FIVE FORTY-FIVE

620

TWENTY PAST SIX

OR

SIX TWENTY

am

PRZED POŁUDNIEM

pm

PO POŁUDNIU


Days of the week

Months of the year

Colours

  1. Monday

  2. Tuesday

  3. Wednesday

  4. Thursday

  5. Friday

  6. Saturday

  7. Sunday

  1. January (styczeń)

  2. February (luty)

  3. March (marzec)

  4. April (kwiecień)

  5. May (maj)

  6. June (czerwiec)

  7. July (lipiec)

  8. August (sierpień)

  9. September (wrzesień)

  10. October (październik)

11. November (listopad)

12. December (grudzień)

white (biały)

pink (różowy)

violet (fioletowy)

navy-blue (granatowy)

blue (niebieski)

green (zielony)

yellow (żółty)

orange (pomarańczowy)

red (czerwony)

braun (brązowy)

black (czarny)

grey (szary)

Dates

(daty)

We write

(tak piszemy)

21/5/1982

or

21 st May, 1982

We say:

(tak mówimy)

the twenty-one of May, nineteen eighty-two

or

may the twenty-one, nineteen eighty-two

at

on

in

six o'clok,

the weekend,

night,

noon,

half past two,

five to tree, 3pm.

Monday, Tuesday, etc.,

Sunday morning(s),

2 August,

6 May, 1987,

10 th January.

spring, summer, autumn, winter,

april,

the morning/evening/afternoon,

1998,

the 19 thcentury.

Rzeczowniki (verbs)

SINGULAR

(liczba pojedyńcza)

PLURAL

(liczba mnoga)

NEAR (blisko)

This is a chair.

This is a flower.

These are chairs.

These are flowers.

FAR (daleko)

That is a clock.

That is a table.

Those are clocks.

Those are tables.

Sentence

(zdania)

SINGULAR

(liczba pojedyńcza)

PLURAL

(liczba mnoga)

Affirmative (twierdzące)

There is a/an ...

There is a bed in the bedroom.

There are some ...

There are two beds in the bedroom.

There are some chairs in the kitchen.

Negative

(przeczące)

There isn't a/an ...

There isn't a bed in the bedroom.

There aren't any ...

There aren't any chairs in the kitchen.

Interrogative

(pytające)

Is there a/an ...?

Is there a bed in the bedroom?

Are there any ...?

Are there any chairs in the kitchen?

Short answers (krótkie odpowiedzi)

Yes, there is.

No, there isn't.

Yes, there are.

No, there aren't.

If

When

Używamy kidy nie jesteśmy pewni, że dana sytuacja na pewno się zdarzy.

If I go into town, I'll buy you a newspaper.

Używamy aby pokazaż, że dana sytuacja na pewno będzie miała miejsce.

When I go into town, I'll buy you a newspaper.

Who's

Whose

Who's ...? = Who is ...?

Who (kto? Który?)

Who's that? (kto tam ?)

Who's Daved? He's my boyfriend.

Who's Eve? She is Ann's sister.

Whose ...?

Whose (1którego? której? Których? 2 czyj?)

Whose is this ball?

Whose dog is it? It's Ann's.

Whose son is Daved?

Zaimek a / an używamy przed rzeczownikiem policzalnym, występującym w liczbie pojedynczej oraz gdy wspominamy, mówimy o czymś pierwszy raz

Zaimek `a'

Zaimek `an'

Jeżeli rzecz rozpoczyna się od spółgłoski stawiamy zaimek `a' , oraz używamy go po czasowniku `to be', kiedy podejmujemy nasz zawód , a także po `to have' np. a dancer , he is a teather , I have a book

Jeżeli rzecz rozpoczyna się od samogłoski stawiamy zaimek `an', np. an apple, decyduje także wymowa np. an hour [aułe(r)]

Zaimek `the' używamy przed czymś o czym mówiliśmy przedtem albo wspominamy o tym drugi raz

Używamy również `the' przed

Nigdy nie używamy `the' przed :

  • nazwami : rzek (the Amazon River), mórz (the Black Sea), oceanów (the Atlantic) oraz przed łańcuchami górskimi (the Alps)

  • narodowościami (the English), nazwiskami rodzin (the Browns), nazwami plemion (the Jivaro Indians)

  • imionami wlasnymi (David, Ann),

  • nazwami państw (Poland), posiłków (breakfast) oraz sportów i gier (tennis)

Reguły tworzenia liczby mnogiej rzeczowników

SINGULAR

(liczba pojedyńcza)

PLURAL

(liczba mnoga)

Większość rzeczowników do liczby mnogiej bierze końcówkę -s.

chair

room

wall

table

chairs

rooms

walls

tables

Jednak rzeczowniki zakończone na -ss, -s, -sh, -ch, -o, oraz -x do liczby mnogiej bierą końcówkę -es.

adress

bus

brush

bench

adresses

buses

brushes

benches

Rzeczowniki zakończone na -f lub na -fe, opuszczają -f i biorą końcówkę -ves do liczby mnogiej.

loaf

knife

loaves

knives

Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę (consonant) + y, opuszczają -y i biorą końcówkę -ies do liczby mnogiej

strawberry

cherry

stawberries

cherries

Rzeczowniki zakończone na samogłoskę (vowel)+ y, biorą końcówkę -s.

boy

key

boys

keys

Rzeczowniki zakończone na -o, biorą końcówkę -es.

tomato

potato

tomatoe

potatoes

SUBJECT PRONOUNS

(stawia się je przed czasownik jako jego podmiot )

I have dog.

I

you

he

she

it

we

you

they

POSSESSIVE ADJECTIVE

(trzeba po nich postawić rzeczownik)

It's my dog.

my

you

his

her

its

our

your

their

OBJECT PRONOUNS

(stawia się je po czasowniku jako dopełnienie tego czasownika)

Look at me. I'm Ann.

me

you

him

her

it

us

you

them

POSSESSIVE PRONOUNS

(występują na końcu zdania i nie wolno po nich postawić rzeczownika)

It's mine.

mine

yours

his

hers

------

ours

yours

Theirs

REFLEXIVE PRONOUS

(używamy gdy podmiot lub przedmiot odnosi się tak samo do rzeczy i osób)

I'm hurt myself.

myself

yourself

himself

herself

itself

ourself

yourself

themself

Countable nouns

Uncotable nous

To rzeczowniki policzalne, czyli te, które możemy policzyć, mają formę pojedynczą i mnogą.

1/2/3/4 apples.

To rzeczowniki niepoliczalne, czyli te, których nie możemy policzyć, mają tylko pojedynczą formę.

Some meat / sugar etc.

Przed rzeczownikami policzalnymi używamy: `how many' , `many' , `a few'.

How many eggs are there?

There aren't any rolls left.

There are a few eggs in the bowl. (some; not many)

Przed rzeczownikami niepoliczalnymi używamy: `how many' , `many' , `a few'.

How much butter is there?

There isn't much sugar left.

There is a little coffee in the pot. (some; not much)

some

any

Wyraz ten może być używany przed rzeczownikiem liczby mnogiej a także w liczbie pojedynczej z kategorii nazw rzeczy niepoliczalnych w zdaniu twierdzącym. ale Wyraz `some' może być też użyty w zdaniu pytającym gdy oczekujemy odpowiedzi twierdzącej lub chcemy ją wywołać.

some honey/ rice/ coffe/ ham/ cherries/ water/ pepper/ salt.

There is some spinach left.

There are some carrots in the fridge.

Wyraz ten jest odpowiednikiem wyrazu `some' w zdaniu pytającym lub przeczącym

any egg/ sandwich.

Are there any biscuits?

Is there any salt?


THINGS

PEOPLE

PLACES

SOME

something

someone

somewhere

ANY

anything

anyone

anywhere

NO

nothing

noone

nohere

Używamy:

There is someone in the garden.

Is there anything in the fridge?

There isn't anything left.

There is no one in the room. (=There isn't anyone in the room.


The Imperative

(tryb rozkazujący)

Używamy trybu rozkazującego (the Imperative) do dawania komuś poleceń, rozkazów lub instrukcji. Formę twierdzącą budujemy z podstawową formą czasownika (base form of the verb).

Look at this.

Take my hand!

Sit down.

Formę przeczącą budujemy w następujący sposób: don't + base form of the verb.

Don't stand up.

Don't worry.

Don't be afraid!

Giving Advice

(dawanie rad)

should

shouldn't

Używamy kiedy mówimy co należy zrobić, lub w dawaniu rad.

You should use public transport.

(= It's a good idea.)

You should drink a lot of water daily.

(= It's a good idea.)

Używamy kiedy mówimy czego nie należy robić.

You shouldn't use aerosols.

(= It isn't a good idea.)

You shouldn't drink too much coffee.

(= It isn't a good idea.)

Do dawania rad możemy również użyć: Why don't you...?, I think it's a good idea to..., I don't think it's a good idea to...

Why don't you use public transport?

I think it's a good idea to use public transport.

I don't think it's a good idea to use aerosols.


might/could

Używamy `might/could' aby powiedzieć, że coś jest możliwe aby się zdarzyło.

Stay away from the dog. It might/could bite you.

can

can't

Can używamy jeśli udzielamy komuś pozwolenia.

You can listen to the radio.

(You are allowed to.)

Can't używamy jeśli chcemy komuś czegoś zabronić lub nie udzielić pozwolenia.

You can't keep pets in your room.

(You aren't allowed to.)


must (musieć)

mustn't (nie wolno)

Must używamy jeśli chcemy powiedzieć komuś co ma zrobić (expressing obligation)

You must clean your car. (You are obliged to.)

Mustn't używamy jeśli chcemy zabronić komuś robienia czegoś, nie jest zaprzeczeniem słowa must.

You mustn't smoke in hospitals. (It's forbidden.)

can (móc, umieć, potrafić)

be allowed to

Używamy `can' aby się zapytać a także dać pozwolenie, i `can't' aby odmówić, dać zakaz.

A: Can I go out?

B1: Of course you can.

B2: I'm afraid you can't enter this room.

Używamy `be allowed to' aby się zapytać, dać pozwolenie lub zakaz.

Can I play in the garden?

(Will you allow me to play in the garden?)

Am I allowed to use the telephone?

(What is the rule?)

Request

(prośby i polecenia)

Offers

(oferty)

Permission

(pozwolenie)

Invitations

(zaproszenie)

  1. asking people o do things:

  • Can/Could you (do)...?

  • Do you think you could (do)...?

  • Will/Would you (do)...?

  1. asking for thinks:

  • Can/ Could/ May I have...?

  • I'd like (to do) ...

Offering to do things:

Can I get you sth?

Can I help you?

Shall I give you sth?

I'll do it for you...

Would yopu like me to do... (shopping for you?)

Shall I do sth?

  1. asking for permission

  • Can/ Could/ May I (do)... ?

  • Do you think I could (do)...?

  1. giving permission

  • Yes, you can/ could/ may.

Would you like sth?

Would you like to do?

Answer: I'd love to.

Yes, please.

Expressing Certainty

(wyraźna pewność)

Używamy must + infinitive without to, aby powiedzieć jakąś prawdę logiczną.

This must be her bag. Her purse is inside it.

(= I'm sure the bag is hers.)

Używamy can't + infinitive without to, aby powiedzieć jakąś logiczną nieprawdę.

The Rover can't be his. He is got a Lancia.

(= I'm sure the Rover isn't his.)


Exclamations (wykrzyknienia)

  • Używamy komentując coś co dzieje się w danej chwili, lub jest to nasza reakcja na coś nowego.

  • Pokazyją jacy jesteśmy szczęśliwi, smutni lub zaskoczeni.

a) How + adjective ! (przymiotnik), np.:

How surprising! How unlucky!

How wonderful! How strange!

b) What a(n) + noun ! (rzeczownik), np.:

What a surprise! What a shame/pity!

What an awful day! What a beautiful dress!

Indirect questions

(pytania „pozorne”)

Can you tell me...

I don't know...

I have no idea...

Do you know...

I'd like to know...

I wonder...

where she lives.


Zastosowanie w zdaniu :

Adjective

(przymiotnika)

Adverb (przysłówka)

(jak? gdzie? kiedy?)

Przymiotnik (adjective) użyty w danym zadym zdaniu odnosi się do rzeczownika użytego w tym zdaniu i w ten sposób go charakteryzuje, czyli mówi nam jaka dana rzecz lub osoba jest.

Natomiast przysłówek (adverb) odnosi się do użytego w zdaniu czasownika, zatem mówi nam o sposobie wykonania danej czynności, informuje nas jak ta czynność została wykonana.

He is careful driver.

The happy child smiled.

She was a fast runner.

They were good singers.

She was holding a bouquet of pretty flowes.

He drives carefully.

The child smiled happily.

She could run very fast.

They sang very well.

`Excuse me' the young woman said sweetly.

too

enough

Używamy `too' przed przymiotnikami i przysłówkami, ma negatywne znaczenie.

Don't get too close to the python.

Używamy przed przymiotnikami i przysłówkami, ma pozytywne znaczenie.

Pythons are strong enough to kill you.

Porównanie stopni przymiotnika

ADJECTIVE

( stopień równy )

COMPARATIVE

( stopień wyższy)

SUPERLATIVE

( stopień najwyższy )

Przymiotnik jedno-sylabowy

cheap

large

big

cheaper (than)

larger

bigger

the cheapest (of, in)

the largest

the biggest

Przymiotnik, który kończy się spółgłoską -y

noisy

noisier

the noisiest

Przymiotnik, który posiada dwie lub więcej sylab

expensive

more expensive

the most expensive

Przymiotniki nieregularne

good

bad

little

better

worse

less

the best

the worst

the least

much

many

more

the most

Użycie stopni przymiotnika w języku angielskim

Stopnia równego (adjective) używamy jeśli chcemy powiedzieć, że coś (nie) jest takie jak coś, stosujemy wtedy `( not ) as + adjective + as' np.:

Stratford-upon-Avon isn't as noisy as LA.

Stopnia wyższego przymiotnika (comparative form) używamy gdy porównujemy dwie osoby, rzeczy lub miejsca, zwykle stosujemy wtedy `than' np.:

The parthenon is older than the Colosseum.

Stopnia wyższego (comparative form) możemy również użyć jeśli porównujemy dwie rzeczy i chcemy powiedzieć, że coś jest bardziej jakieś od czegoś, zwykle stosujemy wtedy konstrukcji `much + comparative form' np.:

Stratford is much quieter than LA.

Stopień najwyższy( the superlative form ) używamy jeśli porównujemy ze sobą więcej rzecz, stosujemy wtedy `the ... of / in' np.:

The Great Pyarmid of Cheops are the oldest of all.

Kolejność stawiania przymiotników

Opinia, rozmiar, wiek, waga, kształt, kolor, pochodzenie, materiał, przeznaczenie.

Przymiotniki określają rzeczowniki. Posiadają one tą samą formę dla liczby mnogiej i pojedynczej. a blue dress - two blue dresses

Są dwa typy przymiotników:

  • Opinion adjectives czyli opinia, zdanie, pogląd przymiotników czyli określają co sądzimy o kimś lub o czymś. beatiful, great, expensive etc (itp)

  • Fact adjectives czyli przymiotniki faktyczne, prawdziwe określają jaki ktoś lub coś jest naprawdę. short, long, black, blue etc

Opinion adjectives stawiamy przed fact adjectives.

Ann's wearing a beautifull blac dress.

Fact Adjectives

Size (rozmiar) small, big, short, long, etc

Weight (waga) heavy, light etc

Shape (kształt, wygląd) triangular, round, rectangular, square, etc

Colour (kolor) dark, light, blue, pink, cream, etc

Material (materiał) cotton. Leather, silk, plastic, woollen, nylon, metal, gold, silver, aaaaaaaaaaaaaaaa velvet, wooden, canvans, etc.

It is a beautiful long light blue, silk skirt.

I can't find my small triangular gold earrings.

She's wearineg a pretty pink woollen jumper.

He bought a pair of expensive brown leather shoes.

Ann was wearing a nice black velvet dress.

already (już, poprzednio)

just (właśnie, dopiero co, zaledwie)

yet (jeszcze, w pyt: już, przecież)

Wyrazów tych używamy w zdaniach twierdzących, pozytywnych, np.:

He has already made his bed.

I have just broken the vase.

Tego wyrazu używamy w zdaniach pytających lub przeczących.

Have you done the shopping yet?

She hasn't phoned her mother yet.

for (od, przez, na jakiś czas )

since (od tego czasu, od określonego czasu, odkąd)

Używamy o okresie trwania jakiejś czynności.

I have been living here for twenty years.

We haven't seen Mrs Braun for three years.

He has been studing Doutsch for five week.

Używamy kiedy mówimy, że czynność zaczęła się w jakimś punkcie w przeszłości.

He has been studing English since 1996.

Ann and David have been together since 1999.

be going to

will

Wyrażenia tego używamy aby powiedzieć o przyszłych planach lub zamiarach a także, aby przepowiedzieć co się wydarzy w przyszłości bo dowody na to mamy w teraźniejszości.

I'm going to buy a new hat.

He is going to fall!

Wyrażenia tego używamy gdy jest to jakaś nagła decyzja podjęta w chwili mówienia, używamy go również gdy mówimy o tym co myślimy lub sobie coś wyobrażamy.

I think the weather will get warmer soon.

I'll take these, please.

used to

be/get used to

Wyrażenia tego, używamy mówiąc o czynności przeszłej, która nabrała charakteru przyzwyczajenia, ale została zaniechana.

Wyrażenia tego używamy aby wyrazić czynność stałą, która nabrała charakteru przyzwyczajenia. Jest stosowana po formach ciągłych -ing i rzeczownikach.

Time words (określenia czasu)

Wyrażenia `will' nie używamy po takich określeniach czasu: `before', `after', `while', `until', `if', `when' ale zamiast tego używamy czasu present simple.

Let's go before it starts raining.

Jednak `when' możemy użyć z wyrażeniem `will' jeśli są to wyrazy pytające (question word).

I don't know when father will come. (question word)

Please tell me when father comes. (time words)

Używamy:

  • `have to' mówiąc o konieczności.

You have to buy a ticked before getting on the train.

  • `do not have to' aby powiedzieć o czymś co nie jest konieczne aby się wydarzyło.

You don't have to help me wash the car. (... but you can if you want to.)

  • możemy użyć `must/mustn't' aby wyrazić ważne rady.

You must stay away from the boats. (It's very important that you stay away from the boats.)

You mustn't go near the rocks. (It's very important that you don't go near the rocks.)

  • używamy także `mustn't' aby wyrazić zakaz.

You mustn't steal from other people. (It's illegal.)

Infinitive witout to (do)

to - infinitive

(to do)

-ing form

(doing)

can

could

feel

hear

let

make

may

might

must

will

would

advise

agree

appear

begin

choose

claim

decide

demand

difficult

expect

forget

(not remember)

glad

happy

heed

help

hope

learn

manage

offer

promise

remember

(not forget)

refuse

seem

stop (stop briefly to

do sth else)

sorry

teach

threaten

try

want

would like

would love

would prefer

sb + to do

advise

ask

beg

command

encourage

forbid

invite

order

warn

accuse sb of

admit (to)

can't stand

couldn't help

dislake

don't mind

enjoy

fancy

finish

forget (not recall)

forgive

hate

imagine

keep (=continue)

like

mind (=object to)

look forward to

love

prefer

remember (recall)

regret

stop (finish, give up)

suggest

what about ...?

Question Tags

(doczepki pytaniowe)

  1. Doczepki pytaniowe są to bardzo krótkie uzupełnienia zdań twierdzących lub przeczących, majace szyk pytania ogólnego, stosowane w celu uzyskania potwierdzenia. Odpowiednikami w języku polskim są m.in. zwroty: nieprawdaż?, prawda?, czyż nie?

Zd. twierdz. + doczepka przecząca, tzn czasownik (posiłkowy) z `not' + zaimek

Zd. przeczące + doczepka twierdząca, tzn czasownik (posiłkowy) + zaimek

  1. Przykłady:

Eva is ill, isn't she?

He hasn't any money, has he?

You won't forget, will you?

We must leave soon, mustn't we?

He used to play the guitar, didn't he?

Do it now, will you?

Let's go home, shall we?

I'm younger than David, aren't I?

  1. Wyjątki:

Let's (go), shall we?

Do/Don't do, will you?

I am ......, aren't I?

This/That is ......, isn't it?

These/Those are ......, aren't they?

Reported Statements

(mowa zależna)

  1. Mowa zależna w języku angielskim polega na zreferowaniu innej osobie słów wypowiedzianych przez daną osobę. Najczęściej stosowane czasowniki wprowadzające to said i told. Nastepnie zmianie ulega czas w mowie niezależnej o jeden niżej od czasu w tym zdaniu. Likwidujemy również cudzysłów, wykrzyknik lub pytajnik. W związku z tym, że zmianie ulega reakcja czasowo - miejscowa, niektóre słowa ulegają zmianie:

Mowa niezależna

Mowa zależna

this

these

here

now

ago

last

today

tomorrow

next day

tonight

yesterday

3 days ago

last month

that

those

there

then

before

the pervious

that day

that night

the next day/ the following day

the following day

the day before/ the previous day

3 days before

the month before/ the previous month

can

could

may

must

should

ought to

needn't

could

could

might

must (jeżeli wyraża namowę, wnioskowanie, zakaz lub nakaz o charakterze stałym)

should

ought to

didn't have to/ wouldn't have to

shall would

(w przypadku domysłów, przewidywań lub w odniesieniu do przyszłości)

A: `I shall be at work until miednight,' he said.

B: He said that he would be at work until midnight.

A: `Shall we have enough time?' he wondered.

B: He wondered if they would have enough time.

shall should

(w przypadku propozycji, ofert lub kiedy prosimy o radę)

A: She asked, `Shall I talk to David?'

B: She asked if she should talk to David.

A: `what shall I do, father?' he asked.

B: He asked his father what he should do.

must must/ had to

(wyraża przymus, obowiązek lub zobowiązanie w chwili mówienia wypełnione stosunkowo szbko)

A: `I must go and clean my teeth,' she said.

B: Sha said that she must/ had to go and clean her teeth.

must must/ would have to

(wyraża przymus, obowiązek lub zobowiązanie wykonania danej czynności w przyszłości)

A: `We must leave for London on Sunday.'

B: He said that they must/ would have to leave for London on Sunday.

  1. Różnica pomiędzy `tell' i `say' polega na tym, że say używamy z lub bez zaimka osobowego. Jednak gdy chcemy go użyć musimy po `say' użyć `to', a dopiero następnie zaimek osobowy. Natomiast czasownik tell zawsze używamy z zaimkiem osobowym, np.:

A: „It's raining heavily”, he said.

B: He said (that) it was raining heavily.

C: He said to me (that) it was raining heavily.

D: He told us (that) it was raining heavily.

  1. W zdaniach twierdzących, oprócz czasowników `to say', `to tell', można również stosować inne czasowniki, np.: to advise - radzić,to apologise - przepraszać (kogoś za coś),to answer - odpowiadać, to explain - wyjaśnić, to reply - odpowiadać, to repeat - powtórzyć, to suggest - proponować, to promise - obiecać, to remark - zrobić uwagę, refuse - odmawiać, odrzucać.

  1. W mowie zależnej w zdaniach dotyczących niezmiennych, stałych praw przyrody lub faktów dotyczących otaczającego nas świata, czas użyty w mowie zależnej nie ulega zmianie.

A: Green-cheeked parrots live in Mexico.

B: He said that green-cheeked live in Mexico.

  1. Gdy referujemy zdanie w czasie:

  1. teraźniejszym i dana wypowiedz jest nadal aktualna, wtedy czas w obrębie tego zdania się nie zmienia, np.:

I want to help. She says that she wants to help.

  1. przeszłym, gdy dana wypowiedź nie jest już aktualna, wtedy zdanie musimy zmienić na czas stojący niżej, np.:

I want to help. He said that he wanted to help.

  1. Przekształcanie pytań na mowę zależną, polega na tym, że oprócz zmiany czas musimy pamiętać o zmianie szyku pytającego i wprowadzaniu słowa if i pojawia się zdanie twierdzące.. Oto dwa przykłady zmian pytań na mowę zależna:

  1. Wh-questions:

Ask/etc + wh- +subject + verb.

A: Where do you live?

B: She asked (me) where I lived.

  1. Yes/No questions:

Ask/etc +if + subject + verb.

A: Have you got a pet?

B: He asked (me) if I had a pet.

  1. Po przekształceniu pytań na mowę zależną, w zdaniu nadrzędnym, oprócz czasownika to ask można stosowac również inne czasowniki, np.: to wonder - być ciekawym, to question - wypytywać, to enquire - zasięgać informacji, want to now - chcieć wiedzieć, to find out - dowiedzieć się.

  1. W mowie zależnej polecenia, rozkazy i prośby ulegają zamianie na konstrukcje bezokolicznikowe, czyli zdania dopełnieniowe -przed danym czasownikiem stawiamy słowo to. Tymi czasownikami są np.: to tell - (tutaj) kazać, to ask - poprosić, to order - polecić, nakazać, to advise - poradzić, to command rozkazać, kazać, to warn - ostrzegać, tu suggest - sugerować.

ask/tell + direct object + (not) +to + infinitive (bezokolicznik)

A: Check the manual, please.

B: He asked me to check the manual.

A: Don't touch the wire, please.

B: He told me not to touch the wire.

  1. Przykłady zamiany czasów w mowie zależnej

Czasy w mowie zależnej

0x08 graphic
0x08 graphic
Present Simple

Subject + verb(-s)

I like you.

Present Perfect

Subject + have/has + Past Partciple (III forma)

I have liken you.

Present Continous

Subject + am/are/is + verb + -ing

I am reading.

Present Perfect Continous

Subject + have/has + verb + ing

I have been reading.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Past Simple

Subject + Past (II forma)

I liked you.

Past Continous

Subject + was/were +verb + -ing

I was reading.

Past Perfect Simple

Subject + had + Past Participle (III forma)

I had liked you.

Past Perfect Continous

Subject + had + been + verb + -ing

I had been reading.

Czasy przyszłe w mowie zależnej

0x08 graphic
Future Simple

Subject + shall/will + verb.

I will read.

0x08 graphic
Future Simple in the Past

Subject + would + verb.

I would read.

Future Perfect Simple in the Past

Subject + would + have + verb (III forma)

I would have read.

  1. Present Simple Past Simple

“He walks to school,” she said. She said (that) he walked to school. (also: walks)

  1. Present Continuous Past Continuous

“He is walking to school,” she said. She said (that) he was walking to school.

  1. Past Simple Past Perfect

“He walked to school,” she said. She said (that) he had walked to school.

  1. Past Continuous Past Perfect Continuous

“He was walking to school,” she said. She said (that) he had been walking to school.

  1. Future Simple would + bare infinitive

“He will walk to school,” she said. She said (that) he would walk to school.

  1. Present Perfect Past Perfect

“He has walked to school,” she said. She said (that) he had walked to school.

  1. Present Perfect Continuous Past Perfect Continuous

“He has been walking to school,” she said. She said (that) he had been walking to school.

  1. Zmiana czasowników w mowie zależnej

Direct speech

Reported speech

play

is playing

will play

have played

played

have been playing

was playing

played

was playing

would play

had played

had played

played

had been playing

had been playing

was playing

Conditionals

(okresy warunkowe)

  1. Okresy warunkowe są to zdania złożone, które składają się z dwuch zdań: zdania głownegi i zdania podrzędnego (warunkowego). Zdanie główne określa pewną sytuację, która jest, była lub będzie możliwa do realizacji jeżeli zostanie, został lub byłby spełniony warunek określony w zdaniu podrzędnym nazywanym zdaniem warunkowym. W zależności od prawdopodobieństwa wystąpienia danej sytuacji używamy określonego trybu/ okresu warunkowego.

  1. Zdania warunkowe składają się z dwóch części, które mogą występować w różnej kolejności.

  1. Zdanie warunkowe

  1. Zdanie główne

  1. Conditionals type 0 (Okres warunkowy typu 0)

Jest podtypem I okresu warunkowego, wyraża różne prawa (biologiczne, fizyczne itp.) lub coś oczywistego. Możemy go również użyć aby powiedzieć o czymś, co jest rezultatem jakieś czynności. Dotyczy czasu teraźniejszego .

If + zdanie warunkowe (Present Simple) + zdanie główne (Present Simple)

If it rains, it is wet.

  1. Conditionals type 1 (Okres warunkowy typu I)

Odnosi się do przyszłości (lub teraźniejszości) i mówi nam o pewnej sytuacji, której realizacja będzie możliwa, jeśli zostanie spełniony warunek określony w zdaniu podrzędnym (warunkowym). Używamy I okresu warunkowego aby powiedzieć o rzeczywistych lub bardzo prawdopodobnych sytuacjach w teraźniejszości lub w przyszłości.

When + zdanie w czasie Present Simple + zdanie w czasie Future Simple

I will help you, if you ask me to.

I will repair my bicycle,if I find tools.

If I meet David, I will give it to him.
If don't study hard, you will fail your examination.
John will not be happy,if he sees it.

If you give me some money, I will buy a new newspaper.

  1. Conditionals type 2 (Okres warunkowy typu II)

Okres ten również dotyczy teraźniejszości i przyszłości. Używamy go aby powiedzieć o rzeczach nie zawsze możliwych do spełnienia lub ich spełnienie jest bardzo mało prawdopodobne.

if + zdanie w czasie Past Simple + zdanie w czasie Future in the past

Future in the past would/ could/ might/ should + bezokolicznik

I would help him, if he asked me.

If I had more money, I would buy a porshe.

If I were you, I would do this.

If I met Paul, I would give it to him.
If I had more time, I would travel more often.
If I earned more, my wife could stay home and look after the children.

  1. Conditionals type 3 (Okres warunkowy typu III

Okres ten dotyczy przeszłości. Używamy go aby powiedzieć o realizacji rzeczy, sytuacji, czynności, nie możliwych do spełnienia, ponieważ dotyczą one przeszłości.

if + zdanie w czasie Past Perfect + zdanie w czasie Future Perfect in the past

Future Perfect in the past (would have + -ed lub Past Participle)

If I had know your problem, I would have helped you.
If I had met Paul, I would have given it to him.
If I had known your telephone number, I would have phoned you.
We might have met him, if we had left earlier.

  1. Podsumowanie okresów warunkowych:

Conditional

If - clause

(warunek)

Main clause

(skutek)

1st

If (jeśli) +

Present Simple

Present Continuous

Present Perfect

Future Simple

rozkaz / zakaz

czasowniki modalne

2nd

If (gdyby) +

Past Simple

Past Continuous

would/could/should (do)

3rd

If (gdyby) +

Past Perfect

Past Perfect Continuous

would have done

Conditionals

I dotyczy przyszłości

If Present Simple, Future Simple

If I meet David, I will tell him.

Jeśli spotkam Dawida, powiem mu.

II dotyczy teraźniejszości

If Past Simple, would + I forma

If I had money, I would buy a car.

Gdybym miała pieniądze, kupiłabym auto.

III dotyczy przeszłości

If Past Perfect, would + have + III f

If she had studied, she would have passed the exam.

Gdyby się ona uczyła, to by zdała egzamin.

Passive Voice

(strona birena)

  1. Tworzenie

Stronę bierną tworzymy w języku angielskim poprzez podanie odpowiedniej formy czasownika `to be' w takim czasie oraz dla takiej osoby jak potrzebujemy a następnie postawieniu czasownika w trzeciej formie czyli Past Participle.

Subject + `to be' + Past Participle

  1. Użycie

Strony biernej używamy w sytuacji gdy ważne jest wyrażenie tego, jakiej czynności została poddana dana rzecz niż stwierdzenie kto ją wykonał.

  1. Zmiana zdań ze strony czynnej na bierną

David reads a book. (Present Simple)

aby utworzyć zdanie ze strony czynnej na bierną należy zamienić dopełnienie (a book) na podmiot (A book), dodać czasownik `to be' (używając czasu ze zdania podstawowego czyli is be) i czasownik w trzeciej formie (past participle, czyli read). Dzieki temu otrzymujemy nowe zdanie:

A book is be read by David.

These nasty hackers blocked my computer yesterday.

My computer was blocked.

  1. Przykłady

A book is read by Ann.

The cat is being stroked by Eve.

  1. Zmiana czasowników w stronie biernej

Active

Passive

make

is making

was making

made

have made

had made

will make

can make

is made

is being made

was being made

was made

have been made

had been made

will be made

can be made

  1. Przegląd strony biernej przez czasy

  1. Present Simple

Subject + am, is, are + be + Past Participle

  1. Present Continuous

Subject + am, are, is +being + Past Participle

  1. Present Perfect

Subject + have/has + be + Past Participle

  1. Present Perfect Continuous

Subject + have/has + been + Past Participle

  1. Past Simple

Subject + was, were + be + Past Participle

  1. Past Conitnuous

Subject + was/were +being + Past Participle

  1. Past Perfect

Subject + had + been + Past Participle

  1. Future Simple

Subject + will + be + Past Participle

Wishes

Unreal Past

  1. Zjawisko to dotyczy zdań występujących po takich wyrażeniach jak:

I wish (Żałuję, że nie/ Życzyłabym sobie żeby)

If only (Jeśli tylko)

As if

Would to God

Imagire (Wyobraź sobie)

Suppose /-ing (Przypuśćmy)

I'd (I would) rather you

I'd (I would) better you

I wonder you

  1. Zjawisko to polega na użyciu czasu o jeden niższego w stosunku do czasu którego mamy na myśli:

teraźniejszość Past Simple

przeszłość Past Perfect

  1. Dodatkowo po konstrukcji `I wish' możemy użyć `would do', ale tylko i wyłącznie w takiej sytuacji, kiedy zdanie ma wyraźny charakter życzenia lub pragnienia wybiegającego w przyszłość.

  1. Przykłady:

I wish I could go to the party.

I'd rather David cooked dinner today.

I'd rather David had cooked dinner yeasterday.

I'd rather go to school today.

I'd rather have gone to school yeasterdy.

  1. ble

11

10

11



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Język angielski GRAMATYKA
Książka Język Angielski Gramatyka 2
j%eazyk+angielski+ +repetytorium+gramatyki ksiazka+kt%f3r%b9+hcia%b3es+kupic JZAPOJ7GUMM7F65WC6WHNJF
Język angielski, Test z gramatyki, Test z gramatyki
Jezyk angielski repetytorium gramatyki z cwiczeniami
english gramatyka jezyk angielski 48 pages
Gramatyka dla poczatkujacych jezyk angielski Gimnazjumliceum Matasek Maciej
Jezyk angielski repetytorium gramatyki z cwiczeniami

więcej podobnych podstron