Nadciśnienie tętnicze hormonalne
Pierwotny hiperaldosteronizm (Zespół Conna)
Definicja:
Nadmierne autonomiczne wydzielanie aldosteronu u chorych z pierwotną chorobą kory nadnerczy, wywołaną najczęściej gruczolakiem lub jej obustronnym przerostem.
Częstość występowania:
0.1 - 2 % populacji chorych z nadciśnieniem tętniczym.
Podział pierwotnego hiperaldosteronizmu
(najczęstsze przyczyny autonomicznej sekrecji aldosteronu)
1. Gruczolak
2. Przerost kory nadnerczy
3.Hiperaldosteronizm poddający się leczeniu glikokortykosteroidami gen CYP11B1/CYP11B2
4. Rak kory nadnercza
5. Ektopowe wytwarzanie aldosteronu
(guzy nerek lub jajnika)
Objawy kliniczne sugerujące pierwotny hiperaldosteronizm
Ciężkie, oporne nadciśnienie tętnicze,
Osłabienie mięśniowe
Bóle głowy
Poliuria
Polidypsja
Nykturia
Parestezje, bolesne kurcze mięśni,
Kołatanie serca
Badania wizualizacyjne
usg
C.T.
MRI
Scyntygrafia (19-jodocholesterol)
Badania biochemiczne sugerujące rozpoznanie
Hipokaliemia < 3.5 mmol/l
Dobowe wydalanie potasu z moczem > 50 mmol/24h
Przyczyny hipokaliemii
Diuretyki i inne leki: steroidy, amfoterycyna,
Wymioty, biegunki
kwasica cukrzycowa ketonowa
zasadowica metaboliczna
choroby nerek (zespół Barttera i Liddle'a)
zespół Cushinga
wtórny hiperaldosteronizm
Badania potwierdzające rozpoznanie
Podwyższone stężenie aldosteronu we krwi
Zwiększone wydalanie aldosteronu z moczem
Niska aktywność reninowa osocza
podwyższony wskaźnik aldosteronowo-reninowy
Wartości referencyjne oznaczeń hormonalnych
Aldosteron w surowicy 3.0 - 15 ng/dl
Aldosteron w moczu 3.0 - 12 ug/24h
ARO 0.3 - 4.0 ng/ml/h
Leczenie pierwotnego hiperaldosteronizmu
Gruczolak - leczenie operacyjne
Idiopatyczny obustronny przerost kory nadnerczy - farmakoterapia:
- spironolakton 100 - 400 mg/24h
- amilorid 5 - 20 mg/24h
- triamteren 100 - 200 mg/24h
Obecność genu hybrydowego CYP11B1/CYP11B2
- deksametazon
Najczęstsze objawy niepożądane związane z przewlekłym leczeniem spironolaktonem
Ginekomastia
Zaburzenia potencji
Zaburzenia miesiączkowania
Osłabienie libido
Stany kliniczne związane ze zwiększoną ARO
Ograniczenie podaży sodu
Nadmierna utrata płynów ustrojowych
Zmniejszenie efektywnej objętości osocza:
(pionizacja, zespół nerczycowy, marskość wątroby, niewydolność serca)
Zmniejszenie ciśnienia perfuzyjnego w nerkach
(NNN, nadciśnienie złośliwe, reninoma)
Wzrost aktywacji współczulnej
(pheochromocytoma, stres, uraz, wysiłek, nadcz. tarczycy)
Hipokaliemia (niezależnie od przyczyny
Stany kliniczne związane ze zmniejszoną ARO
Zespół Conna
Zespół Cushinga
Pierwotna retencja sodu (zesp. Liddle'a, Gordona)
Nadmierna podaż sodu
Zahamowanie ukł. współczulnego
(neuropatia współczulna, betaadrenolityki)
Hiperkalemia
Zmniejszenie objętości czynnego miąższu nerek
Guz chromochłonny (pheochromocytoma
Definicja:
Guzy wywodzące się z utkania chromochłonnego (najczęściej z rdzenia nadnerczy)
0.1 - 0.5 % populacji hipertensyjnej
10% guz występuje obustronnie
10% guz występuje pozanadnerczowo
10% ma charakter złośliwy
10% występuje rodzinnie
10% zachorowania u dzieci
10% przebieg bez nadciśnienia tętniczego
Lokalizacja:
Pojedynczy guz nadnercza
Obustronny guz nadnercza
Miednica mała
Okolica aorty - przestrzeń zaotrzewnowa
Wnęka wątroby
Pęcherz moczowy
Powrózek nasienny
Serce
Nie rozpoznany zawsze obarczony jest złym rokowaniem!
objawy kliniczne - częste!
Nadciśnienie tętnicze (90%)
Hipotonia ortostatyczna (10-50%)
Ból głowy (40-80%)
Bladość (40-70%)
Poty (40-70%)
Lęk, niepokój (20-60%)
Tachykardia (45-70%)
Chudnięcie (60-80%)
Retinopatia (50-70%)
objawy kliniczne - mniej częste!)
Drżenie
Ból brzucha
Ból w klp
Zespół Reynauda
Uderzenia gorąca
Duszność
Omdlenia
Drgawki
Obrzmienie tarczycy
częściej występujące choroby towarzyszące
Kamica pęcherzyka żółciowego
Cukrzyca
Neurofibromatoza
Hiperkalcemia
Policytemia
Rabdomioliza
Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe
Nadczynność kory nadnerczy
stany kliniczne imitujące pheochromocytoma
labilne nadciśnienie tętnicze
Odstawienie klonidyny
Napad paniki, nerwica
Tyreotoksykoza
Menopauza
Niedocukrzenie
badania wizualizacyjne)
USG
CT
MRI
Scyntygrafia MIBG
diagnostyka laboratoryjna
Metoksykatecholaminy (1000 ug/24h) DZM
Noradrenalina (40 ug/24h)
Adrenalina (9 ug/24h)
DOPA wg metody
Sekrecja peptydów endogennych
Opioidy
Endotelina
Neuropeptyd Y
Erytropoetyna
Adrenomedulina
Białko PTH-podobne
Chromogranina A
IL-6
Substancje wywołujące napady choroby
Opioidy
Histamina
Adrenokortykotropina
Saralazyna
Glukagon
Kontrasty radiologiczne
Środki anestezyjne
Betaadrenolityki
Leczenie
Leczenie operacyjne z wyboru!
Przygotowanie farmakologiczne:
Fenoksybenzamina
Fentolamina
Prazosyna
Doksazosyna
Amlodypina
Stany zagrożenia we wczesnym okresie pooperacyjnym
Hipoglikemia
Hipotonia
Diagnostyka - leki interferujące z oznaczeniem metoksykatecholami
Labetalol
Metoklopramid
Tetracykliny
Makrolidy
Benzodiazepiny
Neuroleptyki
Zespoły rodzinne
MEN typu 1 (zespół Wermera) guz przysadki, wysp trzustki, przytarczyc, rakowiak, gastrinoma, pheo,
MEN typu 2A (zespół Sipple'a) rak rdzeniasty tarczycy, gruczolak przytarczyc, pheochromocytoma,
MEN typu 2B - rak rdzeniasty tarczycy, pheochromocytoma, nerwiaki śluzówki jelit, wygląd marfanoidalny, defekty szkiletu
Choroba von Hippla-Lindaua - naczyniaki siatkówki, naczyniaki płodowe móżdżku, torbiele nerek i trzustki, pheochromocytoma