MARCIN ŚWIETLICKI

Urodził się w 1961 roku w Lublinie. Od 1980 mieszka w Krakowie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie pracuje jako korektor w "Tygodniku Powszechnym". Laureat licznych nagród i wyróżnień poetyckich, m.in. nagrody Fundacji im. Kościelskich (1996).

Poeta kultowy, zraniony i obcy, według własnego określenia - "nigdy naprawdę i do końca w środku". Odbiór twórczości Świetlickiego jest niezwykle intensywny na wszystkich obszarach życia literackiego: krytycy nie pozostają obojętni, publiczność wyjątkowo chętnie kupuje kolejne tomy i wybory jego wierszy, młodzież - także za sprawą popularności rockowego zespołu Świetliki, któremu poeta przewodzi od 1993 - identyfikuje się z przesłaniem jego wierszy. Nieomal powszechnie widzi się w nim outsidera, buntownika, dobrowolnego wygnańca ze sfery oficjalnej kultury. Jeśli poprzestać na opiniach dotyczących literatury lat osiemdziesiątych, zwłaszcza tej, którą poeta wyraził w słynnym wierszu Dla Jana Polkowskiego, to istotnie o żadnej misji czy o braniu "spraw publicznych na chude barki" nie może być mowy. Z drugiej strony, outsider to w tym wypadku nie tylko "stojący z boku", niezakorzeniony, zniechęcony, obojętny, szorstki i nastroszony, lecz niekiedy to również ktoś baczny i czujny, z uwagą przyglądający się fałszywej rzeczywistości, demaskator własnej i cudzej zwierzęcości ukrywanej za fasadą kultury i wiary, krytyk obyczajów, ironista, patriota traumatyczny. Zatem poeta nie odcina się od "spraw publicznych" raz na zawsze, a raczej - odcina się raz po raz, odcina i przyrasta, rozdrapuje blizny.