PSYCHOFIZYCZNY TRENING ENERGII WEWNĘTRZNEJ

by Shihan R. Matuszewski 

Rozwijanie, doskonalenie i opanowanie energii wewnętrznej zwanej z japońska Ki (chiń. Chi, kor. Ki Hap) opiera się na dążeniu do integracji energii życia zawartej w osobowości człowieka z wszechobecną i wszechprzenikającą uniwersalną energią kosmiczną. Powstaje rozróżnienie między Ki indywidualnym, które jest jak woda zamknięta w naczyniu i stanowi część całości wody na świecie, ale nie ma z nią kontaktu oraz pomiędzy Ki uniwersalnym, które jest jak gdyby całą wodą na świecie, doskonale ze sobą połączoną wodą mórz, oceanów i rzek. Woda zamknięta w naczyniu po pewnym czasie psuje i starzeje się. Wymaga to jej odświeżenia z ogólnych zasobów istniejących na świecie. Podobnie jest też z energią Ki. Trening energii Ki ma na celu przygotowanie ćwiczących do integracji indywidualnego Ki umożliwiającego funkcjonowanie osobowości (ciało + psychika) z uniwersalnym Ki. Integracja ta, czy zjednoczenie musi być procesem świadomym, co wymaga wysokiego stopnia oczyszczenia wewnętrznego. Zjednoczenie z Ki wszechświata nazywa się ,otrzymaniem kontaktu", ,otwarciem" (opening), albo ,poddaniem". Ki uniwersalne określane bywa jako Dusza Wszechświata albo Duch. Jest też znane jako Energia Kosmiczna, bądź jako Strumień Kosmicznej Rzeki Życia. Po otwarciu osoba zdaje się żyć w Strumieniu Kosmicznego Ki, żyć w zgodzie z naturalnym porządkiem rzeczy, w zgodziez Dobrym Prawem, czy jakkolwiek bywa To jeszcze zwane. Trening energii wewnętrznej przygotowujący człowieka do unifikacji z kosmicznym źródłem, prowadzony jest w wielu systemach praktyk na Wschodzie. 
Z bardziej znanych wymienić tutaj można Shin Shin Toitsu Do, Aikido, Tai Chi, Hatha Joga, a jest jeszcze wiele innych. Ich wspólną cechą jest energetyczne podejście do zjawisk życia i istnienia. Bez energii nie ma życia. Człowiek żyje dlatego, że posiada energię. Energia może być wykorzystywana na wielu poziomach i do różnych celów. Najbardziej widoczne jest użycie energii w płaszczyźnie, czy na poziomie fizycznym (czyny, słowa) dalej jest ona wykorzystywana na poziomie skłonności i instynktów (seks, jedzenie, picie etc.), na poziomie uczuć (miłość, nienawiść) i na poziomie myśli (wyobrażenia, marzenia, rozmyślania, wiedza intelektualna). Składniki te stanowią całość osobowości człowieka i poprzez ich pośrednictwo energia ta ulega zużyciu. Inaczej mówiąc, uczucia, myśli, skłonności, czyny i słowa, to tylko różne postacie czy poziomy funkcjonowania tej samej energii Ki, dzięki której żyje człowiek. Energia ta nie jest dobra, ani zła, jest po prostu energią. Człowiek może jej używać do różnych celów, zależnie od swej woli i zgodnie z charakterem swoich myśli. Energię tę można oszczędzać, gromadzić oraz roztrwonić. Zależy to tylko od świadomości i chęci danego człowieka. Właściwy rozwój duchowy człowieka następuje, czy rozpoczyna się z chwilą otrzymania kontaktu z Ki uniwersalnym. Jest to rozwijanie, czy wzrost świadomy w kierunku Jedności osobowości, czyli człowieka z kosmiczną całością, z wszechświatem, z Duchem całego kosmosu. Wyróżnić można trzy stopnie integracji z kosmicznym Ki po otrzymaniu kontaktu: 
a) oczyszczenie ciała i psychiki oraz oczyszczanie więzi z grupą osób w której ćwiczymy (cleaning), 
b) badanie czy testowanie zgodności własnego strumienia energii ze strumieniem kosmicznym (testing), 
c) poddanie kierownictwu kosmicznej energii całego swojego życia i wszystkich spraw (directing). 
Wszystkie pozostałe praktyki prowadzone przed otwarciem, przed zjednoczeniem z kosmicznym KI stanowią przygotowanie psychofizyczne dla samozapalenia tego wewnętrznego światła. Ciało i psychika (dusza) muszą być bowiem w jakimś stopniu gotowe do zrozumienia zasadniczej Jedności całej Energii i swej Jedności z całym stworzeniem. 
PRZYGOTOWANIE (preparation) obejmuje w zasadzie dwa szczeble. Na pierwszym szczeblu znaleźć można ćwiczenia służące wewnętrznemu samooczyszczeniu (wysubtelnieniu) psychiki, wewnętrznemu wyciszeniu 
i odprężeniu. Jest to stopień, na którym dążymy do zjednoczenia ciała i psychiki. W drugim stopniu przygotowujemy całą osobowość do otrzymania kontaktu z powszechną, uniwersalną energią Ki. Oczywiście, stopnie te czy szczeble wzajemnie na siebie zachodzą. Zjednoczenie ciała i psychiki można nazwać fundamentem; oczyszczanie w kierunku Wielkiej Unifikacji- filarami, a sam kontakt otwierający, czyli zjednoczenie z Ki uniwersalnym dachem tego systemu praktyk duchowych. W treningu energii wewnętrznej wyróżnia się kilka zasad, które ułatwiają zharmonizowanie, zjednoczenie ciała i umysłu. Jest tak dlatego, ponieważ w dawnych czasach ludzie tego zjednoczenia poszukiwali i osiągali je poprzez praktykę. Wielu dzisiaj ćwiczy umysł, ba, całą psychikę, a zapomina o ciele, a jeszcze więcej ludzi ćwiczy ciała, zapominając o swoim psychicznym wnętrzu. Pomocą dla większości ludzi, szczególnie tych, którzy ćwiczą wschodnie systemy doskonalenia psychofizycznego, bądź chcą tylko poprawić swoje funkcjonowanie w świecie, są Cztery Podstawowe Zasady Zjednoczenia Umysłu i Ciała: 
1. Utrzymywanie Jednego Punktu, Tanden (znalezienie punktu koncentracji w związku ze środkiem ciężkości ciała - gdzieś w dolnej części brzucha). 
2. Rozszerzanie Ki (rozwijanie, rozciąganie wokół siebie po la energii, najpierw poprzez stopy i dłonie, 
a w końcu emanacja jej całym ciałem aż do nieskończoności). 
3. Odprężenie ciała (puszczenie, wyzwolenie bloków, spięć, zahamowań i stresów, ogólnie rozluźnienie niepotrzebnych napięć, pozbycie się sztywności, a nabycie miękkości i giętkości ciała). 
4. Opuszczanie ciężaru ciała ku dolnym jego krawędziom (poddanie się ciążeniu w dół, grawitacji). 
Pierwsze dwie zasady określane są jako zasady umysłu, a pozostałe dwie, jako zasady ciała. Chodzi o to, 
że unifikacja całości, jaką jest psychofizyczny człowiek rozpoczynamy bądź od akcentowania ciała, bądź od akcentowania umysłu (psychiki). Jest to tworzenie nierozerwalnej całości, jedności zewnętrza i wnętrza ludzkiego zgodnie z zasadą, która znana jest na całym chyba świecie: ,Niech zewnętrzne będzie takie jak wnętrze, a wnętrze takie jak zewnętrzne". Przywrócenie jedności i całościowego funkcjonowania osoby jest uzyskaniem naturalności człowiekowi przyrodzonej i jest pomocne dla wszelkiego samodoskonalenia i samorozwoju. Cztery Zasady dotyczą całości. Zgubienie jednej z nich oznacza utracenie wszystkich pozostałych. Utrzymanie jednej 
z nich powoduje, że utrzymujemy wszystkie pozostałe. Kiedy ciało jest odprężone, jego ciężar opada naturalnie w dół, środek ciężkości ciała znajduje się na właściwym miejscu, a wyzwolona energia może być swobodnie wyemanowana w przestrzeń. Tak samo, kiedy utrzymujemy punkt, ciężar ciała opada w dół, ciało automatycznie rozluźnia się, odpręża i energia zostaje odblokowana mogąc się swobodnie rozszerzać. Kiedy zaś ciało jest spięte, naprężone, to automatycznie podnosi się środek ciężkości w górę, ciężar również podnosi się w górę, a bloki energetyczne nie pozwalają na to, by Ki się rozszerzało. Każda z Zasad jest więc tylko sposobem czy procedurą, która ma nam ułatwić unifikację i integrację osoby jako całości. Jest też takie powiedzenie, że ,oddychanie jest panem siły". Jest to stara wschodnia zasada. Może ona rzucić nieco światła dla zrozumienia Czterech Zasad. Aby żyć, musimy mieć energię. Bez energii nie ma życia. Tak więc nasze życie czy istnienie jest bezpośrednio związane z energią. Kiedy istniejemy, oddychamy. Kiedy przestajemy oddychać, przestajemy żyć. Stąd też nasz oddech związany jest z życiem. A skoro życie warunkuje energia, to widzimy jasno, że oddech jest również związany z energią. Wystarczy wspomnieć tylko o kilku głębokich oddechach, które odświeżają nas i witalizują, aby jasno to zrozumieć. Oddech jest czymś, co łączy energię i życie jak trzeci wierzchołek trójkąta. Doszliśmy do punktu, w którym możemy zrozumieć, że energią czy życiem trudno jest kierować, ale oddechem można się tego nauczyć. Stąd już zrozumiemy, że poprzez oddech wpływamy zarówno na energię, jak i na życie. Dlatego też tak wielką wagę przywiązuje się do ćwiczeń oddychania w treningach energii wewnętrznej.Swobodne oddychanie powoduje odprężenie całego ciała, a poprzez Pierwszą Zasadę dąży do utrzymania wszystkich pozostałych i zachowania Jedności Umysłu i Ciała. Oddychanie jest procesem ciągłego wciągania 
i wypuszczania energii Ki z otoczenia, co prowadzi do względnej regeneracji naszych zasobów i rozszerzania Ki, które dąży znów do utrzymania wszystkich pozostałych Zasad. Oddech, którego podstawą jest dolna część brzucha, albo Punkt w brzuchu ma tendencję do wytwarzania stanu koncentracji w Jednym Punkcie, a stąd  
poprzez tę zasadę do uchwycenia pozostałych i integracji całości. Również kierowanie wdechu w dół tułowia, 
w dół ciała doprowadza do opuszczenia w dół ciężaru ciała, co daje analogiczne efekty. Łatwo już zrozumieć, że praktykowanie Czterech Zasad winno odbywać się zawsze w związku ze świadomością oddychania. Wtedy cel może być podwójnie szybko osiągnięty. Kiedy już nauczymy się świadomie utrzymywać stan Jedności Psychiki i Ciała, cała ta procedura nie będzie nam potrzebna. Zawsze kiedy będziemy chcieli, będziemy mogli działać 
i funkcjonować jako jedna całość, co oznacza maksymalną efektywność. Cztery Zasady i Oddychanie stanowią podstawową bazę treningową dla zrównoważenia i integracji Psychiki i Ciała. W późniejszym okresie ćwiczeń używamy tej całościowej struktury dla zjednoczenia się w większą całość ze strumieniem kosmicznej energii Ki. Dla uzyskania zjednoczenia osobowości pomocne też mogą być wszelkie wskazówki o centralizowaniu wszystkich sił i środków, o skupianiu na wszelkich płaszczyznach, o zogniskowaniu świadomości w punkcie (nierozpraszanie), minimalizacji sił przy maksymalizacji efektów, etc., chociaż w zasadzie dotyczą one szczególnie uzyskania harmonii, rytmu, efektywności i jedności działania całego ciała. Jedność ciała osiąga się poprzez działanie zcentralizowane od brzucha. Jedność umysłu osiąga się poprzez skoncentrowanie na danym celu. Są to jednak fazy tak łatwe do urzeczywistnienia, że nie będziemy się nimi szczególnie zajmować. Kiedy czynisz coś ciałem, rób to tak, jak gdyby tylko brzuch pracował, albo jakby tam znajdowało się centrum działania. Przy pracy umysłowej po prostu włóż cały umysł w to co robisz, bez żadnego rozproszenia. Dalej już możesz funkcjonować jako psychofizyczna całość w oparciu o Cztery Podstawowe Zasady i Oddech. Poprzez trening energii wewnętrznej ciało uzyskuje pewien stopień czystości wewnętrznej (likwidację złogów, zablokowań, schorzeń, spięć mięśni), pewien stopień doskonałości. Czystość, giętkość, miękkość i naturalna harmonijność ciała wznosi je i wysubtelnia. Również psychika zostaje w pewnym stopniu oczyszczona. Szczególnie zaś wyciszone zostają chaotyczne myśli i niekontrolowane emocje. Niepokój, chaos i zamęt stopniowo znikają, dając miejsce ładowi, harmonii i spokojowi. Obie te strony zwą się zewnętrznym 
i wewnętrznym oczyszczeniem, wysubtelnieniem. Ciało i psychika w następstwie treningu winny osiągnąć wzmocniony stan równowagi i stateczności. Ból spotykany nieraz na treningach tego typu wynika głównie 
z nieuwagi i niezachowywania zasad. Zmusza więc podwójnie do pracy, a przy okazji hartuje i uszlachetnia zarówno ciało, jak i psychikę. Powiada się, że w nim odbija się to, jacy jesteśmy w stosunku do innych ludzi na codzień. Jest to jakby lustro, w którym obejrzeć można poziom własnej doskonałości. Jest to fizyczne wypalenie najgorszego nasienia, jakie sobie posialiśmy w przeszłości, sposobem naszego postępowania, mówienia, myślenia. Mówiąc o treningu energii wewnętrznej, należy sobie wspomnieć o skutkach, jakie daje połączenie energii własnej z życiem. Zaczynamy świadomie wpływać na swoje życie, kierować nim. Bierzemy swój los w swoje ręce. Zaczynamy kontrolować swoje myśli i działania z coraz pełniejszą świadomością. Stajemy się coraz bardziej świadomie odpowiedzialni zarówno za charakter naszego życia, jak i za to, w co włożymy swoją energię, co w sumie na jedno wychodzi. Świadomie możemy czynić energię własną dodatnią (plus Ki), lub ujemną (minus Ki). Możemy świadomie ukierunkować się ku działalności destruktywnej, ciemnej i złej, jak i ku działalności konstruktywnej, jasnej i budującej. Weźmy przykład. Jeśli myślę: ,O, jestem chory, jak mi niedobrze, czuję się coraz gorzej", to wkładam energię w tworzenie sobie życia właśnie takiego, jakie jest w cytacie opisane - umysł bowiem i ciało stanowią jedność nawet wtedy, jeśli używamy ich oddzielnie. Jeżeli myślę: ,O, będę coraz zdrowszy, radośniejszy i pogodniejszy, z dnia na dzień będę czuł się coraz lepiej", to wkładam energię w budowanie sobie jasnego i promiennego życia. Wybór należy do człowieka. Jeżeli myślę: ,O, jaki jestem nieszczęśliwy i biedny, jakie życie jest ciężkie i jaki jestem samotny", to chcąc nie chcąc buduję sobie właśnie takie życie, o jakim myślę. Kiedy myślę: ,Ach, jaki jestem szczęśliwy, wszystkiego musi mi wystarczyć, a jakie życie jest łatwe, coraz łatwiejsze i ilu mogę mieć przyjaciół", to właśnie takie pozytywne zmiany inspiruję w swoim życiu. Zobaczmy więc, ile niepotrzebnych rzeczy dokładamy sobie w życiu poprzez niepotrzebne negatywne myślenie, poprzez mówienie złych rzeczy i plotkowanie (słowa są tylko fizycznym odbiciem myśli) oraz poprzez złe działanie (umysł i ciało funkcjonują razem, zła myśl i złe działanie muszą istnieć równocześnie). Zobaczmy ile szkody wyrządzamy swojemu życiu przez same tylko niewinnie wyglądające tak zwane grube czy niestosowne dowcipy, myśli i marzenia o rzeczach szkodliwych (wojny, nieszczęścia, wypadki), które chcielibyśmy ściągnąć na innych. Nasz los jest w naszych rękach. W treningach psychofizycznych energii Ki można wyróżnić kilka stopni, czy szczebli, które należy realizować równolegle, aby oczyszczenie i wewnętrzny wzrost mogły postępować harmonijnie. Cztery kierunki treningu opierają się 
o dyscyplinę ciała, dyscyplinę umysłu, sposób istnienia i oddech. Na pierwszym szczeblu można wyróżnić: 
1. Życie, które nikogo i niczego w żaden sposób nie krzywdzi, ani nie rani zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jest to niekrzywdzenie, albo praktykowanie życia etycznego. Pomaganie i służenie innym, zdolność do opieki nad ludźmi i zwierzętami, czy nawet roślinami. Jest to realizowanie zasady nieniszczenia i niekrzywdzenia nikogo i niczego, ochranianie wszelkiego życia. 
2. Ćwiczenie regulacji i rytmiki oddychania, uzyskiwanie świadomości procesu oddychania, swobodne 
i naturalne oddychanie oparte o brzuch i pracę przepony. Oddech ten odświeża energię i wpływa na jakość życia. 
3. Ćwiczenia odprężające i stabilizujące ciało, trening wyluźniania ciała, masaże zdrowotne, kontrolowanie zmysłu dotyku i równowagi. Jest tu wszelka statyczna gimnastyka i testy stabilizacji pozycji. 
4. Wyciszanie umysłu czy psychiki, puszczenie wolno myśli; luźne, spokojne i swobodne siedzenie, odprężenie psychiki. Daje to w efekcie uspokojenie zamętu myślowego i emocjonalnego, a w końcu czystość umysłu 
i uczuć oraz dowolne nimi kierowanie, gdy względna cisza w polu umysłu zostaje osiągnięta. Jest to spokojne siedzenie bez wysiłku.  
Drugi szczebel treningu pogłębia każdy z tych czterech kierunków. Jest to mocniejsze wejście w głąb siebie, coraz bardziej mocny i głęboki sposób treningu. Spotyka się tutaj praktyki typu: 
1. Rozwijanie postawy szacunku, wdzięczności i kurtuazji w stosunku do nauczycieli, innych ludzi, współćwiczących, Boga czy Buddy, zrozumienie znaczenia ceremonii, ukłonów i gestów. Ogólnie, jest to wyrabianie postawy szacunku i wdzięczności oraz zrozumienia dla wszystkich i do wszystkiego. 
2. Ćwiczenia energetyzacji ciała, odczuwania energii oraz od dychanie energią w oparciu o koło Ki. Odbiór wrażeń, które niesie za sobą energia, ukierunkowywanie energii wraz z rozszerzaniem pola. 
3. Dynamiczne ćwiczenia ciała dla szybkości, koordynacji i mocy, techniki walki, bieg transowy, pokłony, pady i przewroty, długotrwałe ćwiczenia rytmiczne, kontrolowanie dotyku, słuchu i wzroku dla uważności w treningu. 
4. Koncentracja umysłu na pojedynczym punkcie, zawężenie uwagi do jednej tylko rzeczy, trzymanie jednego punktu lub utrzymywanie jednej tylko myśli w umyśle przez czas dłuższy. Skoncentrowane, czujne siedzenie. Jest to proces pro wadzący do oczyszczenia umysłu z zamętu, chaosu i niepokoju oraz wszystkiego co zbędne, nadmierne i zakłócające, porządek myśli i uczuć. Następnym krokiem jest przejście do trzeciego szczebla treningu, gdzie ćwiczenia pozwalają wejść jeszcze głębiej i dokonać coraz większej integracji oraz szybciej oczyszczać osobowość. Na trzecim szczeblu treningu możemy więc spotkać: 
1. Ćwiczenia wyczuwania intencji, rozwój postępowania zgodne go z odczuciem, z wewnętrzną intuicją niezależną od przekonań czy norm społecznych, postępowanie za głosem sumienia, czy tak zwane działanie stosowne do sytuacji, właściwe postępowanie. Nie ma norm czy zakazów, ale jest zawsze właściwe postępowanie. Tutaj rozwija się miłosierdzie, współodczuwanie i służenie innym oraz uczy się wewnętrzne go wyrażania intencji czy życzeń tak, aby w krótkim czasie stawały się faktycznie istniejącą rzeczywistością. 
2. Rozwijanie energii oddechu poprzez sztukę używania dźwięków, trening wibracyjno-dźwiękowy, sztuka oplątania głosem, oczyszczanie przez dźwięk i działanie z dźwiękiem. Uczy się zewnętrznego użycia dźwięku 
w związku z oddechem i głosem oraz wewnętrznego powtarzania dźwięków w ciszy. Spotyka się tutaj sztukę walki głosem jak Kiaido czy Koto dama. 
3. Czystość życia, działania, postępowania, oczyszczanie wnętrza i zewnętrza ciała, czyli higiena całej osoby człowieka. Rozwinięcie dobrego zdrowia, samopoczucia i samozadowolenia. Prowadzenie zdrowego, higienicznego trybu życia oraz zdrowego sposobu treningów. 
4. Skupianie uwagi poprzez rozszerzanie pola (yammai). Całkowita uważność, uchwycenie całości. Siedzenie 
w tej chwili i teraz tak, jakby za chwilę coś się miało ważnego wyda rzyć. Objęcie swoją uwagą całego otoczenia, rozszerzenie siebie naokoło. Całkowitość i pełnia postrzegania od ogółu do najmniejszych drobiazgów, zwolnienie poczucia tempa przepływu czasu. Dalsze stopnie treningu przekraczają ramy tego krótkiego szkicu, więc wspominamy tylko, że czwarty stopień wchodzi w sferę takich zagadnień jak ekstaza 
i uwielbienie, recytacja i rytm, wstrzemięźliwość i umiar oraz samoobserwacja i samoumniejszanie. W istocie swej praca treningowa polega na równoległej i wyważonej działalności obejmującej ciało, sposób życia czy postępowania, umysł i oddychanie, przez co rozwija się i oczyszcza takie pierwiastki osobowości jak: ciało, duszę, umysł i serce, albo też jak kto woli, podnosi się i wysubtelnia ciało, skłonności i uczucia, myśli 
i wrażliwość. Praca taka powoduje rozwinięcie, wzmocnienie i zintegrowanie własnej energii Ki tak, aby była na tyle mocna, by przebić się ku energii kosmicznej i z nią się zintegrować. Silna energia własna bywa zwykle nazywana dzioriki, a najefektywniej jest rozwijana poprzez ćwiczenia energii ciała zwane sei-tai. W wyniku pracy nad energią własną oraz później, w wyniku zjednoczenia z energią kosmiczną, następuje rozwój szczególnych zdolności związanych z: funkcjonowaniem ciała, intuicją czy wglądem, siłą umysłu i myślenia, siłą woli oraz wrażliwością czy odbiorem. Przechodzenie do jednego stopnia treningu do drugiego nie jest sprawą programu treningu czy prowadzącego, chociaż ma to istotny wpływ, ale sprawą osobistego zaangażowania ćwiczącego, jego zdolności pojmowania, rozumienia, woli postępowania naprzód w rozszerzaniu świadomości. Nauczanie na treningu pozwala na zapoznanie się z ćwiczeniami niezbędnymi w pracy nad sobą. Nie chodzi 
o to, że robi się ćwiczenia danego szczebla, ale o to, aby tam z całą swoją świadomością przebywać zupełnie od ćwiczeń niezależnie. Są to niejako kolejne kroki ku Zjednoczeniu z Kosmicznym Ki, ku Życiu w Zgodności 
z Kierunkiem Strumienia Kosmicznej Energii, ku Całkowitej Jedności z Wszechświatem. Praca treningowa kieruje człowieka ku jego własnemu Wnętrzu, tam, gdzie jest Źródło, z którego czerpać można kosmiczne Ki poprzez cztery główne procesy, które ująć można następująco: 
a) samoopanowanie w zakresie postępowania, mocy, agresji etc.; 
b) samokontrola skłonności, zmysłów, uczuć, myśli i funkcji ciała; 
c) samopoznanie, czyli poznanie ciała, uczuć, myśli, energii oraz praw i zasad nimi rządzących; 
d) samointegracja, czyli unifikacja samego siebie w jedną nierozerwalną całość oraz zharmonizowanie z Ki uniwersalnym, z Duszą Wszechświata.Procesy te przyspieszają oczyszczanie wnętrza i zewnętrza, jego zjednoczenie i zgłębienie tak, aby zasypane źródło, z którego wypływa w nas kosmiczny strumień Ki mogło być odgrzebane i ponownie doprowadzone do użytku. Oczyszczanie psychiki jest właśnie tym fundamentalnym odkopywaniem Źródła Uniwersalnego Ki, które jest w nas, a poprzez które możemy osiągnąć łączność 
z Wszechświatem jako całością. Praca treningowa w grupie rozwijania energii Ki opiera się o trzy aspekty: 
a) pomaganie (helping), b) współdziałanie (sharing), oraz c) rozwijanie duchowej świadomości (developing of spiritual awareness). Efekty treningu przychodzą zwykle po pewnym czasie, a ten jest zależny wyłącznie od stopnia wewnętrznego oczyszczenia i gotowości użycia Energii dla dobra ogólnego. Stopnień wewnętrznej czystości może być uwarunkowany bardziej jakością niż ilością treningów, chociaż ilość ma znaczny wpływ na rozwój determinacji gotowości działania dla dobra ogólnego. Bezpieczne rozwijanie energii wewnętrznej może dokonywać się tylko z uwzględnieniem przejścia przez trzy następujące etapy czy fazy: 
1. Poznanie Energii czy Mocy 
2. Zastosowanie Energii czy Mocy 
3. Wykorzystanie Energii czy Mocy 
Zanim osiągniemy możliwość czynnego wykorzystywania energii, konieczne jest jej poznanie, doświadczenie, zrozumienie tego czym jest, jak ją doskonalić etc. Dalej konieczne jest nauczenie się zasad zastosowania energii, praw nią rządzących, doświadczenie ich, pól w których może być użyta i sposobów w jaki można to bezpiecznie uczynić. Dopiero potem przychodzą zdolności do użycia i wykorzystania energii czy mocy na wielką skalę. 
W początkowych fazach treningu ma to tylko charakter doświadczenia, czasem nawet ulotnego czy trudnego do uchwycenia. Znamienne jest, że słowa Moc używa się na oznaczenie tego, co przychodzi na końcu, nawet po dość długim okresie od otwarcia i pierwszych przebłysków zjednoczenia z energią uniwersalną. Moc nie przychodzi przez kontakt, ale przez poznanie, zrozumienie i głęboki wewnętrzny rozwój świadomości, poprzez duchowy wzrost o charakterze ekspansywnym i dobroczynnym dla wszystkich i wszystkiego. Kosmiczny Strumień Energii nikogo bowiem nie wyróżnia, ale dobrych często wspomaga (poprzez samą postawę własnego umysłu, która wpływa na jakość własnego życia). Na Najwyższym szczeblu Drogi do Zjednoczenia z Ki Wszechświata jest całkowita integracja ze Strumieniem Ki Kosmicznego, całkowite utożsamienie. Świadomość rozszerza się tak bardzo, że naczyniem swym obejmuje całość. Zatraca się różnica pomiędzy tym, co jest Energią, a tym, co nią nie jest, nie ma tu tylko łączącej nas nici. Nić czy przewód stają się nami, a łączność czy zjednoczenie jest zupełne.

---