Piotr I Wielki (1672-1725)
Piotr I Wielki urodził się w 1672r. w Moskwie, a zmarł w 1725r. w Petersburgu - mieście, które sam wybudował. Był jedynym synem cara Aleksego jego drugiej żony, Natalii Naryszkinej. Na tron powołany wspólnie ze swoim przyrodnim bratem Iwanem V. Ze względu na niepełnoletność nie sprawował władzy, a krajem rządziła, jako regentka jego przyrodnia siostra Zofia. Większość czasu Piotr I Wielki spędzał w podmoskiewskiej wsi Preobrażeńskie, gdzie ze swoich rówieśników stworzył dwa półki, które wsparły go w 1698r. podczas wystąpienia przeciw Zofii, która została odsunięta od władzy i osadzona w klasztorze. Po śmierci Iwana V w 1696r., Piotr Wielki stał się jednowładcą, czyli tylko on sprawował władzę w państwie.
Wygląd zewnętrzny oraz usposobienie Piotra I były imponujące. Był to człowiek wysoki (co najmniej 190cm), silny, energiczny, przystojny. Posiadał ogromny temperament i rubaszne uspobienie. Był bardzo wesoły, choć większość jego żartów był dość prymitywna. Znał się doskonale na polityce i sprawach wojskowych. Prócz tego uczył się ciesielstwa, sztuki drukarskiej, żeglugi i budownictwa okrętów. Piotr miał także swoje wady. Nadużywał alkoholu i bywał gwałtowny.
latach 1697-1698 odbył długą podróż po Europie (Rzesza, Holandia, Niemcy), która miała w decydujący sposób wpłynąć na lata jego panowania. Było to tzw. "wielkie poselstwo" do krajów Europy. Podróżował incognito pod pseudonimem Piotr Michajłowicz (według mojego kumpla -M.R.- wszyscy wiedzieli o tym, że jest to car rosyjski, ale pozwolili mu na wszystko, co robił podczas tego poselstwa. Ja osobiście nie spotkałem się w moich materiałach z takimi wiadomościami, ale warto tu ukazać zdanie innych). Podczas podróży Piotr pracował w stoczni Kompanii Wschodnioindyjskiej w Holandii, w dokach marynarki królewskiej w Anglii, studiował artylerię w Prusach, zwiedzał fabryki, szkoły, muzea i arsenały, a także uczestniczył w posiedzeniu parlamentu w Anglii. Na tyle, na ile było to możliwe poznawał zachodnią kulturę, naukę, przemysł i metody zarządzania.
Po powrocie do kraju w 1698r. przystąpił do wprowadzania szeroko zakrojonych reform, które miały na celu unowocześnienie państwa i zeuropeizowanie go.
Piotr sprowadził do Rosji wielu zachodnich fachowców, a także posyłał na studia do Europy młodych Rosjan.
W czasie panowania Piotra powstała nowoczesna rosyjska marynarka wojen
Przeprowadził on wiele zmian w administracji państwowej,
Ustanowił kolegia-pierwowzory późniejszych ministerstw(zamiast dawniejszych prikazów)
Podzielił kraj na 50 prowincji
Wprowadził tabelę rang zarówno służbie wojskowej, jak i cywilnej
Dobrze przemyślaną reformę sposobu awansowania urzędników państwowych (sam pokazał, że można awansować dzięki osobistym zasługom. W ten sposób wykształciła się nowoczesna arystokracja pochodząca z nizin, np. A. Mieszkow- najbliższy współpracownik Piotra I)
Był zwolennikiem merkantylizmu
Ugruntował absolutyzm w Rosji i wzmocnił przewagę szlachty
Zamiast Dumy Bojarskiej powołał w1711r. Senat Rządzący
Zamiast patriarchatu utworzył z wyznaczonych przez siebie dostojników kościelnych Świątobliwy Synod
Dążył do wprowadzenia szkolnictwa typu zachodnioeuropejskiego
Unowocześnił kalendarz
Wprowadził w druku nowy alfabet - grażdankę Zalecał także przyjmowanie europejskich obyczajów.
Dekretem nakazywał golenie bród
Wprowadził obowiązek noszenia na dworze strojów europejskich
Zachęcał do palenia tytoniu i picia kawy Piotr I Wilki prowadził bardzo aktywną politykę zagraniczną, której następstwa miały ogromne znaczenie dla przyszłości Rosji
W Rawie Ruskiej spotkał z królem polskim Augustem II, z którym zawarł porumienie dotyczące wspólnej walki ze Szwecją
Podczas swojego panowania prowadził dwie wielkie wojny z:
Turcją na południu (pokój w 1700r. na mocy tego pokoju Turcja zrzekła się Azowa)
Szwecją na północy (wojna północna 1700-1721) pokój nysztadzki w 1721r. Na mocy tego pokoju Rosja otrzymywała Inflanty, Estonię, Wyspy DagĂ i Ozylia. Natomiast Szwecja zatrzymała w swym władaniu Finlandię >, po klęsce poniesionej pod Narwą zreorganizował wojsko, utworzył przemysł pracujący na potrzeby wojska: stocznie, manufaktury, wyposażył żołnierzy w nowoczesną broń i mundury. Przestarzałe armaty zostały zastąpione moździerzami, a wojsko przeszło szkolenia.Po zwycięstwie pod Postawą, a następnie zwycięskim zakończeniu wojny ze Szwecją zapewnił sobie dostęp do Morza Bałtyckiego, stanowiąc tym samym okno na Europę. Otrzymał także tytuł "Wielki").
W wyprawie na Persję (1722-23) Piotr zdobył Derbent i Baku
W toku wojny północnej wprowadził swe wojska do Polski i starał się ją uzależnić, m.in. przez popieranie prawosławia przeciw unitom, narzucenie swojego pośrednictwa w sporze Augusta II z konfederacją targowicką
Przemiany wewnętrzne i prowadzone wojny wymagały ogromnych środków finansowych, co ku oburzeniu Rosjan wiązało się z nakładaniem nowych podatków. Wybuchło wiele buntów, które cesarz bezlitośnie zdławił.
Uważam, że Piotr Wielki jest najwybitniejszym ze wszystkich carów Rosji. Rozpoczęta przez niego europeizacja Rosji stała się ważnym czynnikiem w procesie przekształcania jej w wielkie mocarstwo. Przez cały okres swojego panowania Piotr popierał rozwój przemysłu i handlu. Faktem jest, że za życia Piotr miał bardzo wielu przeciwników, jednakże obecnie rosyjscy i zachodni historycy sądzą zgodnie, iż Piotra należy uznać za największego cara w historii Rosji. Piotr wyprzedzał o dwa wieki swoja epokę w zrozumieniu wagi europeizacji i unowocześnienia kraju. Myślę, że to właśnie na tym polega jego wielkość. Dzięki jego dalekowzroczności Rosja, która w chwili obejmowania przez niego tronu była krajem ogromnie zacofanym, zdołała wyprzedzić prawie wszystkie kraje świata.
Uważam, że Piotr Wielki nie należał do władców, którzy płyną wraz ze zdarzeniami, z tzw. falą. On był człowiekiem, który wyprzedzał swój czas. Jego nadzwyczajna postawa przyczyniła się do zmiany biegu historii i skierowania jej w takim kierunku, jakiego nie obrałaby nigdy, gdyby nie on. Bo gdyby nie Piotr Wielki to Rosja nigdy nie stałaby się tak potężnym mocarstwem, jakim jest dzisiaj. Pomnikiem wielkości cara Piotra I była budowa Petersburga. 16 maja 1703 r. w czasie wojny północnej Piotr Romanow stanął na Zatoką Fińską pośród bagien, było to prawdopodobnie na tzw. Wyspie Zajęczej. Wyciął z ziemi dwa kawałki darni, złożył na krzyż, stwierdził, że w tym miejscu zostanie wybudowany fort, który będzie bronił zdobyczy rosyjskich na północy. Miało to być okno na świat. Miał to być Fort św. Piotra i Pawła. Forteca była zbudowana była na bagnach, a zatem konieczna była budowa na palach, zamiast ulic były kanały. Ta forteca w niedługim czasie zaczęła rozrastać się w osadę, a następnie w miasto. Miasto nazwano Sankt Petersburgiem. Petersburg zbudowany jest na ludzkim nieszczęściu. Do budowy miasta wysłano dziesiątki tysięcy robotników. Przy budowie brali udział Tatarzy, Kozacy, chłopi. Tysiące ludzi przy budowie miasta zginęło.