Mikstura na rozwolnienie
Scenariusz: Wioletta Nighthaven
Poziom: klasa I
Cykl: mikstury druidzkie
Wymagania: brak
Liczba zajęć: 6
Prac domowych: 2
Prac dodatkowych: 2
Kartkówek: 1
Czas trwania: 6 tygodni
Dziedziny: eliksiry (ale przyda się też do zielarstwa i historii magii)
Zalecane lektury:
Obowiązkowe: Wioletta Nighthaven: „Mikstura na rozwolnienie: przepis na 1 litr”, Aurelia Witchyn: „Historia mikstury na rozwolnienie”
Dodatkowe: brak
Plan kursu:
Lekcja 1
Temat: Kilka słów o biegunce. Pozyskiwanie składników mikstury: dziurawiec.
przyczyny biegunki
dziurawiec - występowanie i wygląd
dziurawiec zwyczajny: wygląd
ćwiczenia z rozpoznawania dziurawca zwyczajnego pośród innych gatunków
występowanie dziurawca zwyczajnego
pora zbioru dziurawca zwyczajnego
znaczenie świeżości dziurawca
Lekcja 2
Temat: Pozyskiwanie składników mikstury: mięta. Przygotowanie eliksiru.
mięta: wygląd
znaczenie świeżości mięty
przygotowanie mikstury na rozwolnienie krok po kroku
skutki przedawkowania dziurawca
Lekcja 3
Temat: Charakterystyka i dawkowanie mikstury. Kartkówka z przygotowania eliksiru.
wygląd, smak i zapach eliksiru
dawkowanie mikstury na rozwolnienie
kartkówka
Lekcja 4
Temat: Historia mikstury na rozwolnienie.
historia Celta Vermina
odkrycie Melissy (składniki)
odkrycie Kakacza (proporcje wody i zioła)
Matylda poprawia smak mikstury dodając miętę.
Lekcja 5
Temat: Powtórzenie wiadomości.
przypomnienie i utrwalenie informacji o miksturze na rozwolnienie.
Lekcja 6
Temat: Egzamin.
egzamin
Lekcja 1
Temat: Kilka słów o biegunce. Pozyskiwanie składników mikstury: dziurawiec.
Biegunka jest jedną z najczęstszych chorób nie magicznych. Jej objawy są dość dokuczliwe i krępujące. Nic dziwnego, że tak dawno temu (bo jeszcze przed naszą erą) druidzi wynaleźli lek na tę dolegliwość.
Co może spowodować biegunkę?
Rozwolnienie zazwyczaj jest wynikiem stresu i ciężkostrawnego jedzenia. Ważnym czynnikiem jest też słaby żołądek osoby chorującej. W ekstremalnych przypadkach biegunkę może spowodować klątwa.
Mam nadzieję, że znając te czynniki będziecie o siebie należycie dbać, bowiem warzenie mikstury na rozwolnienie zajmuje dużo czasu. Lepiej zapobiegać, niż się męczyć i większość dnia spędzać w toalecie, prawda?
Na czym opiera się mikstura?
Mikstura opiera się na wyciągu z dziurawca.
Gdzie występują i jak wyglądają dziurawce?
Dziurawce występują w klimacie subtropikalnym i umiarkowanym, także w górach strefy tropikalnej. Mierzą od 30 do 60 cm. Cechą charakterystyczną są rzędy małych dziurek widocznych jeśli patrzy się na liść pod światło. Kwiaty dziurawca są żółte.
Ile mamy gatunków dziurawca? Wymieńcie wszystkie nazwy.
Jest 6 gatunków dziurawca: dziurawiec barwierski, kielichowaty, kosmaty, nadobny, rozesłany i zwyczajny zwany także pospolitym.
Których używamy do warzenia mikstury na rozwolnienie?
Jedynie dziurawca zwyczajnego.
Dlatego musicie się nauczyć bezbłędnie rozpoznawać ten gatunek. Opiszę Wam wygląd dziurawca pospolitego. Na jego podstawie będziecie musieli wybrać odpowiednią roślinę spośród różnych gatunków, które rozłożę na stole.
Dziurawiec zwyczajny osiąga wysokość od 30 do 80 cm. Jego łodyga wznosi się prosto, w górnej części jest rozgałęziona, u dołu drewniejąca. Liście ułożone są naprzeciwlegle, maja kształt elipsy i mierzą ok. 3 cm. Blaszka liściowa jest prześwitująco kropkowana. Szypułki poszczególnych kwiatów wyrastają na różnej wysokości na pędzie głównym i dorastają mniej więcej do tej samej wysokości; tworzą tzw. baldachogrono. Korona kwiatu dziurawca jest pięciopłatkowa (średnica - ok. 3 cm), żółta, płatki czarno kropkowane, pręciki liczne. Czarne, drobno kropkowane nasiona ukryte są w torebce.
Oto dziurawce:
Dziurawiec 1: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_1.jpg
Dziurawiec 2: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_2jpg
Dziurawiec 3: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_3.jpg
Dziurawiec 4: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_4.jpg
Dziurawiec 5: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_5.jpg
Dziurawiec 6: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/dziurawiec_6.jpg
A teraz niech każdy z Was powie mi na priv, który z nich uważa za dziurawiec pospolity. Macie na to pół minuty.
Jest to dziurawiec nr 4. Pozostałe to:
1 - kielichowaty
2 - rozesłany
3 - barwierski
5 - kosmaty
6 - nadobny
Gdzie znajdziecie dziurawiec zwyczajny?
Dziurawiec pospolity występuje w Europie, zachodniej Azji, północnej Afryce, w Ameryce Północnej. Znajdziecie go w dąbrowach, trawiastych zaroślach i trawnikach. W Polsce często spotykanym gatunkiem.
Jakich części rośliny używamy do warzenia mikstury na rozwolnienie?
Używamy całych roślin - koniecznie z kwiatami.
Kiedy możemy takie zerwać?
Miedzy czerwcem a sierpniem, w porze kwitnienia.
Rośliny używane do warzenia eliksiru na rozwolnienie nie mogą być zasuszone. Dlatego warto latem zrobić sobie odpowiedni zapas tej mikstury.
Dlaczego świeżość dziurawca jest tak ważna?
Podczas robienia mikstury będzie nam zależało na wygotowaniu olejków eterycznych z roślin do wody. Zasuszone liście i kwiaty nie mają już tych olejków. Wywar robiony z suszonych dziurawców nie będzie się niczym (poza nieprzyjemnym smakiem) różnił od zwykłej wody.
Lekcja 2
Temat: Pozyskiwanie składników mikstury: mięta. Przygotowanie eliksiru.
Już dość dużo wiecie o dziurawcu, a nie powiedzieliśmy słowa na temat mięty.
<Otwiera zielnik na stronie o mięcie i pokazuje roślinę uczniom.> Tak wygląda mięta: http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/mieta.jpg <Następnie kładzie kilka liści mięty na biurku> http://wioletta_nighthaven.w.interia.pl/mieta2.jpg Możecie podejść i się im przyjrzeć.
Czy świeżość mięty ma jakieś znaczenie?
Nie, można używać zarówno świeżej jak i zasuszonej. Miętę dodaje się jedynie dla poprawienia smaku mikstury. Należy jednak pamiętać, że świeża mięta wypuści więcej soków.
Czy istnieją jakieś obostrzenia jeżeli chodzi o gatunek mięty?
Nie, można używać wszystkich gatunków.
Poznaliście składniki mikstury, dowiedzieliście się też, jak je zdobyć i przygotować. Dziś zaczniemy warzenie eliksiru.
Jaki jest pierwszy krok w przygotowaniu mikstury na rozwolnienie?
Należy najpierw zebrać około 5 całych roślin i wrzucić je do małego garnuszka wypełnionego wodą. Zasadnicza proporcja to 5 dziurawców na pół litra wody, aby mikstura zachowała swoją naturalną skuteczność.
Co się stanie, jeżeli użyjemy za dużo dziurawca?
Dziurawiec zwiększa wrażliwość skóry na słońce. Może wystąpić reakcja fototoksyczna.
Przez jaki czas i na jakim ogniu gotujemy miksturę?
Gotować ją należy na wolnym ogniu, bez przerwy, przez 24 godziny. Dziurawce wtedy puszczą swoje soki i otrzymamy wyciąg z tego zioła. Na tym etapie same rośliny są już do wyrzucenia.
Co teraz dodajemy do wywaru?
Ususzone liście mięty dla smaku. Nie należy ich ścierać na proszek, ale dodać w całości.
Jaki jest kolejny krok?
Miksturę przelewamy do małych buteleczek i odstawiamy do ciemnego i chłodnego pomieszczenia, aby leżakowała jak wino. Proces ten jest jednak krótszy, bo trwa tylko około tygodnia. Potem mikstura jest gotowa do spożycia.
Teraz przygotujcie swoje eliksiry. Jutro dodam do nich miętę, a na następnych zajęciach odstawimy je do spiżarni.
Lekcja 3
Temat: Charakterystyka i dawkowanie mikstury. Kartkówka z przygotowania eliksiru.
Ostatnio robiliście miksturę na rozwolnienie. Zajrzycie do swoich kociołków.
Jak wygląda, pachnie i smakuje dobrze uwarzona mikstura na rozwolnienie?
Jej kolor można określić jako „brązowawy”, wygląda bowiem jak lekko zabrudzona woda. Powinna mieć miły, miętowy zapach, ale gorzki smak.
Jaka dawka eliksiru powinna skutecznie wyleczyć biegunkę?
Jedna buteleczka (ok. 0,1 litra) leczy biegunkę u jednej osoby (jeśli nie mamy na myśli żadnych krytycznych przypadków). Zazwyczaj choroba mija w momencie, kiedy wywar rozleje się po wnętrznościach pacjenta (zajmuje to około 20-30 minut). Jeśli po tym czasie dolegliwość dalej nie mija, należy wypić jeszcze jedną butelkę. Nie wolno jednak przekroczyć dawki 3 butelek w ciągu doby, bo można dostać zaparcia (to się nazywa popadanie w skrajności). Jeśli po 3 butelkach biegunka nie przechodzi, proszę zgłosić się do skrzydła szpitalnego, bo to już nie jest biegunka, tylko jakaś „klątwa sraczki”.
Rozlejcie teraz miksturę do buteleczek po 0,1 l. Schowam je do spiżarni. Za tydzień zgłoście się po fiolki. Nie wiadomo, kiedy się przydadzą ;)
Praca domowa:
Przeczytaj „Historię mikstury na rozwolnienie” Aurelii Witchyn.
Lekcja 4
Temat: Historia mikstury na rozwolnienie.
Waszą pracą domową na ten tydzień było dokładne przeczytanie „Historii mikstury na rozwolnienie” napisanej przez Aurelię Witchyn, czwartoklasistkę z Aqaroru.
Wszyscy przeczytali?
Mam taką nadzieję. Dziś porozmawiamy o tym, jak powstała znana nam receptura mikstury na rozwolnienie.
Kto powie, kim był Vermin?
Vermin był Celtem żyjącym w 1257 roku przed naszą erą. Nie należał do osób mądrych. Jego decyzje były zwykle dziełem przypadku, a nie analizy. Vermin cierpiał na biegunkę, ponieważ jadł za dużo jabłek. Wiązało się to ze znaczeniem jego imienia (w języku Celtów Vermin to jabłko) oraz specyficznymi poglądami Vermina na zamysły boskie.
W jakich okolicznościach Vermin po raz pierwszy uwarzył miksturę na rozwolnienie?
Kiedy miejscowa zielarka nie mogła mu sprzedać naparu z melisy (który jeżeli nie umniejszał jego kłopotów z wypróżnianiem się, uspokajał Vermina na tyle, że ten za bardzo nie martwił się biegunka), Vermin postanowił sam odszukać na polu owe zioło i je zaparzyć. Niestety brakowało mu wiedzy z zakresu zielarstwa, toteż zamiast melisy zebrał kosz dziurawców. W domu zagotował rośliny i wypił wywar.
Jak skończyła się owa historia?
Na pewno ostatnie chwile z życia Vermina nie były przyjemne. Głupi Celt omal nie zwymiotował pijąc tak gorzką miksturę (ale, na jego nieszczęście, mężnie wypił wszystko, co uwarzył). Potem dostał zatwardzenia i fatalnego uczulenia na działanie promieni słonecznych. Zdesperowany, wymęczony i cierpiący rzucił się do rzeki.
Kim była, jak miała na imię (i dlaczego właśnie tak) osoba, która po Verminie zajęła się miksturą na rozwolnienie?
Chodzi o Melissę, córkę nieszczęsnego Celta. Vermin nazwał ją tak, ponieważ wierzył w zbawienne działanie naparu z melisy. A jak już wiemy, sądził także, że łaska bogów szczególnie ściśle wiąże się oddawaniem czci imionom.
Co odkryła Melissa?
Melissa zidentyfikowała zioło, które zaparzył jej ojciec i ku swojemu zdumieniu doszła do wniosku, że mogło ono pomóc Verminowi, gdyby tylko wiedział ilu roślin powinien użyć. Dziurawiec bowiem od dawna był przepisywany na różne dolegliwości żołądkowe.
Kto ustalił proporcje wody i zioła w wywarze? Jakie to były proporcje?
Był to Kakacz, syn Melissy. Praca nad miksturą była prowadzona metodą prób i błędów. Wyobraźcie sobie, jak biedaczek musiał się namęczyć. Kakacz doszedł do wniosku, że najlepiej gotować 10 dziurawców w litrze wody.
Kim była ostatnia osoba biorąca udział w procesie kształtowania się receptury i co nowego wprowadziła?
Mówimy o Matyldzie, córce Kakacza, która dodawała do mikstury na rozwolnienie liście mięty dla poprawienia smaku. Pomysł się przyjął. Do dziś pijemy eliksir na rozwolnienie doprawiany miętą.
Ludzie nie magiczni doskonale znają przepis na miksturę na rozwolnienie.
Jak magiczna receptura trafiła w ręce mugoli?
Matylda zakochała się w mugolu. A że był to przedsiębiorczy człowiek, zaczął sprzedawać eliksir wśród nieświadomych mugoli ze swojej wioski. Wraz z Matyldą dorobili się niezłego majątku.
Praca domowa
Narysuj drzewo genealogiczne rodziny Vermina. Przy każdym jej członku zaznacz jaki był jego udział w kształtowaniu się przepisu mikstury na rozwolnienie.