Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca - Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca - Francuzka zmarła przy jego urodzeniu.

Staś miał czternaście lat. Był blondynem o niebieskich oczach. Miał szczupłą budowę ciała. Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. Był bardzo inteligentny i dobrze się uczył. Chodził do szkoły angielskiej i biegle znał kilka języków. Choć od urodzenia mieszkał w Port-Saidzie, znał doskonale język ojczysty. Jego ojciec jako Polak wychowywał syna w duchu patriotycznym.

Staś był chłopcem towarzyskim. Potrafił nawiązywać kontakty z ludźmi bez względu na rasę i pochodzenie. Przyjaźnił się z Arabami, później - w czasie wędrówki opiekował się Kalim i Meą.

Miał też pogodne usposobienie, był chłopcem wesołym. Lubił bawić się z ośmioletnią Nel. Wobec swojej młodszej koleżanki był nieco przemądrzały i zarozumiały. Przy niej uważał się za dorosłego. Dokuczał jej, że jest od niego młodsza, lecz gdy Nel było smutno, przepraszał ją.

Staś zawsze chciał dokonać czegoś wielkiego, zostać bohaterem. Jego marzenie spełniło się, gdy wraz ze swoją małą przyjaciółką znaleźli się w trudnej sytuacji. Podczas wędrówki przez pustynię i puszczę był skazany tylko na własne siły i pomysłowość. Nie załamywał się w bardzo trudnych sytuacjach. Podejmował mądre i dojrzałe decyzje, choć sam był dzieckiem. Chłopiec bardzo się troszczył o Nel i poświęcał się dla jej dobra. Był szlachetny i ofiarny. Wielokrotnie odmawiał sobie picia, aby ostatnie krople wody oddać dziewczynce. Innym razem głodował, byle ona miała co jeść. Niemal cudem zdobył chininę, która uratowała jej życie, gdy Nel była chora na febrę. Był zmuszony pracować na utrzymanie swoje i małej Angielki. Gotów był poświęcić dla niej życie.

Staś wiedział jak zachować się w trudnych sytuacjach i był wierny swoim przekonaniom. Dowiódł tego podczas spotkania z Mahdim. Taktownie i mądrze odmówił przyjęcia obcej wiary, choć wiedział, że może przez to zginąć.

Podczas ciężkiej, niebezpiecznej wędrówki Staś wykazał się pomysłowością. Uwolnił słonia Kinga ratując go przed śmiercią głodową. Innym razem wpadł na pomysł zrobienia latawca, którym przesłał wiadomość. To ostatecznie uratowało im życie.

Staś to postać pozytywna, godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak człowiek dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznie i można było mu ufać. Chciał być bohaterem i został nim.

2

Staś Tarkowski jest główną postacią powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy". Bohater miał czternaście lat. Chłopiec urodził się w Port-Saidzie. Matka bohatera zmarła zaraz po urodzeniu chłopca. Była Francuzką. Ojciec natomiast był Polakiem. Mężczyzna samotnie wychowywał syna. Pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Ojciec Stasia przekazywał chłopcu informacje o Polsce, która była ich ojczyzną.

Staś był bardzo wysokim i silnym chłopcem, co wyróżniało go wśród jego rówieśników. Był bardzo wysportowany, gdyż jeździł konno oraz pływał. Staś miał jasne włosy oraz piękne oczy koloru błękitnego.

Chłopiec był bardzo wesoły, przez co zyskał sobie wiele przyjaciół. Miał w sobie dużo optymizmu oraz energii. Nigdy się nie poddawał, zawsze potrafił poradzić sobie w trudnej sytuacji. Gdy mała Nel zachorowała, Staś nie tracił nadziei, lecz postanowił walczyć, szukając w nocy lekarstwa dla niej. Bohater był również bardzo zaradny. Potrafił znaleźć pożywienie, a także wydostać się z rąk porywaczy. Bronił Nel. Gdy zabił Beduinów, dziewczynka bardzo się przestraszyła, gdyż obawiała się, że ją Staś również zabije. Jak każdy z nas, chłopiec miał też chwile załamania i zwątpienia, jednak nigdy nie pokazywał tego Nel.

Staś był bardzo mądrym chłopcem. Imponował znakomitą orientacją w terenie, wykazywał znajomość afrykańskiej flory i fauny. Znał wiele języków: francuski, polski, angielski, a także języki różnych plemion Afryki. Staś bardzo dobrze się uczył. Chłopiec był bardzo ciekawy i dociekliwy, podczas podróży dowiadywał się o zwyczaje i kulturę napotkanych ludzi. Był bardzo bystry i spostrzegawczy, gdyż to właśnie on pierwszy zauważył, że Nel jest chora.

Staś był bezinteresowny i pomocny. Pomagał Wa-himom, nie chcąc od nich "zapłaty". Staś był bardzo odważny. Mahdiemu nie bał się oświadczyć, że nie wyrzeknie się swojej religii. Dobrze znosił niewygody podróży, a nawet zachowywał trzeźwy umysł i opracowywał plany wydostania się z rąk porywaczy. Kochał swoją ojczyznę, mimo iż nie urodził się w Polsce. Staś uważał się za Polaka. Oprócz tych wszystkich zalet, miał również wady. Niewątpliwie do cech negatywnych możemy zaliczyć skłonność do przechwalania się oraz zarozumiałość. Przed Nel chciał uchodzić za dorosłego i wszystko wiedzącego już o życiu.

Uważam, że Staś jest bardzo pozytywną postacią. Jest mądry, odważny i szlachetny, co wywołało u mnie duży podziw. Myślę, że ze Stasia mogłoby brać przykład wielu chłopców. Ja natomiast bardzo chciałabym mieć takiego przyjaciela jak Staś Takowski.

3

Staś Tarkowski urodził się i wychowywał w Port Saidzie. Jego ojcem był Polak, a matką Francuzka. W chwili gdy zaczyna się akcja powieści ” W pustyni i w puszczy ” Staś kończy czternasty rok życia.
Jest wyższy i silniejszy od swoich rówieśników. Świetnie pływa, strzela, jeździ konno. Cieszy się żelaznym zdrowiem. Od najmłodszych lat spędza dużo czasu na wycieczkach i zajęciach sportowych, co zapewnia mu wspaniałą kondycję.
Bystry umysł, żywa inteligencja i ciekawość świata sprawiają, że chłopiec świetnie orientuje się w polityce. Ma również sporo wiadomości z różnych dziedzin wiedzy. Łatwo uczy się języków. Zna angielski, polski, francuski, arabski i afrykański język ki-swahili.
Stasia rozpiera energia i żądza przygód, dokonania bohaterskich czynów. Wspólnie z Nel wymyślają nieprawdopodobne sytuacje. Zastanawiają się, co by zrobił Staś, gdyby olbrzymi krokodyl wszedł przez okno do pokoju Nel. Gdy znajdą się w prawdziwym niebezpieczeństwie, chłopiec wykaże opanowanie i zimną krew, godną dojrzałego mężczyzny.
Podstawowymi cechami charakteru Stasia były prawość i szlachetność. To prawda, że pozabijał porywaczy, ale uczynił to dla ratowania Nel i siebie. Nie strzelał do bezbronnych. Miał okazję wcześniej zabić Idrysa, ale nie zrobił tego, gdyż Arab odwrócony był tyłem. Honor nie pozwalał mu strzelić w plecy wroga. Wobec Mahdiego nie wyrzekł się wiary chrześcijańskiej. Wtedy udowodnił swą odwagę cywilną. Odważny był również wtedy, gdy poszedł szukać ratunku dla chorej Nel. Nie wiedział, czy światło, które dostrzegł w nocy, oznacza przyjaciół czy wrogów.
Mimo pobłażliwości, jaką okazywał dziewczynce, lubił ją bardzo i czuł się za nią odpowiedzialny. Murzynów, Meę i Kalego, traktował jak równych sobie. Nawracał ich na wiarę chrześcijańską. Staś okazał się chłopcem bardzo zaradnym i dobrym organizatorem. Wspaniale radził sobie w trudnych sytuacjach. To on wpadł na pomysł, jak uwolnić Kinga z wąwozu. Urządził mieszkanie w baobabie. Wymyślił wysłanie wiadomości za pomocą latawców. Nie poddał się, nie załamał, wytrwale dążył do celu.
Sądzę, że Staś jest wspaniałym chłopcem, wzorem do naśladowania. Jego postawa jest godna szacunku i podziwu.

4

Staś Tarkowski jest bohaterem powieści H. Sienkiewicza pt."W pustyni i w puszczy". Urodził się i doszedł do 14 roku życia w Port-Saidzie w Egipcie. Ojciec jego był Polakiem, a matka zmarła przy porodzie matka-Francuzką. Staś nigdy nie widział Polski, znał ją tylko z opowiadań ojca, ale czuł się Polakiem. Ojciec chłopca był starszym inżynierem przy budowie Kanału Sueskiego.
Bohater powieści swoich rówieśników przewyższał wzrostem i siłą. Był silny wysportowany i szczupły. Ponieważ dużo przebywał na świeżym powietrzu, zajmując się wiosłowaniem i jazdą konną, cerę miał śniadą i ogorzałą od słońca.
Chłopiec posiadał wiele godnych naśladowania cech charakteru. Podczas wędrówki po Afryce udowodnił swoją odwagę, ambicję w dążeniu do celu, inteligencja i pomysłowość. Pokazał także, że w stosunku do Nel potrafi być troskliwy, opiekuńczy, wyrozumiały i życzliwy. Wykazał się głębokim patriotyzmem. Widać to podczas rozmowy w pociągu do z kapitanem Glenem, któremu z dumą oświadczył, że jest Polakiem. Baobab, w którym zamieszkał wraz z Nel, nazwał Krakowem. W drodze do Mombasy wykuwał na wielkiej skale napis "Jeszcze Polska...." Staś był także żarliwym chrześcijaninem i krzewił swoją wiarę wśród pogan. Między innymi uczył tej wiary Kalegoi Meę.
Syn Władysława Tarkowskiego należał do najlepszych uczniów w Port-Saidzie. Nauczyciele uważali go za niezwykle zdolnego. Wykazywał szczególne zainteresowania historią i geografią. Miał również zdolność do języków. Znał arabski-swahili, mówił biegle po angielsku francusku i po polsku.
Jego opinia o Idrysie, Gebrze i Chamisie była stanowcza. Chłopiec podjął decyzję, że musi ich zabić więc świadczyło to o tym, że ich nienawidził.
O Nel miał o wiele bardziej pozytywne myśli. Była jego jedyną i największą przyjaciółką. Dlatego postanowili sie pobrać.
Uważam, że Staś jest postacią godną naśladowania. Podziwiam jego odwagę i zaradność. Dzięki tym cechom udało mu się uratować życie swoje i Nel podczas niebezpiecznej wędrówki po Afryce. Ponadto jest mądry, dobrze się uczy, zna wiele języków obcych, co również zasługuje na uznanie. Podoba mi się u niego to, że kocha Polskę, mimo że nigdy jej nie widział. Cały czas myśli o krajach swoich przodków, uważa się za Polaka, a po ślubie z Nel wyjedzie do Polski.

---