Bronisław Malinowski „Grupa i jednostka w analizie funkcjonalnej”

1. Bronisław Malinowski (1884 - 1942) był polskim antropologiem społecznym i ekonomicznym, podróżnikiem, etnologiem, religioznawcą i socjologiem; żył gł. w USA i W.B. oraz na Wyspach Malanezji (prowadził badania terenowe); przez 6 lat prowadził badania w Australii i Oceanii (konkretnie na Wyspach Triobrandzkich), będąc prekursorem metody obserwacji uczestniczącej, polegającej na długotrwałym i głębokim zetknięciu z badaną społecznością; jako funkcjonalista wyznawał pogląd, iż każde zjawisko kulturowe pełni jakąś ważną funkcję dla całości systemu społecznego.

2. Analiza tekstu:

• definicja kultury wg. Malinowskiego: kultura jest zespołem narzędzi i dóbr, wzorów i organizacji społecznych, ideii, obyczajów, wierzeń i wartości - która umożliwia człowiekowi zaspokajanie jego biologicznych potrzeb w wyniku współdziałania w ramach przekształconego i uregulowanego otoczenia podstawowe ludzkie potrzeby (reprodukcyjne, higieniczne) zaspokajane są przez kształtowanie sztucznego, wtórnego środowiska, jakim jest kultura - nowy standard życiowy, zależny od kulturowego pozomu społeczeństwa.

• teoria kultury musi się opierać na danych biologicznych - człowiek jest zależny od elementarnych warunków, które umożliwiają mu życie; człowiek zaspokaja przede wszystkim potrzeby organizmu

• M. jest funkcjonalistą: zakłada, że jedyną słuszną formą analizy działań kulturowych jest badanie jednostki i potrzeb jej organizmu, które ściśle łączy się z procesem zaspokajania poszczególnych potrzeb dzięki tradycji, organizacji i wyposażeniu materialnemu, które są nieodłącznym elementem życia i organizacji grupy.

• M. wiąże „podstawowe potrzeby człowieka i ich zaspokajanie w ramach kultury z powstaniem nowych potrzeb kulturalnych”, które stają się wtórnym czynnikiem determinującym jednostkę i społeczeństwo; rozróżnienie na :

• wymogi instrumentalne (powstające z działalności ekonomicznej, normatywnej, wychowawczej, politycznej)

• wymogi integratywne (nauka, religia, magia)

• symbolizm od początku dostarczał prawidłowej formuły stałego ustalania i przekazywania osiągnięć kulturowych - dzięki niemu możliwe było pojawienie się terminu tradycja (ma ogromny wpływ na jednostkę, nawet na jej fizjologię); wiedza już w społ. pierwotnych stanowiła podstawę zachowania kulturowego; magia i religia zaspokajały potrzebę trwałości, powodzenia i ciągłości w tym niepewnym i wciąż zmieniającym się świecie

• 2 rodzaje analizy kultury:

• analiza funkcjonalna: określa stosunek między działalnością kulturową a ludzkimi potrzebami; funkcja jako zaspokojenie potrzeb przez działalność, w której ludzie jednocza się, konsumują dobra etc.; umożliwia wgląd w proces kulturowego formowania się jednostki z pkt. widzenia grupy (na ile i w jaki sposób działalność kulturowa człowieka zaspokaja jego ludzkie potrzeby)

• analiza instytucjonalna: jednostka organizacyjna - instytucja - posiada określony uniwersalny schemat/strukturę, wartości podzielane przez ogół; w imię celów/przyzwyczajeń, posłuszni specyficznym normom ludzie działają wspólnie zaspokajając swe potrzeby (na ile i w jaki sposób instytucja -zbiorowość, współdziała ze sobą w celu zaspokojenia potrzeb organizmu)

• w obu przypadkach konieczne jest badanie wrodzonych skłonności jednostki i ich kulturowych skłonności jak i badanie grupy jako wzajemnych związków jednostek (uwzględniając przestrzeń, otoczenie i wyposażenie materialne)!!!

• instytucja - (działalność zbiorowa) zorganizowana grupa związana z określonymi, celowymi czynnościami i zjednoczona szczególnym odniesieniem do otoczenia i wyposażenia materialnego, którym się posługuje zaspokaja podstawowe i pochodne potzreby jednostki i spaja istnienie zbiorowości

3. PODSUMOWANIE: Malinowski stwierdza, że badacz kultury musi analizować w równoległy i skoordynowany sposób jednostkę i grupę oraz ich wzajemne relacje w ścisłym związku z otoczeniem i kuturą materialną.