Drodzy Bracia i Siostry!
Dzisiejsze czytania mszalne prowadzą nas do źródła miłości. Wytrwajcie w miłości mojej - mówi Chrystus. Trwajcie we Mnie bo Ja jestem samą Miłością, mówię wam to, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. Czy zatem jestem szczęśliwy? Czy kocham tą miłością, którą daje mi Chrystus? Czy mam świadomość, że jestem przez Chrystusa wybrany, aby kochać, aby przynosić owoc? Nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Jezus nie pyta, kto najbardziej zasłużył na Jego miłość, albo kto Mu podziękuje, bo prawdziwa miłość niczego nie oczekuje dla siebie. Jest szeroka i wspaniałomyślna, jest bezinteresowna. I właśnie taką miłość Boga do człowieka rozczytujemy w dzisiejszych czytaniach mszalnych.
W Dziejach Apostolskich św. Łukasz stwierdza fakt, że jesteśmy przyjaciółmi Boga, gdy Go kochamy. Święty Piotr myślał początkowo, że tylko Izraelici są przyjaciółmi Boga, ludem wybranym. Ale przez lata obcowania z Jezusem przekonał się, że Bóg nie ma względu na osobę. Miły jest Mu ten, kto postępuje sprawiedliwie i z bojaźnią Bożą w sercu. Dlatego święty Piotr decyduje się ochrzcić poganina Korneliusza z Cezarei.
W Liście apostolskim św. Jan mówi, że jeśli ktoś nie kocha to nie zna Boga, bo Bóg jest Miłością. A kochać to mieć czas dla drugiej osoby, to zrobić coś bezinteresownie dla kogoś. Czy masz więc czas dla współmałżonka i własnych dzieci? A czas dla rodziców, przyjaciół, sąsiadów? Matka Teresa z Kalkuty powiedziała kiedyś takie słowa: nigdy nie dopuszczajcie, żeby ktoś odchodzący od was nie był po spotkaniu lepszy i szczęśliwszy. Bądźcie odzwierciedleniem dobroci Boga: dobroć waszych twarzy, dobroć waszych oczu, dobroć waszych uśmiechów, dobroć waszego serdecznego pozdrowienia. Okazujcie nie tylko waszą troskę, ale dawajcie również wasze serce.
Doświadczenie uczy jednak, że łatwiej jest mówić o miłości, niż kochać za pomocą czynów. Łatwiej jest kochać ludzi będących daleko niż tych, którzy codziennie są obok nas w domu, w pracy. Dlatego słowa z dzisiejszej Ewangelii, słowa samego Jezusa Chrystusa, który swoją męką i śmiercią potwierdził, że kocha każdego człowieka, powinny nieustannie nam towarzyszyć, szczególnie wtedy gdy jesteśmy rozdrażnieni, zdenerwowani, gdy mamy już kogoś dość