Kodeks cywilny cd
Wady oświadczeń woli
Zgodnie z definicją, oświadczeniem woli jest takie zachowanie się człowieka, które wyraża w sposób dostateczny zamiar (wolę) wywołania skutku prawnego to jest ustanowienia, zmiany lub zniesienia stosunku cywilnoprawnego.
Często podmioty zawierając umowę np. przez Internet nie są w stanie ocenić stanu psychicznego drugiej strony ze względu na brak możliwości bezpośredniego kontaktu.
Czasem pojawiają się sytuacje, kiedy w związku ze złożeniem oświadczenia woli pojawia się niezgodność między wolą wewnętrzną a jej zewnętrznym przejawem
W kodeksie cywilnym wyróżnia się pięć następujących wad oświadczenia woli:
Brak świadomości lub swobody (art. 83 kc),
Np. choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy lub inne chociażby przemijające zaburzenie czynności psychicznych, jak np. upojenie alkoholowe, zamroczenie narkotyczne, gorączka, hipnoza, obłożna choroba, manie, obsesje, uzależnienia, w tym także uzależnienie od Internetu.
Sankcją jest nieważność oświadczenia woli.
Pozorność (art. 83 kc) - oświadczenie woli złożone drugiej stronie, za jej zgodą, dla pozoru.
Sankcją jest nieważność oświadczenia woli. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności. Pozorność oświadczenia woli nie ma wpływu na skuteczność odpłatnej czynności prawnej, dokonanej na podstawie pozornego oświadczenia, jeżeli wskutek tej czynności osoba trzecia nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowiązku, chyba że działała w złej wierze (art. 83 § 2 kc).
Błąd (art. 84, 85 kc)
Błąd musi dotyczyć treści czynności prawnej i musi być istotny.
Ważne:
- uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo
- gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć (ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej).
- można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (to oznacza, że błąd jest istotny).
Art. 85 zrównuje błąd ze zniekształceniem oświadczenia woli przez osobę użytą do jego przesłania.
Podstęp (art. 86 kc)
To jest błąd, ale wywołany przez drugą stronę podstępnie (celowo).
W takim wypadku:
- uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu może nastąpić także wtedy, gdy błąd nie był istotny
- jak również wtedy, gdy nie dotyczył treści czynności prawnej.
Podstęp osoby trzeciej jest jednoznaczny z podstępem strony, jeżeli ta o podstępie wiedziała i nie zawiadomiła o nim drugiej strony albo jeżeli czynność prawna była nieodpłatna (np. pośrednik oferując mieszkanie za zgodą/wiedzą sprzedawcy okłamuje potencjalnego kupca co do cech mieszkania).
Groźba (art. 87 kc).
Warunek - z okoliczności musi wynikać, że osoba która złożyła oświadczenie woli mogła się obawiać, iż jej samej lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste lub majątkowe.
Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby (art. 88 kc)
Należy złożyć na piśmie stosowne oświadczenie (tej osobie).
Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu - z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby - z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał.
Ustawa o informatyzacji podmiotów realizujących zadania publiczne
z dniem 1 lipca 2002 r. podniesiona do rangi jednego z działów administracji rządowej (por. ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437)
Dział informatyzacja obejmuje 7 spraw (art. 12a ustawy)
informatyzacji administracji publicznej;
systemów i sieci teleinformatycznych administracji publicznej;
technologii i technik informacyjnych;
standardów informatycznych;
wspierania inwestycji w dziedzinie informatyki;
zastosowań technologii informatycznych w społeczeństwie informacyjnym; (w starej ustawie: w szczególności w gospodarce, bankowości i edukacji)
rozwoju społeczeństwa informacyjnego;
realizacji zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie informatyzacji.
- od 2005 r. działem „informatyzacja” kieruje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (wcześniej Minister Nauki i Informatyzacji), por. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r., Dz.U.06.131.919 ze zm.
- ustawa o informatyzacji została uchwalona 17 lutego 2005 r., a przyjęta 17 lutego 2005 r. przez Senat
- 7 kwietnia 2005 r. została podpisana przez Prezydenta RP i opublikowana w Dz. U. Nr 64, poz. 565
- nowelizowana 16 grudnia 2005 r. (zmieniono art. 17, 53, 56 i 63) oraz 10 marca 2006 r. (zmieniono art. 42 pkt 1, 4, 7)
- ustawą znowelizowano 17 ustaw (nazwana „ustawą systemową”), np.
Kpa, o systemie ubezpieczeń społecznych, o finansach publicznych, o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, o dostępie do informacji publicznej, o podpisie elektronicznym, o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
Podstawowe cele
- Celem ustawy o inf. jest ochrona interesu publicznego, w tym zachowanie przez Państwo możliwości swobody wybory technologii w procesach informatyzacji realizacji zadań publicznych (art. 1 in fine)
- określenie celu - ułatwienie wykładni przepisów ustawy i weryfikacji zgodności z intencją ustawodawcy rozporządzeń
Interes publiczny- klauzula generalna- (tożsama treściowo z klauzulą interesu społecznego)
- oznacza korzyści dla wielu osób, uzasadniając ograniczanie uprawnień jednostki i nakładanie na nią szczególnych obowiązków
- w prawie administracyjnym - społeczny mandat dla organów państwa do definiowania dobra wspólnego, ustawowe upoważnienie do realizacji dobra wspólnego oraz do rozstrzygania konfliktów interesów (między interesem publicznym a indywidualnym i grupowym) Z. Cieślak
Plan Informatyzacji Państwa
Art. 5 i 6 ustawy o informatyzacji
- KOORDYNACJA - uzgadnianie elementów układu organizacyjnego jako całości złożonej, skierowane na urzeczywistnienie określonego celu
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 marca 2007 r. w sprawie Planu Informatyzacji Państwa na lata 2007-2010 (Dz.U.07.61.415), (załącznik do rozporządzenia.)
- wcześniej plany informatyzacji były przedmiotem uchwał Sejmu i Rady Ministrów
(zlepek projektów resortowych)
- kolejne rozporządzenia powinny być uchwalane przed końcem okresów objętych planem aktualnie obowiązującym (w marcu 2007 r. trwały jeszcze uzgodnienia międzyresortowe nowego planu)
Technologie informacyjne
4
Schemat z zajęć teoretycznych nr 3