Przemyśl, dnia 2 marca 1998 r.
Ks. Jan Wójtowicz
Plac Konstytucji 3 Maja 8
37-700 Przemyśl
[ otrzymali drogą pocztową wszyscy Biskupi]
Wasza Ekscelencjo, Najprzewielbniejszy Arcypasterzu!
W czasie ostatniej pielgrzymki „ad limina” sekretarz Kongregacji Nauki Wiary na zapytanie XX Biskupów w sprawie objawień w Medziugoriu odpowiedział: jest to miejsce modlitwy, ale nie objawień, oraz: aktualny Ordynariusz Mostaru zajmuje stanowisko negatywne i tak też należy infotmaowąć wiernych.
Odnośne Oświadczenie Bpa Ratko Pericia z dnia 2.X.1997 r., opracowane z pewnością za wiedzą i w porozumieniu z Kongregacją Nauki Wiary, ukazało się w październikowym numerze „Famillie Chretienne” jako odpowiedź na list Redaktora tegoż czasopisma. Artykuł zawiera streszczenie napisanej przez Bpa.Pericia książki, w której uzasadnia on gruntownie swój odważny i stanowczy osąd: „Constat de non supernaturalitate”. Oświadczenie to nie zostało jeszcze opublikowane w naszym kraju, dlatego wydaje się rzeczą chyba słuszną, aby przynajmniej ta drogą udostępnić je wszystkim Biskupom w Polsce wraz z tłumaczeniem i fragmentem artykułu dotyczącym stanowiska Papieża, by mogło spełnić także u nas intencję Ordynariusza Mostaru: jak najrychlejszej obrony czci Kościoła i czci Matki Najświętszej.
Na tym tle jak zrozumieć i ocenić załączony Komunikat z KAI z 10.I.1998 r.: „Świadek objawień w Medzjugoriu gości w Polsce”, w którym podaje się szokujące twierdzenie O. Slavka Barbaricia bez sprawdzenia gdzie, kiedy i do kogo Ojciec św. miał się wyrazić, iż wierzy w autentyczność medziugorskich objawień, oraz kto i w jaki sposób upoważnił O.Slavka do opublikowania tego „prywatnie” wypowiedzianego zdania wprost sprzecznego z orzeczeniem Ordynariatu w Mostarze i zwyczajem Ojca św. szanującego prawa Biskupów, a prawo orzekania Ordynariusza Maostaru w szczególności. W ten sposób autorytet Ojca św. został wmanipulowany w propagandę fałszywych przecież objawień ( „Constate de non supernaturalitate”) także za pośrednictwem oficjalnej KAI.
Telewizja powtórzyła natychmiast szerokiej rzeszy swoich odbiorców to twierdzenie O.Slavka. Przyznaje on, że zna negatywne stanowisko swego Ordynariusza, ale tego głoszenie czegoś przeciwnego, niesprawdzonego, w tak ważnej sprawie nosi cechy co najmniej nielojalności.
Komu wiec mają wierzyć i za kim się opowiedzieć katolicy w Polsce: za niesprawdzoną opinią O.Slavka i powiększać przez „gorszące nieposłuszeństwo” wewnętrzne rozbicie Kościoła, czy też za legalna Władzą Ordynariusza Mostaru, opinią Kongregacji Nauki Wiary i porządkiem obowiązującym w katolickim Kościele.
Z wyrazami głębokiego szacunku i oddania - i prośbą o modlitwę-
/-/ Ks. Jan Wójtowicz