PRACA KONTROLNA
SŁUCHACZ: Roksana Gdulska
SZKOŁA: Szkoła Policealna dla dorosłych „Copernicus”, oddział Katowice
KIERUNEK: Technik Weterynarii
SEMESTR: II
PRZEDMIOT: Chów zwierząt gospodarskich i zwierząt towarzyszących
PROWADZĄCY: Aleksandra Brożyńska
TEMAT: Porównanie ekstensywnego i intensywnego chowu bydła. Wady i zalety obu systemów.
Chów - pojęcie dot. wszelkiej działalności człowiek zw. z utrzymaniem zwierząt gospodarskich.
Hodowla - podobnie jak produkcja roślinna - może mieć charakter intensywny, bądź ekstensywny. Zależy to od wielkości pracy i kapitału na jednostkę hodowlaną oraz od osiąganych efektów, w postaci przyrostu wagi, udoju mleka i bydła.
Rolnictwo ekstensywne - rodzaj rolnictwa, w którym nie stosuje się sztucznych środków wspomagających uprawy, takich jak nawozy mineralne i pestycydy, co skutkuje jednak zmniejszonymi plonami. W systemie tym nakłady pracy są wysokie, a koszty niskie. Ten rodzaj rolnictwa stosuje się w krajach mniej rozwiniętych gospodarczo. Wykorzystuje się do tego tereny rozleglejsze niż w rolnictwie intensywnym.
Ekstensywna hodowla bydła wiąże się z wykorzystaniem rozległych obszarów pastwisk naturalnych. Jest ona hodowla typu pasterskiego, zorientowaną głównie na produkcji mięsa.
W tego typu hodowli przodują: Brazylia, Stany Zjednoczone ( zachodnia część Wielkich Równin), południowo - zachodnia Rosja i północny Kazachstan, Argentyna (centralna Pampa oraz północno - wschodnia Australia, Sudan, RPA, Nigeria, Etiopia, Kenia i Uganda. Czasami, w sprzyjających warunkach naturalnych, efekty tej hodowli są porównywalne z efektami hodowli średnio - intensywnej. Dotyczy to zwłaszcza obszarów wilgotnych sawann w Afryce (Kenia, centralna Nigeria, Wyżyna Abisyńska), tudzież w Ameryce Południowej - centralna i południowa Brazylia. W krajach z takim rolnictwem nie ma potrzeby osiągania bardzo wysokich plonów i intensyfikacji hodowli zwierząt. Duże zbiory osiąga się poprzez uprawę ogromnych obszarów. Duża produkcja mięsa czy mleka oparta jest na bardzo dużej ilości zwierząt hodowlanych. Ich hodowla wykorzystuje duże powierzchnie łąk i pastwisk.
W wielu rejonach świata hodowla bydła ma charakter mieszany. Opiera się równocześnie na uprawach roślin pastewnych i na wykorzystaniu pastwisk naturalnych. Można tu wskazać na kraje skandynawskie, Litwę, Łotwę, Estonie, Rumunię, Polskę, kraje leżące w basenie Morza Śródziemnego, oraz na Urugwaj, Wenezuelą i Nowa Zelandie. Kraje te dysponują znacznymi obszarami łąk i pastwisk, jednak hodowla bydła osiągnęła tam już dawno stan ilościowy, przekraczający naturalną wydajność tych terenów trawiastych i musi być zasilona dodatkową produkcja pasz. Wymienione wyżej kraje prowadzą hodowle średnio intensywną, której zagęszczenie osiąga od 30 do 60 sztuk bydła na 100 ha użytków rolnych.
Rolnictwo intensywne - system produkcji rolniczej ukierunkowany na maksymalny zysk osiągany w warunkach dużego nakładu pracy i środków finansowych. Charakteryzuje je powszechne zastosowanie wysoko wydajnych maszyn, technik uprawy i hodowli, nawozów mineralnych i środków ochrony roślin. Rolnictwo intensywne występuje przede wszystkim w krajach wysoko rozwiniętych.
Rolnictwo intensywne pozwala na zmniejszenie zatrudnienia przy uprawie roślin i hodowli zwierząt. Niektóre ze stosowanych technik przyczyniają się do skażenia gleby i środowiska. W niektórych państwach europejskich w tym dziale gospodarki pracuje jedynie kilka procent ogółu zatrudnionych, przy czym w Belgii i Wielkiej Brytanii ten wskaźnik wynosi poniżej 2%.
Jednym z rodzajów rolnictwa intensywnego jest rolnictwo podmiejskie, które cechuje:
uprawa w pobliżu miast,
uprawa na potrzeby ludzi (np. w małych miasteczkach).
Intensywna hodowla bydła opiera się na wydajnej produkcji pasz, przy wykorzystaniu dość kapitałochłonnego zaplecza technicznego. Ten typ hodowli przeważa w większości krajów Europy Zachodniej, w pasie przyjeziornym i północno - wschodnim w Stanach Zjednoczonych, na terytorium Wiktoria w Australii, a także w niektórych prowincjach Chin.
W wymienionych rejonach wskaźniki gęstości tej hodowli - mierzone zazwyczaj ilością sztuk bydła na 100 ha użytków rolnych - przekraczają zdecydowanie 160 sztuk, dochodząc niejednokrotnie do 220 - 230 sztuk (Bangladesz, Holandia).
Hodowla intensywna ma najczęściej charakter mleczny lub mleczno - mięsny.
W Europie Zachodniej intensywna hodowla bydła korzysta w znacznej mierze z pasz importowanych, a zwłaszcza z dostaw pszenicy, kukurydzy i soi ze Stanów Zjednoczonych, Kanady i Argentyny. W przeszłości przybliżała się ona w związku z tym do rejonów wielkomiejskich, z ich rozwiniętym przemysłem spożywczym i chłonnym rynkiem zbytu. Obecnie, w wyniku upowszechniania urządzeń do mechanicznego udoju i chłodzenia mleka, a także znacznego usprawnienia jego transportu, bliskości rynków zbytu straciłaby na znaczeniu.
Bibliografia:
wikipedia.pl
Kwiatkowski Jerzy „Produkcja zwierzęca”
PWRiL, Warszawa 1983
Campbell Jon R. , Marshall Robert T. “Podstawy produkcji mleka spożywczego i jego przetworów”
PWN, Warszawa 1982
4