PLAN ZAJĘC DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCH REALIZOWANY W GRUPIE DZIECI 5,4-LETNICH

Styczeń 2011.

Temat bloku: Mój kalendarz.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Zabawa muzyczno-ruchowa „Zegary”, dzieci siedzą na dywanie. Na hasło „mały zegar” przechylają głowę raz w lewo, raz w prawo w rytmie ćwierćnut. Na hasło „duży zegar” zmieniają tempo i kierunek ruchów. II Rozmowa na temat Nowego Roku, oglądanie różnych kalendarzy, określanie różnic w ich wyglądzie. Wysłuchanie wiersza S. Karaszewskiego „Idzie Nowy Rok”, rozmowa kierowana na temat wiersza. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej „Labirynt”. Globalne zapoznanie się z wyrazami „kalendarz”, „zegar”, „czas”. Przeliczanie sylab w nazwach miesięcy.	Dziecko: -reaguje na hasło, -uważnie słucha wiersza, -potrafi udzielić konkretnej odpowiedzi na pytanie, -potrafi przeczytać globalnie wyrazy kalendarz, czas, zegar, -dzieli wyrazy na sylaby.	-różne kalendarze, -wiersz S.Karaszewskiego „Idzie Nowy Rok”, -labirynt do ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, -wyrazy do globalnego czytania kalendarz, czas, zegar.
I Słuchanie piosenki „Pory roku”, nauka słów piosenki metodą ze słuchu, dowolne zabawy ruchowe. II Rozwiązywanie zagadek słownych o porach roku, wyszukiwanie odpowiedzi spośród ilustracji. Utrwalanie nazw pór roku. Wyodrębnianie pierwszej i ostatniej głoski w wyrazach. Globalne czytanie nazw pór roku. Wytłumaczenie cykliczności i powtarzania się pór roku, miesięcy, dni tygodnia i godzin. Wykonanie pracy plastycznej „Pory roku”, dzieci określają wygląd drzew w każdej z pór roku, następnie dekorują sylwety drzew kolorowymi klockami plastycznymi zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami - praca grupowa.	Dziecko: -zna słowa piosenki, -potrafi rozwiązać zagadki, -zna nazwy pór roku, -potrafi globalnie przeczytać nazwy pór roku, -wyodrębnia pierwszą i ostatnią głoskę w wyrazie, -rozumie cykliczne powtarzanie się pór roku, miesięcy, dni tygodnia, godzin. -potrafi wykonać pracę plastyczną.	-piosenka „Pory roku”, -zagadki o porach roku, -globalnie przedstawione nazwy pór roku, -sylwety drzew wycięte z kartonu, kolorowe duże kartony, klocki plastyczne.
I Utrwalenie piosenki „Pory roku”. Przypomnienie nazw dni tygodnia. II Oglądanie przyniesionych przez nauczycielkę eksponatów - zegara ściennego, zagra z kukułką, zegarka na rękę. Burza mózgów na temat : Do czego potrzebny jest zegar? Ćwiczenia spostrzegawczości wzrokowej „Taki sam zegar”. Ćwiczenia matematyczne, przeliczanie kropek znajdujących się na kartonikach (w zakresie do sześciu), rysowanie takiej samej ilości kropek z drugiej strony kartonika.	Dziecko: -wie, do czego potrzebny jest zegar, -potrafi wyszukać takie same zegary, -potrafi przeliczać z zakresie do sześciu.	-różne zegary, -sylwety zegarów, -kartoniki z kropkami (do ćwiczeń matematycznych).
W zależności od ilości dzieci w tym dniu. Zabawy ruchowe: „Naśladujemy pory roku” - dzieci swobodnie poruszają się przy muzyce, reagują na dane hasła: wiosna- przykucają i powoli wstają, naśladują wzrost roślin, lato- naśladują pływanie w morzu, jesień- opadanie jesiennych liści, zima- lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami. Przyporządkowanie obrazkom z porami roku symboli: słońce i chmurka, słońce, chmura i deszcz, chmura i śnieg. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość „Czyja to czapka?” - dziecko wyciąga z pudła czapkę i wskazuje, do kogo ona należy.	Dziecko: -bawi się zgodnie z rówieśnikami, -przestrzega reguł panujących w grupie.	-emblematy określające pory roku, -czapki i szaliki dzieci.

Temat bloku: Nasi podopieczni.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Zabawa muzyczno-ruchowa „Spacer po lesie” - dzieci spacerują w dowolnym kierunku, na akcent w muzyce rzucają śnieżką w kolegę i naśladują strzepywanie śniegu z ubrań. II Przypomnienie nazw ptaków, które zostały w kraju na zimę. Wyodrębnienie pierwszej i ostatniej głoski w wyrazach: wróbel, sikorka, gil, wrona, podział wyrazów na sylaby. Globalne zapoznanie się z wyrazami: wróbel, sikorka, gil, przeliczanie liter. Opisywanie i porównywanie wyglądu ptaków. Słuchanie opowiadania „Głodna sikorka”, rozmowa na temat dokarmiania ptaków zimą: Dlaczego trzeba pomagać ptakom? Czy można zapomnieć o dokarmianiu ptaków? Zabawa z elementem ćwiczeń oddechowych „Pada śnieg”- dzieci dmuchając na papierowe śnieżynki próbują utrzymać je w górze.	Dziecko: -reaguje na umówione hasło, -zna nazwy ptaków, które zostały w Polsce na zimę, -czyta globalnie nazwy ptaków, -przelicza litery w wyrazach, -wie, dlaczego należy pomagać ptakom zimą.	-ilustracje przedstawiające wróbla, sikorkę, gila, wronę, -wyrazy dl globalnego czytania, -opowiadanie „Głodna sikorka”.
I Zabawa muzyczno-ruchowa „Ptaszki do karmnika”, dzieci zapamiętują kolory szarf, potrafią reagować odpowiednim zachowaniem na umówione hasło. II Zabawy matematyczne. „Karmniki”- dzieci umieszczają odpowiednią liczbę ptaków na, w, nad, pod karmnikiem. Wypowiadają się całymi zdaniami na temat, gdzie znajdują się ptaki. „Dużo nas”- przeliczanie ptaków, porównywanie wielkości zbiorów, określanie, gdzie jest najwięcej i najmniej ptaków. Ćwiczenie percepcji wzrokowej- Pomóż sikorce dojść do karmnika według kodu.	Dziecko: -zapamiętuje kolory, -przelicza ptaki w zakresie do sześciu, -posługuje się określeniami: w, na, nad, pod, -rozpoznaje drogę prowadzącą do karmnika według kodu.	-szarfy w różnych kolorach, -sylwety karmników i ptaków do przeliczania, -karta pracy z kodem.
I Zabawa ruchowa „Karmnik”, dzieci podzielone są na grupy: wrony, gile, wróble, sikorki. Wszyscy siedzą w kole. Na hasło np., wróble i wrony, dzieci z tych grup zmieniają się miejscami. II Wysłuchanie tekstu „Przyjaciel zza okna”. Rozmowa na temat tekstu: Kto rozmawiał z wróblem? Dlaczego nie może znaleźć pożywienia? Kogo nazwał swoim przyjacielem i dlaczego? Wykonanie pracy plastyczniej „Karmnik dla ptaków”, dzieci farbami malują karmnik oraz starają się, w miarę swoich umiejętności namalować ptaki.	Dziecko: -reaguje na umówione hasło, -potrafi skupić uwagę na słuchanym opowiadaniu, -wypowiada się całymi zdaniami, -potrafi wykonać pracę plastyczną.	-opowiadanie „Przyjaciel zza okna”, -karki z bloku technicznego, farby, pędzle.
I Wzbogacenie wiedzy dzieci na temat wybranych gatunków ptaków (nieloty). Oglądanie zdjęć. Podział ptaków na aktywne za dnia i w nocy, latające i nieloty. II Quiz o ptakach. Dzieci dzielą się na zespoły - losowanie kartoników z kropkami (1-3). Rozwiązywanie zagadek słownych. Układnie puzzli (sylwetki ptaków). Przeliczanie ptaków w karmnikach. Odszukiwanie śladów ptaków, rysowanie ptaka. Karmnik z przedszkolnych klocków. Rozdanie nagród dla uczestników konkursu.	Dziecko: -pogłębia wiedzę na temat ptaków, -rywalizuje w konkursie, -potrafi pracować w grupie.	-Atlas Ptaków, -puzzle z sylwetami ptaków, -zagadki słowne, -karty pracy do przeliczania ptaków i odnajdywania śladów, -klocki drewniane i plastikowe.
I Zabawa ruchowa „Witam cię”, dzieci poruszają się po sali: bieg, podskoki, marsz. Na dźwięk bębenka zatrzymują się i starają przywitać z jak największą liczbą dzieci. II Zabawy z piosenką „Ptaszki w zimie”. Ćwiczenia emisyjne, śpiewanie na sylabę la coraz wyższych, a potem coraz niższych dźwięków. Słuchanie piosenki „Ptaszki w zimie”. Omówienie treści, budowy i nastroju piosenki. O czym opowiada piosenka? Z ilu zwrotek się składa? Czy posiada refren? Zabawa ilustracyjna z piosenką. Cwał boczny po obwodzie koła przy piosence „Ptaszki w zimie”, jeden skok w takcie.	Dziecko: -potrafi śpiewać dźwięki wysokie i niskie, -potrafi opisać treść piosenki, -wie, jak zbudowana jest piosenka (zwrotki i refren).	-bębenek, -nagranie z piosenką „Ptaszki w zimie”.

Temat bloku: Moi dziadkowie.

Sytuacja edukacyjna	Cele operacyjne	Środki dydaktyczne
I Zabawa muzyczno-ruchowa „Babcie i wnuczęta”, dzieci podzielona są na dwie grupy:babcie i wnuki. Podczas akompaniamentu spokojnego na spacer wychodzą babcie, podczas szybkiego- wnuki. II Oglądanie ilustracji przedstawiających babcie i wnuków w różnych sytuacjach. Kto to jest babcia/dziadek? (mama/tata mamy lub taty). Ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej. Układanie zdań z wyrazami babcia, dziadek. Zapoznanie z globalnym zapisem wyrazów babcia i dziadek. Przeliczanie liter, podział na sylaby, wyodrębnianie pierwszej i ostatniej głoski. Słuchanie wiersza „Halo, babusiu!”. Do kogo telefonuje dziewczynka? Dokąd wyjechała babcia i dlaczego? Czy z rozmowy można się domyślić, jakie uczucia łączą dziewczynkę i babcię? Jakie uczucia łączą ciebie i twoich babcię i dziadka?	Dziecko: -reaguje na zmianę tempa w muzyce, -wie, kim są babcia i dziadek, -potrafi przeczytać globalnie wyrazy babcia i dziadek, -przelicza litery w wyrazach, -potrafi określić uczucia łączące je z babcią i dziadkiem.	-zdjęcia przedstawiające babcie i dziadka z wnukami, -wyrazy do globalnego czytania, -wiersz „Halo, babusiu”.
I Ćwiczenia słuchu fonematycznego: nauczyciel umieszcza na tablicy obrazki: bocian, bułki, buty, budzik. Co mają ze sobą wspólnego te obrazki? Jakie jeszcze znacie wyrazy, których nazwa rozpoczyna się głoską b? II Rozmowa w kole. Co najczęściej robicie z babcią i dziadkiem? Opowiadanie treści obrazków, ustalanie ich prawidłowej kolejności. Ustalenie zakończenia historyjki. Próby opowiadania historyjki przez dzieci. Zabawa ruchowa „Gdzie jest dziadek?”, dzieci dobierają się parami chłopiec z dziewczynka. Przy dźwiękach bębenka swobodnie poruszają się po sali, gdy zapadnie cisza, dziewczynka szybko odszukuje swoją parę. Wykonanie pracy plastycznej „Prezent dla babci”- ozdobny świecznik. Oklejanie małego słoiczka kolorowym papierem, ozdabianie go cekinami i koralikami.	Dziecko: -wyodrębnia głoskę w nagłosie, -potrafi ułożyć obrazki w kolejności czasowej, -potrafi wymyślić zakończenie historyjki, -potrafi wykonać pracę plastyczną.	-ilustracje przedstawiające rzeczy zaczynające się na głoskę b, -obrazki do historyjki obrazkowej, -słoiczek, gładka bibuła, cekiny, koraliki, klej, sznurek z bibuły.
I Zabawy z rymowanką. Powtarzanie słów rymowanki: dziadek z babcią sami wiece, najwspanialsi są na świecie z wyklaskiwaniem, ciszej i głośniej, wolniej i szybciej. II Słuchanie opowiadania „Opowieść o babci i dziadku”. Rozmowa z dziećmi na jego temat: Jak wyglądają babcia i dziadek? Co robi babcia a co dziadek? Dlaczego tak wyglądają? Odpowiedzi na pytanie: Jaki prezent sprawiłby radość babci i dziadkowi? Zabawa matematyczna. Nauczyciel rozwiesza na tablicy kwiaty i rozkłada na dywanie koła w kolorze kwiatów. Jakiego koloru jest róża? Dzieci wybierają spośród kół w kolorze kwiatów i daną liczbę przyczepiają na tablicy pod obrazkiem. Wykonanie prezentu dla dziadka „Laurka serduszko”, dziecko wycina wzór laurki, składa ją według wzoru i ozdabia koralikami i brokatem.	Dziecko: -potrafi wypowiadać rymowankę w różnym tempie i natężeniu głosu, , -w skupieniu słucha opowiadania i odpowiada na pytania, -przelicza w zakresie do sześciu, -potrafi wykonać prezent dla dziadka.	-ilustracje przedstawiające kwiaty, kolorowe kółka, -ozdobny papier, klej, koraliki, cekiny, nożyczki.
I Zagadki pantomimiczne „Ulubione zajęcia z babcią i dziadkiem”. Chętne dzieci naśladują ruchem i mimiką różne czynności wykonywane razem z babcią i dziadkiem, pozostałe dzieci odgadują, jakie to zajęcia. II Zabawy z piosenką „Nie pytajcie kogo wolę”. Słuchanie piosenki i rozmowa na jej temat. Określenie tempa i nastroju utworu. Zwrócenie uwagi na powtarzające się elementy. Improwizacja ruchowa rękami- „Taniec rąk”. Podczas słuchania piosenki dzieci próbują ją zilustrować tylko za pomocą ruchów rąk, według własnych pomysłów. Próby zaśpiewania piosenki.	Dziecko: -potrafi naśladować ruchem różne czynności, -określa tempo i nastrój piosenki, -potrafi ruchem przedstawić treść piosenki.	-nagranie z piosenką „Nie pytajcie kogo wolę”.
I Utrwalenie piosenki „Nie pytajcie kogo wolę”. II Zabawy matematyczne „Organizujemy przyjęcie dla babci i dziadka”. Ćwiczenia w liczeniu, stosowanie liczebników głównych i porządkowych. Nauczyciel rozkłada serwetkę i umieszcza na niej kartoniki z kropkami i elementem zdobniczym. Dzieci przeliczają kropki i zastępują je danym elementem. Porównują, których elementów jest więcej. Dokonują obliczeń na palcach. Słodkie przysmaki; przed dziećmi ułożonych jest sześć talerzyków oraz emblematy różnych ciastek. Dzieci mają ułożyć na talerzach ciastka tak, aby na każdym była inna ich liczba. Na którym talerzu jest więcej ciastek? Dzieci posługują się liczebnikami porządkowymi. Najmniej, najwięcej. Dzieci układają talerze w taki sposób, aby na pierwszym było najmniej ciastek a na ostatnim-najwięcej. Tyle samo. Na każdym talerzyku ma się znaleźć tyle samo elementów. Dzieci dokładają na talerze tyle cukierków, żeby razem z ciastkami było po sześć elementów.	Dziecko: -potrafi zaśpiewać piosenkę, -przelicza w zakresie do sześciu, -posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi, -przelicza na palcach w zakresie do sześciu.	-serweta, kartony z kropkami, elementy zdobnicze, -talerzyki, emblematy ciastek i cukierków.

12

---