ŚW. HELENA i KRZYŻ PJ

Imię Helena pochodzi od greckiego słowa hele - blask, bądź helane - pochodnia. Takim światłem była dla poddanych Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego. Według tradycji, to właśnie ona odnalazła najcenniejszą relikwię chrześcijan - drzewo Krzyża Świętego. Stało się to podczas jej pielgrzymki do Ziemi Świętej.

Konstancjusz Chlorus byt bardzo zdolnym i szanowanym wodzem. Pewnie dlatego został wybrany cesarzem. Towarzyszka jego życia -

Helena, nie by ta kobietą szlachetnie urodzoną.

Mogła być żoną żołnierza, ale nie. Wiosną 289 r. Konstancjusz poślubił pasierbi

cę cesarza Maksymiana Teodorę. Dla jej synka Konstantyna nastały trudne dni.

Nowa żona cesarza nie szczędziła mu przykrości i upokorzeń.

Mijały lata. Konstancjusz zmarł, a na jego miejsce legiony obwołały cesarzem

Konstantyna. Gdy tylko objął rządy, chciał wynagrodzić matce lata krzywd. Przez 20 lat rządzili razem, bowiem syn zawsze liczył się ze zdaniem matki. Wszyscy nazywali ją cesarzową i traktowali z należnym szacunkiem. W rządach popierali go chrześcijanie, dlatego za namową Heleny podpisał edykt gwarantujący im swobodę wyznania.

Konstantyn i jego matka przyjęli chrzest, a wiele ważnych stanowisk w państwie powierzyli chrześcijanom.

W 326 r. cesarzowa Helena udała się z pielgrzymką do Ziemi Świętej. Rozkazała zbudować na Golgocie świątynię. Robotnicy kopiący fundamenty odnaleźli prawdziwy skarb - Święty Krzyż. Fakt, iż stało się to dzięki Helenie upamiętniają obrazy przedstawiające ją z krzyżem w dłoniach

Ewa Stadtmuller

---