P-83 |
Jest to polski pistolet wprowadzany do uzbrojenia zamiast pistoletu P-64. Skonstruowano go do naboju 9 mm x 18 typu Makarowa używanego w P-64 oraz pistolecie maszynowym wz. 1963 r. (PM-63). Przed projektantami postawiono zadania usunięcia głównych niedostatków pistoletu P-64. Nowy pistolet powinien mieć pojemniejszy magazynek, mniejszą siłę potrzebną do samonapinania kurka oraz słabsze oddziaływania na dłoń strzelającego podczas prowadzenia ognia. Z technologicznego punktu widzenia pistolet powinien być zaprojektowany, aby można go było produkować nowoczesnymi metodami tłoczenia, zgrzewania i lutowania zamiast tradycyjnego skrawania i dzięki temu obniżyć wyraźnie materiałochłonność, pracochłonność oraz koszty wyrobu. Szczególną uwagę zwrócono na zabezpieczenie pistoletu przed strzałem przypadkowym i przedwczesnym. W fazie opracowywania prototypów konstruktorzy pistoletu, inżynierowie Ryszard Chełmicki i Marian Gryszkiewicz, przedstawili dwa warianty. W pierwszym zastosowano klasyczny zewnętrzny bezpiecznik skrzydełkowy. Drugi prototyp nie miał bezpiecznika zewnętrznego, a jedynie zabezpieczenia wewnętrzne, przede wszystkim samoczynną blokadę iglicy zwalnian± poprzez nacisk na spust. Zasada działania pistoletu P-83 opiera się na wykorzystaniu energii odrzutu zamka swobodnego. Do zasilania służy magazynek pudełkowy, jednorzędowy zawierający 8 naboi, to znaczy o 2 więcej niż w pistolecie P-64. Mechanizm spustowy z samonapinaniem kurka i przerywaczem umożliwia tylko ogień pojedyńczy. Rolę przerywacza pełni występ w tylnej części szyny spustowej. Do samonapinania, to znaczy do napięcia kurka za pomocą wywarcia nacisku na język spustowy, potrzebna jest siła 50-60 N, podczas gdy w pistolecie P-64 siła samonapinania wynosiła 110-120 N. Pistolet ma mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym napędzanym sprężyną działającą na kurek poprzez żerdź kurka. Wyciąg sprężynujący umieszczony jest w zamku. Wyrzutnik sztywny jest jednolitą częścią szkieletu. W zamku znajduje się wskaźnik obecności naboju w komorze nabojowej. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zostaje zatrzymany w tylnym położeniu na dźwigni, którą zwalnia się kciukiem prawej ręki. Przyrządy celownicze stałe. Masa pistoletu P-83 jest o 110 g większa niż w P-64. Ta większa masa oraz lepiej opracowany chwyt sprawiają, że oddziaływanie pistoletu na dłoń odczuwalne jest jako łagodniejsze niż w pistolecie P-64. Położenie dźwigni zatrzymującej zamek po ostatnim strzale oraz położenie bezpiecznika po lewej stronie pistoletu jednoznacznie wskazują, że pistolet P-83 przeznaczony jest dla strzelców praworęcznych. Do zabezpieczenia pistoletu służy bezpiecznik skrzydełkowy zlokalizowany nad chwytem pistoletu. Ustawienie bezpiecznika w położeniu zabezpieczającym powoduje obniżenie i unieruchomienie iglicy. Iglica nie może się przemieszczać wzdłużnie, nie może też być uderzona przez kurek, gdyż jej tylny koniec znajduje się wówczas naprzeciwko gniazda w kurku. Jeśli kurek był napięty, to obrót bezpiecznika powoduje zwolnienie kurka oraz obniżenie dźwigni zwolnienia kurka, a to z kolei blokuje spust oraz szynę spustową i uniemożliwia oddanie strzału przez samonapinanie. Pistolet można zabezpieczyć nie tylko przy kurku napiętym, ale i przy zwolnionym. Przed przypadkowym wystrzałem przy kurku zwolnionym, na przykład wskutek uderzenia w kurek, chroni dźwignia zabezpieczająca. Pistolet P-83 w stanie zabezpieczonym można przeładować, to znaczy wprowadzić nabój do komory nabojowej.