Szkolne programy profilaktyczne:
a). PROGRAMY INFORMACYJNE- wyrastają z wiary w ludzkie możliwości samodoskonalenia się przez podejmowanie odpowiednich decyzji. Głównym celem jest: dostarczanie informacji o niebezpieczeństwach, o możliwości ich identyfikacji. Program informacyjny obejmuje takie działania jak: wykłady i seminaria, wykorzystanie środków informacji masowej (ulotki, broszury, plakaty)
b). PROGRAMY EDUKACYJNE- opierają się na założeniu, ze ludzie kierują się w działaniu koniecznością zaspokajania podstawowych potrzeb psychicznych, jak potrzeba miłości, bezpieczeństwa. Programy edukacyjne pomagają jednostkom w rozwijaniu takich umiejętności życiowych, jak: podejmowanie decyzji, radzenie sobie ze stresem, rozwiązywanie problemów, komunikowanie interpersonalne
c). PROGRAMY ALTERNATYWNE- opierają się na założeniu, że zaspokajanie potrzeb młodego człowieka w sposób satysfakcjonujący dla niego sprawi, że nie będzie podejmował działań dysfunkcyjnych. Programy takie oferują możliwość osiągania zadowolenia i uzyskiwania pozytywnych wzmocnień. Stwarzają młodym ludziom możliwości rozszerzania zakresu swoich doświadczeń, odpowiedzialności i poczucia zaufania społecznego. Podstawowym elementem programów alternatywnych jest, to że młodzi ludzie mają realną możliwość współtworzenia programu i uczestnictwa w nim.
D). PROGRAMY INTERWENCYJNE- zmierzają do pomagania jednostkom w identyfikowaniu swoich problemów i poszukiwaniu możliwości ich rozwiązywania. Są to programy dla grup wysokiego ryzyka, osób wykazujących defekty w zakresie zdrowia somatycznego lub możliwości intelektualnych. Programy interwencyjne dzielą się na:
- profesjonalne (bazujące na pracy profesjonalistów)
- rówieśnicze (działania nieprofesjonalne, nastolatki pomagają nastolatkom w kłopotach)
e). PROGRAMY ZMIAN ŚRODOWISKOWYCH- nakierowane na identyfikowanie i zmianę tych czynników środowiska społecznego i fizycznego, które sprzyjają zachowaniom patologicznym