The Relationship between Cognitive Emotion Regulation Strategies and Emotional Problems

Lata badań jasno wykazały, iż emocje odgrywają ważną rolę w wielu aspektach życia codziennego, jak również adaptacji do stresogennych warunków i przeżyć. Zasadniczo, emocje mogą być postrzegane jako reakcje biologiczne, które powstają, gdy sytuacja jest oceniana jako przedstawiająca ważne możliwości i wyzwania koordynujące naszą odpowiedzią na ważne wydarzenia dla środowiska (Gross & Mun˜oz, 1995). Przykłady ludzkich emocji są radośc, gniew, wstręt, strach (Gross & Mun˜oz, 1995). Chociaż emocje mają podłoże biologicznie, ludzie są w stanie wpływać na emocje, jak również na sposób, w jaki są one wyrażone. Jest to tzw regulacja emocji odnosi się do szerokiej kategorii "wszystkich zewnętrznych i wewnętrznych procesów odpowiedzialnych za monitorowanie, ocenę i modyfikację reakcji emocjonalnych, zwłaszcza ich intensywne i czasowe funkcje, aby osiągnąć swoje cele" (Thompson, 1994, p. 27). Ogólnie mówiąc, regulacja emocji ma ogromną wagę w inicjowaniu, motywowaniu i organizowaniu adaptacyjnych form zachowania jak i zapobieganiu negatywnym wpływom stresu oraz zachowaniom nieadaptacyjnym (Cicchetti, Ackerman, & Izard, 1995).

Wykazano, że istnieją istotne różnice indywidualne w sposobach regulacji emocji , niektóre sposoby regulacji emocji mogą być bardziej od innych adaptacyjne Problemy w regulacji emocji są wspólne wśród różnych form psychopatologii (Gross & Mun˜oz, 1995; Kring, 2001).

Poznawcze procesy regulacji emocji u osób zaburzonych i niezaburzonych zasadniczo są takie same, różnice pojawiają się u osób cierpiących na pewne formy zaburzeń psychopatologicznych, które zaburzają jedną lub wiele strategii regulacji emocji (Kring, 2001). Dlatego, jak Bonanno (2001) sugeruje, ważny kierunek dla przyszłych badań empirycznych odnosi się do kwestii, czy pewne strategie regulacji emocji mogą być uznane za adaptacyjne czy też nieadaptacyjne.

Zgodnie z definicją Thompsona regulacja emocji jest bardzo szerokim pojęciem obejmującym wiele procesów biologicznych, poznawczych, behawioralnych (Gross, 1998, 1999; Thompson & Calkins, 1996). Na dodatek, regulacja emocji może być używana gdy uczucia regulują myśli albo zachowania, lub kiedy emocje są regulowane. Analogicznie na regulację emocji można wpływać samodzielnie regulacji lub przez innych, jak również mogą odnosić się do świadomej lub nieświadomej formy regulacji emocji (Gross, 1998, 1999). Stwierdzono, że chociaż wszystkie rodzaje regulacji emocji są ważne i powinny być zbadane, to różne formy powinny być wyraźnie wyodrębnione (Gross, 1999).

Zaproponowano dokonania rozróżnienia, pomiędzy samodzielną regulacją wewnętrznych stanów (nazywaną regulacją emocji) oraz regulacją behawioralnych reakcji związanych z tymi wewnętrznymi stanami (nazwaną regulacją behawioralną) ; (see Eisenberg, Fabes, Guthrie, &Reiser, 2000). Definicja regulacji emocji mogła zostać zwężona, do "proces inicjowania, utrzymania, modulowania, lub zmiany występowania, intensywności, czasu trwania lub odczucia wewnętrznego i emocje związanej z procesami fizjologicznymi, które często w służbie wykonują jeden cel (Eisenberg et al., 2000, p. 137). Jednak wciąż definicja regulacji emocji odwołuje się do szerokiego zakresu fizjologicznych, uwagowych i poznawczych procesów.

Na przykład, w sposób fizjologiczny, emocje są samoregulowane przez puls, wzrastające tempo oddychania (lub duszność), pocenie się lub inne komponenty pobudzenia emocjonalnego. Emocje mogą być zarządzane przez szereg nieświadomych procesów poznawczych, takich jak procesy selektywnej uwagi , zakłócenia pamięci, zaprzeczenia lub projekcji. Ponadto, emocje mogą być regulowane przez poznawcze świadome (radzenia sobie) procesy , takie jak restrukturyzacja, obwinianie się , przeżywanie lub catastrophizing.

Mimo iż wszystkie aspekty regulacji emocji otrzymały uwagę w ostatnich latach, większość istotnych prac nad regulacją e mocji jest rozproszona w literaturze i generalnie nie został dotychczas zintegrowana (Eisenberg, 2000; Gross, 1999).

Coraz bardziej staje się jasne, że choć pojęcie jest bardzo przydatna jako teoretyczny opis lub wyjaśnienie systemu emocji, całkowity proces regulacji emocji jest zbyt złożony i zbyt obszerny, aby umożliwić nam empirycznie koncentrację się na wszystkich aspektach, mechanizmami i procesach naraz.

W Cicchetti et al. (1995) stan: chociaż konstruktu regulacji emocji jest użyteczny jako metafora równowagi, to jest zbyt szeroki, aby być przydatnym jako wyjaśnienie zachowania. Dlatego uważamy, iż rozwój teorii i badań ułatwiana opis aspektów tego konstruktu , a nie próba wyjaśniania zbyt wiele aspektów konstruktu w tym samym czasie.

Obecne badania koncentrują się na świadomej i poznawczej część regulacji emocji, globalnie rozumianej jako świadomy , poznawczy sposób obsługi spożycia emocjonalnie budzącej informacji (see Thompson, 1991) To odnosi się do części regulacji emocji dotyczącej świadomych procesów poznawczych przez , które osoby regulują ich własnych emocji. Oczywiście, regulacja emocji przez myśli albo przez poznanie jest nierozerwalnie związana z ludzkim życiem i pomaga zarządzać lub regulować emocjami i uczuciami, aby zachować kontrolę i / lub nie stawać się zasypany przez lawinę emocji, na przykład w trakcie lub po doświadczeniu groźnych lub stresujących wydarzeń.

Koncepcja świadomej, poznawczej regulacji emocji jest wąsko związana z pojęciem poznawczego radzenia sobie. Aktualnie teoria i badania w zakresie radzenia sobie włącza świadome strategie odpowiadania i reagowania na stresujące, negatywnych wydarzenia (Higgins & Endler, 1995). Strategie te mogą odnosić się do poznawczych lub behawioralnych strategii (myślenie przeciw robieniu) (Lazarus, 1999). Ogólnie rzecz biorąc, na regulację emocji składaja się z problem skoncentrowany na radzeniu sobie(strategii skoncentrowanej na problemie)oraz emocje skoncentrowane na radzeniu sobie (strategii skoncentrowanej na emocjach). Mając na uwadze, że problem skoncentrowany na radzeniu sobie odnosi się do prób działania na stresor (porównywalny do emocji związanych z zachowaniem regulacji), emocje skoncentrowane na radzeniu sobie odnoszą się do zarządzania emocjami związanymi ze stresorem (porównywalne do regulacji emocji) (see Eisenberg et al., 2000; Compas, Orosan, & Grant, 1993; Lazarus, 1993).

Podczas, gdy strategie skoncentrowane na problemie odnosza się do działań zmierzających do rozwiązania danego problemu, natomiast drugie skupiaja się na radzeniu sobie z emkocjiami wywołanymi dana sytuacja stresową

Nawet jeśli operacjonalizacja (zmiana celu w postaci ogólnej na cele operacyjne) radzenia sobie przez rozróżnienie między strategie skoncentrowany na problemie i strategie skoncentrowane na emocjach sobie ni emocje ukierunkowane strategie radzenia sobie jest powszechnie akceptowane i przyjęte, że strategie najlepiej

Istnieje inny ważny wymiar, który krzyżuje (przekracza) granice tego podziału, tj. poznawczych (co myślisz) i behawioralnych (co robisz) strategii (see also Holahan, Moos, & Schaeffer, 1996).

Na przykład, myśli o "planowanie" (poznanie) są uważane za problem skoncentrowany strategię radzenia sobie, natomiast przykład problemu radzenia sobie skoncentrowany na strategię zachowań jest podejmowanie bezpośrednich działań ". Przykłady zachowań poznawczych wobec przejawów emocji ukierunkowane są odpowiednio radzić sobie „pozytywne przeszanownie” ( myśl) i „poszukiwania wsparcia społecznego" (działanie).

W Compas, Connor-Smith, Saltzman, Harding Thomsen i Wadsworth (2001) odnotowali, powszechnie używane wymiary skoncentrowane na problemie i emocji są w najlepszym razie niewystarczające do wyjaśniania różnorodności i złożoności ,ludzkich sposobów radzenia sobie ze stresem, w celu wniesienia znaczącego wkładu w dziedzinie radzenia sobie konieczne jest skoncentrowanie się na rozpoczęciu konkretnych podtypów radzenia.

W obecnym badaniu poznawcze radzenie sobie lub świadome strategie regulacji emocji emocji będą zatem studiowane w koncepcyjny czysty sposób, niezależnie od strategii behawioralnych.

Innym, związanym z obszarem badawczym jest badanie mechanizmów obronnych i ich funkcja ochrony u osób z konsekwencjami emocjonalnego nieszczęścia (Perry & Cooper, 1989; Vaillant, 1994). Ogólnie rzecz biorąc podstawowym zadaniem obu procesów: radzenia sobie i obrony jest walka ze stresem.

Odnoszą się one jednakże, do różnych procesów: podczas, gdy radzące sobie mechanizmy ogólnie są złożone , by objąć złożony, świadomy wysiłek to zakłada się, że wiążą się świadomego, celowego wysiłku; mechanizmy obronne (np. projekcja, zaprzeczanie, zniekształcenie, przeniesienie) na ogół zakłada się, że odnoszą się do procesów, które występują bez świadomych wysiłków (Cramer, 1998).

Należy jednak przyznać, że środkowa granica między radzenia sobie i procesami obrony nie zawsze może być tak jasna, ponieważ jakieś procesy obrony mogą stać się świadome, tak z kolei strategie radzenia sobie mogą stracić świadomość (patrz Vaillant, 1998, do dyskusji na ten temat). Dla klarowności, jednakże mechanizmy obronne, nie będą uwzględnione w niniejszym badaniu. Obecne badanie koncentruje się wyłącznie na świadomym, poznawczym radzeniu sobie lub strategii regulacji emocji. Określenie poznawczych strategii regulacji emocji można wykorzystać na dwa sposoby: (i) w celu wskazania świadomych poznawczych strategii stosowanych w szczególnych warunkach lub sytuacjiach lub w odpowiedzi na konkretne stressory oraz (ii) w celu wskazania świadomych myśli lub poznania w stresujących spotkaniach, które mogą być uznane za charakterystyczny styl osoby i może być empirycznie, zdefiniowane przez ich stabilność i spójność w czasie i warunkach (Lazarus, 1999). Obecne badania koncentrują się na świadomym, poznawczym radzeniu sobie albo stylów regulacji emocji .

Chociaż zdolności myślenia i zaawansowanej regulacji emocji i myśli poprzez poznanie jest powszechne, duże indywidualne różnice w ilości poznawczej działalności i w treść ludzkich myśli l, za pomocą którego reguluje swoje emocje w odpowiedzi na życiowe doświadczenia, zdarzenia, i stresory. Duże indywidualne różnice istnieją również w zakresie, w jakim ludzie rozwijają symptomy psychopatologiczne w odpowiedzi na niekorzystne (przeciwne) doświadczenia. Nasuwa to ważne pytanie, czy to może być prawda, że za pomocą pewnych stylów poznawczych, ludzie są bardziej narażone na rozwój psychopatologii w reakcji na negatywne zdarzenia życia lub przy użyciu innych stylów poznawczych, ludzie mogą łatwiej tolerować albo opanować przeczące życiowe doświadczenia. Jeśli tak, to jakie aspekty poznawczej regulacji emocji są najszkodliwsze lub ochronne?

W poprzednim badaniu, teoretycznie noweo rozwiniety instrument obejmuje dziewięć pojęciowo różnych świadomych, poznawczych strategii regulacji emocji (radzenia sobie) , strategii z których ludzie mogą korzystać w celu regulowania emocji w odpowiedzi na stres życia. Poznawczych strategii regulacji emocji obejmują : 1) obwinianie siebie, 2) obwinianie innych, 3) ruminacje 4) katastrofizowanie 5) stwarzanie własnej perspektywy, 6) pozytywne przewartościowanie 7) koncentracja na czymś pozytywnym, 8) koncentracja na planowaniu, 9) akceptacja (Garnefski, Kraaij, & Spinhoven, 2001).

Niektóre z tych strategii, takich jak pozytywne przewartościowanie lub akceptacja, zostały nazwane strategiami radzenia sobie w poprzednich badaniach. Inne, takie jak ruminacja lub katastrofizowanie, odwołują się do odrębnej literatury. Wszystkie odrębne pojęcia tworzą związek z psychicznego(umysłowy) illhealth (chory-zdrowy)w poprzednich badań lub w jakiejś metodzie lub w jakiś inny sposób.

Dla przykładu, obwinianie się lub atrybucyjny styl samoobwiniania się , zakłada odnieść do podejmowania wewnętrznych, raczej stabilnych, a globalne przyczynowe przypisywanie doświadczeń negatywnych wydarzeń (McGee, Wolfe, & Olson, 2001). Wykazano, że poznawczy styl samoobwiniania się jest związany z wyższym poziomem depresji (Anderson, Miller, Riger, Dill, & Sedikides,

1994; McGee et al., 2001; Kubany, Haynes, Abueg, Manke, Brennan, & Stahura, 1996), chociaż Zaproponowano również, że niektóre formy własnej winy ( "zachowań selfblame") może być związane z pozytywnymi wynikami (Janoff-Bulman, 1992). Obwinianiu innych osób lub innych-winy odnosi się do stylu wprowadzenie obwiniać za to, co masz doświadczenie w odniesieniu do others.With poznawcze stylu obwinianiu innymi literaturze sugerują, że otherblaming jest głównie związane z problemy behawioralne (McGee et al., 2001). Jednak związki z biedniejszych emocjonalnego samopoczucia stwierdzono również (Tennen & Affleck,1990). Badania nad rolą inny winy w ogóle była znikoma. Ruminative myśli często odnosi się do doświadczenia powtarzajacymi myśli w przypadku braku natychmiastowej ochrony środowiska cueing (see Koole, Smeets, van Knippenberg, & Dijksterhuis, 1999). Mimo, że niektóre formy ruminative myślenia może być pomocna w radzeniu sobie z życiem stresujące wydarzenia (Janoff-Bulman, 1992; Tedeschi, 1999), a ruminative stylu myślenia w ogóle, okazuje się być podobne do zmniejszenia psychologiczne samopoczucia i depresja (Nolen-Hoeksema, 2000; Nolen-Hoeksema, McBride, & Larson, 1997; Nolen-Hoeksema, Parker,

& Larson, 1994). Catastrophizing odnosi się do myśli wyraźnie podkreślić strachu doświadczenie. Ogólnie rzecz biorąc, catastrophizing styl został uznany za powiązanego z maladaptation, zaburzeń emocjonalnych i depresji (Sullivan,Bishop, & Pivik, 1995). Umieszczenie w perspektywie odnosi się do myśli gry dół powagę wypadku lub podkreślające jej względności w porównaniu do innych imprez. Również pojęcia (społecznego) porównania lub oddanie do punktu widzenia został uznany za istotną kwestią w odniesieniu do dobrego samopoczucia (Allan & Gilbert, 1995; Janoff-Bulman, 1992). Ponadto, radzenie sobie literatury wykazały pozytywnego przekierunkowaniu, pozytywne Ponowna, przyjęcia i ukierunkowanie się na planowaniu, że te style poznawcze radzenie sobie umiarkowanie pozytywne relacje ze środków optymizmu i poczucia własnej wartości i negatywnych relacji ze środkami z depresji i lęku (Carver, Scheier i Weintraub, 1989; Janoff-Bulman, 1992). Inne badania nie udało się znaleźć znaczący związek między tymi stylów i psychopatologii (Vollrath, Alnaes i Torgersen, 1996). Może być również twierdził, że mogą istnieć okoliczności, w których korzystanie z tych stylów poznawczych nie byłoby adaptacyjne w ogóle.

Chociaż wydaje się jasne, z badania dowodów na to, że każdy z wyżej wymienionych regulacji emocji poznawczych strategii są ważne w odniesieniu do zrozumienia złego stanu zdrowia psychicznego, na podstawie tych badań nie można stwierdzić na temat wspólnych wkładów z oddzielnych strategii poznawczych do psychopatologii, ponieważ, ogólnie rzecz ujmując, oddzielne konstrukcje odnoszą się do odrębnych tradycji badawczych oraz oddzielne literatury począwszy od badań do badania radzenia sobie w regulacji nastroju, nastroju naprawy, obrony i wpływa rozporządzenia (patrz Gross, 1998). Mimo to wydaje się uzasadnione założenie, że odrębne strategie raczej odnoszą się do składkowych lub nakładających się procesów niż niezależnym, odłączony procesów. W celu pełnego zrozumienia wspólnego rolą różnych emocji poznawczych rozporządzenia strategii kompleksowego, zintegrowanego badania relacji między wielu emocji rozporządzenia strategie poznawcze i psychicznego zdrowia wydaje się konieczne

Ostatnie badania dzieci w szkole średniej studiował względnego wpływu dziewięć wyżej wymienionych regulacji emocji poznawczych strategii w sprawie zgłaszania objawów depresji i lęku. Stwierdzono, że mając na uwadze, zwłaszcza własnej winy przeżuwania i catastrophizing były podobne do zgłaszania symptomatologii więcej w młodzież, pozytywne Ponowna było związane z zgłaszania mniej objawów depresji i lęku o tym, że badanie względnego wpływu na różnych strategii jest ważnym obszarem badawczym (Garnefski et al., 2001). Potwierdza również, że emocje rozporządzenia poznawcze strategie mogą stanowić istotny problem w centralnym teoretycznego wyjaśnienia symptomatologii zaburzeń psychicznych. Jak dotąd jednak, że badania zostały ograniczone do "ogólnej populacji" młodzi ludzie, co sprawia, że jasne, w jakim stopniu wyniki tego badania mają zastosowanie do innych populacji. W tym kontekście istnieje potrzeba więcej badań, koncentrując się na pytanie, co jest związek między stosowaniem szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii i psychopatologii. Na podstawie takich badań, ważne wskazówki można znaleźć w odniesieniu do identyfikacji podgrup osób narażonych na rozwój psychopatologii. Jeśli okaże się, że prawda, że niektóre osoby za pomocą pewnych stylów poznawczych, są bardziej narażone, podczas gdy inne, przy użyciu innych stylów, są bardziej odporne na rozwój zaburzeń, to przeprowadzić istotne możliwości dla bardziej ukierunkowanego krawiectwo leczenia i środki zapobiegawcze.

Celem niniejszego badania było zbadanie relacji między stosowaniem dziewięciu szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii wymienione powyżej i psychopatologii u dorosłych. Dokładniej mówiąc, poznawczych strategii regulacji emocji wykorzystywane w klinicznych populacji dorosłych z objawami depresji i lęku były w porównaniu do grupy nieklinicznego dorosłych bez objawów depresji i lęku w cross-sectional design. Pierwszym celem było skoncentrowanie się na stopniu, w jakim istniały różnice w sprawozdawczości szczególnych regulacji emocji strategii pomiędzy członkami klinicznych i nieklinicznych grupy. Było hypothesised że członkowie klinicznych populacji wyższe na ocenę własnej winy przeżuwania i catastrophizing jak większość poprzednich badań w tym zakresie wykazały relacji z objawami psychopatologii (Anderson et al., 1994; McGee et al., 2001; Kubany et al., 1996; Nolen-Hoeksema, 2000; Sullivan et al., 1995). Był on również, że nieklinicznego populacji sprawozdanie większe wykorzystanie poznawczych strategii obwinianiu innymi, oddanie do perspektywy przekierunkowaniu pozytywne, pozytywne Ponowna, przyjęcia i ukierunkowanie na planowanie, jak większość poprzednich badań wykazały pozytywne relacje z tych strategii dobrobytu (Garnefski et al., 2001; Tedeschi, 1999).

Drugim celem było zbadanie, które ze szczególnych regulacji strategie poznawcze emocje były stosunkowo najlepszym stanie odróżnić tych dwóch próbek. Ponieważ założono, że odrębne strategie odnoszą się do pokrywania procesów logistycznych analizy regresji, aby móc studiować unikalny "wpływ" na odrębnych regulacji emocji poznawczych strategii, przy jednoczesnym kontrolowaniu na wpływ innych strategii. Spodziewano się, że wraz poznawczych emocji rozporządzenia strategii uwagę na znaczną ilość wariancji i że samoregulacja winy przeżuwania i catastrophizing byłoby znacznie klinicznych dotyczących członkostwa grupy, podczas gdy inne strategie poznawcze byłoby znacznie związanych z nie - klinicznych członkostwo grupy. (Garnefski et al., 2001)

METODA

Uczestnicy

Całkowita próbka składa 198 dorosłych: 99 z próby klinicznej i 99 z nonclinical próbki. Obie grupy zostały dopasowane według wieku i płci. Każda z grup składa się z 47 mężczyzn i 52 kobiet, w wieku od 18 do 68 (średnia wieku to 36). Obie podpróbek zostaną opisane bardziej szczegółowo poniżej.

Próba kliniczna

grupy charakterystyka

podpróbka klinicznych pacjentów składała się z 99 osób dorosłych w zakresie wieku od 18 do 68 lat (średnia wieku 36). Nie było 47 mężczyzn. W odniesieniu do innych zmiennych tle, 56,3% było w związku małżeńskim lub mieszkał wraz z partnerem, podczas gdy 34,4% były małżeństwem, 7,3% był rozwiedziony, a 2,1% było owdowiałych. W odniesieniu do poziomu wykształcenia, 17,2% wskazało, że mają niższe wykształcenie, jak najwyższej formie kształcenie (nie szkoły średniej w ogóle), 16,1% zakończyły niższe kształcenia zawodowego (trzy lata kształcenia na poziomie szkoły średniej), 14,0% niższe kształcenia (cztery lat szkoły średniej), 12,9% pośrednie zawodowe (po ukończeniu kształcenia zawodowego lub niższe niższe ogólne wykształcenie średnie), 20,4% wyższy średniego ogólnego lub preuniversity edukacji (odpowiednio pięć i sześć lat kształcenia na poziomie szkoły średniej), oraz 19,4% wyższy kształcenia lub na uczelni.

Procedura

99 uczestników klinicznych grupy tworzą podzbiór większej próbie 169 osób wymienionych na leczenie ambulatoryjne w poradni psychiatrycznych w Holandii w okresie od stycznia do października 2000. A self-report ankietę na adres domowy wszystkich tych 169 osób, które były wymagane do wypełnienia w domu i przynieść do ich pierwszą rozmowę w sprawie dopuszczenia do ambulatoryjne leczenie psychiatryczne. W podgrupie 99 pacjentów zostało uzyskane w dwóch etapach. Pierwsze osoby zostały wyłączone, którzy zbyt wiele brakujących danych, tj. dla których nie można było obliczyć subscale ocenę. Podzbiór 120 uczestników pozostał. Po drugie, aby jednoznacznie określić kliniczne próby, składające się z osób o podwyższonym objawów depresji i lęku, osób, które zostały wyłączone wykazało tylko niskie do umiarkowanego poziomu objawów depresji i lęku. Aby dokonać tego wyboru, ocenę na SCL-90 subscales na depresję lęk i zostały użyte (patrz Instrumenty opis tego kwestionariusza). W finale podzestaw tylko uczestnicy, którzy zostali włączeni depresja ocenę powyżej średniej, jak również powyżej średniej lęk ocenę zgodnie z normą tabele z SCL-90 do nieklinicznego ludności, dla samców i samice oddzielnie (Arrindell & Ettema, 1986 ). Ponieważ nie była wysoka stopa "comorbidity" dotyczące obecności niepokój i objawy depresji w tej próby (90%), zdecydowano, że zarówno objawy depresji i lęku musiały być powyżej średniej, które mają być włączone do próby. W sumie końcowej podgrupie 99 uczestników został uzyskany. Nie stwierdzono istotnych różnic między wybranymi (N ¼ 99) i nonselected uczestników (N ¼ 70) w odniesieniu do tła zmiennych.

Nieklinicznego grupy

Przykładowe cechy dopasowanego nieklinicznego grupą 99 osób dorosłych zostało uzyskane z 47 mężczyzn i wieku od 18 do 68 lat (średnia wieku 36). W tej grupie 60,6% byli małżeństwem lub mieszkali razem, niepoślubionego 33,3%, 5,1% rozwiedzionych i 1,0% owdowiałych. Edukacja poziomu od 3,0% niższe w edukacji jako najwyższa forma kształcenie, 3,0% niższe kształcenia, o 8,1% niższe wykształcenie średnie ogólne, 18,2% pośrednie kształcenia zawodowego, a 12,1% wyższe średniego ogólnego lub wstępnie szkolnictwa wyższego do 55,6% wyższego kształcenia uniwersyteckiego lub

Procedura

nieklinicznego grupę 99 dorosłych utworzone podzestawu całkowitej populacji ogólnej próbie 630 dorosłych. Próba ta została uzyskana przez zbliża ludności lekarza ogólnego biura w okresie od stycznia do kwietnia 2000. W sumie 2029 ankiet (po jednym na gospodarstwo domowe) zostały wysłane do domu adresów, z których 630 zostały zwrócone i 22 nie mogły zostać dostarczone do właściwego adresu. Ze względu na kwestie etyczne, nie było możliwe uzyskanie informacji na temat ewentualnych różnic pomiędzy 630 ludzi, którzy wypełnili kwestionariusz i 1377, którzy nie. Ludzie, którzy wypełnili kwestionariusz zostały zagwarantowane anonimowości.

Podzbiór 99 nieklinicznego dorosłych zostało uzyskane w dwóch etapach. Po pierwsze, aby jednoznacznie określić nieklinicznego jako grupa składająca się z osób bez objawów depresji i lęku, osób, które zostały wyłączone wykazało podwyższony poziom objawów depresji i lęku. Aby móc określić nieklinicznego próbki uczestników bez takich objawów, tylko uczestnicy, którzy zostali włączeni depresji i lęku, że wyniki były średnio lub poniżej średniej, zgodnie z tym samym SCL-90 normscores (tj. z nonclinical populacji), które zostały wykorzystane w celu ustalenia kliniczne próby (Arrindell & Ettema, 1986). Na podstawie tego kryterium, w sumie 393 osób zostało wybrane z populacji ogólnej próbki. Po drugie, zdecydowano się uzyskać równie średnich i dopasowanej podgrupach. W najmniejszych podgrupy, czyli próby klinicznej, zawartych 99 uczestników, 99 uczestników miało być wybrane z populacji ogólnej próbki. Pasujące kryteria wieku i płci. Chociaż klinicznych i nieklinicznych próbki różniły się oczywiście także w ich poziom wykształcenia, nie było możliwe wykorzystanie poziomu edukacji jako trzeci pasujące kryterium. Wielkość próbki pojawiły się zbyt mały, aby być w stanie znaleźć wystarczająco dużo meczów przy tym to kryterium, jak również płeć i wiek.

Każda osoba w grupie kliniczne zostało znalezione z osobą tej samej płci i wieku w populacji ogólnej grupy. Nie stwierdzono istotnych różnic między wybranymi (N ¼ 99) i nonselected uczestników (N ¼ 531) w kontekście zmiennych z wyjątkiem średnia wieku: wybrane grupy miały średnia wieku 36, podczas gdy w innych niż wybrane grupy średni wiek 43 obserwowano ( t (611) ¼ 5,22; p ¼ 0,000).

Instrumenty

Poznawcze regulacji emocji

poznawczych Emotion rozporządzenia Kwestionariusz (CERQ) (Garnefski et al., 2001) został użyty do oceny tego, co uczestnicy tendencję do myślenia po doświadczeniach zagrażających życiu lub stresujące wydarzenia. Instrument obejmuje dziewięć koncepcyjnie odrębne skale. Te wszystkie skale składa się z czterech pozycji odnoszących się do tego, co ludzie myślą, po doświadczenia zagrażających życiu lub stresujące wydarzenia, począwszy od 1 ((prawie) nigdy nie) do 5 ((prawie) zawsze). Subscale A gości może być uzyskane przez zsumowanie cztery pozycje: minimal gości są 4, a maksymalna 20 gości. Im wyższa subscale gości, bardziej szczegółowych strategii poznawczych jest używany. Poznawcze regulacji emocji poznawczych Emotion rozporządzenia Kwestionariusz (CERQ) (Garnefski et al., 2001) został użyty do oceny tego, co uczestnicy tendencję do myślenia po doświadczeniach zagrażających życiu lub stresujące wydarzenia. Instrument obejmuje dziewięć koncepcyjnie odrębne skale. Te wszystkie skale składa się z czterech pozycji odnoszących się do tego, co ludzie myślą, po doświadczenia zagrażających życiu lub stresujące wydarzenia, począwszy od 1 ((prawie) nigdy nie) do 5 ((prawie) zawsze). Subscale A gości może być uzyskane przez zsumowanie cztery pozycje: minimal gości są 4, a maksymalna 20 gości. Im wyższa subscale gości, bardziej szczegółowych strategii poznawczych jest używany. i ukierunkowanie się na planowaniu, odwołując się do myślenia o jakie kroki podjąć i jak radzić sobie negatywne zdarzenia (np. pozycja: "Myślę o plan to, co mogę zrobić najlepszy"). W ostatnim badaniu w reliabilities w skalach od CERQ zgłoszono. Najniższe alfa była niezawodność 0,68 (obwinianiu inne), a najwyższa 0,83 (przeżuwania). Pięć z Alpha były powyżej 0.80. Test-korelacji ponownie po upływie pięciu miesięcy okazały się możliwe do przyjęcia dobrych wartości wahają się od 0,41 (akceptacji) i 0,59 (ukierunkowanie na planowanie) (Garnefski et al., 2001). W próbie klinicznej Cronbach's alfa wynosił od 0,72 (przyjęcia) do 0,85 (własnej winy). W nieklinicznego ludności reliabilities wahał się od 0,76 (przyjęcia) do 0,86 (ukierunkowanie na planowanie).

Depresji i lęku

symptomatologii depresyjne i lęk symptomatologii został zmierzony przez dwa subscales z SCL-90, czyli depresji i lęku (Symptom Checklist: Derogatis, 1977; holenderski tłumaczenia i adaptacji przez Arrindell & Ettema, 1986). Głównym zadaniem w tym tego środka w niniejszej pracy było wykorzystać swoją normę tabele, aby ustalić, czy uczestnicy poniżej średniej, średniej lub wyższej średniej poziom objawów depresji i / lub lęk. W subscale Depresja zawiera 16 pozycji, powołując się na objawy depresji, na przykład niski nastrój, niezdolność cieszyć, obniżona samoocena, utrata apetytu, i brak energii. W subscale Lęk obejmuje dziesięć elementów, powołując się na objawy lęku, takie jak podwyższone wegetatywnego pobudzenie, nerwowość, napięcie, napady paniki, i niepokój. Każdy z elementów jest mierzony na pięć pkt Likerta skali zagrożenia, począwszy od 1 (w ogóle) do 5 (bardzo). Minimalna depresja gości jest 16, a maksymalna 64. Minimalna lęk gości jest 10, maksymalnie 40. W SCL-90 podręcznika raporty niezawodności współczynniki od 0,82 do 0,93 dla depresji i subscale z 0,71 do 0,91 za lęk subscale i pokazuje, że test-reliabilities ponownie są dobre i że ważność zbieżne z innymi konceptualnie powiązanych skale jest silna, zarówno subscales (Arrindell & Ettema, 1986; Derogatis, 1977).

Życie wydarzenia

kontrolna była wykorzystywana do gromadzenia danych na temat doświadczeń negatywnych wydarzeń życia. Głównym zadaniem w tym środek ten miał być w stanie kontrolować wpływ na liczbę negatywnych wydarzeń w życiu analizuje relacje między poznawcze emocji rozporządzenia strategii i symptomatologii. Życie wydarzeń, które zostały zmierzone zostały rozwód rodziców i / lub w ramach samozatrudnienia, długo - trwałego i / lub ciężkie choroby fizycznej lub psychicznej samoregulacji i / lub istotnych innymi śmierci małżonka i / lub istotnych innymi próby samobójstwa samooceny i / lub znaczących innych, przemoc, nadużywanie narkotyków i / lub alkohol w rodzinie i / lub związek, niechcianej ciąży, został ofiarą przestępstwa, wypadku, seksualne i / lub fizycznego znęcania (samokontrola). Wydarzenia te zostały ocenione w trzech różnych okresach życia, przed 16 lat, od 16 lat i 1 rok temu, a ostatni rok, w żaden z tych okresów. Dla celów niniejszego badania jedynie ogólnej liczby życia wydarzeń doświadczonych przez całe życie, jako zmiennej.

WYNIKI

Różnice w sprawozdawczości poznawczych strategii regulacji emocji między klinicznych i nieklinicznych grupę,

do badania, w jakim stopniu dziewięć poznawczych emocji rozporządzenia strategii zgłoszonych przez członków próby kliniczne w porównaniu z nieklinicznego próbki, oznacza i odchylenia standardowego były obliczane w obu próbkach. Wyniki przedstawiono w tabeli 1. Badanie czy ogólnej wielowymiarowych różnica istniała w sprawozdawczości poznawczych strategii regulacji emocji między członkami klinicznych i nieklinicznych grupy wielowymiarowe analizy wariancji (MANOVA) zostało wykonane. Płeć został także jako zmiennej niezależnej w celu zbadania jego głównych możliwych interakcji i skutków. Głównym skutkiem dla płci (Wilks ¼ 0,91; F (9, 185) ¼ 1,92; p ¼ 0,091), jak również efekt interakcji płci i klinicznych w porównaniu nieklinicznego członkostwo grupy (Wilks ¼ 0,98; F (9 , 185) ¼ 0,43; p ¼ 0,917) nie były znaczące. Uzyskane wyniki wykazały, że istnieje znaczna różnica między klinicznych i nieklinicznych próbki (Wilks ¼ 0,54; F (9, 185) ¼ 17,31; p ¼ 0,000). Do badania, które z dziewięciu szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii zostały na podstawie tego ogólnego znaczenia, t-testów były używane. Tabela 1 pokazuje, że znaczne różnice między klinicznych populacji i nieklinicznego grupie znaleziono na temat regulacji emocji poznawczych strategii catastrophizing, self-winy przeżuwania, inne-winy pozytywne Ponowna i akceptacji. Tych strategii tylko strategii pozytywnego Ponowna okazały się znacznie częściej zgłaszane przez nieklinicznego grupie niż kliniczne próby. Wszystkie inne strategie były znacznie częściej niż przez klinicznych przez nieklinicznego próbki. Dwie próbki nie wykazały istotnych różnic w zakresie sprawozdawczości oddania do perspektywy, ukierunkowanie na planowanie, lub pozytywnych przekierunkowaniu.

TAELA 1 Tabela 1. Różnice w sprawozdawczości poznawczych strategii regulacji emocji między klinicznych i nieklinicznych grupy oznacza, odchylenia standardowego i t-testów

FPearson intercorrelations między CERQ subscales wśród klinicznych i nieklinicznych próby korelacji pomiędzy subscales wahał się między 0,05 ( "inne-winy" i "ukierunkowane na planowanie") oraz 0,56 ( "Ponowna pozytywne" i "wprowadzenie do widzenia") w próbce klinicznej i między 0,06 ( "przekierunkowaniu pozytywne" i "własnej winy") oraz 0,62 ( "pozytywnego Ponowna i ukierunkowanie na planowanie") w nieklinicznego próbki. Oznacza to, umiarkowane do silnych korelacji pomiędzy subscales (tabela 2). Sugeruje to, że wielowymiarowe analizy powinny być wykonywane badanie relacji między emocji rozporządzenia strategie poznawcze i kliniczne w porównaniu nieklinicznego członkostwo grupy, aby móc określić unikatową relacji, podczas rozliczania wzajemnych korelacji.

Przewidywanie klinicznych i nieklinicznych członkostwo grupy: analiza regresji logistycznej Aby określić, które z regulacji emocji poznawczych strategii, w stosunku do innych osób, były najbardziej istotne zmienne rozróżnienia dwóch próbek, logistyka analizy regresji. Logistic regresji jest statystycznych związanych z techniką analizy regresji wielokrotnej, które mogą zostać wykorzystane do przewidywania binarną zmienną zależną z zestawu zmiennych niezależnych. W obecnej analizie binarne zmienną zależną, o których mowa członkostwo grupy (klinicznych w porównaniu nieklinicznego grupie), natomiast zmienną niezależną określony poznawczych strategii regulacji emocji.

TABELA 2

TABELA 3

Ponieważ pojawiły się dwie grupy różnią się znacznie w zakresie sprawozdawczości liczby życia, jak również poziomu edukacji, 1 została podjęta decyzja o kontroli dla tych zmiennych w analizie regresji logistycznej. Dlatego, po pierwsze tych zmiennych zostały wpisane jako niezależne zmienne w analizie regresji logistycznej, która przynosi znaczne modelu (chi2 (2) ¼ 66,05; p ¼ 0,000), 29,2% w wyjaśnianiu wariancji (Cox & Snell R2). Następnie, dziewięć poznawczych strategii regulacji emocji zostały dodane jako niezależne zmienne, zwiększając wyjaśnić wariancją o 24%. Razem wariancji wyjaśnione zostało 53,2% (chi2 (11) ¼ 145,08; p ¼ 0,000). Tabela 3 przedstawia wyniki tej analizy regresji logistycznej w tym poziomu wykształcenia, liczby życia wydarzeń, a dziewięć poznawczych strategii regulacji emocji jako niezależne zmienne. W Wald statistic został wykorzystany w celu określenia znaczenia wkładu niezależnych zmiennych. Znormalizowana współczynnik regresji logistycznej (stan Tabela 3 przedstawia wyniki tej analizy regresji logistycznej w tym poziomu wykształcenia, liczby życia wydarzeń, a dziewięć poznawczych strategii regulacji emocji jako niezależne zmienne. W Wald statistic został wykorzystany w celu określenia znaczenia wkładu niezależnych zmiennych. Znormalizowana współczynnik regresji logistycznej (znormalizowany B) jest używany do określenia względnego wpływu oddzielnych zmiennych niezależnych.

Tabela 3 pokazuje, że po kontroli na poziom wykształcenia, całkowita liczba zdarzeń życia, a także innych regulacji emocji poznawczych strategii, trzy strategie poznawcze emocji rozporządzenia wydaje się znaczący, niezależny wkład do przewidywania klinicznych członkostwo grupy: self-winy Ponowna pozytywne i catastrophizing. Poznawczych strategii regulacji emocji samooceny winy wydaje się być najlepszym wskaźnikiem grupy członków, z standaryzowany współczynnik regresji logistycznej (standaryzowany B) 0,34, wykazując, że członkostwo grupy klinicznej był związany z wyższym zgłaszanych wykorzystania tej strategii. Ponowna również pozytywne wydają się być silnym przewidywań członkostwo grupy, ze znormalizowanym B 0,28, co wskazuje, że kliniczne członkostwo grupy było również związane z niższym zgłaszane wykorzystania tej strategii. Trzeci był znaczący przewidywań catastrophizing, ze znormalizowanym B 0,24, wykazując, że członkostwo grupy klinicznych dotyczyło ah Trzeci był znaczący przewidywań catastrophizing, ze znormalizowanym B 0,24, wykazując, że członkostwo grupy klinicznej był powiązany z wyższym zgłaszanych wykorzystania tej strategii, jak również.

Jako wzór przedstawiono w tabeli 3 zawiera kilka strategii, które nie są istotnym elementem, mogą one mieć sztucznie zwiększone procent wariancji wyjaśnione. Dlatego kolejne analizy regresji logistycznej zostało wykonane w tym znaczące jedynie wskaźnikami. Wyniki zostały przedstawione w tabeli 4. Wyniki pokazują, że ostateczny model wciąż wyjaśnia 51,9% całkowitej wariancji, natomiast wnioski pozostają takie same. Po kontroli na wpływ szereg wydarzeń życia i poziom wykształcenia, istnieją trzy strategie, które przyczyniają się znacząco do przewidywania klinicznych w porównaniu

TABELA 4

OMÓWIENIE I WNIOSKI obecne badania koncentrują się na związek między stosowaniem szczególnego świadomy emocji poznawczych strategii i regulacji w zakresie zdrowia psychicznego. Mimo że poprzednie badania jasno pokazały, że emocje poznawcze rozporządzenia strategii, takich jak samoregulacja i przeżuwania winy, są związane z biedniejszych emocjonalnego samopoczucia, wnioski o oddzielne konstrukcje wydają się w ogóle odnieść się do odrębnych tradycji badawczych (brutto, 1998). Obecne badania dodaje do istniejącego literatury w tym odrębnych regulacji emocji poznawczych strategii w jednym i tym samym badaniu w celu zbadania ich wspólny wkład do psychopatologii.

Zgodnie z oczekiwaniami, członkowie klinicznych populacji miał znacznie wyższy ocenę na selfblame, przeżuwania i catastrophizing i dolne na pozytywną ocenę Ponowna. Te wyniki potwierdzają wcześniejsze badania (np. McGee et al., 2001; Nolen-Hoeksema et al., 1997; Sullivan et al., 1995). Kliniczne ludności wykazały również ocenę wyższą od innych-winy i przyjęcia, które nie było zgodne z oczekiwaniami. Ustalenie dotyczące otherblame jednak, concur z teorii, że oba rodzaje winy, np. ciągłe skupienie się na obwinianiu siebie lub innym, mogą stanowić przeszkodę dla dostosowania do negatywnych wydarzeń życia lub urazu (Tedeschi, 1999). W odniesieniu do przyjęcia, wyjaśnienie można znaleźć w teorii, że można dokonać rozróżnienia pomiędzy akceptacji jako aktywnego procesu samooceny afirmacji i akceptacji w formie pasywnej rezygnacji z negatywnych doświadczeń (Wilson, 1996). Być może argumentować, że obecne badania, a odnosi się do ostatniej formie przyjęcia, które zwykle zostały określone jako negatywny styl korekty związane z ubogich wyników (Wilson, 1996). Nie stwierdzono istotnych różnic między klinicznych i nieklinicznych ludności w sprawozdawczości myśli oddania do perspektywy pozytywne przekierunkowaniu i ukierunkowanie się na planowaniu. Choć były pewne wyjątki, na bivariate wyniki w ogóle pojawił się w celu potwierdzenia wyników poprzednich badań wykazujące związek pomiędzy odrębne rozporządzenia emocji poznawczych strategii i psychopatologii.

Ponadto, obecne badanie studiował wspólny wkład oddzielnych strategii do psychopatologii, podczas kontroli na ich wzajemne powiązania. Stwierdzono, że po kontroli poziomu wykształcenia, liczby życia zdarzeń i innych strategii, tylko trzy poznawczych strategii regulacji emocji pozostał mieć istotny, niezależny wkład do "przewidywania" klinicznych członkostwo grupy, tj. wyższy zgłaszane wykorzystania strategii własnej winy, wyższy zgłoszone wykorzystanie catastrophizing i obniżenie raportowanego stosowania strategii pozytywnego Ponowna Zgodnie z oczekiwaniami tych emocji poznawczych rozporządzenia strategii wraz wyjaśnił znaczną ilość wariancji. Wydaje się jasne, że z tych wyników, chociaż sześć z dziewięciu szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii w jakiś sposób lub innego pokazują relacje ze złego stanu zdrowia psychicznego, odrębne strategie raczej odnoszą się do składkowych lub nakładających się procesów niż niezależnym, odłączony procesów. Na przykład nasz bivariate wyniki wyraźnie potwierdzają wyniki wcześniejszych badań wskazujących na to, że przeżuwania jako poznawcze regulacji emocji styl jest powiązany z psychopatologii (Nolen-Hoeksema et al., 1994).Na podstawie obecnych badań, jednak można dodać, że po kontroli dla wpływem własnej winy catastrophizing oraz pozytywnych Ponowna, niezależny wpływ na rozmyślanie nie może być już ustalone. Również inne skutki-winy i akceptacji zniknął, po kontroli w odniesieniu do innych strategii.

Chociaż wyniki nie powinny prowadzić do wniosku, że strategie przeżuwania, inne-winy i akceptacji nie są ważne w odniesieniu do zdrowia psychicznego, które potwierdzają nasze wcześniejsze oświadczenie, że w celu pełnego zrozumienia roli odrębnych regulacji emocji poznawczych strategii, wszechstronnego, zintegrowanego badania relacji pomiędzy poznawczych strategii regulacji emocji i psychicznego zdrowia są konieczne. Wyniki pokazują, że psychiatria nie można zidentyfikować na jednej konkretnej strategii regulacji emocji, ale w połączeniu "play" w różnych strategii. Teoretycznej jest to, że badania wpływu na związek między poznawcze i zaburzenia emocji rozporządzenia nie powinny skupiać się na jednym poznawczych strategii w czasie, ale na wszystkich poznawczych strategii w tym samym czasie, w celu ich kompletności i wartości. Ponadto, wyniki wskazują na znaczenie określenia (indywidualne) objawem wzorców przekraczaniu granic "adaptacyjne" i "mniej adaptacyjne strategie. Na przykład, mogą istnieć duże różnice między nastolatków, którzy prezentują różne wzorce "poznawcze strategie radzenia sobie, szczególnie pomiędzy młodzieżą, którzy zgłaszają się głównie mniej adaptacyjne strategie, młodzieży, którzy zgłosili się głównie" więcej adaptacyjne strategie, młodzieży, którzy zgłosili oba typy strategii i

Inną teoretyczną dorozumiany odnosi się do badania radzenia sobie tradycję. Od około 1974 roku, rok, w którym Lazarus et al. (1974) rozpoczęła jego poznawcze oceny modelu, najbardziej powszechnie stosowane w celu sklasyfikowania radzenia odpowiedzi został problem skoncentrowany w porównaniu do emocji skoncentrowany model koncepcyjny pomimo pewnych problemów. Jednym z problemów odnosi się do faktu, że zarówno problem i emocji skoncentrowany wymiary składają się z kombinacji poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie (tj. myślenia i działania), podczas gdy byłoby to uzasadnione przypuszczenie, że teoretycznie, poznawcze i radzenie sobie podejmowanie działań można uznać za bardzo różnych procesów ((Compas et al., 2001; Garnefski et al., 2001). Our results confirm the statement of Compas et al. (2001) Nasze wyniki potwierdzają zestawienia Compas et al. (2001), co sugeruje, że modele, które obejmowały jedynie rozróżnienie między problemu i emocji skoncentrowany i radzenia sobie te, które obejmowały jedynie podejście i unikanie radzenia sobie nie odzwierciedlają rzeczywistej struktury w radzeniu sobie osób. Nasze wyniki dodać do wniosku, że teorie o dysfunctioning powinny rozważyć strategie radzenia sobie poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie w czysta koncepcyjnie i odrębny sposób.

Związek między stosowaniem szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii i zgłaszania objawów depresji i lęku sugeruje istnienie objawów depresji i lęku może stanowić wskazanie na istnienie-ewentualnie ugruntowany-'unadaptive "strategie poznawcze emocji rozporządzenia. Jednak, jak wyniki tej analizy są oparte na pola danych, ważne jest, aby potwierdzić, że nie można było wyciągnąć wnioski na temat kierunków wpływ. Teoretycznie byłoby równie prawdopodobne, że niektóre strategie poznawcze radzenie sobie prowadzić do problemów emocjonalnych takie jak depresja i lęk, jak na odwrót. Okólnika przyczynowego mechanizmy mogą być również w miejscu pracy, która spowodowałaby, że zarówno założenia prawda w tym samym czasie. Albo nawet jedna trzecia zmienne mogą uwagę na związek pomiędzy sprawozdawczości szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii i zgłaszania objawów depresji i / lub lęk The cross-sectional charakter badań będzie również nie pozwala nam na wyciągnięcie wniosków dotyczących rozwoju, oczywiście, a objawem zmian wzorów i schematów poznawczych emocji regulacji w czasie. Więcej perspektywicznych projektowania badań powinien zostać powołany w przyszłości odpowiedzi na pytania takie jak to, czy czasowy celu można znaleźć w powstawaniu emocjonalnych i behawioralnych objawów i stosowania szczególnych regulacji emocji poznawczych strategii czy indywidualnego wykorzystania danego poznawcze strategii regulacji emocji w niektórych stresujące wydarzenie lub sytuacja odnosi się do stworzenia stabilnego czynnika lub raczej ulec zmianie w czasie.

Jednak, niezależnie od kierunków wpływ może być, to jest wyraźnie widoczne, że korzystanie z niektórych poznawcze i strategie radzenia sobie poważne zaburzenia są związane z kwestiami. Sugeruje to, że strategie poznawcze powinny odgrywać ważną rolę w teoretycznych modeli i strategii interwencyjnych. Może więc warto dążyć do interwencji wysiłków równocześnie na psychopatologii i poznawcze strategii regulacji emocji. Założenie, że pacjenta objawy zostanie zwolniony, jeśli irracjonalnych przekonań lub dysfunkcyjnej myśli są zmiana nie jest nowy. W istocie, jedną z podstawowych siedzibie poznawczej terapii jest to, że rzeczy są niewłaściwie postrzegane przez ludzi cierpiących z powodu depresji lub objawów niepokoju i że terapia powinna doprowadzić do zmiany tych poglądów (zob. na przykład Beck, 1976; Ellis, 1962). Nowe jest to, że nasze podejście i wyniki mogą dać kilka wskazówek dla bardziej ukierunkowanego krawiectwo leczenia, na przykład poprzez wyzwanie "unadaptive strategii, takich jak własny rachunek i obwinianiu catastrophizing i dostarczanie bardziej" adaptacyjne "strategii, takich jak ponowne oszacowanie pozytywne, w tym samym czasie .

W obecnym badaniu, poznawcze emocji rozporządzenia strategii były badane, odrębne od innych strategii regulacji emocji. Wnioski z obecnego badania zatem odnosić się wyłącznie do świadomego poznawczych strategii regulacji emocji ludzie mogą wykorzystywać podczas obsługi negatywny zdarzenia. Nic nie można wnioskować o innych, związanych z emocji rozporządzenia strategii, takich jak mechanizmy obronne lub behawioralne strategie radzenia sobie, ani na temat sposobów różnych rodzajów strategii regulacji emocji współregulacji lub wystąpić interakcje ze sobą. Chociaż uważamy, że ważne jest, aby opisać aspekty tej budowy, w czystym koncepcyjnie sposobów, także uważam, że jest to jedynie pierwszy krok .. Chociaż uważamy, że ważne jest, aby opisać aspekty tej budowy, w czystym koncepcyjnie sposobów, także uważam, że jest to dopiero pierwszy krok. Należy uznać, że granice między poszczególnymi emocji rozporządzenia strategie nie zawsze może być tak, że jasne i pozornie odrębne strategie mogą odnosić się do powiązanych i / lub regulacji procesów pokrywania emocji. Na przykład, Vaillant (1998) podkreślił, że pokrywają się może istnieć pomiędzy "nieprzytomny" obrony i "świadome" radzenia sobie procesy. Ponadto, choć poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie odnieść się do dwóch różnych procesów pracujących w różnych momentach czasu, może również nie można odmówić że procesy są powiązane i mogą wpływać wzajemnie (Garnefski et al., 2001). W ten sam sposób nakładania lub związkach można założyć, między innymi emocji regulacji procesów, na przykład między fizjologiczną, uwagi i procesów poznawczych (brutto, 1998). Przyszłe badania powinny więc koncentrować się na dwóch kierunkach: (i) rozplatać odrębnych konstrukcji powołując się na szerokim pojęciem emocji regulacji oraz (ii) badanie stosunków i ewentualne interakcje między tymi konstrukcji.

Ograniczenie w zakresie projektowania, że wykrycie objawów depresji i lęku, a także oceny poznawcze emocji rozporządzenia strategii musiały być dokonane na podstawie własnej oceny zgłoszonych, które mogą powodować niektóre stronniczości. Wyniki tego badania mogą być niepełne lub przeszacowania, w jakim zakresie regulacji emocji poznawczych strategii są stosowane w rzeczywistości. Należy także przyznać, że przy użyciu samodzielnie sprawozdanie środków wyniki mogą być wypaczone przez poszczególne odpowiedzi stylów. Ważne jest, aby przyszłe badania adres pytania badawcze dotyczące regulacji emocji poznawczych przy użyciu zarówno samodzielnie zgłaszane i inne formy gromadzenia danych, takich jak wywiady, ekspert orzeczeń lub badania eksperymentalne.

Nasze próby kliniczne skład uczestników, którzy byli dla ogłoszenia na ambulatoryjne leczenie psychiatryczne kliniki i charakteryzuje się podwyższonym objawów zarówno depresji i lęku. Mimo że przez ten wybór homogeniczność próbki zostały uzyskane, nie jest jasne, w jakim stopniu wyniki są generalizable dla osób z innymi rodzajami zakłóceń. Ponadto, nie było dostępnych informacji na temat rodzaju diagnozy uczestników kliniczne próby otrzymał. Należy uznać, że rodzaj diagnozy, na przykład, czy uczestnicy byli głównie lęk zdiagnozowano zaburzenia nastroju, zaburzenia lub inne lub mieszane typu zaburzenia mogą mieć wpływ na wyniki ...

Silny punkt badania, jednak na tym, że próby kliniczne porównywano z "nieklinicznego" próbki bez objawów depresji i lęku, a projekt został dopasowany kontroli wykorzystywane do zbadania różnic między dwiema grupami. Jednak ze względu na próby, nie udało nam się dopasować grup wykształcenia. Chociaż wyniki przeprowadzonych analiz regresji logistycznej zostały skorygowane o poziomie wykształcenia, to może być nadal twierdził, że pewne różnice między klinicznych i nieklinicznych próbka może odzwierciedlać różnice w inteligencji.

Aby móc dalej rozwijać koncepcję regulacji emocji poznawczych, ważne jest, aby odpowiedzieć na takie pytania, czy strategii, które są uważane za "adaptacyjne" w obecnym badaniu adaptacyjne są rzeczywiście w każdych okolicznościach (gross, 1999). Może być również bardzo prawdziwe, że niektóre poznawczych strategii radzenia sobie, że jest wysoce adaptacyjne w jednej sytuacji jest absolutnie nie w innej sytuacji. W obecnym badaniu koncepcji poznawczych emocji rozporządzenia uznaje się za cechę lub z perspektywy stylu. Według Lazarusa (1993) podejścia do radzenia sobie zarówno styl, jak i konkretnych sytuacji są niezbędne w procesie, że każdy adres różnych aspektów radzenia sobie w procesie. W naszej opinii, jest to wyzwanie w rozwoju koncepcji poznawczej regulacji emocji w celu zarówno cechy i specyficzne aspekty sytuacji w przyszłości, czy też, jak bardzo mądrze stwierdza, Lazarus, łącząc podejścia bez rezygnacji z tego, co jest wyjątkowe w każdy może być worthwile przedsiębiorstwa "(Lazarus, 1993, str. 243). Z jednej strony, ważne jest, aby badania poznawcze emocji regulacji w czasie i są skuteczne w różnych rodzajach negatywne wydarzenie w życiu tych samych osób. Z drugiej strony, poznawcze emocji rozporządzenia, powinny być badane we wszystkich osób doświadcza tego samego rodzaju negatywne zdarzenia życia lub uraz. Oba rodzaje studiów wymagają skomplikowanych, długoterminowych projektów badawczych.

Pomimo pewnych ograniczeń, wyniki jasno pokazują, że korzystanie z niektórych regulacji emocji poznawczych strategii i zgłaszania objawów depresji i lęku są ze sobą ściśle powiązane. Badawczych charakter sprawia, że wyniki replikacji, dokładne badania i rozwój (np. włączenia innych czynników), konieczne. Perspektywicznych elementy powinny zostać uwzględnione w modelu. Jednakże, jeśli nasze wyniki mogą być potwierdzone, które wykonują ważne konsekwencje dla kierunku i treści interwencji i zapobieganie problemom zdrowia psychicznego.

REFERENCES

Allan, S., & Gilbert, P. (1995). A social comparison scale: psychometric properties and relationship

to psychopathology. Journal of Personality and Individual Differences, 19, 293-299.

Anderson, C. A., Miller, R. S., Riger, A. L., Dill, J. C., & Sedikides, C. (1994). Behavioural and

characterological styles as predictors of depression and loneliness: review, refinement, and test.

Journal of Personality and Social Psychology, 66, 549-558.

Arrindell, W. A., & Ettema, J. H. M. (1986). SCL-90. Handleiding bij een multidimensionele

psychopathologie-indicator [Manual for a multidimensional psychopathology-indicator/Dutch

translation and adaptation]. Lisse: Swets & Zeitlinger.

Beck, A. T. (1976). Cognitive therapy and the emotional disorders. New York: International

University Press.

Bonanno, G. A. (2001). Emotion self-regulation. In J. J. Mayne, & G. A. Bonanno (Eds.), Emotions:

current issues and future directions (pp. 251-286). New York: Guilford.

Carver, C. S., Scheier, M. F., & Weintraub, J. K. (1989). Assessing coping strategies: a theoretically

based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 267-283.

Cicchetti, D., Ackerman, B. P., & Izard, C. E. (1995). Emotions and emotion regulation in

developmental psychopathology. Development and Psychopathology, 7, 1-10.

Compas, B. E., Connor-Smith, J. K., Saltzman, H., Harding Thomsen, A., & Wadsworth, M. E.

(2001). Coping with stress during childhood and adolescence: problems, progress and potential in

theory and research. Psychological Bulletin, 127, 87-127.

Compas, B. E., Orosan, P. G., & Grant, K. E. (1993). Adolescent stress and coping: implications for

psychopathology during adolescence. Journal of Adolescence, 16, 331-349.

Cramer, P. (1998). Coping and defence mechanisms: what's the difference? Journal of Personality,

66, 919-946.

Derogatis, L. R. (1977). SCL-90: Administration, scoring and procedures manual—I for the

r(evised) version. John Hopkins University School of Medicine. Baltimore: Clinical Psychometrics

Research Unit.

Ellis, A. (1962). Reason and emotion in psychotherapy. New York: Lyle Stuart.

Eisenberg, N. (2000). Emotion, regulation, and moral development. Annual Review of Psychology,

51, 665-697.

Eisenberg, N., Fabes, R. A., Guthrie, I. K., & Reiser, M. (2000). Dispositional emotionality and

regulation: their role in predicting quality of social functioning. Journal of Personality and Social

Psychology, 78, 136-157.

Garnefski, N., Kraaij, V., & Spinhoven, P. (2001). Negative life events, cognitive emotion regulation

and emotional problems. Personality and Individual Differences, 30, 1311-1327.

Gross, J. J. (1998). The emerging field of emotion regulation: an integrative review. Review of

General Psychology, 2, 271-299.

Gross, J. J. (1999). Emotion regulation: past, present, future. Cognition and Emotion, 13, 551-573.

Gross, J. J., & Mun˜oz, R. F. (1995). Emotion regulation and mental health. Clinical Psychology:

Science and Practice, 2, 151-164.

Higgins, J. E., & Endler, N. S. (1995). Coping, life stress and psychological and somatic distress.

European Journal of Personality, 9, 253-270.

Holahan, C. J., Moos, R. H., & Schaeffer, J. A. (1996). Coping, stress resistance and growth:

conceptualizing adaptive functioning. In M. Zeidner, & N. S. Endler (Eds.), Handbook of coping

(pp. 24-43). New York: Wiley.

Janoff-Bulman, R. (1992). Shattered assumptions: towards a new psychology of trauma. New York:

Free Press.

Koole, S. L., Smeets, M., van Knippenberg, A., & Dijksterhuis, A. (1999). The cessation of

rumination through self-affirmation. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 111-125.

Kring, A. M. (2001). Emotion and psychopathology. In J. J. Mayne, & G. A. Bonanno (Eds.),

Emotions: current issues and future directions (pp. 337-361). New York: Guilford.

Kubany, E. S., Haynes, S. N., Abueg, F. R., Manke, F. P., Brennan, J. M., & Stahura, C. (1996).

Development and validation of the trauma-related guilt inventory (TRGI). Psychological

Assessment, 80, 428-444.

Lazarus, R. S. (1993). Coping theory and research: past, present, and future. Psychosomatic

Medicine, 55, 234-247.

Lazarus, R. S. (1999). Stress and emotion: a new synthesis. New York: Springer.

Lazarus, R. S., Averill, J., & Opton, E. (1974). The psychology of coping: issues of research and

assessment. In C. V. Coelho, D. A. Hamburg, & J. E. Adams (Eds.), Coping and adaptation

(pp. 249-315). New York: Basic Books.

McGee, R., Wolfe, D., & Olson, J. (2001). Multiple maltreatment, attribution of blame, and

adjustment among adolescents. Development and Psychopathology, 13, 827-846.

Nolen-Hoeksema, S. (2000). The role of rumination in depressive disorders and mixed anxiety/

depressive symptoms. Journal of Abnormal Psychology, 109, 504-511.

Nolen-Hoeksema, S., McBride, A., & Larson, J. (1997). Rumination and psychological distress

among bereaved partners. Journal of Personality and Social Psychology, 72, 855-862.

Nolen-Hoeksema, S., Parker, L. E., & Larson, J. (1994). Ruminative coping with depressed mood

following loss. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 92-104.

Perry, J. C., & Cooper, S. H. (1989). An empirical study of defence mechanism. Archives of General

Psychiatry, 46, 444-452.

Sullivan, M. J. L., Bishop, S. R., & Pivik, J. (1995). The pain catastrophizing scale: development and

validation. Psychological Assessment, 7, 524-532.

Tedeschi, R. G. (1999). Violence transformed: posttraumatic growth in survivors and their societies.

Aggression and Violent Behavior, 4, 319-341

Tennen, H., & Affleck, G. (1990). Blaming others for threatening events. Psychological Bulletin,

108, 209-232.

Thompson, R. A. (1991). Emotional regulation and emotional development. Educational Psychology

Review, 3, 269-307.

Thompson, R. A. (1994). Emotional regulation: a theme in search for definition. Monographs of the

Society for Research in Child Development, 59, 25-52.

Thompson, R. A., & Calkins, S. D. (1996). The double-edged sword: emotional regulation for

children at risk. Development and Psychopathology, 8, 163-182.

Vaillant, G. E. (1994). Ego mechanisms of defence and personality psychopathology. Journal of

Abnormal Psychology, 103, 44-50.

Vaillant, G. E. (1998). Where do we go from here? Journal of Personality, 66, 1147-1157.

Vollrath, M., Alnaes, R., & Torgersen, S. (1996). Differential effects of coping in mental disorders: a

prospective study in psychiatric outpatients. Journal of Clinical Psychology, 52, 125-135.

Wilson, G. T. (1996). Acceptance and change in the treatment of eating disorders and obesity.

Behavior Therapy, 27, 417-439.

17

---