Człowiek wielki i zagrożony Myśli poukladane

Człowiek jest wielki, bo Bóg kocha każdego z nas dosłownie nad życie.
Niezwykłością człowieka jest to, że potrafi myśleć, kochać i pracować.
Świat jest bezradny wobec tych, którzy myślą i kochają na wzór Chrystusa.
Tylko ten, kto kocha, może zrozumieć człowieka. Sama inteligencja nie wystarczy, gdyż człowiek został stworzony na podobieństwo Inteligencji, która kocha.
Życie zaczyna się od poczęcia, a radość zaczyna się od miłości.
Żeby się rozwijać, dziecko potrzebuje spotkań z kimś większym od samego siebie.
Rozwój człowieka prowadzi do odkrycia, że miłość i świętość nie jest tylko marzeniem.
Dzieci wierzą, że szklanki same się tłuką, a rodzice wierzą, że dzieci same się rozwijają.
To, co najbardziej różni ludzi, to wymagania, jakie sobie stawiają.
Wychowanie chrześcijańskie to nie troska o duszę po śmierci, ale całego człowieka tu i teraz.
Wołanie o pomoc to zawsze wołanie o moc.
Fakty są postrachem dla błądzących i radością dla uczciwych.
Myśli, które nie wynikają z obserwacji rzeczywistości, mogą być wzruszające i piękne, ale nie są prawdziwe.
Najlepiej \"dobrana\" i najbardziej \"poprawna\" politycznie para to bezmyślne myślenie i bezmyślne postępowanie.
„Liberalne” poglądy to ucieczka od prawego myślenia, a „liberalna” moralność to ucieczka od prawego postępowania.
Symbolem zagrożeń człowieka jest biblijny Jozef sprzedany do niewoli przez własnych braci oraz syn marnotrawny, który sam siebie oszukał i skrzywdził.
Fakty są postrachem dla błądzących i radością dla uczciwych.
Nic tak mocno nie łączy ludzi, jak miłość i dlatego „wolne” związki są największym zaprzeczeniem miłości.
obieta jest jak saper, bo wystarczy, że raz pomyli się w wyborze mężczyzny swego życia, by cierpieć do śmierci.
Celem politycznej „poprawności” jest „wychowanie” bezmyślnego obywatela, którym łatwo rządzić i na którym łatwo zarobić.
Ludzie cyniczni udają, że nie widzą powagi zła, a ludzie naiwni naprawdę powagi zła nie dostrzegają.
Kto szuka przyjemności zamiast radości, ten jest okrutny wobec samego siebie i wchodzi na drogę śmierci.
Niemowlęta i dzieci są najbardziej zagrożone ze strony cynicznych czy naiwnych ludzi, ale młodzież i dorośli są najbardziej zagrożeni przez samych siebie: przez własną naiwność, słabość i grzeszność.
Człowiek uzależniony to ktoś, kto czyni to, czego nie chce, gdyż dotychczas czynił to, co chciał.
Przyjemność jest pospolita, czyli osiągalna dla wszystkich, a radość jest arystokratyczna, czyli osiągalna jedynie dla tych, którzy kochają.
Większość ludzi uzależnionych tak długo oszukują samych siebie, że z tego powodu umierają.
Jak bardzo nieszczęśliwi musi być ten człowiek, dla którego chwila seksualnej przyjemności jest ważniejsza niż zdrowie, życie i sumienie?
Człowiek naiwny ubóstwia siebie, bo nie widzi zagrożeń w sobie i dlatego ubóstwienie siebie prowadzi do samozniszczenia.
Cywilizacja, która na czele wartości nie stawia miłość lecz przyjemność, staje się cywilizacją śmierci.