Powstanie Warszawskie
Przyczyny: wojskowe
część planu Burza, ma wybuch powst. gdy front zbliży się
do gr. państ., Ros. zrobiliby z W-wy twierdze, Niem. opuszcz. W-wę ewakuując
urzędy i cz. wojska; polit.
klęska Burzy na wsch. i w wsch. Pol., W-wa wyzw.
przez AK Stalin nie udawałby że nie wie, PKWN rz. komun., ostatnia próba rozmow
ze Stalinem, powst. miało ulepszyć rozmowy, obawa że jeśli AK nie przepr.
powst. to komun. wygrają, wzywano ludn. do walki, bano się że jeśli AL. ogłosi
powst. młodzież pójdzie. Każdy wybór zły: nie wubucha (groźba akcji komun.),
wybucha (groźba klęski). Gen. Bór Komorowski komend. AK podejm. powst. na
podst. infor. że Ros. są w W-wie, 1 VIII 44 r.
wybucha powst. w-skie.
Niekorzystny stos. sił. Przebieg powst.: 4 dni w rękach powstań., cel: opanow.
gł. tras kounik., nie udało się powst. na Pradze, (zdobyliśmy m.in.:Wolę, St.
Miasto, Śródmieście, Mokotw). W- wa podziel. na rejony powstańcze. Niem.
wykańczali dzielnice. Powst. nie otrzymało pomocy. Niem. po stłumieniu powst.
skier. AK do obozów jenieckich. Zrzuty pomocy od Włochów, Ang. nie pomogli bo
chcieli odpocz. u Ros. (Stalin się niezgodził
później tak). Pomoc Ros. Stalin
wstrzymał ofensywę, chcieli walczyć o W-wę, ale St. chciał żeby się wykrwawiła.
Ros. atakują 14 IX zdob. Pragę, klęska armii Berlinga. 2 X
powst. kapituluje
( trwało 63 dni, Komorowski do nie woli). Skutki powst.: brak wsparcia,
przewaga milit. Niem., krwawe zniszcz., zginęło wielu powst. i ludn. cywil.,
masowe rozstrzel., wysiedl. ludn., 80% lewej W-wy zostało zburz., zniszcz. zb.
muzeal. zabytki majątki ludzi, rozpad AK, spadek zaufania do wł., zatrzym.
ofens. Ros., powst. uchroniło nas od powst. 17 repub. (z Pol.), Komor. do
niewoli, Anders zast. 30 VIII.